«Μια πολύ Ευρωπαϊκή καταστροφή»: Ο Πολ Κρούγκμαν για τα εμβόλια

 Το πρόβλημα του ανεπαρκούς εμβολιασμού του Ευρωπαϊκού πληθυσμού, των αργοποριών και των νέων λάθος επιλογών της «πουριτανικής» ΕΕ καταγράφει στην τελευταία του στήλη στους New York Times ο γνωστός νομπελίστας.

«Χιλιάδες αχρείαστους θανάτους» θα κοστίσουν τα λάθη στην οργάνωση των εμβολιασμών στην Ευρώπη, εκτιμά ο νομπελίστας οικονομολόγος Πoλ Κρούγκμαν, στην τελευταία του στήλη, στην εφημερίδα των New York Times. Αφού αναφερθεί στην καλύτερη παροχή υπηρεσιών υγείας στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Πoλ Κρούγκμαν αναφέρεται στον πολύ αργό ρυθμό των εμβολιασμών στη γηραιά ήπειρο, σε σχέση με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Και, όπως λέει χαρακτηριστικά το πρόβλημα «δεν είναι  λίγες κακές αποφάσεις που έλαβαν κάποιοι κακοί ηγέτες. Οι αποτυχίες φαίνεται να αντικατοπτρίζουν θεμελιώδη ελαττώματα στους θεσμούς και τις συμπεριφορές της ηπείρου, μεταξύ των οποίων η ίδια γραφειοκρατική και διανοητική ακαμψία που πριν δέκα χρόνια οδήγησε σε πολύ βαθύτερη, από την αναμενόμενη, ευρω-κρίση».

Σε οικονομικούς λόγους και φόβους αποδίδει τις αργοπορίες στην προμήθεια και διάθεση των εμβολίων, γιατί «έμοιαζαν [οι ευρωπαίοι] βαθιά ανήσυχοι ότι θα πληρώσουν πάρα πολλά στις φαρμακοβιομηχανίες ή θα ανακαλύψουν ότι είχαν πληρώσει εμβόλια αναποτελεσματικά ή με επικίνδυνες παρενέργειες. Οπότε μίκρυναν αυτό το ρίσκο αναβάλλοντας διαδικασίες, κάνοντας παζάρια και αρνούμενοι να δώσουν ασφαλιστικές εγγυήσεις. Έμοιαζαν πολύ λιγότερο ανήσυχοι για το ρίσκο να αρρωστήσουν ή να πεθάνουν πολλοί Ευρωπαίοι ακόμη, γιατί τα εμβόλια καθυστερούσαν».

Η αναφορά στην Ελλάδα μοιάζει αναπόφευκτη: «Μελετώντας τους ρυθμούς σαλιγκαριού των ευρωπαϊκών εμβολιαστικών προσπαθειών, θυμήθηκα πως ορίζει τον πουριτανισμό ο H. L. Mencken: “να σε στοιχειώνει ο φόβος ότι κάποιος, κάπου, μπορεί να είναι ευτυχισμένος”. Οι Ευρωκράτες φαίνονται ομοίως να δρουν κάτω από τον φόβο ότι κάποιος, κάπου – είτε πρόκειται για φαρμακευτικές εταιρείες ή Έλληνες δημόσιους υπαλλήλους – μπορεί να κάνει κάτι που δεν τους αρέσει και να τη γλιτώνει». Κι αν αυτό στην κρίση σήμαινε την «επιβολή πολιτικών καταστροφικής λιτότητας» αυτή τη φορά σημαίνει «παζάρια μέχρι τέλους με τις φαρμακευτικές, ακόμη και αν το κόστος είναι μια θανατηφόρα καθυστέρηση». Και ως μέγιστο παράδειγμα αυτής της επιλογής φέρνει την αναστολή χρήσης του εμβολίου της AstraΖeneca , την οποία αποδίδει στο φόβο ό,τι «θα κατηγορηθούν αν κάτι πάει στραβά», κι αυτό ενώ άνθρωποι πεθαίνουν ανεμβολίαστοι.

Πηγή: thepressproject.gr