«Η επέμβαση σε άλλα κράτη χτυπά την εθνική κυριαρχία και μπορεί να αιτιολογηθεί μόνο εάν υπάρχει ένας σοβαρός λόγος, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εάν τα βάλουμε αυτά τα δύο σε μια ζυγαριά, νομίζω ότι το βάρος πέφτει στα ανθρώπινα δικαιώματα», τόνισε αναφορικά με τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Πέτρος Λιάκουρας, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν, αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή.
Ο ίδιος εκτίμησε ότι το Σ.Α του ΟΗΕ δεν μπορεί να λάβει απόφαση για επέμβαση της διεθνούς κοινότητας στη χώρα της κεντρικής Ασίας, καθώς η Ρωσία και η Κίνα που είναι μόνιμα μέλη, διατηρούν καλές σχέσεις με το καθεστώς στο Αφγανιστάν, και δεν έχουν καλό παρελθόν στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Φάνηκε καθαρά ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταπολεμηθούν οι Ταλιμπάν. Από ένα σημείο και μετά, οι ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι η επέμβαση στο Αφγανιστάν δεν είχε κανένα νόημα γιατί δεν κατέληγε πουθενά», υπογράμμισε.
Επισήμανε ότι όλη αυτή η κατάσταση, με την παραμονή των δυνάμεων από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, βόλευε τους πάντες, δηλαδή και τη διεθνή κοινότητα και την μεταβατική κυβέρνηση του Αφγανιστάν. «Τα μέλη της μεταβατικής κυβέρνησης ζούσαν στον πλούτο και τη διαφθορά και η διεθνής κοινότητα άφηνε τους Αμερικανούς να κάνουν τη “βρόμικη δουλειά”. Επομένως, γιατί να υπάρξει κανονική κυβέρνηση; Για να φύγουν οι Αμερικανοί και να επιστρέψουν οι Ταλιμπάν;», είπε χαρακτηριστικά.
«Αυτό όμως συνέβη. Με το που άκουσε η μεταβατική κυβέρνηση ότι υπάρχει πρόθεση αποχώρησης των Αμερικανών, έφυγε πιο πριν η ίδια, επιταχύνοντας την επάνοδο των Ταλιμπάν, οι οποίοι εμφανίζονται ως ελευθερωτές», πρόσθεσε ο κ. Λιάκουρας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το δόγμα περί αλλαγής καθεστώτος διαμορφώθηκε επί προεδρίας Κλίντον, και οι Αμερικανοί από κεκτημένη ταχύτητα θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να το εφαρμόσουν στο Αφγανιστάν, για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά ήταν «ένα άλμα στο κενό, όπως αποδείχθηκε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου