ΕΡΤ: Η επιτυχία του ERTFLIX

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το ERTFLIX κερδίζει την πρωτιά ανάμεσα στις υπόλοιπες γνωστές και εν λειτουργία ελληνικές πλατφόρμες που διαμοιράζουν τηλεοπτικό πρόγραμμα αποκλειστικά από το Internet σε smart TV, boxset, laptop, tablet και κινητά.

Η μεγάλη επιτυχία του ERTFLIX, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Metron Analysis για λογαριασμό της ΕΕΤT με θέμα τη χρήση που κάνουν οι πολίτες στις λεγόμενες Over The Top (ΟΤΤ) επιφυείς υπηρεσίες Internet είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Πόσο μάλλον όταν η νέα ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ δεν έχει συμπληρώσει ένα χρόνο ζωής -τα πρώτα γενέθλια του ERTFLIX είναι στις 20 Απριλίου. Η έρευνα της Metron Analysis αφορά τις συνήθειες των Ελλήνων (επισκεψιμότητα, συχνότητα, κ.λπ.) σε σχέση με τις υπηρεσίες ΤV που διανέμονται αποκλειστικά μέσα από το internet σε κάθε τύπου συσκευή. Όπως προκύπτει από την έρευνα:

• Την πρωτοκαθεδρία φυσικά έχει το NETFLIX. Ωστόσο το ERTFLIX έρχεται δεύτερο, με τις υπόλοιπες 7 πλατφόρμες που χρησιμοποιούν οι Έλληνες να ακολουθούν.  Κύρια προτίμηση αποτελεί το NETFLIX σε ποσοστό 85% επί των χρηστών ΟΤΤ υπηρεσιών, ενώ ακολουθεί το ERTFLIX (26%) και το app της Cosmote (21%). Οι υπόλοιπες πλατφόρμες που διερευνήθηκαν (Nova app, Vodafone app, Wind app, Apple TV, Amazon Prime, Cinobo) συγκεντρώνουν ποσοστά από 10% και κάτω.
• Εντυπωσιακό στοιχείο είναι επίσης η διείσδυση του ERTFLIX σε όλα τα κοινά, με μεγαλύτερη τάση σε αυτά που έχουν ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, στοιχείο που επιβεβαιώνει την ποιότητα και ποικιλία των προγραμμάτων του.
• Στα γενικά στοιχεία βλέπουμε σχεδόν 6 στους 10 χρήστες internet να έχουν κάνει χρήση τουλάχιστον μίας υπηρεσίας/εφαρμογής ΟΤΤ για τηλεοπτικό περιεχόμενο, ιδιαίτερα μικρές ηλικίες/φοιτητές (πάνω από 80%), επιβεβαιώνοντας έτσι και στην Ελλάδα την παγκόσμια τάση για on demand θέαση.
• Το γεγονός ότι το ελληνικό κοινό έχει ήδη αγκαλιάσει τις ψηφιακές υπηρεσίες τηλεοπτικού περιεχομένου φαίνεται και από το γεγονός ότι καταγράφεται διάρκεια χρήσης περίπου 2,5 ώρες την ημέρα, με 1 στους 2 χρήστες να είναι τακτικοί (heavy/moderate), ενώ η υψηλότερη χρήση εντοπίζεται, βέβαια, στους νέους 16-34 ετών και στους φοιτητές.

Με αυτά τα θεαματικά στοιχεία στην ανταπόκριση του κοινού, αλλά και με περισσότερες από 7.300.000 επισκέψεις τον Μάρτιο, το ERTFLIX ετοιμάζεται να βγάλει στον αέρα τον επόμενο μήνα μια εντελώς νέα εικόνα. Έτσι, θα μπορούν να βλέπουν τη δωρεάν ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ στις τηλεοράσεις τους και εκείνοι οι οποίοι μέχρι πρότινος δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν.  Αρκεί να διαθέτουν τη λειτουργία Chromecast της Google, είτε έχοντας τη συσκευή Chromecast συνδεδεμένη με την τηλεόραση, είτε μέσα από την Android TV τηλεόρασή τους –ως ενσωματωμένη λειτουργία– που επιτρέπει στις κινητές smart συσκευές να συνδέονται ασύρματα και να μεταδίδουν την εικόνα που θέλουμε να παρακολουθήσουμε στην τηλεόραση.

Επίσης, για πρώτη φορά το ERTFLIX θα προσφέρει πλοήγηση, η οποία θα είναι προσωποποιημένη ανά χρήστη. Ο κάθε χρήστης θα έχει τη δυνατότητα εισάγοντας (αν το επιθυμεί) το email του να παρακολουθεί τα προγράμματα από το σημείο που τα έχει αφήσει, καθώς το ERTFLIX θα αποκτήσει πλέον μνήμη π.χ. για τα ποια επεισόδια μιας σειράς έχει παρακολουθήσει ο καθένας. Ακόμη, και βάσει των επιλογών του καθενός, θα μπορεί να ενημερώνεται για τις νέες σειρές και ταινίες που θα προστίθενται στην πλατφόρμα. Με άλλα λόγια δηλαδή θα έχει τον προσωπικό του σύμβουλο ψυχαγωγίας!

Πηγή

Όταν αποκάλυψαν ΤΟ ΤΣΙΠΑΚΙ "έκρυψαν" την...!

 

Καραμανλής εναντίον σημιτικών τανκς

 Η απάντηση του Κώστα Καραμανλή, στο άρθρο του Κώστα Σημίτη δεν στόχευε στον Κώστα Σημίτη.  Οπως δεν στόχευε σε αυτόν και το προηγηθέν άρθρο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου. Η απάντηση του Κώστα Καραμανλή στόχευε στη «σημιτοποιημένη» κυβέρνηση Μητσοτάκη, την οποία μόνον κατ’ όνομα ο πρώην πρωθυπουργός φαίνεται να θεωρεί κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας.

Πριν περίπου ενάμισυ χρόνο, ο Γιάννης Βαληνάκης, που υπηρέτησε ως υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο CNN Greece, και το συνάδελφο Γιάννη Μανδαλίδη. 

Σε αυτήν ανέφερε, και λεπτομερώς, ότι οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με τη Λιβύη για την οριοθέτηση της μεταξύ τους Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) ξεκίνησαν από το 2004 και το 2010 είμασταν στα πρόθυρα υπογραφής συμφωνίας το 2010, έχοντας παράλληλα επαφές με την τότε κυβέρνηση της Αιγύπτου. 

Οι διαπραγματεύσεις αυτές είχαν γίνει με απόλυτη μυστικότητα, ώστε να μην υπάρξει αντίδραση από την Άγκυρα, πριν επιτευχθεί η συμφωνία. Και, αν και η κυβέρνηση Καραμανλή έπεσε το 2009, η Λιβύη κατέθεσε τους σχετικούς χάρτες το 2010, πιστεύοντας στη συνέχιση της πολιτικής από ελληνικής πλευράς, στο θέμα, για να δει την κυβέρνηση του Γιωργάκη Παπανδρέου να διακόπτει και απορρίπτει τη συνέχεια. 

«Χάθηκε τότε μια μεγάλη, πιστεύω, ευκαιρία. Έκτοτε δεν κυνηγήθηκε το θέμα όσο θα έπρεπε και δεν αξιολογήθηκε σωστά ο κίνδυνος μιας τουρκικής παρέμβασης» είχε πει ο κ. Βαληνάκης. Και χαρακτήριζε την «έλλειψη έντονου ενδιαφέροντος για τις οριοθετήσεις της ΑΟΖ» από την κυβέρνηση του Γιωργάκη και μετά, ως σήμερα, που η ελληνική διπλωματία τρέχει και δε φτάνει, ως «ανεξήγητη». Αξίζει, δε, να αναφερθεί ότι σημειώνει πως έπαιξαν ρόλο τόσο ο τότε Πρόεδρος, Κάρολος Παπούλιας, παλιά αλεπού με προσωπική σχέση με το Μουαμάρ Καντάφι, όσο και η υπουργός του, Ντόρα Μπακογιάννη που «το πήρε ζεστά». Όλοι οι φύλακες είχαν γνώσιν του τι σημαίνει διπλωματία – σε αντίθεση με σήμερα (αν και οι πληροφορίες μας λένε ότι υπάρχει διάσταση Μαξίμου με Υπουργείο Εξωτερικών, και ότι ο Νίκος Δένδιας δεν κάνει όλα τα χατήρια που του ζητούν). 

Στη διπλωματία τα «ανεξήγητα», όπως αυτό που αναφέρει ο πρώην υφυπεξ, μάλλον είναι πολύ λίγα. Και η απόφαση του κου Βαληνάκη να μην «δώσει» στο πιάτο τον Γιωργάκη Παπανδρέου στον αναγνώστη είναι μάλλον κι αυτή εξηγήσιμη ως διπλωματική. Είναι προφανές ό,τι το «ανεξήγητο» εκείνο δεν ήταν παρά μία ακόμη τριχιά στην πρόσδεση του τόπου στο άρμα των αφεντικών του – γιατί, αφεντικά για τον τόπο διάλεγε η κυβέρνηση Παπανδρέου, σε όλα τα επίπεδα. Και, η εξωτερική του πολιτική ήταν συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής του Κωνσταντίνου Σημίτη, του ανθρώπου που από βήματος βουλής ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, παρέδωσε τον Οτσαλάν στην Τουρκία και άλλα συμβολικά αλλά και άλλα πολιτικώς τραγικά. 

Αυτό στο οποίο στόχευε η κυβέρνηση Καραμανλή τότε, και ήταν σαφές σε όποιον παρακολουθούσε τα πράγματα, ήταν συνεργασία με τους συνεργάσιμους, άρα με όλους πλην Τουρκίας του Ερντογάν σε μια σειρά ζητημάτων, μέσα πάντα στο πλαίσιο της αστικής πολιτικής. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό χαρακτήριζε και όλη την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή (με την καθοδήγηση Μολυβιάτη), μία – πολλές φορές σοφή, για τα δεδομένα- διαπλάτυνση του χώρου συζήτησης και άρα επιρροής, προς όλες τις συζητήσιμες κατευθύνσεις και ένα μεγάλο άνοιγμα προς όφελος της χώρας και της ειρήνης στην περιοχή, πάντα στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών και ενώσεων που μετέχει. 

Το θέμα των ΑΟΖ, όπως αναφέρεται από τον κο Βαληνάκη, και όπως φαίνεται από όσα γνωρίζουμε από την όχι και τόσο μακρινή αυτή περίοδο, ήταν ένα από τα πολλά, και ήταν ένα ακόμη θέμα στο οποίο συνεργάστηκαν άνθρωποι με βαθιά και πολυεπίπεδη γνώση. Και που, όπως αναφέρεται, έφτανε μέχρι την Αλβανία, με την υπογραφή συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες του 2009 (που ακύρωσε αργότερα η Αλβανία). 

Η εκτενής αναφορά στο θέμα αυτό, της Λιβύης και των τότε συζητήσεων, ας θεωρηθεί μια εισαγωγή στην ερμηνεία των δηλώσεων Καραμανλή και σε όσα ο πρώην Πρωθυπουργός λέει, όχι στον Κώστα Σημίτη, ακόμη κι αν απευθύνεται σε αυτόν, αλλά στην κυβέρνηση, που, προφανώς, και ίσως δικαίως, ο Κώστας Καραμανλής θεωρεί σημιτο-παπανδρεϊκή σε όλες τις επιλογές της -και όχι μόνον των υπουργών Δημόσιας Τάξεως και των εκπροσώπων με φανταιζί αρχαιοπρεπή ονόματα ή των κυριών με στέκα που πήραν προαγωγή. Άλλωστε και ο συστημικός Τύπος ακόμη κι όταν θέλει να κρυφτεί έχει χαρές που δεν τον αφήνουν, σε αυτή την σύμπλευση των «ρεαλιστών του κέντρου», όπως κάποιοι τη χαρακτηρίζουν.  

Η απάντηση του Κώστα Καραμανλή, στο άρθρο του Κώστα Σημίτη, που δημοσιεύτηκε τέσσερις μέρες μετά, δεν στόχευε, λοιπόν, στον Κώστα Σημίτη.  Οπως δεν στόχευε σε αυτόν και το προηγηθέν άρθρο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου. Η απάντηση του Κώστα Καραμανλή στόχευε στη «σημιτοποιημένη» κυβέρνηση Μητσοτάκη, την οποία μόνον κατ’ όνομα ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Δεν είχε κανένα λόγο, άλλωστε, να σπάσει τη σιωπή του, και μάλιστα με μιαν τόσο εκτενή δήλωση, αν απευθυνόταν μόνο στον Κώστα Σημίτη: είναι νωρίς να ασχοληθεί με την υστεροφημία του και δεν έχει δείξει, προς το παρόν, καμμία τάση να το κάνει. Άλλωστε, και η ομιλητικότητα Σημίτη είναι πολύ πιθανό να αφορά στη στήριξη της υβριδικής αυτής σημιτομητσοτακικής σύμπραξης, με πολύ ευχαριστημένους τους Αμερικάνους. 

Εκείνο που έκανε ο Κώστας Καραμανλής, λοιπόν, είναι να τοποθετεί προ των ευθυνών της την κυβέρνηση Μητσοτάκη, δείχνοντας τα σφάλματα στα οποία πέφτει, γιατί ακριβώς ακολουθεί τη γραμμή Σημίτη, και μάλιστα με τους ανθρώπους του Σημίτη ακόμη και στα πιο λεπτά ζητήματα, ή μάλλον ειδικά εκεί: ο πρέσβυς Παύλος Αποστολίδης, διοικητής της ΕΥΠ επί Σημίτη και υπεύθυνος ελληνοτουρκικών επαφών επί Γιωργάκη Παπανδρέου, άνθρωπος πιστός και επίμονος στη γραμμή Σημίτη, ο οποίος εκθειάζει το Ελσίνκι, είναι υπεύθυνος των διερευνητικών με την Τουρκία σήμερα, με την παρούσα κυβέρνηση. Ποιες εντολές έχει και σε ποιο βαθμό υποχώρησης θα προχωρήσει, είναι άγνωστα σε μας – ίσως όμως όχι και στον Κώστα Καραμανλή. 

Η κριτική στο περίφημο Ελσίνκι έχει γίνει και ξαναγίνει και είναι απολύτως βάσιμη – σε μια τόσο τεταμένη σχέση, όσο η ελληνο-τουρκική, και η «σούμα» όλων των ανοικτών ζητημάτων με την Τουρκία μόνο το διάλογο και την ουσιαστική και ισορροπημένη επίλυση δε βοηθά,  μάλλον παραδίδει τα πάντα σε ξένα χέρια, είτε διεθνοδικαστικά, είτε των «φίλων και συμμάχων», που όποτε χρειάστηκε να στηρίξουν δίκαιες ελληνικές θέσεις έπαιζαν την πινακωτή.

Έχει δίκιο ο Κώστας Καραμανλής όταν λέει πως το Ελσίνκι «οδηγούσε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, την ελληνική κυριαρχία νησιών και βραχονησίδων, στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης» και ότι με τη συμφωνία της Μαδρίτης του 1997 ο Κώστας Σημίτης είχε κάνει «ένα ακόμα σοβαρό ολίσθημα. Αναγνώρισε ότι η Τουρκία έχει νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική της κυριαρχία και ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να ασκήσει μονομερώς κανένα δικαίωμά της! Προφανώς ούτε το μονομερές δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, όπως ρητά προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο για όλες τις χώρες». Και έχει δίκηο γιατί όταν πηγαίνεις σε διερευνητικές ή σε διαπραγματεύσεις – στις οποίες καλώς πας – οφείλεις να έχεις και γερά χαρτιά, γνωστά και δεδομένα, είτε τα λένε casus belli είτε «αδιαπραγμάτευτα» (όπως «το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ.» που αναφέρει ο Κ. Καραμανλής) ακριβώς για να υπάρξει δίκαιο αποτέλεσμα στις όποιες επαφές και συνομιλίες, και να μπορεί επιτέλους να βγει από το τέλμα η σχέση Ελλάδας – Τουρκίας προς όφελος και των δύο, ή έστω με διαχειρίσιμες ζημιές και για τις δύο. 

Τα 12 μίλια είναι όπλο σε αυτή τη διαπραγμάτευση – σημαντικό και χρήσιμο. Αυτή ήταν η κεντρική επιλογή και των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, και του υπουργείου Εξωτερικών υπό τον Κάρολο Παπούλια, και, όπως άφησε να φανεί ο κος Βαληνάκης στη συνέντευξη που προαναφέραμε, και οι λόγοι ήταν πάντα ξεκάθαροι. Η γραμμή αυτή αλλάζει επί Σημίτη, οι κινήσεις που γίνονται φέρνουν τη χώρα σε πολύ δυσκολότερη θέση, δημιουργούν διαπραγματευτικές αδυναμίες που δεν είναι προς όφελος της και, εν τελει, δεν είναι καθόλου «Ρεάλ πολιτίκ», ειδικά απέναντι στην διαρκώς και πιο επιθετική, σε ολόκληρη την περιοχή, Άγκυρα. Και αλλάζει και πάλι επί Μητσοτάκη, ελέω σημιτικών επιλογών. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι μια «κυβέρνηση των προθύμων» της ΝΔ και του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, μακρυά από τον δημοκρατικό πυρήνα και των δύο αυτών κομμάτων και υποταγμένη σε ξένα κέντρα. Μια κυβέρνηση ανθρώπων σαν τον Αδωνη Γεωργιάδη, που θα ακολουθήσουν οποιαδήποτε γραμμή για να μη χάσουν ότι τους ενδιαφέρει να μη χάσουν. Όταν ο υπουργός Γεωργιάδης δηλώνει στο Σκάι, στις 7 Απριλίου, «Ο Τσίπρας δεν είναι προδότης για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν είναι προδότης, ποτέ δεν το είπα. Το ξεκαθαρίζω ότι δεν θεωρώ προδότη κανέναν από τον Σύριζα», πιθανότατα καλύπτει τα νώτα του για αυτά που έρχονται – πόνος για το Σύριζα δεν τον έχει πιάσει. Και, όχι, δεν αφορούν τις συμφωνίες με τη Βόρεια Μακεδονία αυτά για τα οποία καλύπτει τα νώτα του, όταν έχει κάνει καριέρα ως εθνικιστής. 

Η απάντηση Καραμανλή στην πεθερά, για να τα ακούει η νύφη, προφανώς και θα επηρεάσει την κυβερνητική πολιτική – σε ποιο βαθμό μένει να δειχθεί.  Το μήνυμα Καραμανλή ήταν σαφές και ξεκάθαρο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μετά μια τόσο σαφή προειδοποίηση, μάλλον θα υπαναχωρήσει ξανά σε κάποιο βαθμό (όπως έκανε, σε αρκετά πράγματα, κατά τη διαχείριση των 200 ετών από το 1821), σε λιγότερο ευρωατλαντικές θέσεις. Το ενδεχόμενο μιάς Χάγης εφ’ όλης της ύλης προς το παρόν απομακρύνεται, αν και ο ενδοτισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορεί να μην αντέξει νέες ευρώ-πιέσεις και να επανακάμψει σε κάποια στιγμή, στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον. 

Πηγή

Επιστολή 24 επίτιμων στελεχών για «να μείνει αβύθιστη» η Ιθάκη του ΚΕΘΕΑ

 Επιστολή - απάντηση στα σχέδια διάλυσης του ΚΕΘΕΑ και ριζικής αλλαγής του μοντέλου του στέλνουν προς το διορισμένο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη Διοικητικό Συμβούλιο, 24 επίτιμοι πρόεδροι, αντιπρόεδροι και σύμβουλοι του Οργανισμού, εκφράζοντας την ολοκληρωτική αντίρρησή τους στο σχέδιο νόμου που έχει παρουσιαστεί στο εσωτερικό του. «Εμείς οι υπογράφοντες ελπίζουμε ότι η επιστολή μας αυτή θα κινητοποιήσει πολλούς για την επιβίωση του ΚΕΘΕΑ. Η Ιθάκη θα μείνει αβύθιστη, θα αντέχει τα κύματα και θα αγναντεύει τους ανοιχτούς ορίζοντες» τονίζουν στην επιστολή τους.

Σημειώνεται ότι μετά τις έντονες αντιδράσεις, το Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ έδωσε στη δημοσιότητα απάντηση, χαρακτηρίζοντας το Σχέδιο ως «μία νέα αρχή», υποστηρίζοντας ότι «δεν καταργείται κανένα θεραπευτικό πρόγραμμα ούτε θεραπευτική κοινότητα. Αντιθέτως, τα προγράμματα αναμορφώνονται και ενισχύονται λειτουργικά και διαχειριστικά».

Ως «μία νέα αρχή» διαφημίζεται το σχέδιο διάλυσης του ΚΕΘΕΑ

Από την πλευρά τους, οι 24 επίτιμοι πρόεδροι, αντιπρόεδροι και σύμβουλοι του Οργανισμού υπενθυμίζουν αρχικά στην επιστολή τους πως «ευρύτερα γνωστό είναι ότι ΚΕΘΕΑ στηρίζει από επιστημονική άποψη τις θεραπευτικές του προσεγγίσεις σε ένα διεθνές μοντέλο, που συνδυάζει κοινωνικές, ψυχολογικές παρεμβάσεις και ιατρικές πράξεις. Το έργο του και ιδίως η αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου προτύπου της απεξάρτησης έχουν αξιολογηθεί από διεθνή επιτροπή, ενώ τα μέλη, οι απεξαρτημένοι απόφοιτοί του και οι οικογένειές τους, ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες. Στις διεθνείς διακρίσεις του ΚΕΘΕΑ εντάσσονται η ανακήρυξή του ως Οργανισμού – Συμβούλου της επιτροπής κατά των ναρκωτικών του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου (ECOSOC) του ΟΗΕ, καθώς και οι διεθνείς επιστημονικές διακρίσεις του προσωπικού του».

Προσθέτουν ότι «το πρώτο βαρύ πλήγμα που υπονομεύει την θεραπευτική μέθοδο και αποτελεσματικότητα επήλθε με την ΠΝΠ και τον κυρωτικό νόμο 4638/2019. Ο Νόμος αυτός κατήργησε την αυτοδιοίκηση του ΚΕΘΕΑ, δηλαδή την εκλογή της διοίκησής του αλλά και άλλων εσωτερικών συλλογικών οργάνων του από τα μέλη του» ενώ στη συνέχεια υποστηρίζουν ότι «τώρα επιχειρείται το επόμενο φθοροποιό βήμα».

Μεταξύ των εξόχως βλαπτικών αλλαγών, εστιάζουν στο γεγονός ότι πέρα από την κατάργηση του αυτοδιοίκητου το 2019, «στη θέση των άμισθων Προέδρων, Αντιπροέδρων και Συμβούλων εμφανίζονται πλέον έμμισθα στελέχη με αποδοχές που θα επιβαρύνουν τους φορολογούμενους. Όπως επίσης είναι βέβαιο ότι ένας οργανισμός, μοναδικό παράδειγμα λειτουργίας χωρίς εργολαβίες και δαπάνες για μαγείρεμα, φύλαξη, και δευτερεύουσες αλλά αναγκαίες υπηρεσίες γραμματείας ή καθαρισμού, θα πρέπει πλέον να εκταμιεύει τεράστια κονδύλια για τα σχετικά κόστη. Ποιος θα δίνει παράδειγμα εθελοντικής εργασίας, ώστε να τον μιμούνται τα μέλη που παρέχουν τις δωρεάν υπηρεσίες;»

Καταγγέλλουν επίσης ότι «κεντρικό στοιχείο αυτής της δήθεν μεταρρύθμισης αποτελεί η εγκατάλειψη και διάλυση των συλλογικών οργάνων του ΚΕΘΕΑ που επιλέγονται από στελέχη με ειδικές γνώσεις και εισφέρουν ιδέες, εμπειρία, μεθόδους και έρευνα. Γενικά εισάγεται μια γραφειοκρατική και άνωθεν ιεραρχημένη δομή, όπου η διοίκηση επιλέγει τα συντονιστικά και τα διευθυντικά  όργανα. Δοκιμασμένη δηλαδή συνταγή αποτυχίας απέναντι σε ανθρώπους που αγωνίζονται όχι για απλή συντήρηση αλλά για ριζικές αλλαγές στη στάση ζωής τους».

Ενώ σχετικά με το θεραπευτικό μοντέλο του ΚΕΘΕΑ, σημειώνουν:

«Όσοι προσέφεραν για πολλά χρόνια τις υπηρεσίες τους είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται το μέγεθος της φθοράς. Αν αυτή θα αφορούσε μόνο την ιστορία, θα είχε κάποιο όριο. Δυστυχώς αφορά ζωές και υγεία που και στο μέλλον θα χαθούν, όταν η αποτελεσματική απεξάρτηση θα είναι πια με μαθηματική βεβαιότητα αδύνατη. Αφορά επίσης την εγκληματικότητα, αφού οι εξαρτημένοι εμπλέκονται ύστερα από κάποιο σημείο με τη διακίνηση ναρκωτικών και με το οργανωμένο έγκλημα. Αυτή η ηθική αλλαγή στην καθημερινή συμπεριφορά όμως δεν διασφαλίζεται έτσι απλά, με μόνη την χορήγηση σκευασμάτων που μειώνουν βλάβες αλλά αναγκαστικά αναπαράγουν την ψυχολογική εξάρτηση. Χρειάζονται ανθρώπινες επαφές με διάρκεια, εμπιστοσύνη, ευαισθησία, στοργή αλλά και ευθύνη. Χρειάζεται ιδίως προετοιμασία της κοινωνικής επανένταξης από την πρώτη μέρα κι όχι ως “μεταθεραπευτική φροντίδα”.

Η φιλοσοφία των στεγνών προγραμμάτων αποτυπώνεται στη φράση “μπορείς αλλά όχι μόνος”. Συνάγεται αναγκαστικά και μια άλλη, “φταις αλλά όχι μόνος”. Όντως η κοινωνικότητα είναι το κορυφαίο προϊόν, το σωτήριο έργο των θεραπευτικών κοινοτήτων και των οικογενειών. Αποτελεί μια αρετή, που δεν συναντάται σε γραφειοκρατικές και άνωθεν διαχειρίσεις».

Ολόκληρη η επιστολή:

«Προς

τον Πρόεδρο, κ. Χ. Λιάπη

και τα μέλη του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ

13 Απριλίου 2021

Ανοικτή επιστολή

Οι θεραπευτικές κοινότητες απεξάρτησης από ναρκωτικά στην Ελλάδα έχουν μακριά ιστορία: Η θεραπευτική κοινότητα Ιθάκη ιδρύθηκε το 1983, ενώ από το 1987 λειτουργεί αδιαλείπτως ως νομικό πρόσωπο το ΚΕΘΕΑ, το οποίο έκτοτε την συμπεριλαμβάνει. Οι υπογράφοντες έχουμε διατελέσει αιρετά (άμισθα) μέλη των αλλεπάλληλων διοικητικών του συμβουλίων και γενικών συνελεύσεων και αισθανόμαστε την υποχρέωση να εκθέσουμε στην ελληνική και τη διεθνή κοινότητα τα παρακάτω.

Ευρύτερα γνωστό είναι ότι ΚΕΘΕΑ στηρίζει από επιστημονική άποψη τις θεραπευτικές του προσεγγίσεις σε ένα διεθνές μοντέλο, που συνδυάζει κοινωνικές, ψυχολογικές παρεμβάσεις και ιατρικές πράξεις. Το έργο του και ιδίως η αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου προτύπου της απεξάρτησης έχουν αξιολογηθεί από διεθνή επιτροπή, ενώ τα μέλη, οι απεξαρτημένοι απόφοιτοί του και οι οικογένειές τους, ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες. Στις διεθνείς διακρίσεις του ΚΕΘΕΑ εντάσσονται η ανακήρυξή του ως Οργανισμού – Συμβούλου της επιτροπής κατά των ναρκωτικών του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου (ECOSOC) του ΟΗΕ, καθώς και οι διεθνείς επιστημονικές διακρίσεις του προσωπικού του.

Το πρώτο βαρύ πλήγμα που υπονομεύει την θεραπευτική μέθοδο και αποτελεσματικότητα επήλθε με την ΠΝΠ και τον κυρωτικό νόμο 4638/2019. Ο Νόμος αυτός κατήργησε την αυτοδιοίκηση του ΚΕΘΕΑ, δηλαδή την εκλογή της διοίκησής του αλλά και άλλων εσωτερικών συλλογικών οργάνων του από τα μέλη του.

Παραγνωρίστηκε το γεγονός ότι η αυτοδιοίκηση υλοποιεί τη βασική αρχή του ΚΕΘΕΑ, τη δημοκρατική συμμετοχή και ευθύνη για τη θεραπεία. ‘Ότι επιπλέον συμβολίζει την ανάγκη των μελών να κινητοποιηθούν και να συμβάλουν τα ίδια δημιουργικά στη διαμόρφωση της θεραπευτικής αγωγής και στη ζωτική αλλαγή της ζωής τους, αντί να αδρανούν και άκαρπα να ζητούν από άλλους “κάντε κάτι”. Με δυο λόγια, καταργήθηκε μια καταξιωμένη επιστημονική μέθοδος και μια ηθική αγωγή ελευθερίας, ευθύνης και αλληλεγγύης.

Τώρα επιχειρείται το επόμενο φθοροποιό βήμα. Πρόσφατα παραδόθηκε στο θεραπευτικό προσωπικό και δημοσιεύθηκε στον Τύπο για διαβούλευση ένα προσχέδιο νόμου. Πρόκειται για πόρισμα επιτροπής που συστάθηκε από το σημερινό ΔΣ και εισάγει ένα νέο “Οργανισμό” του ΚΕΘΕΑ.

Ήδη στο δεύτερο και στο τρίτο άρθρο του σχεδίου αποτυπώνεται η ματαίωση της αποστολής του ΚΕΘΕΑ: ο όρος “απεξάρτηση” απουσιάζει, ενώ οι λειτουργίες του ΚΕΘΕΑ συνδέονται εξαρχής μόνο με την μείωση βλάβης. Παραγνωρίζεται ότι στη χώρα μας υπάρχουν άλλοι Οργανισμοί, όπως ο ΟΚΑΝΑ, με δοκιμασμένο έργο παροχής υποκαταστάτων για μείωση βλάβης.

Κεντρικό στοιχείο αυτής της δήθεν μεταρρύθμισης αποτελεί η εγκατάλειψη και διάλυση των συλλογικών οργάνων του ΚΕΘΕΑ που επιλέγονται από στελέχη με ειδικές γνώσεις και εισφέρουν ιδέες, εμπειρία, μεθόδους και έρευνα. Γενικά εισάγεται μια γραφειοκρατική και άνωθεν ιεραρχημένη δομή, όπου η διοίκηση επιλέγει τα συντονιστικά και τα διευθυντικά  όργανα. Δοκιμασμένη δηλαδή συνταγή αποτυχίας απέναντι σε ανθρώπους που αγωνίζονται όχι για απλή συντήρηση αλλά για ριζικές αλλαγές στη στάση ζωής τους.

Μεταξύ άλλων με τον αναξιοκρατικό αυτό τρόπο αποκλείονται (με βλαπτική μεταβολή της εργασιακής τους κατάστασης) από διευθυντικές και συντονιστικές θέσεις στελέχη που έχουν απεξαρτηθεί και έχουν ειδικές γνώσεις και εμπειρίες για την προσέγγιση και κατανόηση των αναγκών των εξαρτημένων, δηλαδή για ένα έργο ζωής. Εξάλλου πολλές δομές ακόμη και εξυπηρετούν ευρείες περιοχές καταργούνται δια της συγχωνεύσεως και διαγράφονται τα ονόματά τους, θεμελιακά στοιχεία της ταυτότητας και της κινητήριας περηφάνειας μελών και θεραπευτών.

Οι υπηρεσίες έρευνας και εκπαίδευσης, με παγκοσμίως αναγνωρισμένο ως τώρα έργο και δραστηριότητες στις οποίες συμμετείχαν αυθεντίες από όλες τις Ηπείρους της γης, αντί να αναπτυχθούν, συγχωνεύονται αναμένοντας προφανώς την μελλοντική τους κατάργηση. Θεσμοθετούν θέση “τεχνικού συμβούλου”, ικανού να προσφέρει σε ποιο άραγε από τους δεκάδες τομείς παρεμβάσεων, έρευνας και εκπαίδευσης;

Ούτε καν μια λογική εξοικονόμησης και λιτότητας θα μπορούσε να εξηγήσει την απορρύθμιση του ΚΕΘΕΑ. Στη θέση των άμισθων Προέδρων, Αντιπροέδρων και Συμβούλων εμφανίζονται πλέον έμμισθα στελέχη με αποδοχές που θα επιβαρύνουν τους φορολογούμενους. Όπως επίσης είναι βέβαιο ότι ένας οργανισμός, μοναδικό παράδειγμα λειτουργίας χωρίς εργολαβίες και δαπάνες για μαγείρεμα, φύλαξη, και δευτερεύουσες αλλά αναγκαίες υπηρεσίες γραμματείας ή καθαρισμού, θα πρέπει πλέον να εκταμιεύει τεράστια κονδύλια για τα σχετικά κόστη. Ποιος θα δίνει παράδειγμα εθελοντικής εργασίας, ώστε να τον μιμούνται τα μέλη που παρέχουν τις δωρεάν υπηρεσίες;

Όσοι προσέφεραν για πολλά χρόνια τις υπηρεσίες τους είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται το μέγεθος της φθοράς. Αν αυτή θα αφορούσε μόνο την ιστορία, θα είχε κάποιο όριο. Δυστυχώς αφορά ζωές και υγεία που και στο μέλλον θα χαθούν, όταν η αποτελεσματική απεξάρτηση θα είναι πια με μαθηματική βεβαιότητα αδύνατη. Αφορά επίσης την εγκληματικότητα, αφού οι εξαρτημένοι εμπλέκονται ύστερα από κάποιο σημείο με τη διακίνηση ναρκωτικών και με το οργανωμένο έγκλημα. Αυτή η ηθική αλλαγή στην καθημερινή συμπεριφορά όμως δεν διασφαλίζεται έτσι απλά, με μόνη την χορήγηση σκευασμάτων που μειώνουν βλάβες αλλά αναγκαστικά αναπαράγουν την ψυχολογική εξάρτηση. Χρειάζονται ανθρώπινες επαφές με διάρκεια, εμπιστοσύνη, ευαισθησία, στοργή αλλά και ευθύνη. Χρειάζεται ιδίως προετοιμασία της κοινωνικής επανένταξης από την πρώτη μέρα κι όχι ως “μεταθεραπευτική φροντίδα”.

Η φιλοσοφία των στεγνών προγραμμάτων αποτυπώνεται στη φράση “μπορείς αλλά όχι μόνος”. Συνάγεται αναγκαστικά και μια άλλη, “φταις αλλά όχι μόνος”. Όντως η κοινωνικότητα είναι το κορυφαίο προϊόν, το σωτήριο έργο των θεραπευτικών κοινοτήτων και των οικογενειών. Αποτελεί μια αρετή, που δεν συναντάται σε γραφειοκρατικές και άνωθεν διαχειρίσεις.

Ο Υπουργός Υγείας Β. Κικίλιας που εισηγήθηκε το 2019 την κατάργηση της αυτοδιοίκησης του ΚΕΘΕΑ, είχε υποσχεθεί να στηρίξει την εξέλιξή του. Ωστόσο το νέο “προσχέδιο” μοιάζει να έχει τώρα διαμορφωθεί από ανθρώπους που προσέγγισαν τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ ακριβώς για να κατορθώσουν να το φθείρουν. Στις δύσκολες στιγμές όμως μέλη, στελέχη, οικογένειες φίλες και φίλοι από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό ενώνονται και αγωνίζονται για επιβίωση και αξιοπρέπεια. Η Γενική Συνέλευση πρέπει άμεσα να συγκληθεί, ως ανώτατο όργανο του Οργανισμού, να εκφράσει τη βούλησή του. Εμείς οι υπογράφοντες ελπίζουμε ότι η επιστολή μας αυτή θα κινητοποιήσει πολλούς για την επιβίωση του ΚΕΘΕΑ. Η Ιθάκη θα μείνει αβύθιστη, θα αντέχει τα κύματα και θα αγναντεύει τους ανοιχτούς ορίζοντες.

Επίτιμοι Πρόεδροι Δ.Σ. ΚΕΘΕΑ

Χάρης Τζάλας, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Προστασίας Ναυτικής Παράδοσης -Συγγραφέας
Γεράσιμος Νοταράς, Διευθυντής Ιστορικού Αρχείου Εθνικής Τραπέζης
Νίκος Παρασκευόπουλος, πρ. Υπουργός – ομ. Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ
Γιώργος Μπαρδάνης, Ψυχίατρος

Επίτιμοι Αντιπρόεδροι ΚΕΘΕΑ

Βασίλης Μαρκής, Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου ε.τ.
Νίκος Μουζέλης, ομ. Καθηγητής κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics)
Κώστας Αρβανίτης, Ευρωβουλευτής – Δημοσιογράφος
Τόνια Τζανετάκη, Καθηγήτρια Νομικής ΕΚΠΑ
Ιωάννης Μπέκας, Καθηγητής Νομικής ΔΠΘ

Επίτιμα Μέλη ΔΣ ΚΕΘΕΑ

Βούλγαρης Παντελής, Σκηνοθέτης – Σεναριογράφος
Γεωργοπούλου Μαρία, Καθηγήτρια Οδοντιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
Δαμιανός Πέτρος, Διευθυντής Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνας
Ζαγούρα, Πάρη Πρόεδρος ΔΣ Συνδέσμου Επιμελητών Ανηλίκων
Καλαντζή-Αζίζι Αναστασία, ομ. Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Καστανίδου-Συμεωνίδου, Ελισάβετ, Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου ΑΠΘ
Κατρούγκαλος Γεώργιος, πρ. Υπουργός – Βουλευτής, Καθηγητής Συν/κού Δικαίου ΔΠΘ
Κοσμάτος, Κωνσταντίνος, Επικ. Καθηγητής Νομικής ΔΠΘ
Κωνσταντάρας Νίκος, Δημοσιογράφος
Μαμαλάκης Ηλίας, Οικονομολόγος, Μάγειρας – παρουσιαστής
Πλουμπίδης Δημήτρης, ομ. καθηγητής Ψυχιατρικής ΕΚΠΑ
Πολυχρόνης Πέτρος, Παιδοψυχίατρος, Διευθυντής Αθηναϊκού Κέντρου Μελέτης του Ανθρώπου (Α.Κ.Μ.Α)
Χάρος Μανώλης, Εικαστικός καλλιτέχνης
Χριστοδουλοπούλου Τασία, πρ. Αντιπρόεδρος Βουλής των Ελλήνων- Δικηγόρος
Ψαρρά Άντα, Δημοσιογράφος»

Πηγή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 7

 

Από σήμερα λειτουργεί το παρακάτω padlet, με ονομασία ''Φωτεινός Πίνακας''.

Εδώ: https://el.padlet.com/papaspyroschris/qjamknmrn19qc8dq