Απίστευτη πρόκληση: Τούρκος πολιτικός σήκωσε Τουρκική σημαία έξω από τη Βουλή των Ελλήνων!Απίστευτο κι όμως αληθινό. Τούρκος πολιτικός άνοιξε την τουρκική σημαία μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων στο Σύνταγμα, λέγοντας «εμείς είμαστε εδώ».
Πρόκειται για τον Μουσταφά Σαρίγκιουλ, πρώην δήμαρχο της περιοχής Σισλί της Κωνσταντινούπολης και ηγέτη του Κόμματος Αλλαγής της Τουρκίας, το οποίο δεν εκπροσωπείταi στην τουρκική Εθνοσυνέλευση.
«Είμαι στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Μη ζητάς βοήθεια από την Αμερική. Ζήτα φιλία από την Τουρκία. Μητσοτάκη, πάρε το χέρι σου από τα όπλα. Ελάτε σε ειρήνη, είμαστε εδώ», ανέφερε ο Μουσταφά Σαριγκιούλ στο βίντεο που ανάρτησε στα social media, ενώ ανοίγει τη σημαία της χώρας του μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων, στην πλατεία Συντάγματος.
Παρά το γεγονός ότι ο Σαρίγκιουλ δεν ανήκει στην κυβερνητική παράταξη, τα φιλοκυβερνητικά μέσα της Τουρκίας αναπαρήγαγαν το μήνυμά του στα πρωτοσέλιδά τους.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου γεννήθηκε στον Βόλο στις 30 Δεκεμβρίου του 1957 και προέρχεται από προσφυγική οικογένεια. Έζησε και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του όταν ήταν τεσσάρων ετών. Η αγάπη του για την κιθάρα εκδηλώθηκε στα πρώτα εφηβικά του χρόνια. Τότε απόκτησε την πρώτη του κιθάρα και άρχισε να μελετά μόνος επί ώρες, ακούγοντας και τραγούδια των Rolling Stones, Beatles, Τζίμι Χέντριξ, Μπομπ Ντίλαν κ.α.. Στα πρώτα χρόνια του λυκείου συμμετείχε στο συγκρότημα που δημιούργησε με συμμαθητές του και το οποίο έπαιζε κυρίως τα νεανικά τραγούδια της εποχής.
Το 1980 ίδρυσε το συγκρότημα Φατμέ μαζί με τους φίλους του Οδυσσέα Τσάκαλο (ντραμς) και Δημήτρη Καλατζή (μπάσο).Ο πρώτος δίσκος κυκλοφόρησε το 1981 με παραγωγό τον Τάσο Φαληρέα. Στη συνέχεια, στο συγκρότημα προστέθηκε ο Μιχάλης Μουστάκης (πλήκτρα). Το 1989, το συγκρότημα διαλύθηκε και ο Νίκος Πορτοκάλογλου ακολούθησε προσωπική πορεία.
Δισκογραφία
Δισκογραφία με τους Φατμέ
1981: Φατμέ (Columbia 71215 LP-CD), ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος, που αποτελείται από τους Νίκο Πορτοκάλογλου (τραγούδι & κιθάρα), Οδυσσέα Τσάκαλο (ντραμς) και Δημήτρη Καλατζή (μπάσο), με τραγούδια γραμμένα από τον Νίκο Πορτοκάλογλου.
1983: Ψέμματα (Columbia 71264 LP-CD), μπαίνει στο γκρουπ και ο Μιχάλης Μουστάκης (πλήκτρα).
1985: Ρίσκο (Columbia 170067 LP-CD), αποχωρεί ο Δημήτρης Καλατζής. Η ηχογράφηση γίνεται στη Θεσσαλονίκη με παραγωγό τον Νίκο Παπάζογλου.
1986: Βγαίνουμε από το τούνελ (ΕΜΙ 170107 LP-CD), εισέρχεται στο σχήμα ο Μίμης Ντούτσουλης (μπάσο). Συμμετέχει η Χάρις Αλεξίου στα Πες το κι Έγινε και Μπλέξαν Οι Γραμμές Μας.
1988: Ταξίδι (Columbia 170187 LP-CD), ο τελευταίος δίσκος σε studio.
1989: Πάλκο (Columbia 170286/7 2LP-CD), διπλός δίσκος με ηχογράφηση συναυλίας στο Λυκαβηττό και παραστάσεων στο Zoom. Συμμετέχουν η Αφροδίτη Μάνου και η Χάρις Αλεξίου στα Ρίσκο, Η Αγάπη Ίσως Ξέρει, Μπλέξαν Οι Γραμμές Μας και Γιατί Να Μ' Αγαπάς.
1987: Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι (Minos 691/2 2LP-2CD), τον χειμώνα 1986-1987 ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε μουσική εκπομπή στην τηλεόραση της ΕΡΤ-1. Το φθινόπωρο του 1987 ηχογράφησε στο studio τον δίσκο με τρόπο που θυμίζει το ύφος τηλεοπτικής εκπομπής με προσκεκλημένους. Ανάμεσα στους 30 συμμετέχοντες οι Φατμέ με τους αδελφούς Κατσιμίχα και τον Γιάννη Γιοκαρίνη λένε το Καλοκαιράκι του Πορτοκάλογλου.
1988: Στο Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά (Σείριος 88002/4 3LP-2CD), την περίοδο 1987-1988 στην Πλάκα, στην μπουάτ Σείριος, ο Μάνος Χατζιδάκις οργάνωσε παραστάσεις με 20 τραγουδιστές και συγκροτήματα. Στην κασετίνα υπάρχουν τα Πες το κι Έγινε και Υπάρχει Λόγος Σοβαρός των Φατμέ.
1988: Ήχοι του Χειμώνα (Υπουργείο Πολιτισμού 1001/4 4LP), αποσπάσματα από συναυλίες που έγιναν με την επιχορήγηση του υφυπουργείου Νέας Γενιάς, από το 1983 ως το 1988. Οι Φατμέ στο Εισαγωγή 83 από εμφάνισή τους στο Κάστρο Ιωαννίνων.
1991: Μαθήματα Πατριδογνωσίας (Lyra 4585/6 LP-CD), διπλός δίσκος παραγωγής του 902 Αριστερά, με ηχογραφήσεις από συναυλίες. Οι Φατμέ στο Βγαίνουμε απ' το Τούνελ.
Προσωπική δισκογραφία
1990: Φωνές (HMV 170310 LP-CD), ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Νίκου Πορτοκάλογλου. Ο Γιώργος Ανδρέου ενορχήστρωση, ο Βασίλης Σαλέας κλαρίνο, ο Νίκος Χατζόπουλος βιολί.
1991: Σήκω Ψυχή Μου, Σήκω Χόρεψε (EMI 170439 LP-CD), μουσική, στίχοι, ερμηνεία του Πορτοκάλογλου. Συμμετέχει ο Δημήτρης Μητροπάνος στο Κλείνω κι Έρχομαι.
1993: Τα Καράβια Μου Καίω (Philips 518633 LP-CD), μουσική, στίχοι, ερμηνεία του Πορτοκάλογλου. Συμμετέχουν η Ελένη Τσαλιγοπούλου στο Να Με Προσέχεις και ο Σάββας Σιάτρας στο τσάμικο Δύο Ξένοι.
1996: Άσωτος Υιός (Mercury 532189 LP-CD), περιέχει 12 παλιά τραγούδια σε νέες εκτελέσεις. Με τους Φοίβο Δεληβοριά, Ελένη Βιτάλη, Μάνο Ξυδού, Χάρη Κατσιμίχα, Ροβένα Αλευρά (πρώτη δισκογραφική της εμφάνιση), Διονύση Σαββόπουλο, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μανώλη Φάμελλο, Έλλη Πασπαλά και τους Φατμέ (Μουστάκης, Ντούτσουλης, Τσάκαλος, Πορτοκάλογλου).
1997: Κρυφτό
1999: Παιχνίδια με τον διάβολο
2002: Θάλασσα Remixes
2002: Υπάρχει Λόγος Σοβαρός
2003: Δίψα
2005: Πάμε Άλλη Μια Φορά
2005: Πάμε άλλη μια φορά Special edition
2006: Το Ποτάμι
2006: Ένα Βήμα Πιο Κοντά
2007: Εκτός Σχεδίου
2008: Η Σβούρα Και Άλλες Ιστορίες
2009: Στροφή
2010: Απόψε Είναι Ωραία
2012: Ίσως
2014: Λιμάνια Ξένα
2017: Εισιτήριο
Μουσική και τραγούδια για τον κινηματογράφο
1996: Ακροπόλ (Minos 837238 LP-CD), το soundtrack της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη, με μουσική του Γιώργου Μουζάκη. Ο Πορτοκάλογλου γράφει το Κλείσε τα μάτια σου και το τραγουδά με τη Μελίνα Κανά.
1988: Τα Λαϊκά της Ελένης (CBS 463348 LP-CD), ο Πορτοκάλογλου ντουέτο με την Ελένη Βιτάλη στο Άσε με να Λέω. Η μουσική του Τάκη Σούκα.
1989: Κορίτσι και Γυναίκα (Lyra 4525 LP-CD), μουσική και στίχοι του Γιώργου Ανδρέου. Τραγουδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου μαζί της στο Μονάχοι στη Γη.
1990: Καιρός για Δύο (Minos 915 LP-CD), για πρώτη φορά ο Νίκος Πορτοκάλογλου γράφει μουσική για στίχους κάποιου άλλου. Η Αφροδίτη Μάνου στους στίχους και στην ερμηνεία.
1992: Το Τραγούδι Γυμνό (Fidelity 512242 2LP-CD), δίσκος με ηχογραφήσεις 15 τραγουδιστών, με αφορμή τις εκπομπές του Κώστα Κωτούλα στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9.84. Ο Πορτοκάλογλου με την κιθάρα του λέει τα Ψέματα και Υπάρχει Λόγος Σοβαρός.
1992: Σύγχρονο Τραγούδι/Μέρες Μουσικής (Lyra 4695/6 2LP-CD), ηχογράφηση συναυλίας στο Παλλάς, την 17η Απριλίου 1992, με τους Νίκο Πορτοκάλογλου, Νίκο Ξυδάκη, Νίκο Παπάζογλου, Μελίνα Τανάγρη και Ελένη Τσαλιγοπούλου.
1994: Μυστικά Σημάδια (MBI 0599 LP-CD), ο δεύτερος προσωπικός δίσκος της Αναστασίας Μουτσάτσου με τραγούδια των Νίκου Πορτοκάλογλου, Γιώργου Ανδρέου και Μανώλη Γαλιάτσου.
1994: Μύθοι (Harvest 80284 LP-CD), μουσική, στίχοι, ερμηνεία του Μιχάλη Μουστάκη, πρώην Φατμέ. Συμμετέχουν Νίκος Πορτοκάλογλου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και Αφροδίτη Μάνου[5].
2003: Χρώμα, άλμπουμ της Ελένης Τσαλιγοπούλου, όπου ο Νίκος Πορτοκάλογλου συμμετέχει ως συνθέτης.
Εκδόσεις
Νίκος Πορτοκάλογλου, Εδώ Είναι Το Ταξίδι, εκδόσεις Ιανός, Αθήνα (2004)
Νίκος Πορτοκάλογλου, Λόγια και Ακόρντα, εκδόσεις Ιανός, Αθήνα (2011)
Ο Διονύσης Σαββόπουλος (2 Δεκεμβρίου 1944) είναι Έλληνας συνθέτης, στιχουργός και τραγουδοποιός. Θεωρείται ο πρωτεργάτης της σχολής των Ελλήνων τραγουδοποιών, οι οποίοι γράφουν μουσική, στίχους και τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους.
Ζωή και σταδιοδρομία
Από ζωντανή εμφάνιση του Σαββόπουλου στο Άλσος της Αθήνας
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944, ενώ κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και την Φιλιππούπολη. Το 1963 μετακόμισε στην Αθήνα και εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι.Γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες ημέρες του ως μουσικός και σύντομα έγινε πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Είχε συνδυάσει τη μουσική Αμερικανών μουσικών όπως του Μπομπ Ντίλαν και του Φρανκ Ζάπα με μακεδονική λαϊκή μουσική και πολιτικά διεισδυτικούς στίχους.
Άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1964, και ήταν πολιτικά ενεργός σε όλη τη σταδιοδρομία του στη μουσική, με εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο. Κατά τη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967.
Έγραψε τραγούδια με πολιτικό, ρομαντικό αλλά και σκωπτικό περιεχόμενο. Έχει παρουσιάσει ακόμη το 1986-1987 τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο Ζήτω τo ελληvικό τραγoύδι.
Τα περισσότερα από τα τραγούδια του είναι γραμμένα από τον ίδιο, σε στίχους και μουσική.
Προσωπική ζωή
Είναι νυμφευμένος με την Ασπασία Αραπίδoυ (γνωστή στο κοινό του Σαββόπουλου με το χαϊδευτικό της, Άσπα, από τα τραγούδια και τις παραστάσεις του) και έχουν δύο γιους, τoν Κoρνήλιo και τoν Ρωμανό, και δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.
Τιμητικές Διακρίσεις
Το Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα του στις 24 Νοεμβρίου 2017.
Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, γνωστοί και ως αδελφοί Κατσιμίχα ή Κατσιμιχαίοι (Αθήνα, 19 Οκτωβρίου1952) είναι Έλληνες τραγουδοποιοί, οι οποίοι, στο μεγαλύτερο μέρος της μουσικής τους σταδιοδρομίας, αποτέλεσαν μουσικό δίδυμο. Οι αδελφοί Κατσιμίχα είναι δίδυμα αδέλφια.
Γεννήθηκαν στην Αθήνα από πατέρα στρατιωτικό και μεγάλωσαν στον Άγιο Δημήτριο, στη Λευκωσία και στη Νέα Σμύρνη ενώ στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, έζησαν ως εργαζόμενοι στη Δυτική Γερμανία.
Αρχικά έγιναν γνωστοί με τη συμμετοχή τους στους Μουσικούς Αγώνες της Κέρκυρας, που διοργάνωσε ο Μάνος Χατζιδάκις το 1982, όπου και βραβεύτηκαν για το τραγούδι "Μια βραδιά στο λούκι". Ο πρώτος δίσκος τους με τίτλο "Ζεστά Ποτά" κυκλοφόρησε το 1985 σε παραγωγή του Μανώλη Ρασούλη.
Μέχρι το 2018, κυκλοφορούν μαζί δίσκους, όπου γράφουν και ερμηνεύουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους. Παράλληλα, εμφανίζονται ζωντανά σε μουσικές σκηνές και συναυλίες μόνοι τους ή σε συνεργασία με άλλους μουσικούς. Συμμετέχουν και σε δισκογραφικές δουλειές άλλων καλλιτεχνών.
Ο Γιάννης Γιοκαρίνης γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1955 στην Κοκκινιά. Οι σπουδές του είχαν ως αντικείμενο την κλασσική μουσική. Το 1968 έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο της μουσικής παίζοντας πλήκτρα. Εκείνη την εποχή (’68-’80) πέρασε από αρκετά και ιστορικά πλέον, συγκροτήματα όπως οι “Σκορπιός”, “Αγάπανθος”, “2002 GR”, “Hρακλής” και “Λερναία Ύδρα”. Την πρώτη του εμφάνιση στην δισκογραφία την έκανε με το συγκρότημα “Σκορπιός” στον δίσκο “Ποπ Φέστιβαλ ’73”. Το 1984 δισκογραφεί τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο “Φόρα Παρτίδα”. Όλα αυτά τα χρόνια συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες όπως ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Γιάννης Κούτρας, ο Σάκης Μπουλάς, η Αφροδίτη Μάνου, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Ελένη Βιτάλη, ο Χριστόφορος Κροκίδης.
Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά
μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά
Πέφτει το βραδάκι, πιάνει η δροσιά
δώσ’ μου ένα φιλάκι και έλα πιο κοντά.
Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γη
Ωωω! μόνοι στη γη.
Ήταν η Αθήνα κόμπος στο λαιμό
νέφος και ρουτίνα και άγχος τρομερό
Δώσ’ μου ένα τσιγάρο, δώσ’ μου και φωτιά
Θεέ μου θα σε πάρω στη καυτή την αμμουδιά.
Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γη
Ωωω! μόνοι στη γη.
Τηλέφωνο χτυπάει, βουλιάζει το νησί
και τ’ όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή
Πετάγομαι ιδρωμένος, δουλεύεις και γελάς
σ’ ακούω σαν χαμένος το ρεφρέν να τραγουδάς.
Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γη
Ωωω! μόνοι στη γη.
Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Κρυονερίου-Άνω Τούμπας καλεί τους κατοίκους της πόλης σε συγκέντρωση έξω από το Δημαρχείο την Δευτέρα 27 Ιουνίου στις 6μμ, μέρα και ώρα συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου.
«Μετά από αρκετούς μήνες προσπάθειας, πάνω από 900 υπογραφές, τις οποίες καταθέσαμε στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου στις 20 Ιουνίου και μεγάλη υποστήριξη από αυτοδιοικητικά σχήματα, συλλογικότητες και κατοίκους της πόλης απαιτούμε η δημοτική αρχή να πάρει άμεσα τις απαραίτητες πρωτοβουλίες και να δώσει ένα αίσιο τέλος στην αγωνία εκατοντάδων ανθρώπων για το ρέμα στην περιοχή Κρυονερίου. Να μην δοθεί άδεια ανέγερσης οικοδομής» αναφέρει η ανακοίνωση.
Καθώς το θέμα θα συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο χρειάζεται η φυσική παρουσία των ανθρώπων που στηρίζουν την Πρωτοβουλία ώστε να δοθεί ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους σχεδιάζουν να καταστρέψουν αυτό το κομμάτι φυσικού πνεύμονα και ομορφιάς της πόλης μας!» προσθέτει, δίνοντας ραντεβού μπροστά στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, Δευτέρα 27 Ιουνίου 6μμ.
Η Πρωτοβουλία κατοίκων Κρυονερίου αγωνίζεται για την διάσωση και αξιοποίηση του περιαστικού δάσους Κρυονερίου και του ρέματός του που αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής των κατοίκων. Σκοπός είναι να προστατευθεί η περιοχή από εργολαβίες και άλλες μορφές εκμετάλλευσης καθώς φαίνεται πως υπάρχουν άλλα σχέδια για το δάσος, σχέδια που δεν αφορούν τη διατήρησή του.
Η Αλίκη (Αλεξάνδρα-Ευανθία) Καγιαλόγλου (8 Ιουλίου1947) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια με διεθνή σταδιοδρομία.
Βιογραφία
Μελέτησε αρχικά τραγούδι ως υπότροφος του Ωδείου Αθηνών με τη Μαρίκα Καλφοπούλου και αργότερα με τους Φραγκίσκο Βουτσίνο και Σπύρο Σακκά. Συνεργάστηκε με δύο από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι. Εμφανίζεται από το 1982 σε ρεσιτάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ερμηνεύει Σεφέρη, Ελύτη, Καβάφη, Ρίτσο, Αναγνωστάκη, Γκάτσο, Λόρκα, Φερέρ και άλλους. Κόρη της είναι η γνωστη σοπράνο Ελένη-Λυδία Σταμέλλου (1980-).
Κασετίνα με 18 τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, όπως αποδόθηκαν από τους Γιάννη Θωμόπουλο, Μαρία Δημητριάδη, Αλίκη Καγιαλόγλου, Θανάση Μωραΐτη, Πέτρο Πανδή και Μαρία Φαραντούρη.
1986
Τα Τραγούδια Μου 1959-1986 (CBS 450186 LP-CD)
18 τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, σε ηχογραφήσεις της περιόδου 1986-1987, με τους Γιάννη Θωμόπουλο, Μαρία Δημητριάδη, Αλίκη Καγιαλόγλου, Θανάση Μωραΐτη, Πέτρο Πανδή και Μαρία Φαραντούρη.
1986
Τα Τραγούδια Μου 1959-1986, Νο 2 (CBS 450187 LP-CD)
18 τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, σε ηχογραφήσεις της περιόδου 1986-1987, με τους Γιάννη Θωμόπουλο, Μαρία Δημητριάδη, Αλίκη Καγιαλόγλου, Θανάση Μωραΐτη, Πέτρο Πανδή και Μαρία Φαραντούρη.
1986
Τραγούδια από την Ισπανία & τη Λατινική Αμερική (Σείριος 86002 LP-CD)
Την Καγιαλόγλου συνοδεύει ο Κώστας Γρηγορέας με την κιθάρα του.
Στο Σείριο Υπάρχουνε Παιδιά (Σείριος 88002/4 3LP-2CD)
Την περίοδο 1987-1988 στην Πλάκα στην μπουάτ Σείριος, ο Μάνος Χατζιδάκις οργάνωσε παραστάσεις με 20 τραγουδιστές και συγκροτήματα. Στην κασετίνα υπάρχουν τα Amado Mio και Balada Para Un Loco από τις εμφανίσεις της Καγιαλόγλου.
Η συνεργασία του κορυφαίου Έλληνα μουσουργού Μάνου Χατζιδάκι με το σπουδαίο ποιητή Νίκο Γκάτσο, δε θα μπορούσε παρά να κατακτήσει τις κορυφές του σύγχρονου πολιτισμού της χώρας μας και να αποτυπωθεί βαθιά στη συλλογική συνείδηση. Ο συνάδελφος Μιχάλης Κωνσταντής, με την πάντοτε ευαίσθητη και πολύπλευρη ματιά και πένα του, παραθέτει όλα όσα θα θέλαμε να γνωρίζουμε για το «Άσμα Ασμάτων», όπως χαρακτηρίζει το «Κεμάλ». Ένα μανιφέστο της ανθρώπινης μοίρας, ένας ‘’κατασταλτικός’’ λίβελλος για τους ισχυρούς της γης, τους ‘’χαλίφηδες’’ όλου του κόσμου, που παίζουν στα ζάρια τις ανθρώπινες ζωές. Ένα βαθύτατα ανθρώπινο τραγούδι που ξετυλίγει μέσα από τη μουσική και τους στίχους του την ατελέσφορη, την αδυσώπητη μοίρα πολλών ανθρώπων που θέλησαν ν’ αλλάξουν τον κόσμο και αντίκρισαν ‘’ικριώματα’’. Ένα πολιτικό μανιφέστο για την πολυτάραχη περιοχή της Μέσης Ανατολής που δυστυχώς παραμένει επίκαιρο, αφού το μαρτύριο και η ιδιότυπη γενοκτονία συνεχίζονται, καθόσον «αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ». Αλλά και ένας διαχρονικός ύμνος αφύπνισης, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης για όσους, παρά τις αντιξοότητες, επιμένουν να σηκώνουν κεφάλι, προσπαθώντας να τον αλλάξουν…
Ο «Κεμάλ», θεωρείται και είναι ένα από τα αριστουργήματα που δημιούργησε η μουσική ιδιοφυΐα του Μάνου Χατζιδάκι και ο εμβληματικός ποιητικός λόγος του Νίκου Γκάτσου.
Ο «θεϊκός Μάνος» και ο ποιητής της μιας και μοναδικής ποιητικής συλλογής («Αμοργός», 1943), Γκάτσος, που εξέδωσε μέσα στα μαύρα χρόνια της κατοχής (και ήταν αρκετή να τον καταστήσει «μείζονα ποιητή»), συνέθεσαν αξεπέραστους θησαυρούς ως «διαχρονικοί συνεργάτες».
Δημιούργησαν μια σειρά από κύκλους τραγουδιών, που ο ορισμός τραγούδι είναι πολύ μικρός να αποδώσει το μεγαλείο τους. Όπως και η αναφορά περί «στίχων» του Γκάτσου είναι υποδεέστερη του μαγικού λόγου, του γεννημένου στην Ασέα Αρκαδίας ποιητή, δεδομένου ότι κάθε στίχος του αποτελεί υψηλή και βαθυστόχαστη ποίηση.
Ο «Κεμάλ» (Ο Μύθος του Σεβάχ), αποτελεί μια τέτοια κορυφαία στιγμή των δύο ανεπανάληπτων και αξεπέραστων δημιουργών. Είναι ένας διαχρονικός ύμνος, που όλα τα τελευταία χρόνια φαντάζει καθημερινά επίκαιρος, όταν βλέπουμε και ακούμε για τα δράματα των ανθρώπων της Ανατολής.
Πράγματι, ο «Κεμάλ» υπήρξε προφητικός για όλα όσα θα συνέβαιναν πολλές δεκαετίες μετά τη δημιουργία του, με τα καραβάνια των προσφύγων να αναζητούν μια καλύτερη ζωή μακριά από τους τόπους που γεννήθηκαν.
Χιλιάδες ηλικιωμένοι και «νεαροί πρίγκιπες της Ανατολής, απόγονοι του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμισαν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο», κρεμιούνται σαν τσαμπιά από σταφύλια σε πλοία ή συνωστίζονται σε βάρκες αθλίων δουλεμπόρων. «Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων»…
Συγχρόνως το σπουδαίο αυτό «άσμα ασμάτων», με τη σατανική διαχρονικότητα, είναι και ένα μανιφέστο της ανθρώπινης μοίρας, ένας «καταγγελτικός» λίβελλος για τους ισχυρούς της γης, τους «χαλίφηδες» όλου του κόσμου, που παίζουν στα ζάρια τις ανθρώπινες ζωές.
Ο «Κεμάλ» περιγράφει μοναδικά την ατελέσφορη, την αδυσώπητη μοίρα πολλών ανθρώπων που θέλησαν να αλλάξουν τον κόσμο και αντίκρισαν «ικριώματα». Περιγράφει τη μοναξιά, την «αφοβιά», τη θυσία, καθώς το τέλος του «άμυαλου Σεβάχ» είναι η κρεμάλα, αφού «πέφτουν πάνω του τα στίφη σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά».
Ταυτόχρονα, ο «Κεμάλ», είναι και ένα πολιτικό μανιφέστο. Η αναφορά στη «Μοσσούλη, στη Βασσόρα» υπαινίσσεται τους πολέμους στην πολύπαθη περιοχή, λόγω των πετρελαίων. Τους πολέμους που δεν σίγασαν ποτέ και μαίνονται με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα σήμερα, οδηγώντας σε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών αλλά και σε απροσμέτρητες και ανυπολόγιστες κλιματικές αλλαγές.
Δημιουργώντας πλήρη πολιτική αστάθεια, σε τόπους όπου ρέει άφθονος ο «μαύρος χρυσός». Καταστρέφοντας πολιτισμούς και ζωές. Χωρίς να είναι ορατό στο προσεχές μέλλον, τουλάχιστον, το τέλος αυτού του μαρτυρίου και αυτής της ιδιότυπης γενοκτονίας, πέριξ του «Τίγρη και του Ευφράτη».
Το σπουδαίο τραγούδι των Χατζιδάκι-Γκάτσου, όμως, παρόλο που καταλήγει με τη απαισιόδοξη φράση «καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ», αφήνει λίγο πριν και κάποια ψήγματα αισιοδοξίας επισημαίνοντας: «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί». Άλλωστε, καμιά επανάσταση δεν είναι αναίμακτη και ποτέ το αίμα σε πίστη και ιδέες, δεν πάει ολότελα χαμένο.
Πέρα όμως από τις αλληγορίες και τις κάθε είδους άλλες προσεγγίσεις του τόσο ιδιαίτερου και ευαίσθητου αυτού τραγουδιού, υπάρχει και η αληθινή του προσέγγιση. Διότι, κάθε μεγάλο έργο στην Τέχνη έχει συχνά και βιωματικά στοιχεία. Αξίζει ως εκ τούτου να παρακολουθήσουμε συνοπτικά την πραγματική ιστορία του «Κεμάλ», όπως την αφηγήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις.
Ποιος ήταν, λοιπόν, «ο πρίγκιπας της Ανατολής που νόμισε ότι θα αλλάξει τον κόσμο»; Ποιος ήταν αυτός ο νέος που ενέπνευσε αρχικά τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη να γράψει ένα από τα πιο αγαπημένα του τραγούδια, κατά την παραμονή του στην Αμερική, στα τέλη της δεκαετίας του ’60; Ποιος ήταν τελικά ο Κεμάλ που αναφέρεται στο θαυμάσιο αυτό τραγούδι;
Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις σε αφήγησή του: «Στη Νέα Υόρκη το χειμώνα του ΄68, συνάντησα ένα νέο παιδί είκοσι χρονών που το λέγανε Κεμάλ. Μου τον γνωρίσανε. Τι μεγάλο και φορτισμένο από μνήμες όνομα για ένα τόσο όμορφο και νεαρό αγόρι, σκέφθηκα. Είχε φύγει απ’ τον τόπο του με πρόσχημα κάποιες πολιτικές του αντιθέσεις. Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μέσ’ στην Αμερική. Του το είπα. Χαμογέλασε. -Δέχεστε να σας ξεναγήσω; Αρνήθηκε ευγενικά. Προτιμούσε μόνος. Κι έτσι σαν γύρισα στο σπίτι μου τον έκανα τραγούδι, μουσική. Ο Γκάτσος εκ των υστέρων, γράφοντας τους στίχους στα ελληνικά, τον έκανε Άραβα πρίγκιπα να προστατεύει τους αδυνάτους. Κάτι σαν μια ταινία του Έρολ Φλιν του ΄35. Η Πελοπόννησος (σσ. καταγωγή του Γκάτσου), από τη φύση της αδυνατεί να κατανοήσει την αμαρτωλή ιδιότητα των μουσουλμάνων Τούρκων, που μοιάζουν σαν ηλεκτρισμένα σύννεφα πάνω απ’ τον Έβρο, ή σαν χαμένα και περήφανα σκυλιά. Το μόνο που αφήσαμε ανέπαφο στα ελληνικά είναι εκείνο το «Καληνύχτα Κεμάλ». Είτε πρίγκιπας άραψ είτε μωαμεθανός νεαρός της Νέας Υόρκης, του οφείλουμε μια «καληνύχτα» τέλος πάντων, για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε ήσυχα τη νύχτα. Χωρίς τύψεις, χωρίς άχρηστους πόθους κι επιθυμίες. Κατά πως πρέπει σ΄ Έλληνες, απέναντι σ΄ ένα νεαρό μωαμεθανό- όπως θα έλεγεν κι ο φίλος μας ο ποιητής ο Καβάφης.»… Μ.Χ.
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία του Κεμάλ διά στόματος Μ.Χ. (Μάνου Χατζιδάκι). Μια ιστορία που η Μεγάλη Τέχνη -έτσι όπως μόνον αυτή ξέρει- με «πρώτη ύλη» έναν όμορφο 20χρονο μετανάστη στη Νέα Υόρκη που γνωρίζει ξαφνικά ο δημιουργός, ξεφεύγει και γίνεται ύμνος ευαισθησίας, παγκόσμιος πόνος, αδυσώπητη μοίρα.
Ως κατακλείδα παρατίθεται το μεγάλο αυτό δημιούργημα με την προτροπή αντί άλλου επιλόγου, να το σιγοψιθυρίσουμε ακόμη μια φορά για να ανακαλύψουμε πάλι κάτι καινούργιο, που δεν είχαμε προσέξει επαρκώς στην πρώτη ακρόαση-ανάγνωση. Και με την ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος θα γίνει κάποτε καλύτερος.