Αυτοί οι κλάδοι στους οποίους παρατηρείται η "επανάσταση" των μαζικών παραιτήσεων προσλαμβάνουν ανειδίκευτους εργάτες, προσφέροντας το κατώτατο μισθό για μια εργασία που απαιτεί πολλές ώρες σωματικού μόχθου και οι υπάλληλοι έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη συλλογική δύναμη που έχουν ώστε να μπορούν να κάνουν διαπραγματεύσεις προς όφελός τους.
Ωστόσο, είναι ένα σημάδι που έχει να πει πολλά περισσότερα για την κατάσταση του εργατικού δυναμικού σήμερα. Γιατί οι εργαζόμενοι παραιτούνται μαζικά, τη στιγμή μάλιστα που ο οικονομικός τομέας φαίνεται να πλήττεται παγκοσμίως;
Δεν υπάρχει μία απλή απάντηση και πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο. Πρώτον, η πανδήμια του κορονοϊού που δεν είναι καν κοντά στο να τελείωσει: Η μετάλλαξη όμικρον του κορονοϊού έφτασε τις ΗΠΑ την 1η Δεκεμβρίου και λόγω της υψηλής μεταδοτικότητάς της μόλυνε πάρα πολύ κόσμο. Γύρω στους 100 εκατομμύρια άνεργοι όταν ρωτήθηκαν γιατί δε δουλεύουν, απάντησαν:
Το 3% (3 εκατομ.) των ερωτηθέντων είπαν ότι ο λόγος που δε δουλεύουν ήταν επειδή ήταν άρρωστοι με κορονοϊό ή είχαν αναλάβει να φροντίσουν κάποιον άλλον που ήταν άρρωστος.
Ένα 5% ανέφερε ότι έπρεπε να προσέχουν τα παιδιά που δεν πήγαιναν σε σχολείο ή νηπιαγωγείο, πολύ σύνηθες την περίοδο των lockdown.
Δυόμιση εκατομμύρια (2.5%) δήλωσαν ότι ανησυχούσαν ότι μπορεί να κολλήσουν κορονοϊό στη δουλειά.
Ειδικότερα, ο μεγάλος όγκος των παραιτήσεων πραγματοποιήθηκε σε κλάδους που είναι πολύ εκτεθειμένοι την περίοδο της πανδημίας, όπως κλάδοι αναψυχής, σε χώρους εστίασης και παροχής στέγασης και στα καταστήματα λιανικής πώλησης.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί ότι περίπου ένα 5%, για την ακρίβεια 4,8 εκατομμύρια είπαν ότι δε θέλουν να προσληφθούν αυτή την περίοδο. Και σε αυτές τις λέξεις βρίσκεται η απάντηση για το κύμα της Μεγάλης Παραίτησης. Αυτοί οι κλάδοι στους οποίους παρατηρείται η “επανάσταση” των μαζικών παραιτήσεων προσλαμβάνουν ανειδίκευτους εργάτες, προσφέροντας το κατώτατο μισθό για μια εργασία που απαιτεί πολλές ώρες σωματικού μόχθου και οι υπάλληλοι έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη συλλογική δύναμη που έχουν ώστε να μπορούν να κάνουν διαπραγματεύσεις προς όφελός τους.
Το περασμένο φθινόπωρο, οι εργάτες προχώρησαν σε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις, μια εκ των οποίων στα εργοστάσια παραγωγής αγροτικού εξοπλισμού, στα John Deree, που κατέληξε σε μια νίκη των εργατών και μια σημαντική αύξηση του μισθού τους από τα μέσα Νοέμβρη. Μια άλλη νικηφόρα απεργιακή κινητοποίηση ήταν στη Kellog το Δεκέμβριο. Παρ’όλο που η εταιρεία προσπάθησε να αντικαταστήσει τους απεργούς εργάτες με νέες προσλήψεις, μια καμπάνια από την κοινότητα του Reddit έστειλε στον ιστότοπο της εταιρείας πάρα πολλές ψευδείς αιτήσεις. Η καμπάνια οργανώθηκε από την ονλάιν ομάδα r/anti-work, που έχει συσπειρωθεί γύρω από το ζήτημα των εργασιακών μεταρρυθμίσεων και έχει αυξήσει τα μέλη της από 13,000 το 2019 σε 1,5 εκατομμύριο σήμερα.
Στα μέσα Νοεμβρίου το υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ κατέγραψε ένα ρεκόρ αριθμό παραιτήσεων από καλά αμειβόμενες δουλειές που πραγματοποιήθηκαν από το Σεπτέμβρη και έπειτα. Πολλά άρθρα ανέλυαν ότι οι εργαζόμενοι ειδικότερα σε κλάδους των οποίων η ζήτηση έχει αυξηθεί λόγω της πανδημίας, όπως οι υγειονομικοί ή οι προγραμματιστές και σε χώρους πληροφορικής, είχαν εξαντληθεί και βρίσκονταν στα πρόθυρα του burn out. Και ενδεχομένως οι νίκες που κατέκτησαν οι απεργοί στους άλλους παραγωγικούς κλάδους να έχουν εμπνεύσει όλο και περισσότερους και περισσότερες να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερο μισθό.