Παρασκευή 30 Απριλίου 2021
«Διεθνής διασυρμός της χώρας» η απόφαση του ΣτΕ για τα αρχαία του σταθμού «Βενιζέλου»
Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού κρούει καμπανάκι για «πολιτισμική καταστροφή και διεθνή διασυρμό της χώρας», μετά την απόφαση του ΣτΕ για απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων στον σταθμό «Βενιζέλου» του υπό κατασκευή μετρό της Θεσσαλονίκης. Σε ανακοίνωσή της η ΕΕΠΠ απευθύνει έκκληση στον πρωθυπουργό και την υπουργό Πολιτισμού να παρέμβουν στην απόφαση αυτή, καθιστώντας τους συνυπεύθυνους με τη διοίκηση της «Αττικό Μετρό», «για τη μεγαλύτερη πολιτισμική καταστροφή που θα έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία πενήντα χρόνια».
Σε ανακοίνωση της η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΕΠΠ) ενώνει τη φωνή της με τις κραυγές αγωνίας για το μέλλον και την τύχη των αρχαιοτήτων στον Σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων και την συνέχιση του έργου.
Η ΕΕΠΠ τονίζει πως πρόκειται για απόφαση που ελήφθη με την οριακή πλειοψηφία μιας μόνο ψήφου και παρόλο που αποτελεί σεβαστή δικαστική απόφαση, το πλήγμα για τον πολιτισμό της χώρας είναι «αφόρητο». Καθιστώντας τον Πρωθυπουργό και την Υπουργό Πολιτισμού συνυπεύθυνους για τη «μεγαλύτερη πολιτισμική καταστροφή που θα έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία πενήντα χρόνια», η εταιρεία τους καλεί να σεβαστούν τις απόψεις των ξένων ειδικών, των Ελλήνων αρχαιολόγων και των πολιτών που επιθυμούν την διάσωση αυτής της πολιτισμικής κληρονομιάς και τη διατήρηση των συγκεκριμένων αρχαιοτήτων.
Υπενθυμίζεται πως μετά από πολύμηνες διασκέψεις αναφορικά με το θέμα της απομάκρυνσης των αρχαίων από τον Σταθμό «Βενιζέλου» στο μετρό Θεσσαλονίκης που είναι υπό κατασκευή, το Συμβούλιο της Επικρατείας έδωσε το «πράσινο φως» για την απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων. Τα πρώτα έργα ξεκίνησαν το 2008 και μέχρι το 2012 είχαν έρθει στο φως σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν συνολικά 6 αποφάσεις υπουργών Πολιτισμού έπειτα από σχετικές γνωμοδοτήσεις του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και η υλοποίηση του έργου να καθυστερήσει. Οι αρμόδιοι επιβεβαιώνουν τις δηλώσεις του προέδρου της «Αττικό μετρό ΑΕ» που έχει αναλάβει το έργο, ότι αυτό θα παραδοθεί το 2023.
Η ανακοίνωση της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Σύμφωνα με εκτενή δημοσιεύματα στον Τύπο, η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οριακή πλειοψηφία μιας και μόνης ψήφου, τουτέστιν 13 έναντι 12, έκρινε νόμιμη την απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού για απόσπαση και επανατοποθέτηση των σημαντικότατων αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στο Σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης. Αποτελεί σεβαστή δικαστική απόφαση όσον αφορά το διατακτικό της αλλά συνάμα αφόρητο πλήγμα για το πολιτισμικό κύρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, πολύ δε περισσότερο για τον ίδιο τον ελληνικό πολιτισμό.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού καλεί τον Πρωθυπουργό και την Υπουργό Πολιτισμού οι οποίοι, μοιραία πλέον, μαζί με την από το 2019 Διοίκηση της «Αττικό Μετρό» θα καταστούν συνυπεύθυνοι για την μεγαλύτερη πολιτισμική καταστροφή που θα έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία πενήντα χρόνια, να συνειδητοποιήσουν άμεσα ότι η δικαστική αυτή απόφαση αποτελεί Πύρρειο νίκη για την κυβέρνηση και διεθνή διασυρμό για την Ελλάδα. Τους καλούμε να σεβαστούν τις απόψεις των ξένων ειδικών από τα κορυφαία πολιτιστικά ιδρύματα διεθνώς, των Ελλήνων αρχαιολόγων και όλων ημών των συνετών πολιτών που διακαώς επιθυμούμε την διάσωση αυτής της πολιτισμικής κληρονομιάς, εφ’ όσον μάλιστα η διατήρηση των συγκεκριμένων αρχαιοτήτων κατά χώραν παραμένει εφικτή και ίσως μάλιστα η μόνη εφικτή λύση που σέβεται την καταληκτική ημερομηνία για το μετρό του Δεκεμβρίου 2023.
Θέματα πολιτισμικής κληρονομιάς δεν αποτελούν κάποιο είδος οικονομικής ή διοικητικής ρύθμισης που επιτρέπεται να κριθούν έστω με την διαφορά μιας ψήφου, αλλά κεντρικά και συστατικά στοιχεία της ελληνικής ταυτότητας που δικαιολογούν τη θέση της χώρας στον κόσμο και όπου, ως εκ τούτου, μόνο μια ευρύτερη συναίνεση μπορεί να προσδώσει ουσιαστική εγκυρότητα σε οποιαδήποτε τελική απόφαση.
Η Οδός του Μαρτυρίου για τον Πρώτο Επαναστάτη στην κατεχόμενη πρωτεύουσα
«Ο Χριστός ήταν ο πρώτος Παλαιστίνιος Επαναστάτης, που εξεγέρθηκε ενάντια στην αδικία, την υποδούλωση, την καταπίεση των ανθρώπων και τη δολοφονία των ελεύθερων συνειδήσεων. Έτσι, έθεσε τα θεμέλια για τους επαναστάτες της Παλαιστίνης και τους αποκάλυψε τα μυστικά, για να συνεχίσουν την πορεία στην οδό της ελευθερίας μέχρι σήμερα». Άρθρο του Πρέσβη του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Μαρουάν Εμίλ Τουμπάσι.
Άρθρο του Πρέσβη του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Μαρουάν Εμίλ Τουμπάσι
Η Ιερουσαλήμ αυτές τις μέρες του ιερού μήνα είναι ξεσηκωμένη, με την ηρωική νεολαία της στην Πύλη της Δαμασκού (που οδηγεί προς το ιερό τέμενος Αλ Ακσα) και στη συνοικία Σέιχ Τζάρα (Sheikh Jarah), να υπερασπίζεται την αξιοπρέπεια του λαού μας και την υπόσταση της Ιερουσαλήμ. Οι νέες και οι νέοι της πόλης μπαίνουν από τις πύλες της φέρνοντας το μήνυμα της νίκης, γι ‘αυτήν, για την κληρονομιά της, για την ιστορία και το μέλλον της, υψώνοντας τα λάβαρα και τα όνειρά μας για αξιοπρέπεια, ελευθερία και ανεξαρτησία, για τη λύτρωση του λαού μας και όλης της γης μας από τη βεβήλωση των ληστρικών κατακτητών.
Διανύουμε την Εβδομάδα των Παθών, αφού ο λαός μας γιόρτασε την Κυριακή των Βαΐων, δηλαδή την ημέρα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Ιερουσαλήμ και Τον υποδέχτηκε ο λαός μετά βαΐων και κλάδων. Η είσοδος αυτή συμβολίζει την είσοδο Του νικητή για την απαλλαγή του λαού από τη καταπίεση και την υποδούλωση που υφίσταντο από το εβραϊκό ιερατείο και από τους Ρωμαίους.
Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, την Παρασκευή ο Ιησούς σταυρώθηκε, στο λόφο του Γολγοθά της Ιερουσαλήμ από τους σφετεριστές και τους ληστές. Στη συνέχεια οι μαθητές Του Τον αποκαθήλωσαν και Τον τοποθέτησαν σε έναν τάφο, για να αναστηθεί εκ νεκρών την ημέρα του Σαββάτου, σαν να μην είχε υπάρξει ούτε σταύρωση ούτε θάνατος.
Και ενώ είχε βασανιστεί και είχε μεταφέρει το σταυρό του μαρτυρίου στην Οδό του Μαρτυρίου, στα μονοπάτια και τα σοκάκια της Ιερουσαλήμ, αναστήθηκε! Και μαζί Του αναστήθηκε το δίκαιο και διαδόθηκε το μήνυμα προς κάθε επαναστάτη που βασανίζεται και σκοτώνεται, αλλά ύστερα ξαναγεννιέται, για να μεταφέρει και να διαδώσει το μήνυμα της λύτρωσης, της ελευθερίας και της σωτηρίας από την αδικία και τη καταπίεση.
Αυτό το μήνυμα θα το μεταφέρει με τη σειρά του κάποιος άλλος επαναστάτης ο οποίος ακολουθεί το μονοπάτι του αγώνα για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Αυτό το μήνυμα το μεταφέρουμε και εμείς σήμερα στα μονοπάτια της τιμής, έως ότου θριαμβεύσει πραγματικά το δίκιο μας.
Ο Χριστός ήταν ο πρώτος Παλαιστίνιος Επαναστάτης, που εξεγέρθηκε ενάντια στην αδικία, την υποδούλωση, την καταπίεση των ανθρώπων και τη δολοφονία των ελεύθερων συνειδήσεων. Έτσι, έθεσε τα θεμέλια για τους επαναστάτες της Παλαιστίνης και τους αποκάλυψε τα μυστικά, για να συνεχίσουν την πορεία στην οδό της ελευθερίας μέχρι σήμερα.
Τιμούμε τον Πρώτο επαναστάτη και την Ανάστασή Του με διάφορους τρόπους και πεποιθήσεις, αλλά Αυτός παραμένει πάντα το πρότυπο του επαναστάτη, που δεν έκανε συμβιβασμούς στις αρχές Του και στα μηνύματά Του για δικαιοσύνη, ελευθερία, αλήθεια και ειρήνη.
Ο αγώνας του λαού της Ιερουσαλήμ και του λαού μας θα συνεχιστεί ενάντια στην κατοχή, τους εποικισμούς και τον ρατσισμό, κατά της καταπίεσης και των καταπιεστών. Και τα λάβαρά μας θα κυματίσουν πάνω στις εκκλησίες, στους μιναρέδες και στα τείχη της Ιερουσαλήμ, που είναι η πρωτεύουσα του κράτους μας.
Σήμερα, οι μαθητές αυτών των καταπιεστών και ακραίων ρατσιστών είναι οι εξτρεμιστές Εβραίοι έποικοι, ο απεχθής στρατός κατοχής και η κυβέρνησή τους. Οι κλέφτες της γης και της ιστορίας επέστρεψαν με όπλα, για να επιτεθούν στους ανθρώπους που κατέχουν τη γη και που είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των εδαφών αυτών και των ιερών τόπων, ισλαμικών και χριστιανικών, στην αγία πόλη της Ιερουσαλήμ.
Διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εφαρμόζοντας την πολιτική των φυλετικών διακρίσεων και του απαρτχάιντ εις βάρος του λαού μας, που είναι ο πραγματικός κύριος αυτής της χώρας, ακολουθώντας μια πολιτική που στο σύνολό της αποσκοπεί στη διατήρηση της κυριαρχίας των Εβραίων Ισραηλινών επί των Παλαιστινίων, με σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους και με διώξεις εναντίον αυτών που ζουν στον τόπο τους που βρίσκεται υπό κατοχή με την κατεχόμενη πρωτεύουσα.
Η μάχη που μαίνεται σήμερα περιστρέφεται και συνοψίζεται στην κυριαρχία μας πάνω στην πρωτεύουσα Ιερουσαλήμ, την υπόστασή της και τον ρόλο της στην εθνική ταυτότητα και την ύψωση της σημαίας στην Ιερουσαλήμ της γης τη διαμαντόπετρα.
Η σημαία μας είναι το σύμβολο της ταυτότητάς μας και της υπερηφάνειας μας, και η Ιερουσαλήμ ήταν και θα παραμείνει η πρωτεύουσα του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους μας, θέλοντας και μη, όπως ήταν από τον καιρό των πατέρων μας.
Αυτή η ημέρα της Ανάστασης του Πρώτου Παλαιστίνιου Επαναστάτη και η σημασία της για τον λαό μας και για ολόκληρο τον κόσμο δεν είναι μόνο μια θρησκευτική επέτειος, αλλά μια ημέρα που φέρει πανανθρώπινες αξίες. Διότι η Ανάσταση του Ιησού Χριστού εκ νεκρών συμβολίζει τη νίκη στην καταπίεση και στην αδικία.
Ειρήνη στην Ιερουσαλήμ και σε εσάς, νεαροί και άνδρες, που βρίσκεστε σ’ αυτήν! Χρόνια πολλά και Καλή Ανάσταση σε σας και στον λαό μας!
30 Απριλιου 2021»
Έντονη δυσωδία από την υπόθεση της μονάδας «φροντίδας» ηλικιωμένων στα Χανιά
«Έβλεπες ανθρώπους να είναι σαν αγρίμια που προσπαθούν να φύγουν. Έκαναν συνεχώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις οι άνθρωποι, προσπαθούσαν να απεγκλωβιστούν από τις ράμπες. Οι άνθρωποι αυτοδαγκώνονταν, τραβούσαν τα μαλλιά τους, θέλανε να βγούνε στην αυλή και δεν τους αφήνανε, ζητούσαν τα πράγματα των συγγενών τους και δεν τους τα δίνανε» καταγγέλει πρώην εργαζόμενη της μονάδας, ενώ ο ψυχίατρος της μονάδας αποποιείται κάθε ευθύνη. Παράλληλα, έγγραφα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αποκαλύπτουν ότι ο συγκεκριμένος οίκος ευγηρίας είχε απασχολήσει έντονα τις αρχές κατά το παρελθόν, με την ιδιοκτήτρια να καταδικάζεται σε φυλάκιση λόγω μη συμμόρφωσης με τις αποφάσεις. Ερευνα διεξάγεται την ίδια ώρα για παράνομο γηροκομείο στην Κέρκυρα που καταγγέλθηκε πως λειτουργούσε σε σπίτι ηλικιωμένων.
Νέα στοιχεία αναδύονται σχετικά με το παρόν, αλλά και το παρελθόν της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων στην Κρήτη για την οποία έχει διαταχθεί εισαγγελική έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουν τελεστεί αξιόποινες πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, μεταξύ αυτών η ανθρωποκτονία με δόλο, δια παράλειψης και κατά συρροή. Στα χέρια των αρχών φαίνεται πως βρίσκεται νέο αίτημα εκταφής ηλικιωμένου, ενώ έχει ανασυρθεί από το αρχείο η κατάθεση συζύγου ενός ακόμη ηλικιωμένου, κατά του τότε Νομάρχη Χανίων, μετά τη διαμονή του ηλικιωμένου στον συγκεκριμένο οίκο ευγηρίας το 2009. Παράλληλα, πρώην εργαζόμενη της μονάδας καταγγέλλει τα όσα ανήκουστα διαδραματίζονταν εντός της μονάδας με θύματα τους ηλικιωμένους «φιλοξενούμενους» κατά τη διάρκεια των επτά μηνών που εργαζόταν εκεί, ενώ η ΕΡΤ Χανίων και το flashnews.gr φέρνουν στο φως της δημοσιότητας έγγραφα που αποδεικνύουν την παράνομη λειτουργία της μονάδας και την μη συμμόρφωσή της με αποφάσεις των αρχών από το 2010 έως το 2015. Την ίδια ώρα, καταγγελίες για παράνομη λειτουργία οίκου ευγηρίας σε ένα σπίτι ηλικιωμένων εξετάζει η Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Κέρκυρας, με τους ιδιοκτήτες του σπιτιού να παρουσιάζουν ως μακρινούς συγγενείς τους πέντε ηλικιωμένους που εντοπίστηκαν στο σπίτι τους.
Αίτημα εκταφής ενός ακόμη ηλικιωμένου που διέμενε στον οίκο ευγηρίας εξετάζεται από τις ανακριτικές αρχές, στο πλαίσιο της εισαγγελικής έρευνας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ωστόσο, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες που επικαλείται η ΕΡΤ Χανίων, το αίτημα φαίνεται πως δεν θα γίνει αποδεκτό ακόμη και αν κατατεθεί, καθώς δεν μπορεί να διαπιστωθεί εάν ο ηλικιωμένος υπέστη όντως ανακοπή καρδιάς.
Ωστόσο, στο πλαίσιο της περαιτέρω διερεύνησης των συνθηκών που επικρατούσαν στον οίκο ευγηρίας, σύμφωνα με το δημοσίευμα του flashnews.gr, εξετάζεται εκ νέου μία καταγγελία που κατατέθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2010 κατά του Νομάρχη Χανίων, εκ μέρους συζύγου ενός ηλικιωμένου που παρέμεινε για ένα διάστημα στη μονάδα κατά το 2009. Στην κατάθεση αναφέρεται πως στις 9 Αυγούστου του 2009 χρειάστηκε να μεταφέρει προσωρινά τον σύζυγό της στη συγκεκριμένη δομή και υπογραμμίζει ότι έπασχε από Αλτσχάϊμερ, χωρίς ωστόσο να έχει παρουσιάσει κανένα άλλο οργανικό πρόβλημα. «Όταν ξαναπήγα στο ίδρυμα, τον βρήκα να ψήνεται στον πυρετό και ήταν σε κώμα. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Χανίων σε κωματώδη κατάσταση στις 21/08/09, τελείως αφυδατωμένος και σκελετωμένος, πληγιασμένος και τρυπημένος. Μου είπαν ότι ήταν πολύ βαριά και ότι είχε πνευμονική λοίμωξη. Ο σύζυγός μου πέθανε στις 26/09/10, αφού τον είχα μεταφέρει σε ιδιωτική κλινική» είχε καταγγελθεί τότε.
Ο λόγος, που τον πήγα ήταν ότι βρίσκονταν σε υπερένταση και, όπως λεγόταν, υπήρχε ένας πολύ καλός νευρολόγος. Ήταν Κυριακή απόγευμα και δεν υπήρχε κάποιος γιατρός εκεί. Τη Δευτέρα το πρωί μου τηλεφώνησε η ιδιοκτήτρια του ιδρύματος και μου είπε ότι ο σύζυγός μου ήταν ανήσυχος τη νύχτα και ότι έπρεπε να του ρίξουν τις δυνάμεις του για να τον κρατήσουν για όσο χρειαζόταν. Κοίταξα το ρολόι μου και είδα, ότι ήταν πολύ πρωί . Δεν θυμάμαι ακριβώς την ώρα. Αναρωτήθηκα πότε πρόλαβε να τον δει ο γιατρός. Σηκώθηκα αμέσως, πήρα ένα ταξί και πήγα στο ίδρυμα. Σηκώθηκα αμέσως, πήρα ένα ΤΑΧΙ και πήγα στο ίδρυμα. Τον βρήκα ναρκωμένο. Όταν ρώτησα την ιδιοκτήτρια εάν τον είχε δει γιατρός, μου απάντησε: “Ε, βέβαια, του κεφαλιού μας κάνουμε;”. Μου δήλωσε ότι ο σύζυγός μου είχε και ψυχολογικά προβλήματα. Μέχρι το μεσημέρι, ο σύζυγός μου δεν είχε ξυπνήσει. Στις 11/08/09 ξαναπήγα στο ίδρυμα. Ο σύζυγός μου δεν κοιμόταν, αλλά σηκώθηκε τρεκλίζοντας, Και τις επόμενες δύο ημέρες που πήγα ο σύζυγός μου ήταν στην ίδια κατάσταση. Γιατρό μέχρι τότε δεν είδα. Σε συνέχεια έπεσε σε κώμα από τις 13/08 περίπου. Τότε ήρθε ένας γιατρός, τον ρώτησα αφού πήγα στο γραφείο του ποια ήταν η κατάσταση του συζύγου μου. Με ρώτησε εάν είχε ψυχολογικά προβλήματα. Μου είπε να κάνω υπομονή τρεις ημέρες και ότι θα ήταν τελείως καλά. Όταν ξαναπήγα στο ίδρυμα, τον βρήκα να ψήνεται στον πυρετό και ήταν σε κώμα. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Χανίων σε κωματώδη κατάσταση στις 21/08/09, τελείως αφυδατωμένος και σκελετωμένος, πληγιασμένος και τρυπημένος. Μου είπαν ότι ήταν πολύ βαριά και ότι είχε πνευμονική λοίμωξη. Ο σύζυγός μου πέθανε στις 26/09/10, αφού τον είχα μεταφέρει σε ιδιωτική κλινική. Στο ίδρυμα γιατρός -νευρολόγος / ψυχίατρος ήταν ο κ. Μ.
Ένα ακόμη ένα περιστατικό, που ήρθε στο φως της δημοσιότητας αποκαλύπτει ότι ηλικιωμένος που διέμενε στην εν λόγω μονάδα, και οδηγήθηκε κατόπιν επιμονής της κόρης του στο νοσοκομείο, έπασχε από υποστατική πνευμονία, διάγνωση που βρισκόταν σε πλήρη ανακολουθία με τα όσα αναγράφονταν στο παραπεμπτικό που υπέγραφε ο νοσηλευτής της δομής. Ειδικότερα, αν και στο παραπεμπτικό φαίνεται πως ο ηλικιωμένος ήταν απύρετος (36.1), και είχε πλήρη αναπνευστική επάρκεια (97%), κατά τη μεταφορά του ηλικιωμένου στο νοσοκομείο, ο διασώστης διαπίστωσε ότι ο άνθρωπος είχε υψηλό πυρετό και του χορήγησε οξυγόνο, καθώς ήταν πολύ χαμηλό. Όπως αναφέρεται στο εξιτήριο που πήρε ο ηλικιωμένος 25 ημέρες αργότερα, ο άνθρωπος που διακομίστηκε από την συγκεκριμένη δομή «λόγω πτώσης επιπέδου επικοινωνίας από ωρών», διαπιστώθηκε ότι είναι εμπύρετος με 41ο με ρίγος και συνοδό υποξυγοναιμία, ενώ στην διάγνωση αναφέρεται ότι είχε προσβληθεί από υποστατική πνευμονία.
Μαρτυρία πρώην εργαζόμενης για ανύπαρκτους έλεγχους, καθήλωση και εκβιασμούς της διοίκησης
Για τις ανατριχιαστικές συνθήκες και τους ανύπαρκτους ελέγχους μίλησε μεταξύ άλλων στην ΕΡΤ Χανίων πρώην εργαζόμενη της μονάδας. «Τους ελέγχους τους ξέραμε από πριν. Μας ενημερώνανε εμάς, μας έλεγαν “μεθαύριο θα ‘ρθει το υγειονομικό”, την τάδε του μήνα έχουμε ραντεβού με αυτούς. Είναι ανύπαρκτοι οι έλεγχοι, για το θεαθήναι. Όταν ερχόταν στη δομή ο έλεγχος, ήταν ετοιμασμένη η δομή, καθαρή, για το θεαθήναι. Και με το που έφευγε ο έλεγχος ξαναμπαίναν τα αντισηπτικά μέσα στα ντουλάπια, ξαναμπαίναν τα κρεμοσάπουνα και τα χαρτιά υγείας στις αποθήκες και πάλι η δομή ήταν με ελλείψεις. Δεν είχαμε pampers, υποσέντονα, οι άνθρωποι ήταν κατάκοιτοι για ώρες με τις ακαθαρσίες τους, χωρίς να προλαβαίνουμε να τις αλλάξουμε, γιατί μιλάμε για 60 τρόφιμους και οι νοσηλευτές ήμασταν τρεις» ανέφερε η εργαζόμενη. Αξίζει να σημειωθεί πως στην άδεια της δομής, όπως επεσήμανε η δημοσιογράφος αναγράφεται πως προορίζεται για φιλοξενία 47 ατόμων.
Σχετικά με τους ηλικιωμένους που διέμεναν στον συγκεκριμένο οίκο ευγηρίας ανέφερε πως «γινόταν διαλογή» και διευκρίνισε ότι «Μπορούσαν να διαλέξουν ποιον θα πάρουν. Αν ήταν κάποιος δύστροπος ή κάποιος χωρίς πολύ καλά λεφτά, το μαθαίνανε και μας έλεγαν “όχι αυτός, δεν τον θέλουμε, ο επόμενος”. Δεν θέλανε ανθρώπους που μιλάνε πολύ, που οι συγγενείς τους ήταν περίεργοι και ρωτούσαν πολύ, δεν τους θέλανε. Προσπαθούσαν να τους βγάλουν έξω από όλο το σύστημα». Σημείωσε πως η διοίκηση υποχρέωνε τους εργαζόμενους να λένε ψέματα στους συγγενείς που εξέφραζαν απορίες και παράπονα και τόνισε ότι λόγω της διακοπής των επισκεπτηρίων που επιβλήθηκε μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, η κακοποίηση των ηλικιωμένων γιγαντώθηκε. Επεσήμανε ωστόσο ότι «όλοι ξέρανε, γιατί όλοι έβλεπαν τα σκελετωμένα σώματά τους. Δεν τους πλένανε ποτέ, ξυπνούσαν οι άνθρωποι και ζητούσαν λίγο νερό στο πρόσωπό τους. Μπορούσες να μυρίσεις το δέρμα τους από μακριά Ούτε τα δόντια τους πλένανε, ούτε τίποτα, χανόντουσαν μασέλες, τις αφήνανε όπου να ‘ναι».
«Στους επτά μήνες που ήμουν εκεί, κανέναν περιπατητικό δεν είδα να βγαίνει και να περπατάει στους διαδρόμους. Δεν τους θέλανε κιόλας να περπατάνε “μέσα στα πόδια τους” όπως έλεγαν. Λέγανε στους συγγενείς ότι υπάρχει εργοθεραπευτής, φυσικοθεραπευτής, ψυχίατρος. Ποτέ δεν είδαμε. Ήταν μία κοπέλα που την πήραν στο τέλος, η οποία ερχόταν βαριά δύο φορές την εβδομάδα για 40 λεπτά. Δεν υπήρχε γιατρός, ερχόταν κάθε Τρίτη και Πέμπτη, για 40 λεπτά, το πολύ μία ώρα, με το ρολόι. Ποτέ δεν πλησίαζε ασθενείς» κατήγγειλε η πρώην εργαζόμενη, αναφέροντας πως η ίδια προσπαθούσε να παρακινήσει τους ηλικιωμένους να ζητήσουν να μιλήσουν με τον γιατρό.
Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει η ίδια, τα στηρίγματα που υπήρχαν δεξιά και αριστερά από τις ράμπες στον χώρο της μονάδας, φαίνεται πως χρησιμοποιούνταν για άπλωμα ρούχων και καθήλωση των ηλικιωμένων. «Στο υπόγειο υπήρχαν ράντζα στα πλυσταριά, στα πλυντήρια όπου κοιμόντουσαν οι τρόφιμοι γιατί δεν χωρούσαν όλοι στις κλίνες. Με πολύ θόρυβο, με πολλή υγρασία, γιατί στις ράμπες που προορίζονταν για τα περιπατητικά άτομα άπλωναν τα ρούχα, τις πετσέτες, τα σεντόνια για να στεγνώσουν. Και η άλλη χρησιμότητα των ραμπών ήταν να δένουν τα καρότσια πάνω στις ράμπες, για να μην κυκλοφορεί ούτε καρότσι. Όπως έχει τις χειρολαβές το αμαξίδιο, βάζανε τις χειρολαβές πάνω στη ράμπα και το δένανε, μαζί με τον άνθρωπο που καθόταν επάνω. Και έβλεπες ανθρώπους να είναι σαν αγρίμια που προσπαθούν να φύγουν. Έκαναν συνεχώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις οι άνθρωποι, προσπαθούσαν να απεγκλωβιστούν από τις ράμπες. Οι άνθρωποι αυτοδαγκώνονταν, τραβούσαν τα μαλλιά τους, θέλανε να βγούνε στην αυλή και δεν τους αφήνανε, ζητούσαν τα πράγματα των συγγενών τους και δεν τους τα δίνανε. Ερχόντουσαν οι άνθρωποι, δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τα παιδιά τους και ξαφνικά η διευθύντρια μιλούσε για άνοια. Όταν χαπακώνεις κάποιον, αυτό δεν είναι άνοια. Οι ηλικιωμένοι ήταν όλοι στον κόσμο τους χαπακωμένοι, δεν μιλούσαν δεν έκαναν τίποτα»
Για «χιτλερικό νόμο» μίλησε επίσης η πρώην εργαζόμενη σημειώνοντας ότι «ξέρω πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταθέσει στην αστυνομία και τους παίρνουν τηλέφωνο και τους εκβιάζουν να πάνε υπέρ τους. Υπάρχουν και άνθρωποι που τους εκβιάζει η διοίκηση επειδή πιστεύουν ότι το γηροκομείο φρόντιζε τους συγγενείς τους και τους λένε “εγώ φρόντιζα τη μαμά σου και τον μπαμπά σου, μου το οφείλεις, έλα να καταθέσεις”». Σχετικά με το ζήτημα της μετάβασης περιουσίας και της εκμετάλλευσης των χρημάτων των ηλικιωμένων, δήλωσε πως «όταν καλείσαι να δουλέψεις δεν μπορείς να βάλεις στο μυαλό σου περιουσίες και τέτοια, μέχρι και Εκκλησία ακούστηκε. Εγώ καταθέτω αυτά που έχω δει. Βλέπαμε αστυνομικούς να μπαίνουν και να βγαίνουν, και οι άνθρωποι χωρίς να ξέρουν τι υπογράφουν, υπογράφανε. Έχω δει αστυνομικό να παίρνει λιωμένο άνθρωπο χαπακωμένο, και μερικές φορές τους βοηθούσαν και με τα χέρια τους, γιατι ήταν ασήκωτα. Τους παίρνανε τα χέρια τους και τους βοηθούσαν να υπογράφουν.»
«Δεν έχω άποψη γιατί η συχνότητα που επισκεπτόμουν το χώρο δεν μου έδινε τη δυνατότητα να έχω γνώμη» ισχυρίζεται ο ψυχίατρος
Ο ψυχίατρος της μονάδας, που εξακολουθεί να εργάζεται ως εξωτερικός συνεργάτης, ισχυρίστηκε δεν υπήρξε ποτέ υπερδοσολογία, λανθασμένη φαρμακευτική αγωγή και παρενέργειες τέτοιες ικανές να οδηγήσουν στο θάνατο τρόφιμους και ανέφερε πως «είναι ψευδέστατο να λέγεται ότι ασθενείς πέθαναν από υπερδοσολογία σε ψυχοφάρμακα». Σε επικοινωνία με το flashnews.gr υποστήριξε πως «δεν έχω να φοβηθώ απολύτως τίποτα. Οι ιατρικές μου πράξεις είναι καταγεγραμμένες παντού και σημείωσε πως «αν συνταγογράφησα κάποιες φορές φάρμακα αυτής της κατηγορίας (stedon) ήταν, είτε γιατί τα έπαιρναν από πριν, είτε γιατί τους χορηγήθηκαν, αλλά όχι από μενα». Ισχυρίστηκε επίσης πως «τα φάρμακα που συνταγογραφούσα στην μονάδα ήταν στα πλαίσια των παθήσεών τους, και χορηγούνταν με πολλή φειδώ».
Σε ερώτηση αν είχε παρατηρήσει κάτι «ύποπτο» στον συγκεκριμένο οίκο ευγηρίας κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του ανέφερε πως «Δεν έχω άποψη γιατί η συχνότητα που επισκεπτόμουν το χώρο δεν μου έδινε τη δυνατότητα να έχω γνώμη. Πήγαινα σε ώρες που οι άνθρωποι κομόντουσαν ή έτρωγαν. Δεν είδα πάντως εγώ να κακοποιούνται οι άνθρωποι εκει». Αξίζει να σημειωθεί ότι η μειωμένη συχνότητα στην οποία αναφέρεται ο εν λόγω ψυχίατρος εγείρει έντονους προβληματισμούς, δεδομένου του αυξημένου αριθμού των ηλικιωμένων που διέμεναν στη μονάδα και της μειωμένης παρακολούθησής τους από τον ίδιο, που απορρέει από την αναφορά του σε αραιές επισκέψεις.
Μια όχι και τόσο παλιά ιστορία παρανομίας…
Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη δομή είχε απασχολήσει έντονα την δικαιοσύνη και κατά το χρονικό διάστημα 2010 – 2015, κατά το οποίο πραγματοποιήθηκαν δύο αυτοψίες κατόπιν καταγγελιών στον τότε Νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη, αναφορικά με συνθήκες λειτουργίες που δεν ήταν σύμφωνες με τη νομοθεσία και στη συνέχεια αποφασίστηκε η αναστολή λειτουργίας της μονάδας. Στη συνέχεια επιβλήθηκε πρόστιμο για μη συμμόρφωση, με την υπόθεση να εκδικάζεται εντέλει το 2015, ενώ η δομή δεν είχε διακόψει καθόλου τη λειτουργία της στο μεσοδιάστημα.
Ειδικότερα, σύμφωνα με έγγραφα που έφερε στη δημοσιότητα το flashnews.gr, αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου του 2010 κατέδειξε τα ελλιπή μέτρα πυρασφάλειας στον χώρο, και δεν χορηγήθηκε άδεια λειτουργίας της μονάδας λόγω απουσίας των νομίμων προϋποθέσεων για τη λειτουργία της δομής.
Στη συνέχεια, όπως αναδεικνύεται από τα έγγραφα που έφερε η ΕΡΤ Χανίων στη δημοσιότητα, σε δεύτερη αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στον χώρο, κατόπιν αιτήματος που κατατέθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010 για επανεξέταση του ζητήματος της άδειας λειτουργίας της μονάδας, διαπιστώθηκαν πολύ σοβαρές παραβάσεις. Από την επίσκεψη των αρχών στη μονάδα διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων πως «ο χώρος ακαθάρτων και σκοραμιδίων έχει μετατραπεί σε αποθήκη όπου φυλάσσονται σε άσχημη κατάσταση τα ρούχα των ασθενών», «σε κανένα WC ασθενών δεν υπάρχουν οι προβλεπόμενες μπάρες στήριξης για άτομα με ειδικές ανάγκες και υπερήλικες», «τα φάρμακα των ασθενών είναι διασκορπισμένα σε WC, αποθήκες – χώρους εντελώς ακατάλληλους, με συνθήκες επικίνδυνες για τη φύλαξή τους», «η λινοθήκη έχει τροποποιηθεί σε αποθήκη τροφίμων και μέσα στο ψυγείο βρέθηκαν αλλοιωμένα τρόφιμα, επίσης υπήρχαν κατεψυγμένα κρέατα χωρίς ενδείξεις, ημερομηνίες παραγωγής – λήξης – προέλευσης», «το λουτρό των ασθενών έχει μετατραπεί σε αποθήκη και χώρο φύλαξης φαρμάκων», «στο ίδιο χώρο φυλάσσονται είδη καθαριότητας και είδη προσωπικής καθαριότητας (ξυραφάκια χρησιμοποιημένα, βούρτσες, και όχι στα ατομικά συρτάρια στα δωμάτια των ασθενών, με προφανές τους δυνητικούς κινδύνους», «στη γενική αποθήκη υπάρχουν ρούχα άπλυτα και σε κακή υγιεινή» και «τα ρούχα των ασθενών είναι απλωμένα στο ημιτελές, παράνομο κτίριο». Επιπλέον, στην ίδια αυτοψία διαπιστώθηκε πως δεν υφίσταντο απαραίτητα γραφεία και αίθουσες (γραφείο ιατρού, Κοινωνικού Λειτουργού, νεκροθάλαμος), καθώς χρησιμοποιούνταν ποικιλοτρόπως, ενώ αναφέρεται πως δεν είχαν προσκομιστεί «βιβλιάρια υγείας των εργαζομένων υγειονομικού ενδιαφέροντος, που προβλέπονται από τον Νόμο (πχ. Μάγειρας – τραπεζοκόμος, νοσηλευτικό προσωπικό).
Ως αποτέλεσμα, με εντολή της Νομαρχίας Χανίων αποφασίστηκε το κλείσιμο της μονάδας, χωρίς όμως η απόφασή να γίνει αποδεκτή από τη διοίκηση του οίκου ευγηρίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα της ΕΡΤ, αν και η απόφαση αναστολής λειτουργίας της μονάδας είχε υπογραφεί από τις 3 Μαΐου 2010, στις 17 Ιουλίου του ίδιου έτους, η Νομαρχία επέβαλε στη μονάδα πρόστιμο ύψους 14.673,51 ευρώ, καθώς συνέχιζε τη λειτουργία της. Μάλιστα, σύμφωνα με τα σχετικά έγγραφα, η υπεύθυνη της μονάδας αρνούταν συστηματικά να παραδώσει τα απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να ειδοποιηθούν οι συγγενείς των ωφελουμένων και να τους απομακρύνουν από τον χώρο. Αντιθέτως, προσκόμισε στις αρχές υπεύθυνες δηλώσεις στις οποίες αναγραφόταν πως οι ηλικιωμένοι επιθυμούσαν να παραμείνουν εκεί. Αξίζει να σημειωθεί πως από το έγγραφο του Δεκεμβρίου του 2010, με το οποίο κοινοποιείται στις αρμόδιες αρχές η κατ’ εξακολούθηση παράνομη λειτουργία του χώρου, ανακύπτει πως δεν πρόκειται για μία, αλλά για δύο δομές φροντίδας ηλικιωμένων.
Η μη συμμόρφωση της διοίκησης με την αναστολή λειτουργίας του οίκου ευγηρίας είχε ως συνέπεια την εκκίνηση περαιτέρω νομικής διαδικασίας, με αποτέλεσμα κατά την εκδίκαση της υπόθεσης το 2015 να επιβληθεί στην ιδιοκτήτρια ποινή φυλάκισης 6 μηνών με τριετή αναστολή, αφού η μονάδα δεν σταμάτησε τη λειτουργία της από το 2010.
Σημειώνεται ότι. όπως αναφέρει το δημοσίευμα της ΕΡΤ, η άδεια λειτουργίας δόθηκε στη μονάδα στις 30 Αυγούστου 2011, καθώς διαπιστώθηκε ότι δεν δεν υπήρχε καμία υποδομή στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων η οποία θα μπορούσε να φιλοξενήσει τα άτομα που διέμεναν στην ιδιωτική δομή.
Παράνομο γηροκομείο σε σπίτι στην Κέρκυρα
Την ίδια ώρα, καταγγελία για παράνομο γηροκομείο εξετάζεται από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Κέρκυρας, μετά από αναφορές ότι σε σπίτι του νησιού λειτουργεί οίκος ευγηρίας χωρίς άδεια. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες που μεταφέρει το corfutvnews.gr, προσήχθησαν στην Αστυνομική Διεύθυνση 2 ημεδαποί 85 ετών και 60 χρονών (πατέρας και κόρη) οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες του σπιτιού. Στο σπίτι φέρεται πως φιλοξενούνταν 5 ηλικιωμένοι, για τους οποίους οι ιδιοκτήτες ισχυρίζονται ότι είναι μακρινοί συγγενείς τους. Οι εν λόγω ηλικιωμένοι διακομίσθηκαν στο Νοσοκομείο με εντολή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κέρκυρας, καθώς η κλινική τους εικόνα δεν είναι καλή, ενώ η έρευνα της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Κέρκυρας βρίσκεται στο στάδιο της προανάκρισης.
Ιταλίδα αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής μάγεψε υπό τους ήχους του Bella Ciao
Η Ιταλίδα αθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής, Βανέσα Φεράρι, επέλεξε να διαγωνιστεί στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βασιλείας υπό τους ήχους του διάσημου τραγουδιού των Ιταλών παρτιζάνων, κερδίζοντας της εντυπώσεις και το χάλκινο μετάλλιο. «Το σημερινό μετάλλιο είναι για μένα ένα σύμβολο σθένους και αντίστασης. Αφιερώνω αυτό το μετάλλιο σε όλη την Ιταλία σε μία τόσο σημαντική ημέρα για τη χώρα μας, την 25η Απριλίου, την ημέρα της απελευθέρωσης» δήλωσε η ίδια.
Η 31χρονη Ιταλίδα αθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής, Βανέσα Φεράρι, πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βασιλείας που έλαβε χώρα στις 25 Απριλίου – ημέρα απελευθέρωσης της Ιταλίας από τον ναζισμό – και επέλεξε να διαγωνιστεί υπό τους ήχους του διάσημου τραγουδιού των Ιταλών παρτιζάνων, Bella Ciao. Έφυγε από το διαγωνισμό κερδίζοντας της εντυπώσεις και το χάλκινο μετάλλιο.
Η επιλογή της αθλήτριας έγινε θέμα συζήτησης στα social media, με θετικά και υποστηρικτικά σχόλια αλλά και αντιδράσεις. Η ίδια δήλωσε: «Το σημερινό μετάλλιο είναι για μένα ένα σύμβολο σθένους και αντίστασης. Αυτό εκδηλώνεται στην προσωπική μου ιστορία στους διαγωνισμούς που είναι φτιαγμένη από επιτυχίες αλλά επίσης και ήττες. Παρ’ όλα αυτά ποτέ δεν τα παράτησα. Τα όνειρά μου, μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίζω. Αφιερώνω αυτό το μετάλλιο σε όλη την Ιταλία σε μία τόσο σημαντική ημέρα για τη χώρα μας, την 25η Απριλίου, την ημέρα της απελευθέρωσης. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να απελευθερωθούμε σύντομα και από την πανδημία που πλήττει ολόκληρο τον κόσμο, να μπορέσουμε να γεμίσουμε τις αθλητικές αίθουσες, να ανοίξουμε ξανά τα γυμναστήρια, να επανεκκινήσουμε τους αθλητικούς συλλόγους που προσπαθούν να αντισταθούν και να φέρουμε τα πάντα ξανά πίσω στο φυσιολογικό».
Σε προσωπικό επίπεδο, η συγκεκριμένη ημέρα είχε ακόμα μεγαλύτερη σημασία για τη Βανέσα καθώς αν και διακεκριμένη αθλήτρια, με πολλά μετάλλια και τίτλους, επέστρεψε στις διακρίσεις μετά από αρκετά χρόνια εξαιτίας σοβαρού τραυματισμού.
«Αντιμετωπίζουν τους γιατρούς σαν μετακινούμενο θίασο, τους εξωθούν σε παραίτηση»
Την ανάκληση απόφασης μετακίνησης «για πολλοστή φορά» παθολόγου από το νοσοκομείο της Τρίπολης ζητά η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος, καταγγέλλοντας τον διοικητή της 6ης ΥΠΕ, Ιωάννη Καρβέλη, για «αλλεπάλληλες μετακινήσεις γιατρών, που έχουν οδηγήσει τους συναδέλφους σε απόγνωση». Η ΟΕΝΓΕ καταγγέλλει κυβέρνηση, υπουργείο Υγείας καθώς και διοικητές ΥΠΕ «για τη διάλυση κλινικών και νοσοκομείων και για το κύμα παραιτήσεων των γιατρών ειδικά από τα νοσοκομεία της περιφέρειας».
Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος καταγγέλλει αλλεπάλληλες μετακινήσεις ιατρικού προσωπικού και συγκεκριμένα η καταγγελία αφορά στον διοικητή της 6ης ΥΠΕ του Νοσοκομείου Πύργου, Ιωάννη Καρβέλη. «Αντιμετωπίζουν τους γιατρούς σαν μετακινούμενο θίασο» σημειώνει η Ομοσπονδία, τονίζοντας τα χρόνια προβλήματα υποχρηματοδότητσης και υποστελέχωσης των νοσοκομείων.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, τρεις παθολόγοι του νοσοκομείου Πύργου αναγκάστηκαν σε παραίτηση μετά τις «αθλιότητες του διοικητή που τους τσαλάκωνε την αξιοπρέπεια». Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρεται στην ανακοίνωση της Ομοσπονδίας είναι η περίπτωση παθολόγου από το νοσοκομείο Τρίπολης, «ο οποίος μετακινείται συνεχώς από τον Σεπτέμβριο του 2020. Τέσσερις φορές προς το νοσοκομείο της Κεφαλονιάς, στο οποίο εφημέρευε καθημερινά για ολόκληρα επταήμερα χωρίς ρεπό. Χαρακτηριστικά, μέσα σε 21 μέρες έκανε 16 ενεργείς εφημερίες με αποτέλεσμα όπως ήταν αναμενόμενο να παρουσιάσει πρόβλημα υγείας», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Η ανακοίνωση:
Η Ε.Γ. της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. καταγγέλλει τον διοικητή της 6ης ΥΠΕ κ. Καρβέλη για τις αλλεπάλληλες μετακινήσεις γιατρών, που έχει οδηγήσει τους συναδέλφους σε απόγνωση.
Αντί η διοίκηση της 6ης ΥΠΕ και οι διοικήσεις των νοσοκομείων να μεριμνήσουν για κατεπείγουσες διαδικασίες πρόσληψης μόνιμων γιατρών για να καλυφθούν οι επιτακτικές ανάγκες, αντιμετωπίζουν τους γιατρούς σαν μετακινούμενο θίασο.
Μετά τη διάλυση της Παθολογικής Κλινικής του νοσοκομείου Πύργου με αποκλειστική ευθύνη της διοίκησης του νοσοκομείου Πύργου και της διοίκησης της 6ης ΥΠΕ εξαιτίας της διαχρονικής πολιτικής της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης αλλά και τις αθλιότητες του διοικητή του νοσοκομείου Πύργου που έδωσαν τη χαριστική βολή και ανάγκασαν 3 παθολόγους σε παραίτηση επειδή δε δέχτηκαν να τους τσαλακώνει την αξιοπρέπεια τους, ξηλώνουν τη μία μετά την άλλη τις Παθολογικές Κλινικές των Νοσοκομείων των όμορων νομών και εξωθούν και άλλους συναδέλφους στην παραίτηση.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η περίπτωση του συναδέλφου παθολόγου από το νοσοκομείο Τρίπολης, ο οποίος μετακινείται συνεχώς από τον Σεπτέμβριο του 2020. Τέσσερις φορές προς το νοσοκομείο της Κεφαλονιάς, στο οποίο εφημέρευε καθημερινά για ολόκληρα επταήμερα χωρίς ρεπό. Χαρακτηριστικά, μέσα σε 21 μέρες έκανε 16 ενεργείς εφημερίες με αποτέλεσμα όπως ήταν αναμενόμενο να παρουσιάσει πρόβλημα υγείας. Ο διοικητής της 6ης ΥΠΕ όχι μόνο δε λαμβάνει υπόψη του ότι ο συνάδελφος είναι πατέρας δύο ανήλικων παιδιών με εργαζόμενη σύζυγο, όχι μόνο γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το πρόβλημα υγείας του συναδέλφου, όχι μόνο δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία σύμφωνα με την οποία το αίτημα για μη μετακίνηση λόγω προβλημάτων υγείας εξετάζεται από τριμελή υγειονομική επιτροπή που συστήνεται σε κάθε υγειονομική περιφέρεια (αλήθεια έχουν συσταθεί οι αντίστοιχες υγειονομικές επιτροπές κ.κ. Υπουργοί;) και μετακινεί ξανά το συνάδελφο, αυτή τη φορά στο νοσοκομείο του Πύργου.
Κυβέρνηση, Υπουργείο Υγείας, Διοικητές ΥΠΕ και νοσοκομείων, έχουν ακέραια την ευθύνη για τη διάλυση κλινικών και νοσοκομείων, αλλά και για το κύμα παραιτήσεων των γιατρών ειδικά από τα νοσοκομεία της περιφέρειας. Ευθύνονται για το γεγονός ότι νέοι γιατροί διστάζουν να διεκδικήσουν μία θέση από τις ελάχιστες που προκηρύσσονται, βλέποντας τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι συνάδελφοι τους στα δημόσια νοσοκομεία. Μετά από όλα αυτά έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν γιατροί για αυτό δεν κάνουν προσλήψεις.
Γιατροί υπάρχουν, εσείς τους διώχνετε.
Απαιτούμε:
- Να ανακληθεί άμεσα η απόφαση για μετακίνηση για πολλοστή φορά του συναδέλφου Παθολόγου από το νοσοκομείο της Τρίπολης, διαφορετικά είστε υπεύθυνοι για το γεγονός ότι το νοσοκομείο της Τρίπολης θα στερηθεί έναν Παθολόγο.
Από «το αγαπημένο μου της ΕΡΤ» στο «κομμένο μου της ΕΡΤ»
Είναι λίγο διασυρμός για την ΕΡΤ να μαζεύονται υπογραφές στο avaaz για να μεταδοθούν λογοκριμένα ρεπορτάζ.
29 Απριλίου 2021«Λογοκριμένες εκπομπές! Απαγορευμένα τραγούδια! Στοχευμένες απολύσεις! Τι συμβαίνει τελευταία στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής και περάσαμε πίσω στις εποχές της ΥΕΝΕΔ; Tι συμβαίνει στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση;» ρωτούν και σημειώνουν πως «η Δημόσια τηλεόραση οφείλει να είναι ανοιχτή, πολυφωνική και κυρίως ελεύθερη».
Η λίστα που ακολουθεί δεν είναι πλήρης - είναι απλώς τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, μιας επικαιρότητας που είναι ακόμα «ζεστή». Υπογραφές ΕΔΩ.
Κομμένα ρεπορτάζ
ΕΡΤReport (βραβείο Μπότση)
«Ξένιοι και Ξένοι» (με θέμα το προσφυγικό)
«To Πέρασμα - Από τις εξαρτήσεις στη θεραπεία» (με θέμα την τοξικοεξάρτηση)
Ειδικές Αποστολές
«Ποιός φυλάει τους φύλακες» (με θέμα τα Social Media)
«Αστυνομική βία»
Κομμένες εκπομπές
«Μονόγραμμα» (μετά από 39 χρόνια και ένα βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών)
«Roads» του Πάνου Χαρίτου
Κομμένο Ντοκιμαντέρ
«Ικαριώτες πρόσφυγες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο»
Μουσική Παρασκευή - Βίκυ Μοσχολιού ~ Μεγάλη Παρασκευή
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος.
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, Δίσκος "ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ", 1974.
Στο περιβολάκι
μπρος στην εκκλησιά
έμοιαζες πουλάκι
σ΄άγρια φυλλωσιά
δυόσμο κι αγιοκέρι
κράταγες στο χέρι
κι έλεγες: "Ραβί
σώσε μας και πάλι"!
Ητανε Μεγάλη
Παρασκευή
Νύχτες κι άλλες νύχτες
γύρισε η χρονιά
του πολέμου οι δείχτες
σήμαναν εννιά
κι είδαμε να βγαίνει
μ΄όψη κολασμένη
μέσα απ΄το κλουβί
το φριχτό τσακάλι
Ήτανε Μεγάλη
Παρασκευή
Τα παιδιά φευγάτα
έρμα τα χωριά
πάλευαν τα νειάτα
για τη λευτεριά
κι όταν ήρθα λίγο
να σε δω πριν φύγω
έκλαιγες βουβή με
σκυφτό κεφάλι
Ητανε Μεγάλη
Παρασκευή.Περισσότερα για τον Νίκο Γκάτσο εδώ: Νίκος Γκάτσος - Βικιπαίδεια
Περισσότερα για τον Σταύρο Ξαρχάκο εδώ: Σταύρος Ξαρχάκος - Βικιπαίδεια
Περισσότερα για την Βίκυ Μοσχολιού εδώ: Βίκυ Μοσχολιού - Βικιπαίδεια
«Παιδαγωγικό χαρακτήρα» της περιστολής των ελευθεριών φαντασιώνεται ο Γεραπετρίτης
«Αυτά τα μέτρα έχουν και μία παιδαγωγική λειτουργία» δήλωσε ο Υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης μιλώντας για τα sms και τα περιοριστικά μέτρα κατά την περίοδο της πανδημίας. Επαναφέροντας την άποψη που είχε διατυπώσει πριν μία εβδομάδα μιλώντας στην ΕΡΤ, ανέδειξε για ακόμη μία φορά τον κατασταλτικό ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες χαρακτήρα της κυβέρνησης.
Για «παιδαγωγική λειτουργία» των sms μίλησε (ξανά) στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ το πρωί της Τετάρτης ο Υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, ενώ υποστήριξε πως τα περιοριστικά μέτρα έχουν «υψηλό συμβολισμό». Ειδικότερα, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τη διατήρηση των sms για δύο εβδομάδες ακόμη, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, ο υπουργός επεσήμανε ότι το γραπτό μήνυμα και η απαγόρευση κυκλοφορίας έχουν «υψηλό συμβολισμό», καθώς δεν δίνουν το σήμα ότι «ξεκινάει το πάρτι». «Αυτά τα μέτρα έχουν και μια παιδαγωγική λειτουργία».
Αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που διατυπώνεται αντίστοιχος ισχυρισμός από τον Γ. Γεραπετρίτη, καθώς την προηγούμενη εβδομάδα, απαντώντας σε ερώτηση που αφορούσε τα sms και το πότε θα σταματήσουν είχε αναφέρει πως «ακόμα βρισκόμαστε στη φάση όπου είναι σωστό να ελέγχεται η μετακίνηση. Λειτουργεί, εάν θέλετε, και παιδαγωγικά, έτσι ώστε να μην υπάρχει καταστρατήγηση ή υπερβολη στις μετακινήσεις. Εντός του Μαΐου όταν θα υπάρξουν οι αναγκαίες προσαρμογές στο άνοιγμα της κοινωνίας και της αγοράς, σταδιακώς και με την εισήγηση των ειδικών, θα προχωρήσουμε και στην άρση του ελέγχου της κίνησης».
Για την Θρησκεία
Ένα κοινωνικό σύστημα που επικαλύπτει την εκμεταλλευτική του φύση με ένα πέπλο φετιχισμού (οι κοινωνικές σχέσεις στον καπιταλισμό παίρνουν τη φαντασμαγορική μορφή της σχέσης των ανθρώπων απέναντι στα πράγματα), χρειάζεται μια θρησκεία που να εξηγεί τα επίγεια δεινά με ανάλογο φετιχιστικό τρόπο. Μια θρησκεία «βολική», που διακονεί την πίστη σε μια καλύτερη ζωή (αλλά μετά θάνατον), η οποία θα κατακτηθεί μέσω της εξατομικευμένης «νηστείας και προσευχής», με το άτομο να καλείται να απορρίψει την επίγεια συλλογική δράση και ως ακίνδυνο άθυρμα να «γυρνά και το άλλο μάγουλο».
αναδημοσίευση από τον «Ημεροδρόμο» με την άδεια του συντάκτη
«O Ιησούς σηκώθηκε, ένιωσε μια άπειρη δύναμη να ξυπνά στο πνεύμα του, εκείνη την ώρα ήταν ικανός να κάνει τα πάντα, να διώξει το θάνατο από εκείνο το κορμί, να κάνει να επιστρέψει σ’ αυτό η ύπαρξη και το είναι του ακέραια, ο λόγος, η κίνηση, το γέλιο και το δάκρυ ακόμη, όχι όμως κι ο πόνος, μπορούσε να πει, Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, όποιος σε μένα πιστεύει, ακόμη και νεκρός, θα ζήσει, και θα ρωτούσε τη Μάρθα. Εσύ το πιστεύεις αυτό, και εκείνη θα απαντούσε, Ναι, πιστεύω ότι είσαι ο γιος του Θεού που θα ερχόταν στον κόσμο, κι έτσι, αφού βρίσκονται όλα τα χρειώδη διαθέσιμα και παρατεταγμένα, η δύναμη και η δυνατότητα, η θέληση να τις χρησιμοποιήσει, το μόνο που λείπει είναι ο Ιησούς , κοιτάζοντας το εγκαταλειμμένο από την ψυχή του σώμα, απλώνοντάς του τα χέρια, δείχνοντάς του το δρόμο της επιστροφής, να πει, Λάζαρε, σήκω, κι ο Λάζαρος να σηκωθεί, γιατί ο Θεός το θέλησε, ακριβώς όμως εκείνη τη στιγμή, την πραγματικά τελευταία και έσχατη, η Μαρία η Μαγδαληνή βάζει το χέρι της πάνω στον ώμο του Ιησού και του λέει. Κανείς δεν έχει αμαρτήσει τόσο στη ζωή του που ν’ αξίζει να πεθάνει δυο φορές, και τότε ο Ιησούς άφησε τα χέρια του να πέσουν και βγήκε έξω να κλάψει». (Ζοζέ Σαραμάγκου , «Το κατά Ιησούν Ευαγγέλιον», εκδόσεις «Καστανιώτη»).
γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Η Θρησκεία είναι η «ανεστραμμένη συνείδηση του κόσμου» (Μαρξ). Ενός κόσμου που «σε αυτόν που όλη του τη ζωή δουλεύει και στερείται, η θρησκεία διδάσκει ταπεινοφροσύνη και υπομονή στην επίγεια ζωή, παρηγορώντας τον με την ελπίδα της επουράνιας ανταμοιβής. Και σε εκείνους που ζουν από ξένη εργασία, η θρησκεία διδάσκει την αγαθοεργία στην επίγεια ζωή, προσφέροντάς τους μια πολύ φθηνή δικαίωση για όλη την εκμεταλλευτική τους ύπαρξη και πουλώντας τους σε πολύ συμφέρουσα τιμή εισιτήρια για την επουράνια μακαριότητα. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού» (Λένιν).
Είναι ακριβώς οι…κοσμικές αναγκαιότητες αυτού του εκμεταλλευτικού κόσμου που κατέστησαν τη θρησκεία «εργαλείο» και πλευρά των καθορισμένων κοινωνικών σχέσεων ανά τους αιώνες.
Τέτοιο «εργαλείο» είναι φυσικά και ο χριστιανισμός, όπως και όλες οι θρησκείες, που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, διαπερνώνται από το εξής σχήμα: Ακόμα κι αν ο επίγειος βίος δεν είναι τόσο φιλικός με τον άνθρωπο, η δικαιοσύνη θα αποκατασταθεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, σε μια …άλλη ζωή. Μια ζωή, που η «επαλήθευση» της ύπαρξής της ανάγεται στη σφαίρα των ιδεών και του «πίστευε και μη ερεύνα».
Με άλλους λόγους, αυτό το στοιχείο της μεταθανάτιας ανταμοιβής, που προβάλλεται από όλα τα θρησκευτικά δόγματα, γίνεται πολύ χρήσιμη και αξιοποιήσιμη δύναμη για την αποτροπή της αντίδρασης των καταπιεζόμενων εναντίον των καταπιεστών τους σε τούτον τον …μάταιο κόσμο. Κατ’ αυτό τον τρόπο η θρησκεία λειτουργεί αντικειμενικά ως ο «δεξιός βραχίονας» της κάθε καταπιεστικής εξουσίας, η οποία μόνο οφέλη έχει από ένα «εργαλείο» όπως η θρησκεία, που καλλιεργεί στον στερημένο και εκμεταλλευόμενο αυτού του κόσμου την παρηγοριά της επουράνιας ανταμοιβής, με ενέχυρο την καρτερικότητα για όσα υφίσταται επί της Γης.
Ειδικά σε ό,τι αφορά στον χριστιανισμό, που ο Ενγκελς αναγνώρισε ότι στην «πρωτόγονη» φάση του «υπάρχουν άξια προσοχής σημεία προσέγγισης με το σύγχρονο εργατικό κίνημα», η αξιοποίηση από τις κυρίαρχες τάξεις του «λυτρωτικού» του μηνύματος, που ανάγεται στο «μεταθανάτιο υπερπέραν» (σε αντίθεση με το σοσιαλισμό, ο οποίος, όπως έλεγε ο Ενγκελς, «κηρύττει» τη λύτρωση στον επίγειο κόσμο, στο μετασχηματισμό της κοινωνίας), είναι πασίδηλη από την εποχή της αρχαίας Ρώμης.
Ο χριστιανισμός, από θρησκεία των δούλων και των μη εχόντων δικαιώματα, έγινε επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας του Καίσαρα, του Βυζαντίου και επίσημη ιδεολογία του Μεσαίωνα. Εγινε, δε, πολύτιμος στυλοβάτης των «Αρχών» ακολουθώντας «θαυματουργές» συμβουλές, όπως του Ναζιανζηνού προς τον Αγιο Ιερώνυμο:
«Εχουμε ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερους μύθους για να μπορούμε να εντυπωσιάζουμε τον όχλο. Οσο λιγότερο καταλαβαίνει ο όχλος τόσο πιο ενθουσιώδης γίνεται»…
Ειδικά στις συνθήκες του καπιταλισμού, ο Μαρξ σημείωνε ότι «ο χριστιανισμός με τη λατρεία του αφηρημένου ανθρώπου… αποτελεί την πιο κατάλληλη μορφή θρησκείας για μια κοινωνία εμπορευματοπαραγωγών».
Ένα κοινωνικό σύστημα που επικαλύπτει την εκμεταλλευτική του φύση με ένα πέπλο φετιχισμού (οι κοινωνικές σχέσεις στον καπιταλισμό παίρνουν τη φαντασμαγορική μορφή της σχέσης των ανθρώπων απέναντι στα πράγματα), χρειάζεται μια θρησκεία που να εξηγεί τα επίγεια δεινά με ανάλογο φετιχιστικό τρόπο. Μια θρησκεία, που, όπως όλες οι θρησκείες, αλλά πιο εκλεπτυσμένα, θα αξιοποιεί το φόβο του ανθρώπου απέναντι στο άγνωστο, θα δαιμονοποιεί τα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα, θα «θεοποιεί» τις συμφορές της ανεργίας, της φτώχειας, της αρρώστιας κλπ., και θα χρησιμοποιεί την άγνοια του ανθρώπου για να γεννήσει στη συνείδησή του το Θεό.
Μια θρησκεία «βολική», που διακονεί την πίστη σε μια καλύτερη ζωή (αλλά μετά θάνατον), η οποία θα κατακτηθεί μέσω της εξατομικευμένης «νηστείας και προσευχής», με το άτομο να καλείται να απορρίψει την επίγεια συλλογική δράση και ως ακίνδυνο άθυρμα να «γυρνά και το άλλο μάγουλο»…
«Η πιο βαθιά πηγή των θρησκευτικών προλήψεων είναι η εξαθλίωση και η αμάθεια. Αυτά πρέπει να καταπολεμήσουμε», έλεγε ο Λένιν, που ταυτόχρονα σημείωνε πως η παραπάνω τοποθέτηση θα συνιστούσε μια ανώδυνη εξήγηση της θρησκείας για το σύστημα, αν δε συμπληρωθεί από τη θέση πως οι ρίζες της θρησκείας «στις σύγχρονες καπιταλιστικές χώρες είναι κύρια κοινωνικές».
Το ζητούμενο επομένως είναι το κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό πλαίσιο. Αυτή είναι και η εξήγηση στο γιατί η τεράστια πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας – που συντελείται σε συγκεκριμένα κοινωνικά πλαίσια – δεν επιφέρει αυτόματα την απαλλαγή από τα δεσμά του θρησκευτικού μυστικισμού, ακόμα και σε αρκετούς από εκείνους που κατέχουν τα επιστημονικά εφόδια. Ο Λένιν το είχε διαγνώσει: Δεν μπορεί να αποκλειστεί «αντιδραστικές προσπάθειες (να) γεννιούνται από την πρόοδο της επιστήμης».
Ο Πάβελ Γκούρεβιτς στο βιβλίο του «Οι θεοί ξαναζούν», αναφερόμενος στη σκέψη του Λένιν, σημείωνε τη θέση του τελευταίου ότι η επίθεση των αντιδραστικών δυνάμεων και η προσωρινή τους νίκη οδήγησαν σε προσπάθειες εκ μέρους της άρχουσας τάξης «να αναβιώσει τη θρησκεία, να αυξήσει την απαίτηση για θρησκεία, να ανακαλύψει θρησκεία, να μπολιάσει τους ανθρώπους με θρησκεία, ή να δυναμώσει την επιρροή της θρησκείας με νέες μορφές».
Επομένως, πώς αντιμετωπίζεται το φαινόμενο του θρησκευτικού ανορθολογισμού;
Ο μαρξισμός – λενινισμός είναι σαφής: “Η θρησκευτική καχεξία είναι, κατά ένα μέρος, η έκφραση της πραγματικής καχεξίας, και, κατά ένα άλλο, η διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική καχεξία. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεζόμενου πλάσματος, η θαλπωρή ενός άκαρδου κόσμου, είναι το πνεύμα ενός κόσμου απ’ όπου το πνεύμα έχει λείψει. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού”. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που “πάλη ενάντια στην θρησκεία σημαίνει πάλη ενάντια στον κόσμο, που πνευματικό του άρωμα είναι η θρησκεία” (Μαρξ) .
Η θρησκεία δεν πρέπει και δεν μπορεί να εξετάζεται ως υπό εξόντωση αντικείμενο. Και τούτο όχι μόνο για λόγους σεβασμού απέναντι στο θρησκευτικό δικαίωμα του καθενός. Μια τέτοια αντιμετώπιση θα ήταν άλλωστε, το λιγότερο, κουτή, με την έννοια ότι όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια που επηρεάζει τον άνθρωπο έχει γίνει μέρος της κληρονομιάς, των παραδόσεων και των αισθημάτων του, όπως σημειώνει ο Δ. Κασιούρας, στο βιβλίο του «Μαρξισμός και νεοορθόδοξοι».
Η υπέρβαση των θρησκευτικών προκαταλήψεων δεν θα έρθει διά διαταγμάτων, αλλά μέσα από την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών, που γεννούν το έδαφος για μεταφυσική απόδραση από την πραγματικότητα.
«Τις θρησκευτικές προλήψεις – συνιστούσε ο ηγέτης των Μπολσεβίκων – πρέπει να τις καταπολεμάμε με πολύ μεγάλη σύνεση. Μεγάλη ζημιά προξενούν εκείνοι που προσδίνουν στην πάλη αυτή ένα τόνο προσβολής του θρησκευτικού αισθήματος. Η πάλη αυτή πρέπει να γίνεται με την προπαγάνδα, με τη διαφώτιση. Προσδίδοντας οξύ τόνο στην πάλη αυτή, μπορούμε να ερεθίζουμε τις μάζες. Μια τέτοια πάλη επιτείνει τη διαίρεση των μαζών με βάση τη θρησκεία, ενώ η δύναμή μας βρίσκεται στην ένωση».
Η υπέρβαση της δοξασίας θα έρθει μέσα από την ανατροπή εκείνης της πραγματικότητας, που για τη διαιώνισή της οι άνθρωποι πρέπει να μένουν καθηλωμένοι σε ρόλο θεατή της ιστορίας, σε ρόλο θεατή εκείνων των άλλων που ορίζουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι παύουν να έχουν την ανάγκη του Θεού, όταν πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της ζωής τους και για να την πάρουν πρέπει να μάθουν ότι μπορούν και πρέπει να το κάνουν.
Η διατύπωση του Μαρξ παραμένει αξεπέραστη:
«Η θρησκευτική αντανάκλαση του πραγματικού κόσμου μπορεί γενικά να εξαφανιστεί μόνο από τη στιγμή που οι σχέσεις της καθημερινής πρακτικής ζωής θα εκφράζουν για τους ανθρώπους καθημερινά καταφανείς λογικές σχέσεις μεταξύ τους και προς τη φύση… Οι πηγές της θρησκείας – τόνιζε – δε θα βρεθούν στον ουρανό, αλλά εδώ στη Γη. Μόλις αυτή η διαστρεβλωμένη πραγματικότητα, της οποίας η θρησκεία είναι αντανάκλαση, διαλυθεί, η τελευταία θα πεθάνει από φυσικό θάνατο».