Μουσική Παρασκευή με ελληνικό στίχο ΜΟΝΟ! 2ο μέρος

 

Βασίλης Καζούλης - Κάτι να γυαλίζει

Σου `δινα λεφτά για τα ταξίδια
και χρυσάνθεμα απ’ της Κίνας τις αυλές
πέτρες σκαλιστές για δαχτυλίδια
και φορέματα από πόλεις μαγικές

Στα παλιά βιβλία του πατέρα
της Αλεξάνδρειας οι μύθοι κι οι γιορτές
για όσα σκορπιστήκαν στον αέρα
και στις θάλασσες τις γκρίζες απ’ το χθες

Ό,τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό

Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό

Σαν του φτωχού Σαρλό τη μπαλαρίνα
που χορεύει μες στης νύχτας το ρυθμό
μα η καρδιά σου σαν κλεισμένη σε βιτρίνα
δεν αγγίζει της δικής μου τον παλμό

Ώσπου μια βραδιά ένας σχοινοβάτης
μες στα φώτα αυτού του τσίρκου ισορροπεί
παίρνει ο ομορφονιός τη μπαλαρίνα
κι είν’ μονάχος τώρα ο κλόουν στη σκηνή

Ό,τι κι αν αρχίσω
όποια πόρτα κι αν χτυπήσω
τίποτα δε φτάνει στο δικό σου ουρανό

Κάτι να γυαλίζει
θέλεις πάντα κι ας θυμίζει
ό, τι πιο θαμπό μαζί και σκοτεινό

Μαρινέλλα - Κρασί, θάλασσα και τ' αγόρι μου

Μες στα στενά τα παιδιά τραγουδούν στο μπαλκόνι να βγω
Φεγγάρια ρίχνουν χρυσάφι στο δρόμο να βγω να πνιγώ
όμως μου φτάνει, μου φτάνει, μου φτάνει που έχω εγώ
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Πόρτα έχω στο φως κι ο καημός αδερφός
και μου δίνει ο Θεός
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Ο κόσμος τρέχει ζητώντας αγάπες, τιμές και λεφτά
και το μπουζούκι τη νύχτα το κλάμα του δε σταματά
Όμως εμένα, εμένα, εμένα μου είν’ αρκετά
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Πόρτα έχω στο φως κι ο καημός αδερφός
και μου δίνει ο Θεός
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Λα λα λα λα…

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Μαρίζα Κωχ - Παναγιά Μου, Παναγιά Μου

Κάμπος γεμάτος πορτοκάλια, όι όι, μάνα μου!
Που πέρα ως πέρα απλώνετ’ η ελιά
Γύρω χρυσίζουν τ’ ακρογιάλια, όι όι, μάνα μου!
Και σε θαμπώνει, θαμπώνει η αντηλιά

Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι όι, μάνα μου!
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα `ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι όι, μάνα μου!
Θα `ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιά

Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!

Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι όι, μάνα μου!
Δε θα `ναι απ’ άλλες, απ’ άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα `ναι καμένα, όι όι, μάνα μου!
Θα `ναι τα μύρια χαλάσματα του χτες

Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι όι, μάνα μου!
Δε θα `ναι κάμπος, `ναι κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι όι, μάνα μου!
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός

Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!

                           Ελπίδα - Σωκράτης

Θεό, Θεό, Θεό, Θεό δε σε λένε
Κεριά, κεριά, κεριά, κεριά δε σου καίνε
Αλλά τα λό... τα λό... τα λόγια σου καίνε
Κι ακό... ακό... ακό... ακόμα τα λένε
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ

Αγνός και καλός, ο πρώτος Χριστός
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ
Με κάπα ζητιάνου γυρνούσες
Και στ' άσπρα σου γένια πουλιά
Τριγύρω λαός, κι εσύ άγιο φως
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ
Για αγάπη και φως τους μιλούσες
Σοφέ των σοφών βασιλιά

Θεό, Θεό, Θεό, Θεό δε σε λένε
Κεριά, κεριά, κεριά, κεριά δε σου καίνε
Αλλά τα λό... τα λό... τα λόγια σου καίνε
Κι ακό... ακό... ακό... ακόμα τα λένε
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ

Θεό, Θεό, Θεό, Θεό δε σε λένε
Κεριά, κεριά, κεριά, κεριά δε σου καίνε
Αλλά τα λό... τα λό... τα λόγια σου καίνε
Κι ακό... ακό... ακό... ακόμα τα λένε
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ, σουπερστάρ, σουπερστάρ

Πιλάτος λαός, σου πήρε το φως
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ
Κι η Αθήνα που τόσο αγαπούσες
Φαρμάκι σου δίνει πικρό
Πικρή χαραυγή, ορφάνευε η γη
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ
Την ώρα που εσύ ξεκινούσες
Να βρεις τον αιώνιο Θεό

Θεό, Θεό, Θεό, Θεό δε σε λένε
Κεριά, κεριά, κεριά, κεριά δε σου καίνε
Αλλά τα λό... τα λό... τα λόγια σου καίνε
Κι ακό... ακό... ακό... ακόμα τα λένε
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ

Θεό, Θεό, Θεό, Θεό δε σε λένε
Κεριά, κεριά, κεριά, κεριά δε σου καίνε
Αλλά τα λό... τα λό... τα λόγια σου καίνε
Κι ακό... ακό... ακό... ακόμα τα λένε
Σωκράτη εσύ σουπερστάρ, σουπερστάρ, σουπερστάρ

                   

                                                       Κλεοπάτρα - Όλου του Κόσμου η Ελπίδα

                             

Τι να πω για όσα γύρω μου αλλάζουν;
Τα σημάδια των καιρών τι θα μου πουν;
Οι απορίες των παιδιών μου με τρομάζουν
Οι απαντήσεις που τους δίνω δεν αρκούν

Στο ταξίδι, ας γίνει πυξίδα
του τραγουδιού μου ο σκοπός!
Στην αγάπη απάντηση είδα
κι όλης της άνοιξης το φως
Κι όλου του κόσμου την ελπίδα

Τι να πω; από που ήρθα και που πάω;
Τι είν’ αυτό που μου τρελαίνει το μυαλό;
Βρες μου μια λύση για όλα αυτά που αγαπάω
Να νιώσω ασφάλεια στο χώμα που πατώ

Στο ταξίδι, ας γίνει πυξίδα
του τραγουδιού μου ο σκοπός!
Στην αγάπη απάντηση είδα
κι όλης της άνοιξης το φως
Κι όλου του κόσμου την ελπίδα

Στο ταξίδι, ας γίνει πυξίδα
του τραγουδιού μου ο σκοπός!
Στην αγάπη απάντηση είδα
κι όλης της άνοιξης το φως
Κι όλου του κόσμου την ελπίδα

Καίτη Γαρμπή - Ελλάδα, Χώρα του Φωτός

Ελλάδα χώρα του φωτός
Του κόσμου αρχή και γυρισμός
Τόπος που διάλεξε ο Θεός

Κάτι τρέχει
Πέρα βρέχει

Έρχεται δύσκολος καιρός
Και σου φωνάζει ο ουρανός

Κάτσε σκέψου
Λογικέψου

Τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι
Παιδία το Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
Μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
Πνεύμα αθάνατο, σε τρώγει το σαράκι

Τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι
Παιδία το Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
Μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
Πνεύμα αθάνατο, σε τρώγει το σαράκι

Ελλάδα χώρα του φωτός
Πολεμιστής ειρηνικός
Κάνε άλλο ένα βήμα μπρος

Για προχώρα
Ήρθε η ώρα

Είσαι του κόσμου το κρασί
Και ας μην το ξέρεις ούτε εσύ

Κάτσε βρες τα
Και έβγα πες τα

Τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι
Παιδία το Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
Μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
Πνεύμα αθάνατο, σε τρώγει το σαράκι

Τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι
Παιδία το Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
Μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι
Πνεύμα αθάνατο, σε τρώγει το σαράκι

Ελλάδα χώρα του φωτός

Τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι
Παιδία το Πλάτωνα και του Αριστοτέλη

                      Ελίνα Κωνσταντοπούλου - Ποια Προσευχή;

                                                            

                                                       

Και γαρ εβούλοντο μυάναι την γην ταύτην
Μη γιγνώσκοντες την ύβριν, ην εποίουν…

Είχα μια περιουσία, την καταχραστήκανε
Κάναν ιεροσυλία κι ούτε που ντραπήκανε
Την ιστορία της ζωής μου δε σκεφτήκανε

Ποια προσευχή εγώ να κάνω για τα κρίματά τους
Ποια προσευχή μπορώ να πω για να σωθούν
Στάζω κρασί για να ξεπλύνω τ’ αμαρτήματά τους
Ποια προσευχή να πω γι’ αυτούς, που με πονούν

Να μου πάρουνε το θρόνο κάποιοι προσπαθήσανε
Έν’ αστέρι είχα μόνο και το απαιτήσανε
Το πόσο άντεξα στο χρόνο αγνοήσανε

Ποια προσευχή εγώ να κάνω για τα κρίματά τους
Ποια προσευχή μπορώ να πω για να σωθούν
Στάζω κρασί για να ξεπλύνω τ’ αμαρτήματά τους
Ποια προσευχή να πω γι’ αυτούς, που με πονούν

Ποια προσευχή εγώ να κάνω για τα κρίματά τους
Ποια προσευχή μπορώ να πω για να σωθούν
Στάζω κρασί για να ξεπλύνω τ’ αμαρτήματά τους
Ποια προσευχή να πω γι’ αυτούς, που με πονούν

Γιάννα Τερζή - Όνειρό Μου

Αν θα ψάξεις το βυθό μου
Ζωντανεύεις τ' όνειρό μου
Κι αν κοιτάξεις την καρδιά μου
Θα σε πάρω αγκαλιά μου

Πώς θες να σου το πω
Πως για σένα εγώ θα πέθαινα
Τη ζωή μου θα στην έδινα
Τέλος και αρχή, όλα είσαι εσύ

Όσο κι αν πονώ
Απ' το χάρτη δε θα σ' έσβηνα
Τη ζωή μου θα στην έδινα
Τέλος και αρχή, όλα είσαι εσύ

Γιατί θέλεις να μ' αλλάξεις
Και το μπλε μου να ξεβάψεις;
Αν μιλήσεις στα βουνά μου
Θα σ' ακούσει η μοναξιά μου

Πώς θες να σου το πω
Πως για σένα εγώ θα πέθαινα
Τη ζωή μου θα στην έδινα
Τέλος και αρχή, όλα είσαι εσύ

Όσο κι αν πονώ
Απ' το χάρτη δε θα σ' έσβηνα
Τη ζωή μου θα στην έδινα
Τέλος και αρχή, όλα είσαι εσύ

Μα γιατί

Πώς θες να σου το πω
Πως για σένα εγώ θα πέθαινα
Τη ζωή μου θα στην έδινα
Τέλος και αρχή, όλα είσαι εσύ

Μα γιατί

Όσο κι αν πονώ
Απ' το χάρτη δε θα σ' έσβηνα
Τη ζωή μου θα στην έδινα
Τέλος και αρχή, όλα είσαι εσύ

18 παρά τέταρτο - Αν χρειαστεί

Όλοι αναζητούν την αγάπη

γυρεύουν κάπου μια ζεστή αγκαλιά

γυρεύουν ένα φιλί, ένα χάδι

ένα στήριγμα, μια παρηγοριά

 

Γι’ αυτό κι εσύ όπου κι αν είσαι τώρα

το βλέμμα αν σηκώσεις στον ουρανό

θα ακούσεις κάθε μου σκέψη κι εγώ να τραγουδώ

 

Πως όλο τον κόσμο θα γυρίσω

παντού θα ψάξω να σε συναντήσω

και κάτι μέσα μου φωνάζει πως δεν είσαι μακριά

αν χρειαστεί τον κόσμο θα γυρίσω

θα ζω για την στιγμή που θα σ’ αντικρύσω

και τότε θα σου χαρίσω όλη μου την καρδιά

 

Μες στο μυαλό τους όλοι έχουν μια εικόνα

πως θα είναι το άλλο τους μισό

και λαχταρούνε να έρθει εκείνη η ώρα

όταν το βρούνε να του πουν σ' αγαπώ

 

Γι’ αυτό κι εσύ όπου κι αν είσαι τώρα

το βλέμμα αν σηκώσεις στον ουρανό

θα ακούσεις κάθε μου σκέψη κι εγώ να τραγουδώ

 

Πως όλο τον κόσμο θα γυρίσω

παντού θα ψάξω να σε συναντήσω

και κάτι μέσα μου φωνάζει πως δεν είσαι μακριά

αν χρειαστεί τον κόσμο θα γυρίσω

θα ζω για την στιγμή που θα σ’ αντικρύσω

και τότε θα σου χαρίσω όλη μου την καρδιά

 

Αν χρειαστεί όλο τον κόσμο θα γυρίσω για να σε βρω

αν χρειαστεί όλο τον κόσμο θα περπατήσω για να σε βρω

 

Όλο τον κόσμο θα γυρίσω

παντού θα ψάξω να σε συναντήσω

και κάτι μέσα μου φωνάζει πως δεν είσαι μακριά

αν χρειαστεί τον κόσμο θα γυρίσω

θα ζω για την στιγμή που θα σ’ αντικρύσω

και τότε θα σου χαρίσω όλη μου την καρδιά ] 2x

Αν χρειαστεί...

                                              C:Real - Κάθε μου Σκέψη

Μεσ΄τα μάτια μου κλείνω όσα θυμάμαι
και δεν αφήνω τη δική σου εικόνα
να ξεθωριάσει μέσα στο φως

Κάθε μου σκέψη κάθε ανάσα φωτιά
φοράει τη δική σου ματιά
είσαι κάθε μου σκέψη κάθε ταξίδι κρυφό
μα ξέρω δεν είναι αρκετό να σ΄αγαπώ

Κάπου χάθηκε η αγάπη
μεσ΄της ψυχής μου το μονοπάτι
κι η καρδιά μου να ξέρεις
πάλι στα μαύρα έχει ντυθεί

Κάθε μου σκέψη κάθε ανάσα φωτιά
φοράει τη δική σου ματιά
είσαι κάθε μου σκέψη κάθε ταξίδι κρυφό
μα ξέρω δεν είναι αρκετό να σ΄αγαπώ

Μεσ΄τη σιωπή κάθε μικρή μας στιγμή
ψάχνει να σε βρει πες μου γιατί…

                         Βασίλης Καζούλης - Αεροπλάνα

Πήρα το χαρτί ντύθηκα στα μπλε
πέρασα την πύλη
σε τόπο μακρινό με τον άνεμο
φίλο κι αδερφό
Άννα δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
Ωρες στη σκοπιά τσιγάρο στα κλεφτά σκουπίδια μαγειρεία
μα κάτω απ' την πλαγιά ο δρόμος φωτεινός μου δείχνει την πορεία
Άννα δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
Το παιχνίδι αυτό θέατρο σωστό
και γνωστοί οι ρόλοι
βγάζω τη στολή και το κράνος μου
φεύγω για την πόλη
Άννα δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα

                     Δάκης - Τσάι με λεμόνι

                                    

Πάλι απόψε εγώ στο μπαλκόνι θα την βγάλω
Τι κορίτσι να δω από το ρετιρέ το άλλο
Την φλερτάρω καιρό και κάνει πως δεν βλέπει
Είναι φλερτ πωνηρο και το πεζει καθώς πρέπει
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δύο μας μόνοι;
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δύο μας μόνοι;
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Στην ντουλάπα μπροστά τα φορέματα αλλάζει
Τα ρολά ανοιχτά, πειρασμούς όλο μου βάζει
Πότε σβήνεις το φως, ποτέ πάλι το ανάβει
Και το ξέρω σαφώς πως με έχει καταλάβει

Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δύο μας μόνοι;
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δύο μας μόνοι;
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Τρέχω από την δουλειά κατευθείαν στο μπαλκόνι
Και της στέλνω φιλιά και μου αρέσει που θυμώνει
Τα ναζια πολλά και δεν παίρνει ακόμη θέση
Μα το ξέρω καλά οπουδήποτε θα πέσει
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δύο μας μόνοι;
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
Και η αγωνία μου φουντώνει
Πότε θα βρεθούμε οι δύο μας μόνοι;
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι

                      

             Αλέξανδρος Γουδάς - Φανταστικό Τανγκό

                                               

Έχω γεμίσει δυο ποτήρια στο τραπέζι
έχω αφήσει το ραδιόφωνο να παίζει
χαμήλωσα τα φώτα κατέβασα κουρτίνες
έχουμε αγάπη μου μαζί να φάμε κάτι μήνες
χαμήλωσα τα φώτα κατέβασα κουρτίνες
έχουμε αγάπη μου μαζί να φάμε κάτι μήνες.

Μα εσύ δε μένεις πια εδώ κι αφού πολύ σε νοσταλγώ
θα σηκωθώ και θα χορέψω ένα φανταστικό τανγκό
κι αφού δε μένεις πια εδώ κι αφού πολύ σε νοσταλγώ
σε προσκαλώ σ’ ένα φανταστικό τανγκό.

Μπουκιά δεν έβαλες στο στόμα σου καμιά
μιλιά δεν έβγαλες κακούργα κοινωνία
το πιάτο σου γεμάτο το βλέμμα σου φευγάτο
και της καρδούλας μου τα θέλω άνω κάτω,
το πιάτο σου γεμάτο το βλέμμα σου φευγάτο
και της καρδούλας μου τα θέλω άνω κάτω.

Μα εσύ δε μένεις πια εδώ κι αφού πολύ σε νοσταλγώ
θα σηκωθώ και θα χορέψω ένα φανταστικό τανγκό
κι αφού δε μένεις πια εδώ κι αφού πολύ σε νοσταλγώ
σε προσκαλώ σ’ ένα φανταστικό τανγκό.

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ ΟΛΑ ΔΙΝΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΑΓΚΟ

Σ’ αυτό το αδειανό το σπίτι θα σαλτάρω
λείπεις καιρό κι έχω ξεχάσει να φλερτάρω
στο λέω μου’ χει στρίψει μ’ έχει τρελάνει η θλίψη
κι από την τρέλα μου το σκύλο μακιγιάρω,
στο λέω μου’ χει στρίψει μ’ έχει τρελάνει η θλίψη
κι από την τρέλα μου το σκύλο μακιγιάρω.

Μ’ αφού δε μένεις πια εδώ κι αφού πολύ σε νοσταλγώ
με το σκυλί μου θα χορέψω ένα πραγματικό τανγκό
κι αφού δε μένεις πια εδώ και το κρεβάτι είναι διπλό
με το σκυλί μου αγκαλιά θα κοιμηθώ.

Μ’ αφού δε μένεις πια εδώ κι αφού πολύ σε νοσταλγώ
με το σκυλί μου θα χορέψω ένα πραγματικό τανγκό
κι αφού δε μένεις πια εδώ και το κρεβάτι είναι διπλό
με το σκυλί μου αγκαλιά θα κοιμηθώ.

Κωνσταντίνα - Στον επόμενο τόνο

Αυτό το τηλεφώνημα
δεν ήτανε σαν τ’ άλλα,
μες στην καρδιά μου άναψαν
παράξενα σινιάλα.

Στον επόμενο τόνο
θα ’ναι η ώρα για σένανε μόνο.
Στον επόμενο τόνο
θα μετράω μαζί σου το χρόνο.

Απόψε όλα αλλάξανε
μαζί με σένα τώρα,
και τα ρολόγια δείχνουνε
του έρωτα την ώρα.

Στον επόμενο τόνο
θα ’ναι η ώρα για σένανε μόνο.
Στον επόμενο τόνο
θα μετράω μαζί σου το χρόνο.

Ό,τι τώρα έχω
κι ό,τι πια δεν έχω
θα στο δώσω.
Όλα θα σ’ τα δώσω.

Στον επόμενο τόνο
θα ’ναι η ώρα για σένανε μόνο.
Στον επόμενο τόνο
θα μετράω μαζί σου το χρόνο.

Μιχάλης Βιολάρης - Τηλλυρκώτισσα

Εσε έ-βερεβε-ναν ά-βαραβα-στρον τζια ε-βερε-ν μιτσίν μες τους-βουρουβου-ς εφτά-βαραβα πλανή-βιριβι-τες για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου Τριαλάλα-λα-λα........ Τζεπιά-βαραβα-σαν με-βερεβε μες τη-βιρβι-ν καρκιάν τα λό-βοροβο-για που βουρουβου μου εί-βιριβι-πες για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου Τριαλάλα-λα-λα........ Επή-βιριβι-αν τζ-ει-βιριβι-παν της βιριβι-ς πελλής πως έ-βερεβε-ν να πά-βαραβά-ω πέ-βερεβε-ρα για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου Τριαλάλα-λα-λα........ Τζια εμά-βαραβα-εψε βερεβε-ν την θά-βαραβα-λασσαν τζε ασή-βιριβι-κωσέ βερεβε-ν αέ-βερεβε-ραν για-βαρα-λουρου-βουρου-δα μου Τριαλάλα-λα-λα........

Μαντώ - Στοιχηματίζω

Αποφάσισες να φύγεις ένα βράδυ ξαφνικά, σαν τον κλέφτη να ξεφύγεις και δεν είπες ούτε γεια Μα πικρά θα μετανιώσεις όταν θα `σαι μακριά τέτοια αγάπη δε θα νιώσεις και θα με ζητάς ξανά Στοιχηματίζω θα γυρίσεις, στην δικιά μου αγκαλιά Στοιχηματίζω θα ζητήσεις, τα δικά μου τα φιλιά Πουθενά δε θα βρεις, σαν και εμένα, στον κόσμο καμιά Στοιχηματίζω Μες στην νύχτα θα γυρίζεις, θα ψάχνεις για παρηγοριά τ' άρωμά μου θα μυρίζεις σε μια ξένη αγκαλιά Άνοιξε μου την καρδιά σου, να κρυφτώ όπως παλιά να μου λες τα μυστικά σου, και να νιώθεις σιγουριά Στοιχηματίζω θα γυρίσεις, στην δικιά μου αγκαλιά Στοιχηματίζω θα ζητήσεις, τα δικά μου τα φιλιά Πουθενά δε θα βρεις, σαν και εμένα, στον κόσμο καμιά

Γλυκερία - Πήγα σε μάγισσες

Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες
να δω που χάνεσαι όλες τις νύχτες.
Κι είδα μια γόησσα ντάμα σπαθάτη,
να ‘ναι στο πλάι σου σ’ ένα κρεβάτι.

Βάζεις φωτιά στο σπίτι μας και θα το κάνεις στάχτη.
Μα θα τις βάλω γρήγορα τις τρέλες σου σε τάξη.
Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες
να δω που χάνεσαι όλες τις νύχτες.

Πήγα σε μάγισσες σε καφετζούδες
και μου ‘παν έμπλεξες με μπελαλούδες
κι είδα τη γόησσα μες στο φλιτζάνι,
να θέλει μάτια μου να με ξεκάνει.

Βάζεις φωτιά στο σπίτι μας και θα το κάνεις στάχτη.
Μα θα τις βάλω γρήγορα τις τρέλες σου σε τάξη.
Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες
να δω που χάνεσαι όλες τις νύχτες.

Μαργαρίτα Ζορμπαλά - Περιμένω σινιάλο

Κάτι ήρεμες νύχτες με τραβάνε σαν άλογα
κάπου κρύβεσαι πάντα και με παίζεις παράλογα
είσαι μόνη, μα κρίνο στο σκοτάδι που ανθίζει
κι εγώ γκρίζο σημάδι στον καιρό που γυρίζει

Κάτι γίνεται εδώ πέρα και η νύχτα είναι τόσο βαριά
στου μυαλού μου τη σκακιέρα οι κινήσεις σου κρυφή μαχαιριά
περιμένω σινιάλο
μόνο αυτό, τίποτ’ άλλο
σ’ αγαπώ

Πλαστικές αρτηρίες το κορμί σου τυλίγουνε
εραστές εργολάβοι με τη σκόνη σε πνίγουνε
αθεράπευτα πόρνη που δεν έχει τσιγάρο
τριγυρνάς σαν παιδί που το παίρνουν φαντάρο

Κάτι γίνεται εδώ πέρα και η νύχτα είναι τόσο βαριά
στου μυαλού μου τη σκακιέρα οι κινήσεις σου κρυφή μαχαιριά
περιμένω σινιάλο
μόνο αυτό, τίποτ’ άλλο
σ’ αγαπώ

Τα πελώρια μάτια σου γεμίζουν με χρώματα
σαν κοιτάς τη ζωή με γυμνά ξημερώματα
αμφιβάλλεις για όλα, δεν πιστεύεις κανένα
το ταξίδι μας λες, εδώ τελειώνει για σένα

Κάτι γίνεται εδώ πέρα και η νύχτα είναι τόσο βαριά
στου μυαλού μου τη σκακιέρα οι κινήσεις σου κρυφή μαχαιριά
περιμένω σινιάλο
μόνο αυτό, τίποτ’ άλλο
σ’ αγαπώ

Μελίνα Κανά - Στη φωτιά

Δροσοσταλίδα το πρωί
το μεσημέρι λάμια
και παραγιός τ' απόβραδο
που φεύγει απ' τη δουλειά.
Τη νύχτα σιτοκαλαμιά
που σπίρτο την ανάβει.
Πες μας, πού πας;
Μέσα στη φωτιά!

Ματιά που κάπου σκάλωσε,
βήμα που γρηγορεύει,
δρυοκολάπτης που ξανά
το θώρακα τρυπά.
Χαρά που φεύγει στα ψηλά,
θυμός που πέφτει κάτω.
Πες μας, πού πας;
Μέσα στη φωτιά!

Μικράκι που πελάγωσε,
ντροπή που γυροφέρνει,
του λόφου αλεπότρυπα
με δώδεκα στοές.
Γιορτή που δεν τιμήθηκε,
ηφαίστειο που κοιμάται.
Πες μας, πού πας;
Μέσα στις φωτιές!

                                                             Σοφία Βόσσου - Ο κομήτης

Του χρόνου το αερόστατο σε πήρε μακριά κι εγώ καθόμουν μοναχή και σε κοιτούσα Και μοιάζει σαν ναυάγιο η άδεια μου αγκαλιά ας ήταν ό,τι ζούσαμε να ξαναζούσα Σαν τον κομήτη σε κάποια παραλία τη νύχτα θα σε βλέπω αχ και να σ’ είχα κοντά μου πάλι εδώ... Σε μια φωτογραφία τώρα ξαναζείς την έχω φυλαγμένη μέσα στην καρδιά μου για μένα μοιάζει να `ναι πρόβλημα ζωής να σ’ έσφιγγα για μια φορά στην αγκαλιά μου

Σοφία Βόσσου - Το φιλαράκι

Στο τηλέφωνο φοβάμαι να σε πάρω να σου πω πόσο μόνη νιώθω στους διαδρόμους του μυαλού μου τώρα σε αναζητώ με μεγάλο πόθο Δεν τη βρίσκω την άκρη πουθενά και πες μου τι να κάνω έχω γεμίσει ασφυχτικά με καπνό το δωμάτιο ως απάνω και ο χρόνος μού γελάει σαν μωρό Πού να γείρω το κορμί μου όταν γυρνάω απ' τα μπαρ κι απ' τα ξενύχτια Πού να βρω ένα φιλαράκι να μου πει πως μ' αγαπάει στ' αλήθεια αφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί Μοιάζει η νύχτα μακριά σου να 'ναι ερεθιστική σαν την αμαρτία μα η μορφή σου δραπετεύει από κρυψώνα μυστική με χτυπά με βία Δεν τη βρίσκω την άκρη... Ούτε εσύ έχεις τη λύση να μου δώσεις που γυρεύω τη λύση που ζητάω μπλοκαρισμένος από χρόνια στα δικά σου τα γρανάζια που για μέρες τραγουδάω Δεν τη βρίσκω την άκρη...

Σοφία Βόσσου - Το χαδάκι

Το μυαλό μου γυρίζει με χίλιες στροφές
με τρομάζει ένα αύριο που θα ‘ναι σαν χθες
Σε μια πόλη που μοιάζει παρτίδα στημένη
η ματιά σου δεν είναι ευκαιρία χαμένη

Τώρα είμαι χαδάκι που κάνω ταξιδάκι παρθενικό
πάνω στου κορμιού σου το μικρό, ωκεανό.

Άδειοι οι δρόμοι και όλα τα φώτα σβησμένα
Δε με νοιάζει καθόλου, φωτεινό έχω εσένα
Σαν την άνοιξη μπαίνεις στο δικό μου το χρόνο
Έρχομαι σαν χαδάκι κι αυτό το δηλώνω.

Bang - Στοπ!

Σαν μια σταρ που ποζάρει όταν της αστράφτουν φλας
Και το στιλ σου Γκάρμπο, στο σακάκι λίγα στρας
Ό,τι κάνεις για δόξα και λεφτά, δες τι χάνεις, αλλού είναι η χαρά!

Κι εγώ σου λέω Στοπ, μη! Ροκ εν ρολ είναι η ζωή!
Στοπ, μη! Σκέψου μια στιγμή!
Στοπ, μη! Ξεκινάμε απ’ την αρχή! Δες, να! Δεν είναι αργά!

Κυκλοφοράς στις ντίσκο και μιλάς για σινεμά
Μια ζωή με ρίσκο, σαμπάνια, πάρτι, μυστικά
Ό,τι κάνεις για δόξα και λεφτά, δες τι χάνεις, αλλού είναι η χαρά!

Κι εγώ σου λέω Στοπ, μη! Ροκ εν ρολ είναι η ζωή!
Στοπ, μη! Σκέψου μια στιγμή!
Στοπ, μη! Ξεκινάμε απ’ την αρχή! Δες, να! Δεν είναι αργά!

Κι εγώ σου λέω Στοπ, μη! Ροκ εν ρολ είναι η ζωή!
Στοπ, μη! Σκέψου μια στιγμή!
Στοπ, μη! Ξεκινάμε απ’ την αρχή! Δες, να! Δεν είναι αργά!

  Μαριάννα Ευστρατίου - Το δικό σου αστέρι

Υπάρχουν στιγμές που σε νικά ο φόβος κι η αμφιβολία
Μοιάζει ο κόσμος εχθρικός, αδιάβατη η νύχτα και κρύα

Μα στο βραδινό τον ουρανό, το δικό σου αστέρι ψάξε βρες
Γιατί οι σκιές στο πρώτο φως μοιάζουνε φοβίες παιδικές

Μα στο βραδινό τον ουρανό, το δικό σου αστέρι ψάξε βρες
Γιατί οι σκιές στο πρώτο φως μοιάζουνε φοβίες παιδικές

Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις πως ποτέ δε θα τα καταφέρεις
Ασήμαντος νιώθεις και μικρός, πού πας και ποιος είσαι δεν ξέρεις

Μα στο βραδινό τον ουρανό, το δικό σου αστέρι ψάξε βρες
Γιατί οι σκιές στο πρώτο φως μοιάζουνε φοβίες παιδικές

Μα στο βραδινό τον ουρανό, το δικό σου αστέρι ψάξε βρες
Γιατί οι σκιές στο πρώτο φως μοιάζουνε φοβίες παιδικές

Φτιάξε ένα κήπο μυστικό, βρες κουράγιο κι ενθουσιασμό
Xαμογελά η ζωή σ’ όποιον έχει πίστη κι αντοχή

Φτιάξε ένα κήπο μυστικό, βρες κουράγιο κι ενθουσιασμό
Xαμογελά η ζωή σ’ όποιον έχει πίστη κι αντοχή

Μα στο βραδινό τον ουρανό, το δικό σου αστέρι ψάξε βρες

                                                    

 Σοφία Βόσσου - Η Άνοιξη

Αν έρθεις και τη νύχτα μου ντυθείς
αν έρθεις και στο σώμα μου κρυφτείς
αν έρθεις και στα δίχτυα μου μπλεχτείς
ένα να ξέρεις: δε θα προδοθείς

Αν έρθεις και τη νύχτα μου ντυθείς
αν έρθεις και στο σώμα μου κρυφτείς
αν έρθεις και στα δίχτυα μου μπλεχτείς
ένα να ξέρεις: δε θα προδοθείς

Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
θα 'ναι ουρανού κατάνυξη
θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
στα ξαφνικά

Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
θα 'ναι ουρανού κατάνυξη
θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
στα ξαφνικά

Αν στους ανέμους είμαστε ανοιχτοί
αν σ' ό, τι ζούμε είμαστε πιστοί
αν του έρωτά μας δένει η κλωστή
τα δυο κορμιά μας κήποι κρεμαστοί

Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
θα 'ναι ουρανού κατάνυξη
θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
στα ξαφνικά

Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
θα 'ναι ουρανού κατάνυξη
θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
στα ξαφνικά

Θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
θα 'ναι ουρανού κατάνυξη
θα 'ναι σαν να μπαίνει η Άνοιξη
στα ξαφνικάάάαα