6 Αυγούστου 1945. Ο 29χρονος Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι απολάμβανε τις τελευταίες του ώρες στη Χιροσίμα. Την επόμενη κιόλας μέρα, θα επέστρεφε πίσω στην οικογένειά του στο Ναγκασάκι, ύστερα από τρεις μήνες απουσίας.
Ο νεαρός Ιάπωνας εργαζόταν ως μηχανολόγος ναυπηγός στη Μιτσουμπίσι. Το καλοκαίρι του 1945, ο ίδιος μαζί με συναδέλφους του είχε κληθεί να δουλέψει σε ένα τρίμηνο πρότζεκτ που θα γινόταν στη Χιροσίμα για τον σχεδιασμό ενός νέου πετρελαιοφόρου. Η δουλειά ήταν πολύωρη κι εξαντλητική κι ο Τσουτόμου δεν έβλεπε την ώρα να περάσουν οι βδομάδες για να γυρίσει και πάλι στη γυναίκα του και στον νεογέννητο γιο τους.
Ο καιρός κύλισε και η στιγμή αυτή έφτασε. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η 6η Αυγούστου 1945 θα ήταν η τελευταία του μέρα στην πόλη. Όπως κάθε πρωί, ο 29χρονος Ιάπωνας κατευθυνόταν μαζί με τους συναδέλφους του στο ναυπηγείο όταν ο εκκωφαντικός ήχος ενός μαχητικού αεροσκάφους τράνταξε την ατμόσφαιρα. Ήταν ένα αμερικανικό Β-29 από το οποίο ο Τσουτόμου διέκρινε να πέφτει ένα αντικείμενο δεμένο σε αλεξίπτωτο.
Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου το τοπίο πλημμύρισε από μια εκτυφλωτική λάμψη. Ο νεαρός άντρας θυμάται να πηδάει σε ένα χαντάκι και μετά να χάνει τις αισθήσεις του. Όταν συνήλθε, όλα γύρω του ήταν σκοτεινά. Η σκόνη και οι στάχτες είχαν κατακλύσει την ατμόσφαιρα κι ο ίδιος βρισκόταν σωριασμένος στο έδαφος και βαριά τραυματισμένος. Είχε εγκαύματα στο πρόσωπο και στα χέρια, τα τύμπανα στα αυτιά του είχαν σπάσει και η όρασή του ήταν θολή.
Κατάφερε να σηκωθεί και να πάει σε ένα κοντινό καταφύγιο, όπου πέρασε τη νύχτα. Το επόμενο πρωί, πληροφορήθηκε ότι τα δρομολόγια των τρένων λειτουργούσαν κανονικά. Έτσι, χωρίς να χάσει χρόνο, επιβιβάστηκε στο πρώτο που πέρασε και επέστρεψε στο Ναγκασάκι. Όταν έφτασε στο σπίτι του, η γυναίκα του αρχικά δεν τον αναγνώρισε. Τα εγκαύματα και τα τραύματα είχαν παραμορφώσει τραγικά το πρόσωπο του Τσουτόμου. Παρόλα αυτά, ο Ιάπωνας αρνήθηκε να κάτσει στο νοσοκομείο για παραπάνω από μία ημέρα. Μάλιστα, στις 9 Αυγούστου πήγε πίσω στη δουλειά του.
Όταν έφτασε στην εταιρεία, τον φώναξε ο διευθυντής στο γραφείο του ζητώντας εκτενή αναφορά για τα όσα συνέβησαν στη Χιροσίμα. Ενώ ο 29χρονος μηχανικός του εξιστορούσε τα δραματικά γεγονότα, έξω από το παράθυρο του κτιρίου μία γνώριμη εκτυφλωτική λάμψη ακολουθούμενη από έναν εκκωφαντικό κρότο έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους. Τα τζάμια από τα παράθυρα θρυμματίστηκαν και οι δύο άντρες βρέθηκαν λιπόθυμοι στο πάτωμα.
«Πίστεψα ότι το ατομικό νέφος με είχε ακολουθήσει από τη Χιροσίμα», δήλωσε αργότερα στη βρετανική εφημερίδα “Indipendent” ο Ιάπωνας.
Για ακόμη μια φορά, ο Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του. Η ατομική βόμβα που ανατινάχτηκε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το κτίριο της Μιτσουμπίσι δεν άφησε εμφανή τραύματα ούτε στον ίδιο, αλλά ούτε και στην οικογένειά του.
Ακόμα και μετά την τραγωδία, δεν έφυγε ποτέ από το Ναγκασάκι. Με τη γυναίκα του απέκτησαν άλλες δύο κόρες και προσπάθησαν να επαναφέρουν τη ζωή τους σε φυσιολογικούς ρυθμούς.
Φυσικά, μεγαλώνοντας, τόσο ο Τσουτόμου, όσο και η σύζυγος και τα παιδιά του, υπέφεραν από χρόνια προβλήματα υγείας εξαιτίας της έκθεσής τους στην πυρηνική ακτινοβολία.
Ο Τσουτόμου Γιαμαγκούτσι είναι ο μόνος επίσημα καταγεγραμμένος επιζών από δύο ατομικές βόμβες. Πέθανε το 2010, σε ηλικία 93 ετών από καρκίνο στο στομάχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου