Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022

Μουσική Παρασκευή - Βασίλης Παπακωνσταντίνου ~ Φοβάμαι


Περισσότερα για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου εδώ

Πληροφορίες για το τραγούδι

Στίχοι: Αντρέας Πανταζής Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης Δίσκος: Από 'μένα τον Βασίλη

Λίγα λόγια για τον Γιάννη Ζουγανέλη



Γιάννης Ζουγανέλης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3  Φεβρουαρίου 1955
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Βυζαντινή μουσική
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής (από 1971)
ηθοποιός ταινιών (από 1975)
συνθέτης
δάσκαλος δραματικής
καθηγητής μουσικής
ηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός τηλεόρασης
ηθοποιός
Οικογένεια
ΤέκναΕλεωνόρα Ζουγανέλη

Ο Γιάννης Νικολάου Ζουγανέλης (Άνω Πατήσια Αττικής, 3 Φεβρουαρίου 1955) είναι Έλληνας συνθέτης, μουσικός, ηθοποιός, παρουσιαστής και δάσκαλος.

Βιογραφία

Η καταγωγή του είναι από τη Μύκονο και τη Νάξο. Στην προσχολική ηλικία, ξεκίνησε την βυζαντινή μουσική στον Άγιο Νικόλαο Αχαρνών με τον ιεροψάλτη καθηγητή Θ. Θεοδωρακόπουλο. Στο Ελληνικό Ωδείο σπούδασε κιθάρα με τους καθηγητές Χαράλαμπο Εκμεκτσόγλου και Κώστα Τρίαντο και θεωρία με τον Αντίοχο Ευαγγελάτο. Συνέχισε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών με αρμονία, ανώτερα θεωρητικά και πιάνο υπό την διδασκαλία των Πατρικίδη και Βώκου. Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των μουσικών του σπουδών έπαιξε ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης που του δίδαξε ενορχήστρωση και ρυθμολογία. Παράλληλα με τις μουσικές σπουδές, σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου.

Το 1975, με υποτροφία Βίλι Μπραντ (για το έργο του «Δέκα Βυζαντινά δοκίμια» μικρό συμφωνικό σύνολο και μικτή χορωδία), σπούδασε σύνθεση, ενορχήστρωση και όπερα στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου, από την οποία και αποφοίτησε με άριστα.

Εργάστηκε για την ΕΡΤ γράφοντας μουσική σε θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Η δισκογραφική του δραστηριότητα ξεκίνησε σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων με το «Σώσον Κύριε τον Λαόν σου», από τη LYRA του Α. Πατσιφά. Ξεκίνησε τις ζωντανές εμφανίσεις, με τον Διονύση Σαββόπουλο, κατόπιν με τον Θανάση Γκαϊφύλλια και Νικόλα Άσιμο.

Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί πάνω από τα εκατό έργα του. Είναι από τους ελάχιστους Έλληνες συνθέτες ορχηστρικής μουσικής που έργα του έχουν κυκλοφορήσει σ’ όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» (1980) από τη SONET MUSIC και τη CBS, «Ατρείδες» (1978) από τη Deutsche Grammophon στις Αγγλοσαξωνικές χώρες. CD του κυκλοφορούν σ’ όλο τον κόσμο από την VENOL.

Έγραψε μουσική για τις τηλεοπτικές σειρές: «Μεγάλος ξεσηκωμός», «Συμβολαιογράφος», «Αργώ», «Για την τιμή και το χρήμα», «Λαυρεωτικά», «Αστροφεγγιά», «Η Κυρία μας», «Στην κόψη του ξυραφιού» και στα δικά του τηλεοπτικά προγράμματα. Έγραψε επίσης μουσική για μπαλέτο, συνεργαζόμενος με τον Γ. Μέτση, τη Λία Μελετοπούλου, το Πειραματικό Μπαλέτο Πειραιώς και με τους χορογράφους: Γ. Φλερύ, Β. Σειληνό, Λ. Ντεπιάν, Χ. Μανταφούνη, Α. Χατζή, Κων. Ψαρέλη, Ε. Πάλλη, Α. Γεωργίου, Δ. Παπάζογλου, Φ. Ευαγγελινό.

Συνεργάστηκε με τους θιάσους: Δ. Ποταμίτη στο «Θέατρο Έρευνας», Τζ. Καρέζη – Κ. ΚαζάκουΜ. ΚατράκηΚ. ΒουτσάΘ. Βέγγου, τον Ευγ. Σπαθάρη, με το «Πειραματικό Θέατρο» του Δ. Τριβιζά, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί», τον «Θίασο 81», το «Θέατρο της Ημέρας, το «Θεατρικό Σανίδι», με την «Εθνική Λυρική Σκηνή», με το «Πελοποννησιακό και Δωδεκανησιακό Θέατρο», στα «ΔΗΠΕΘΕ» ΒέροιαςΛαμίαςΙωαννίνωνΚοζάνης, "Εθνικό θέατρο" κ.ά.

Έγραψε μουσική για περισσότερα από εκατό θεατρικά έργα, αρχαιοελληνικά και σύγχρονα. Ανάμεσα σ’ αυτά συγκαταλέγονται έργα των: ΑισχύλουΣοφοκλήΕυριπίδηΑριστοφάνηΜενάνδρουΤερέντιουΣαίξπηρΜολιέρουΛόπε ντε ΒέγκαΛόρκαΤ. ΟυίλιαμςΜπρέχτ, Γ. Σκούρτη, Μ. Τσικληρόπουλου, Μ. Ευθυμιάδη, Γ. Διαλεγμένου, Μποστ, Κ.Χ. Μύρη, Γ. Ξανθούλη, Σ. Φασουλή, Κ. Δήμα, Α. Θωμόπουλου, Αλέκου Σακελλάριου.

Έγραψε μουσική σε πολυάριθμες κινηματογραφικές ταινίες. Έργα του παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση απονομής των βραβείων Βραβείο Νόμπελ το 1996.

Δίδαξε μουσική, με έμφαση στην απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων και την φιλοσοφία των ήχων και της μουσικής, στις ανώτερες δραματικές σχολές του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, στους 'μοντέρνους καιρούς' καθώς και στον 'ΙΑΣΜΟ'.

Είναι μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων», της ΕΜΣΕ (Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας και του ΣΕΗ (Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών).

Το 2002 απέσπασε το βραβείο D. SHARP για τις 500.000 πωλήσεις που ξεπέρασε το σύνολο των έργων του παγκοσμίως.

Ο Γιάννης Ζουγανέλης είχε εμφανιστεί στην έκτακτη εκπομπή της ΝΕΤ (μεταδόθηκε παράλληλα από την ΕΤ1, την ERT World και άλλα μέσα) στις 11 Ιουνίου του 2013 (για το κλείσιμο της ΕΡΤ), λίγο πριν κοπεί το σήμα (της ΕΡΤ) από το Κέντρο Εκπομπής του Υμηττού. Η φράση που έλεγε εκείνη την στιγμή δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί.

Τα τελευταία λόγια (πριν κοπεί το ψηφιακό σήμα και πέσει μαύρο στην ΕΡΤ):

Γιάννης Ζουγανέλης: «[...] Μου θύμισε, πραγματικά το λέω, μου θύμισε τις μέρες του Πολυτεχνείου.»

Αγλαΐα Κυρίτση (δημοσιογράφος): «Εποχές Πολυτεχνείου.»

Γιάννης Ζουγανέλης: «Ναι. Ε, έρχονται από παντού...» 

Το 2014- 15 Δίδαξε στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου. Το 2016 διορίστηκε τακτικός καθηγητής στην ακαδημία του Μονάχου. Έχει περιοδεύσει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.

Πρωταγωνίστησε στο αρχαίο θέατρο της Επιδάυρου καθώς και σε άλλα αρχαία θέατρα της Ελλάδας με τους "Ιππείς" - "Βατράχους" - "Εκκλησάζουσες" του Αριστοφάνους.

Διακρίσεις

  • Έχει βραβευτεί από τον ΟΗΕ και τη UNICEF για τη συνεργασία και διδασκαλία του σε παιδιά με αναπηρία για το σύγγραμμά του «Οι Προσωπικότητες δημιουργούνται με τη διαφορετικότητα».
  • Το 2002 απέσπασε το βραβείο D. SHARP για τις 500.000 πωλήσεις που ξεπέρασε το σύνολο των έργων του παγκοσμίως
  • Το 2004 βραβεύτηκε από την διεθνή Ολυμπιακή επιτροπή για τη συμβολή του στους παραολυμπιακούς αγώνες με το βραβείο "creative selflessness"
  • Το 2008 βραβεύτηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο, με το έπαθλο «ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ» για τη διετία 2006-2008 για την ερμηνεία του στο έργο "Το trendy θα σφυρίξει τρεις φορές", σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
  • Το 2009 συμμετείχε στα special Olympics και του απονεμήθει το βραβείο "ΤΥΧΗ ΑΓΑΘΗ" ως κύρηκα εθελοντισμού. Στην τελετή λήξης συνέπραξε με τον Stevie Wonder.
  • Το 2011 βραβεύτηκε ως καλύτερος ηθοποιός για το έργο "Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη από το κοινό του "Αθηνοραματος".
  • Υποψήφιος βραβείου grammy για lounge music με το άλμπουμ passaggio το 2009.
  • Πανεπιστημιακός καθηγητής της Ακαδημίας του Μονάχου, όπου ενεργεί για τη δημιουργία έδρας ελληνικής κουλτούρας και μουσικής.

Έχουν δημοσιευτεί οι διατριβές και διδακτορικές του μελέτες:

  1. "Η σημασία να εκτίθεσαι"
  2. "Απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων στις μουσικές και θεατρικές ερμηνείες" - δημοσιεύτηκε από την Ακαδημία Μονάχου HOCHSCHULE FUR MUSIK UND THEATER MUNCHEN
  3. "Η συνείδηση στη ζωή και τις τέχνες" - δημοσιεύτηκε από το University of LIVERPOOL
  4. "Το φρόνημα στο λόγο και τη μουσική"- δημοσιεύτηκε από την Ακαδημία Μονάχου HOCHSCHULE FUR MUSIK UND THEATER MUNCHEN
  5. "Κουλτούρα είναι αυτό που συμβαίνει" (αδημοσίευτο)
  6. "Η τεχνολογία είναι μέσον για την εκπαίδευση ή κατάρα;)
  7. "Η νοηματική στην εξέλιξη της ετυμολογίας των λέξεων
  8. "Η σοβαρότητα της κωμικότητας - άρθρο

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Ακολουθούν οι στίχοι και το βίντεο του τραγουδιού...



Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας που περιμένει τις ανασκαφές... Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά... Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική... Και συ που σε λίγο θα σβήσεις ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει... Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι... Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα... Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις τσέπες ξηλωμένες απ’ τα κέρματα χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία Το κορμί μου μελανιασμένο μες το κρύο σαν λάθος που δεν το παραδέχεται κανένας γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα... Τα τσιμέντα σου καινούρια με έπιπλα λουστραρισμένα Και μάρμαρα λευκά μια γυαλάδα που στραβώνει και δε σ’ αφήνει χώρο να σταθείς και μόνο εγώ απ’ όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα... Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις... Γέρασα μ’ ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη... Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα κομπρεσέρ μ’ ανοίγουν και με κλείνουν... Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα... Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα... Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά Φοβάμαι!


Καλό Σαββατοκύριακο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου