ΓΕΓΟΝΟΣ είναι ότι δεν πέτυχε μέχρι τώρα η Τουρκία να επιβάλει στο Κυπριακό Πρόβλημα - με ελληνική υπογραφή ενός «Ναι» - την «λύση» επέκτασης του τουρκικού ελέγχου εφ’ ολοκλήρου της Κύπρου. Δηλαδή, με αναλυτικότερες υπενθυμίσεις, πρώτο και κυριότερο: Απέτυχε στον διαρκώς ανυποχώρητο στόχο της να καταστήσει Εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία.
ΑΠΕΤΥΧΑΝ οι μεθοδεύσεις της Τουρκίας να αντικαταστήσει το νόμιμο κυπριακό κράτος (διεθνώς αναγνωρισμένο ήδη από το ψήφισμα 186 της 4ης Μαρτίου 1964 του ΟΗΕ εις χείρας των Ελλήνων Κυπρίων μετά από την ένοπλη Τουρκανταρσία του 1963) με έναν προταθέντα στις συνομιλίες «Συνεταιρισμό, δύο ισότιμων συνιστώντων κρατιδίων, μίας διεθνούς προσωπικότητας, ιθαγένειας και κυριαρχίας προερχομένης εξίσου από Τουρκοκυπρίους και Ελληνοκυπρίους», ο οποίος, στην ουσία και εν τη πράξει, θα νομιμοποιούσε αφ’ ενός το παράνομο κατοχικό της ψευδοκράτος ως ένα εκ των δύο «συνιστώντων» και αφ’ ετέρου θα εξασφάλιζε, μέσω αυτού, την μετατροπή ολόκληρης της Κύπρου σε προτεκτοράτο της Τουρκίας.
ΑΥΤΟΣ ο στόχος της Τουρκίας, ως προσχεδιασμένο από το 1956-1957 επί κυβερνήσεως Αντνάν Μεντερές (υπό Νιχάτ Ερίμ & Γραφείου Ειδικού Πολέμου) στάδιο περαιτέρω υλοποίησης της αταλάντευτης από τότε στρατηγικής για «Επανάκτηση Κύπρου», μεθοδεύτηκε από το θέρος του 1974 της τουρκικής εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο επί κυβερνήσεως Μπουλέντ Ετζεβίτ, με «όχημα» την απαίτηση του πολεμικού κατακτητή Αττίλα προς τον προδομένο και ηττημένο Ελληνισμό, στις έκτοτε διαπραγματεύσεις του Κυπριακού, για «λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων».
Οι περί τοιούτης Διζωνικής διαπραγματεύσεις, από το 1977 έως και το 2002, παρήγαγαν εν τέλει την «λύση» του Σχεδίου Ανάν. Η οποία, μετά από δεκαεπτά μήνες παλλαϊκής εξιχνίασης και δημόσιας συζήτησης του περιεχομένου της, απορρίφθηκε στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 από την πλειοψηφία 76% του κυπριακού Ελληνισμού.
ΔΙΑΣΩΘΕΙΣΑ έτσι η Κυπριακή Δημοκρατία, παρότι εδαφικώς ακρωτηριασμένη και απειλούμενη από τις υπέρτερες δυνάμεις του Αττίλα, κατόρθωσε έκτοτε να ενδυναμώνει και ν’ αναπτύξει διεθνώς την κρατική της υπόσταση:
- Εις πείσμα των τότε απειλών της Τουρκίας για «άνευ ορίων αντιδράσεις», πέτυχε, με την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος, να καταστεί κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Διαγενομένων δε των μετέπειτα ετών, και αντιλαμβανόμενη περισσότερο την εν πάσι καιροίς γεωπολιτική της σημασία, σε συνάρτηση με τις συν τω χρόνω αναζητήσεις υποθαλασσίων κοιτασμάτων ενεργειακού πλούτου στο πλαίσιο του από 1982 και 1994 ισχύοντος διεθνούς δικαίου (UNCLOS) των θαλασσίων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) και αξιοποιώντας τις επελθούσες ανακατατάξεις διεθνών και διακρατικών σχέσεων τής ρέουσας - και εξ αιτίας της νεο-οθωμανικής πολιτικής του Ερντογάν - συγκυρίας στην περιοχή, κατόρθωσε η διασωθείσα Κυπριακή Δημοκρατία τις Τριμερείς Συνεργασίες με Ελλάδα και Αίγυπτο απ’ τη μια και με Ελλάδα και Ισραήλ απ’ την άλλη, εισελθούσα με αυτόν τον τρόπο κι έχοντας πλέον δικό της ρόλο στο πεδίο της γεωστρατηγικής.
Γεγονός που άνοιξε ευκαιρίες και προοπτικές ανάπτυξης νέου περιεχομένου σχέσεων, συμπεριλαμβανομένων μάλιστα και στρατιωτικών, με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Σε βαθμό, αυξανομένου διαρκώς και ορατού εντόνως, μεγάλου κακοφανισμού της Τουρκίας.
ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ σφόδρα η Τουρκία από αυτές τις προστιθέμενες οσημέραι αποτυχίες της,
- ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ότι το διζωνικό «όχημα» για επέκταση του ελέγχου της σε ολόκληρο το νησί κατήντησε επί του παρόντος ακινητοποιημένο σαράβαλο,
- ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ τον αναπτυσσόμενο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό ρόλο που επιχειρεί - με τις «ευλογίες» ακόμη και των ΗΠΑ - η εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κυπριακή Δημοκρατία συνεργαζόμενη με Ελλάδα, Αίγυπτο, Ισραήλ κ.ά. στην Ανατολική Μεσόγειο, ως σφήνα εμποδίζουσα την τουρκική στρατηγική της νεο-οθωμανικής ηγεμόνευσης στην περιοχή,
- ΕΠΙΝΟΗΣΕ τον τακτικό ελιγμό να στραφεί δυναμικότερα εκτραχυνόμενη προς τον ΟΗΕ, με την απαίτηση να καταστήσει ισο-κυρίαρχον και ισο-αναγνωρισμένον διεθνώς «παίχτη» στην περιοχή και στις ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου, το υπό την στρατιωτική της κατοχή ψευδοκράτος του Αττίλα στα σκλαβωμένα από το 1974 εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ σχεδιασμός - όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων πιθανότερος - αφού έχει ήδη διαπιστώσει ότι προς το παρόν είναι ανέφικτος ο μείζων στόχος μετατροπής ολόκληρης της Κύπρου σε προτεκτοράτο δια της διζωνικής τύπου Ανάν, έβαλε πλώρη για διεκδίκηση αναγνώρισης «ίσου διεθνώς στάτους» του κατοχικού ψευδοκράτους. Και την έθεσε ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για έναρξη νέων διαπραγματεύσεων επί του Κυπριακού. Με πρώτον όρο την «κυριαρχική ισότητα».
Ούτως ώστε οι συνομιλίες να αφορούν, από τούδε και εις το εξής, διακρατικού επιπέδου σχέσεις και διευθετήσεις μεταξύ δύο ισο-κυρίαρχων κρατών.
Τέτοιου είδους διευθετήσεις, οι οποίες να επαναφέρουν από την πίσω πόρτα συνταγές «λύσης» τύπου Ανάν για κατοπινότερη επίτευξη του προτεκτοράτου.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ αποφεύγει να το διαλαλήσει «λύση δύο κρατών». Επειδή δεν αναγνωρίζει ως κράτος την Κυπριακή Δημοκρατία. «Διοίκηση των Κυπρο-ρωμιών του Νότου» την αποκαλεί. Και την κατάλυση της επιδιώκει ανέκαθεν.
- Επιβουλευόμενη η Τουρκία να περάσει υπό τον δικό της έλεγχο ολόκληρη την Κύπρο (τον γεωστρατηγικό της ρόλο, «έστω κι αν δεν υπήρχε ουτ’ ένας Τουρκοκύπριος στο νησί» καθ’ ομολογίαν Αχμέτ Νταβούτογλου), είναι ενδεικτικό ότι, αποφεύγει να απειλήσει και με Π Ρ Ο Σ Α Ρ Τ Η Σ Η των σκλαβωμένων κυπριακών εδαφών στην τουρκική επικράτεια και ν’ αποδεχθεί εκτός του τουρκικού ελέγχου το υπόλοιπο νησί.
- Στην πράξη βεβαίως τα κατεχόμενα από τον τουρκικό στρατό κυπριακά εδάφη και το ψευδοκράτος, είναι ασφυκτικώς προσαρτημένα παντοιοτρόπως στην Τουρκία. Πολύ πιο προσαρτημένα ακόμη και από την... Άγκυρα!
- Εκείνο που στοχεύει η τουρκική στρατηγική είναι και το υπόλοιπο νησί. Τα εισέτι ελεύθερα εδάφη της Κύπρου. Και την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- Διότι η Τουρκία εκλαμβάνει πάντοτε την Κυπριακή Δημοκρατία ως επικίνδυνον για την ίδια, πολλαπλασιαστή ισχύος του Ελληνισμού στην περιοχή των νεο-οθωμανικών της σχεδιασμών.
ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ η προαναγγελθείσα για την ερχόμενη Τετάρτη 20.9.2023 συνάντηση στη Νέα Υόρκη, του πρωθυπουργού της Ελλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της 78ης ετήσιας συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Με εξαγγελθείσα επιδίωξη την αποκλιμάκωση και εξομάλυνση των ελλαδο-τουρκικών σχέσεων.
Επίκειται επίσης εκεί και η συνάντηση του προέδρου της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη με τον Γ.Γρ. του ΟΗΕ Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες. Με επιδίωξη και κοινής συνάντησής τους με τον επικεφαλής του κατοχικού ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ. Προκειμένου να ανιχνευθεί η πιθανότητα επανέναρξης των συνομιλιών προς επίλυση του Κυπριακού οι οποίες ναυάγησαν Ιούλιο του 2017 στο ελβετικό Κραν Μοντανά.
Το αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων θα δείξει με ποιον τρόπο έχει μεθοδεύσει να δρομολογήσει τους ελιγμούς της για το επόμενο χρονικό διάστημα η Τουρκία - Κατακτητής.
Λάζ.Α.Μαύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου