Να σταματήσουν άμεσα οι αποκλεισμοί προσφυγόπουλων από την εκπαίδευση ζητά με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Γονέων του Δήμου Ιωαννιτών, με αφορμή την επικείμενη επέλαση της οικογένειας ενός μαθητή με αυτισμό που φοιτά στο 2ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων, με πρόσχημα την «ασφάλεια» που επικρατεί πλέον στην χώρα προέλευσής τους.

«Στην πόλη μας έχουμε και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις μαθητών είτε με αναπηρίες, είτε ασυνόδευτων παιδιών που τους ζητείται να εγκαταλείψουν τη χώρα και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, επειδή θεωρείται, δήθεν, ασφαλής» αναφέρει ο Σύλλογος, παραθέτοντας στη συνέχεια ακόμη ένα παράδειγμα μεθόδευσης απέλασης ενός μαθητή Λυκείου, που καλείται να επιστρέψει στη χώρα προέλευσής του.

Ξεχωρίζουμε την περίπτωση μαθητή Λυκείου της πόλης μας, με οικογένεια δολοφονημένη στη χώρα του, με εξαιρετικές επιδόσεις στο σχολείο, πλήρως ενταγμένου στο σχολικό – κοινωνικό περιβάλλον, και με απαράμιλλη προσπάθεια να ξεφύγει από τη μοίρα του. Γι αυτόν τον μαθητή, έχουν κινηθεί οι διαδικασίες απέλασής του χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η εκπαιδευτική πορεία του, η ένταξή του, η έλλειψη οικογένειας και εστίας, η αντικειμενική κατάσταση στη χώρα του. Παραμένει αναπάντητο το ερώτημα: Πού να πάει; Σε ποια οικογένεια και σε ποια πατρίδα να επιστρέψει; Πώς θα μπορέσει να επιζήσει ένας έφηβος που τυχαία γλίτωσε τον θάνατο, σε μια χώρα που οι εμφύλιοι κρατούν δεκαετίες τώρα;

«Γνωρίζουμε ότι όλα τα παραπάνω έχουν σχέση με την μεταναστευτική πολιτική που και οι κυβερνήσεις της χώρας μας έχουν συνυπογράψει στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναθεωρήθηκε πρόσφατα προς το χειρότερο. Αυτή είναι και η αιτία που πληθαίνουν οι περιπτώσεις απελάσεων με συνοπτικές διαδικασίες» επισημαίνει ο Σύλλογος, υπογραμμίζοντας τον μηχανοποιημένο χαρακτήρα των συγκεκριμένων διαδικασιών, κατά τις οποίες δεν υπάρχει καμία εξατομικευμένη προσέγγιση των προσφύγων και των αναγκών τους, και αντιμετωπίζονται ως αριθμοί κάποιας λίστας που πρέπει να μικρύνει.

Διαδικασίες, που με εντελώς απρόσωπο και μηχανοποιημένο τρόπο, εκδιώκουν όπως – όπως ανθρώπους κατατρεγμένους, στέλνοντάς τους πίσω στην κόλαση από την οποία προσπάθησαν να ξεφύγουν, χωρίς να ασχολούνται καν με το προσωπικό δράμα κάθε οικογένειας ή με τις πραγματικές συνθήκες των χωρών που επαναπροωθούνται. Όλοι τους αντιμετωπίζονται ως «αριθμοί» και «στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν». Μέσα σ’ αυτούς και οικογένειες με παιδιά με ειδικές ανάγκες που θέλησαν να αναζητήσουν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γι’ αυτά.

Κλείνοντας, η Ένωση Γονέων απαιτεί να σταματήσουν άμεσα οι απελάσεις μαθητών που έχουν ενταχθεί στο σχολικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον καθώς και οι αποκλεισμοί προσφύγων από την εκπαίδευση, που κατά τη διάρκεια του τελευταίου σχολικού έτους δημιούργησαν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για τα προσφυγόπουλα, εντείνοντας τις διακρίσεις.

Ως Ένωση Γονέων απαιτούμε:

Να μην απελαθεί η οικογένεια του μαθητή του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και κάθε προσφυγική οικογένεια με παιδιά ΑμΕΑ.

Να μην απελαθεί κανένας μαθητής που έχει μπει σε διαδικασία ένταξης στο σχολικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται ισότιμα σε όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από φυλετική και κοινωνική καταγωγή. Είναι δικαίωμά τους και είναι υποχρέωσή μας.

Κανένα προσφυγόπουλο εκτός σχολείου. Να μην επαναληφθεί η περσινή κατάσταση με τον αποκλεισμό των προσφυγόπουλων από την εκπαίδευση. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να προσφέρουμε στα μικρά-μεγάλα θύματα των πολέμων για τους οποίους είναι τα μόνα που δεν ευθύνονται.

Υπενθυμίζεται ότι με ανοιχτή επιστολή, μέσω της οποίας η υπόθεση της επικείμενης απέλασης ήρθε στο φως της δημοσιότητας, οι εκπαιδευτικοί και η Διεύθυνση του σχολείου στο οποίο φοιτά ένα από τα παιδιά της οικογένειας κουρδικής καταγωγής, αναλύουν τους λόγους για τους οποίους η «ασφάλεια» της χώρας στην οποία καλούνται να επιστρέψουν οι πρόσφυγες τίθεται υπό αμφισβήτηση. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι ανεπάρκεια της χώρας σε υποδομές κατάλληλες για την κάλυψη των εξατομικευμένων αναγκών του εν λόγω παιδιού αναμένεται να λειτουργήσει ανασταλτικά για την εξέλιξή του, ακυρώνοντας τα άλματα που έχει κάνει το παιδί το τελευταίο χρονικό διάστημα σε κοινωνικό και μαθησιακό επίπεδο.

Διαβάστε ολόκληρη την ανοιχτή επιστολή των εκπαιδευτικών του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων:

Στο 2ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο φοιτά ένας μαθητής Κουρδικής καταγωγής, ο Ζ. Είναι ένα από τα παιδιά μιας 7/μελούς οικογένειας (2 γονείς και 5 παιδιά ηλικίας 1 έως 15 ετών) που ήρθαν ως πρόσφυγες-αιτούμενοι άσυλο πριν δυόμισι περίπου χρόνια στη χώρα μας. Η πατρίδα τους το Dohuk βρίσκεται στο Βόρειο Ιράκ. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης Ασύλου «κατά τη διάρκεια του 2019 και του 2020, η κατάσταση ασφαλείας στις βόρειες παραμεθόριες περιοχές του Dohuk Governorate επιδεινώθηκε λόγω τουρκικών και PKK δραστηριοτήτων…

Η Τουρκία έχει δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις στο Ντόχουκ για να στοχεύσει στα οχυρά του PKK. Αναφέρθηκαν αεροπορικές επιδρομές, επίγειες επιθέσεις και βομβαρδισμούς που στοχεύουν χωριά και παραμεθόριες περιοχές στο KRI όπου φέρεται να υπήρχαν στοιχεία PKK. Αυτές οι επιθέσεις επηρέασαν μη στρατιωτικές περιοχές και οδήγησαν σε εκκένωση χωριών. Η Ιρακινή Δύναμη Συνοριακής Φρουράς 1 δημιούργησε βάσεις για την κλιμάκωση της κατάστασης μεταξύ της Τουρκίας και του ΡΚΚ και για την αποτροπή απώλειας αμάχων. Άλλες ένοπλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων Κουρδικών αντάρτων, αναφέρθηκαν επίσης να λειτουργούν στο Κυβερνείο του Ντόχουκ. Η εγκληματικότητα, οι αστικές αναταραχές και το διασταυρούμενο λαθρεμπόριο αποτελούν περιορισμένη αλλά επίμονη απειλή για την ασφάλεια. Καταγράφηκαν επίσης διαμαρτυρίες ενάντια σε τουρκικές αεροπορικές επιθέσεις…» Αυτή η κατάσταση, ανάγκασε την οικογένεια να πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς και να βρει ένα ήσυχο και ασφαλές λιμάνι στον τόπο μας.

Ο μαθητής μας ο Ζ., έχει διαγνωσθεί με αυτισμό (ΚΕΣΥ) και η κατάσταση της υγείας του ήταν ο δεύτερος βασικός παράγοντας (μετά τον πόλεμο) που ανάγκασε τη οικογένεια να ξεριζωθεί από την πατρίδα της. Όταν πρωτοήρθε στο σχολείο, είδαμε ένα φοβισμένο παιδί που τρόμαζε ακόμη και με τα πουλιά που πετούσαν στην αυλή του σχολείου. Χάρη στο εξατομικευμένο-δομημένο πρόγραμμα που εφάρμοσε το σχολείο και στη συνολική υποστήριξη που παρείχε στον ίδιο και την οικογένειά του, ο μαθητής έκανε άλματα ως προς την εκπαίδευση και κοινωνικοποίησή του. Σήμερα είναι ένα χαρούμενο παιδί που μιλάει και συνεννοείται στα Ελληνικά, ενώ ο ένας αδελφός του φοιτά στο συστεγαζόμενο διαπολιτισμικό σχολείο.

Από την πρώτη στιγμή που ο μαθητής εγγράφηκε στο σχολείο μας, είχαμε άριστη συνεργασία με την οικογένεια, καθώς πρόκειται για ευγενικούς, προσιτούς, χαμογελαστούς ανθρώπους, με μεγάλο ενδιαφέρον για την ανατροφή και τη μόρφωση των παιδιών τους, με εκτίμηση στη χώρα που τους φιλοξενεί σήμερα. Ο πατέρας, από την πρώτη στιγμή αναζήτησε εργασία και δουλεύει ανελλιπώς. Σήμερα απασχολείται ως εργάτης σε οικοδομές.

Πριν λίγες μέρες πληροφορηθήκαμε με έκπληξη, ότι σύμφωνα με δικαστήριο που έγινε πριν λίγο καιρό, δεν παραχωρήθηκε άσυλο στην οικογένεια και τους ζητήθηκε μέχρι τέλους Ιουλίου να εγκαταλείψουν το σπίτι που διαμένουν (τους έχει παραχωρηθεί από την ΜΚΟ «INTERSOS») και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους άμεσα. Ως εκπαιδευτικοί που γνωρίζουμε πολύ καλά τα προβλήματα και την κατάσταση της οικογένειας, θεωρούμε ότι αυτό θα είναι απάνθρωπο και καταστροφικό για την ψυχοσωματική υγεία του μαθητή μας Ζ, αλλά και για ολόκληρη την οικογένεια. Η επιστροφή σε μια περιοχή η οποία – παρότι χαρακτηρίζεται ασφαλής σήμερα (;;;;) – δεν παύει να είναι εμπόλεμη και δεν διαθέτει καμιά υποδομή υποστήριξης παιδιών με αυτισμό, θα σημάνει το τέλος στην θετική πορεία που έχει σημειώσει ο μαθητής μας, θα τον σημαδέψει ανεπανόρθωτα σε όλη του τη ζωή».




Πηγή