Ουκρανία: Ανάγκασαν γυναίκες του στρατού να κάνουν πρόβα παρέλασης με τακούνια

 Σάλο έχει προκαλέσει η είδηση ότι, κατά τη διάρκεια πρόβας παρέλασης, στην Ουκρανία ανάγκασαν γυναίκες στρατιωτικούς να παρελαύνουν φορώντας τακούνια. «Σήμερα, για πρώτη φορά, η προπόνηση πραγματοποιείται με παπούτσια που έχουν τακούνι», ανέφερε μια δόκιμος, σχολιάζοντας: «Είναι ελαφρώς πιο δύσκολο από ό,τι με τις μπότες του στρατού, αλλά προσπαθούμε».Η επιλογή των υποδημάτων πυροδότησε έντονη κριτική στα social media και στο κοινοβούλιο, και οδήγησε σε κατηγορίες ότι οι γυναίκες στρατιώτες είναι θύματα σεξιστικής συμπεριφοράς.

Θύελλα αντιδράσεων έφεραν στην Ουκρανία οι επίσημες φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν και απεικονίζουν γυναίκες στρατιωτικούς να κάνουν πρόβες παρέλασης, φορώντας τακούνια.

Η χώρα ετοιμάζεται για τη στρατιωτική παρέλαση τον επόμενο μήνα, με αφορμή τα 30 χρόνια ανεξαρτησίας μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Την Πέμπτη το υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες από τις πρόβες, όπου απεικονίζονται γυναίκες στρατιωτικοί φανερά κουρασμένες να παρελαύνουν φορώντας γόβες με μεσαίου ύψους χοντρά τακούνια.

«Σήμερα, για πρώτη φορά, η προπόνηση πραγματοποιείται με παπούτσια που έχουν τακούνι», ανέφερε μια δόκιμος σύμφωνα με τον ιστότοπο πληροφοριών του υπουργείου Άμυνας ArmiaInform. «Είναι ελαφρώς πιο δύσκολο από ό,τι με τις μπότες του στρατού, αλλά προσπαθούμε», πρόσθεσε.

Αρκετοί Ουκρανοί βουλευτές, που πρόσκεινται στον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, εμφανίστηκαν στο κοινοβούλιο με ζευγάρια παπούτσια και ενθάρρυναν τον υπουργό Άμυνας να φορέσει ψηλά τακούνια στην παρέλαση.

«Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια πιο ηλίθια, επιβλαβή ιδέα», δήλωσε η βουλευτής Inna Sovsun, επισημαίνοντας τους κινδύνους για την υγεία.

Η Olena Kondratyuk, αναπληρώτρια πρόεδρος του κοινοβουλίου, είπε ότι οι αρχές πρέπει να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη για τον «εξευτελισμό» των γυναικών και να διεξαγάγουν έρευνα. Η Kondratyuk επεσήμανε ακόμα ότι περισσότερες από 13.500 γυναίκες είχαν πολεμήσει στην τρέχουσα σύγκρουση με τους φιλορώσους αυτονομιστές.

Η επιλογή των υποδημάτων πυροδότησε έντονη κριτική στα social media και στο κοινοβούλιο, και οδήγησε σε κατηγορίες ότι οι γυναίκες στρατιώτες είναι θύματα σεξιστικής συμπεριφοράς. Περισσότερες από 31.000 γυναίκες υπηρετούν τώρα στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, μεταξύ των οποίων πάνω από 4.000 είναι αξιωματικοί.

Πηγή

Εκκενώνεται λόγω πυρκαγιάς η περιοχή Καπανδρίτι στην Κεφαλονιά

 Εκκένωση αποφασίστηκε για προληπτικούς λόγους της περιοχής Καπανδρίτι στην Κεφαλονιά λόγω πυρκαγιάς. Όπως αναφέρει στην απόφασή του ο δήμαρχος Αργοστολίου, η απομάκρυνση του πληθυσμού γίνεται «για λόγους προστασίας της ζωής και της υγείας των ατόμων που βρίσκονται στην περιοχή». Οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν στο νησί προκαλούν έντονη ανησυχία για την εξέλιξη του πύρινου μετώπου.

Λόγω της επικίνδυνης πυρκαγιάς που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Κεφαλονιά, αποφασίστηκε για προληπτικούς λόγους η οργανωμένη απομάκρυνση όλου του πληθυσμού που βρίσκεται στη περιοχή Καπανδρίτι. Όπως αναφέρει στην απόφασή του ο δήμαρχος Αργοστολίου, Θεόφιλος Μιχαλάτος, η απομάκρυνση του πληθυσμού γίνεται «για λόγους προστασίας της ζωής και της υγείας των ατόμων που βρίσκονται στην περιοχή».

Η πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη σε δασική έκταση στη ΔΕ Ελειού-Πρόνων, χωρίς να κινδυνεύουν κατοικημένες περιοχές. Στο σημείο βρίσκεται μεγάλη πυροσβεστική δύναμη με 38 πυροσβέστες, 3 ομάδες πεζοπόρων τμημάτων, 8 οχήματα, 2 καναντέρ, 1 air tractor, 4 πετζετέλ και 2 ελικόπτερα. Ακόμα, ακτοπλοϊκώς μεταβαίνουν από Πάτρα και Κυλλήνη 14 πυροσβέστες με 7 οχήματα, για να ενισχύσουν τις τοπικές πυροσβεστικές δυνάμεις.

Μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο δήμαρχος Αργοστολίου χαρακτήρισε «επικίνδυνη την πυρκαγιά στο Καπανδρίτι λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στο σημείο αλλά και της υψηλής θερμοκρασίας» ενώ για την εκκένωση του χωριού δήλωσε ότι «έγινε κατόπιν εισήγησης του Διοικητή της Πυροσβεστικής υπηρεσίας». Στην περιοχή πνέουν ισχυροί άνεμοι που δυσχεραίνουν το έργο των πυροσβεστικών δυνάμεων του νησιού.

Πηγή

"Παραφροσύνη"! Ο Ιωαννίδης εκμηδένισε Μητσοτάκη & Χαρδαλιά

 

"Παραφροσύνη"! Ο Ιωαννίδης εκμηδένισε Μητσοτάκη & Χαρδαλιά - YouTube

Συνεχίζει να διατηρεί την «πολιτική ουδετερότητα» η UEFA, απαγορεύοντας διαφημίσεις με τα χρώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας

 Σε μία στάση που στηρίζει την αρχική της τοποθέτηση περί «πολιτικής και θρησκευτικής ουδετερότητας» η UEFA, απαγόρευεσε στους διοργανωτές της να προβάλλουν διαφημίσεις με τα χρώματα του ουράνιου τόξου στους αγώνες που θα πραγματοποιηθούν στη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν. Η ποδοσφαιρική διοργάνωση επικαλείται τη συμμόρφωση με την τοπική νομοθεσία των κρατών αυτών, ωστόσο στον αγώνα για σεβασμό, ανοχή και ισότητα, η τελευταία αυτή απόφαση της διοργάνωσης του Euro 2020 δείχνει πως η πολιτική ουδετερότητα μόνο τους προνομιούχους μπορεί να ωφελήσει. 

Συνεχίζει τον αποκλεισμό της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας με πρόφαση την «πολιτική ουδετερότητα» η UEFA. Αυτή τη φορά, απέκλεισε διαφημίσεις χορηγών της που θα φέρουν τη σημαία του ουράνιου τόξου σε Μπακού και Αγία Πετρούπολη.

Όπως κατήγγειλε ένας από τους χορηγούς της διοργάνωσης, η UEFA ζήτησε από τους κύριους χορηγούς της να μην προβάλουν διαφημίσεις με τα χρώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν στους αγώνες του Euro 2020 στηρίζοντας την απόφαση αυτή στη συμμόρφωση με την τοπική νομοθεσία των κρατών αυτών. Σύμφωνα με το AlJazeera, εκπρόσωπος της διοργάνωσης φέρεται να δήλωσε περί της απόφασης ότι ενώ η UEFA «υποστηρίζει πλήρως» μηνύματα «ανοχής και σεβασμού», ζητά από τους χορηγούς «να διασφαλίσουν ότι ο σχεδιασμός τους συμμορφώνεται με την τοπική νομοθεσία και αυτό δεν συνέβη στο Μπακού και την Αγία Πετρούπολη».

Υπενθυμίζεται πως λίγες ημέρες πριν, η ποδοσφαιρική διοργάνωση αρνήθηκε το αίτημα του Μονάχου να φωταγωγήσει το στάδιό του με τα χρώματα του ουράνιου τόξου κατά τη διάρκεια αγώνα μεταξύ Γερμανίας και Ουγγαρίας δηλώνοντας απλά «Η UEFA είναι ένας πολιτικά και θρησκευτικά ουδέτερος οργανισμός. Δεδομένου του πολιτικού πλαισίου αυτού του συγκεκριμένου αιτήματος – ένα μήνυμα που στοχεύει σε μια απόφαση που λαμβάνεται από το ουγγρικό εθνικό κοινοβούλιο – η UEFA πρέπει να απορρίψει αυτό το αίτημα».

Χαρακτηριστικό είναι πως λίγο αργότερα, η UEFA «έντυσε» το λογότυπό της με τα χρώματα του ουράνιου τόξου και ανέφερε περί αυτού: «Είναι ένα σύμβολο που ενσωματώνει τις βασικές μας αξίες, προωθώντας όλα όσα πιστεύουμε – μια πιο δίκαιη και ισότιμη κοινωνία, ανεκτική σε όλους, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο, την πεποίθηση ή το φύλο τους». Ωστόσο, στον αγώνα για σεβασμό, ανοχή και ισότητα, η τελευταία αυτή απόφαση της διοργάνωσης δείχνει πως η πολιτική ουδετερότητα μόνο τους προνομιούχους μπορεί να ωφελήσει.

Πηγή

«Μυθοπλασίες» για την ΕΛΑΣ τα δημοσιεύματα περί «διακίνησης ναρκωτικών από τον γυναικοκτόνο» στα Γλυκά Νερά

 «Οι μυθοπλασίες δεν αφορούν το κράτος», είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, Απόστολος Σκρέκας ερωτώμενος ένα διερευνάται το σενάριο εμπλοκής του γυναικοκτόνου της Καρολάιν σε παράνομες δραστηριότητες. Ο ίδιος απέφυγε να σχολιάσει τα δημοσιεύματα των βρετανικών εφημερίδων «Mirror», «The Sun» και «Daily Mail» που βάζουν στο κάδρο της υπόθεσης το ενδεχόμενο λαθρεμπορίου ναρκωτικών από τον γυναικοκτόνο, Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.

Για «μυθοπλασίες» κάνει λόγο ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας σχετικά με τα δημοσιεύματα βρετανικών μέσων ενημέρωσης, που κάνουν λόγο για παράνομες δραστηριότητες του δολοφόνου της Καρολάιν, Μπάμπη Αναγνωστόπουλου. «Οι μυθοπλασίες δεν αφορούν το κράτος», είπε ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, Απόστολος Σκρέκας μιλώντας στην ΕΡΤ.

«Όταν υπάρχουν στοιχεία, αξιολογούνται από τις δικαστικές Αρχές που ξέρουν να κάνουν εξαιρετικά τη δουλειά τους», είπε ο κ. Σκρέκας και συμπλήρωσε ότι η αστυνομία είναι «εδώ και σε συνεργασία μαζί τους θα διερευνήσει όλα τα ενδεχόμενα». Ερωτώμενος εάν διερευνάται αυτό το σενάριο, τόνισε πως «οι έρευνες δεν είναι αντικείμενο συζήτησης στον αέρα».

«Ο πιλότος σκότωσε την Καρολάιν επειδή ανακάλυψε ότι διακινούσε ναρκωτικά» αναφέρεται σε δημοσίευμα της tabloid βρετανικής εφημερίδας «Mirror», βάζοντας στο κάδρο της υπόθεσης της γυναικοκτονίας στα Γλυκά Νερά μία διάσταση που εάν επιβεβαιωθεί δίνει διαφορετικό πλαίσιο στα κίνητρα του δράστη Αναγνωστόπουλο.

Σε δημοσίευμα της άλλης βρετανικής εφημερίδας, αντίστοιχου ύφους, η «The Sun» κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, αναφερόμενη σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, επικαλούμενη και δηλώσεις του πατέρα της Καρολάιν, ο οποίος φέρεται να πιστεύει πως τα παραπάνω σενάρια «έχουν βάση». «Η Καρολάιν είχε ισχυρή αίσθηση τού σωστού και του λάθους» φέρεται να δηλώνει ο πατέρας της δολοφονημένης γυναίκας, δηλώσεις που εν πολλοίς αναπαράγονται και από τη «Mirror».

Ακόμα ένα δημοσίευμα που παραθέτει αντίστοιχες πληροφορίες, αυτό της επίσης βρετανικής «Daily Mail», αναφέρει μεταξύ άλλων πως «μπορεί να μετέφερε ναρκωτικά για καρτέλ και να σκότωσε τη Βρετανίδα σύζυγό του όταν εκείνη το ανακάλυψε». Ακόμα, το ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται στις «θεωρίες για πιθανή ανάμειξη (σ.σ. του Αναγνωστόπουλου) σε δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με ναρκωτικά πυροδότησε μια έρευνα στα οικονομικά του Χαράλαμπου Αναγνωστόπουλου, η οποία αποκάλυψε ότι ζούσε μια ζωή γεμάτη πολυτέλεια, παρότι εισέπραττε ένα απλό μισθό πιλότου».

Πηγή

Ανοιχτό το ενδεχόμενο για μετακινήσεις με τεστ ή πιστοποιητικό και από νομό σε νομό

 Από τη Δευτέρα 5 Ιουλίου οι μετακινήσεις προς στα νησιά θα γίνονται μόνο με πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης και τεστ κορονοϊού μοριακό ή rapid, ενώ ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτό να ισχύσει και στις μετακινήσεις από νομό σε νομό άφησε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας.

Ανοιχτό το ενδεχόμενο τα μέτρα που θα ισχύσουν από τη Δευτέρα 5 Ιουλίου στις μετακινήσεις προς τη νησιωτική χώρα (αρνητικό μοριακό ή rapid test και ευρωπαϊκό ψηφιακό πιστοποιητικό) για τους ανεμβολίαστους πολίτες να εφαρμοστούν και στις μετακινήσεις από νομό σε νομό άφησε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας, μιλώντας στον ΣΚΑΪ.

«Δεν αποκλείω τίποτα γιατί ο μήνας Ιούλιος είναι πολύ κρίσιμος, αν θέλει κάποιος να κάνει τις διακοπές του τον Αύγουστο, έχει μέσα στον Ιούλιο κάθε δυνατότητα να κάνει το εμβόλιο και να τελειώνει», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ.Πέτσας, ενώ να σημειωθεί πως από την προσεχή Δευτέρα 5 Ιουλίου αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούν οι πολίτες να ταξιδεύουν στα νησιά της χώρας.

Συγκεκριμένα, για να ταξιδέψουν οι επιβάτες με πλοίο θα πρέπει είτε να έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού, είτε πιστοποιητικό νόσησης, είτε να έχουν μαζί τους αρνητικό τεστ κορονοϊού (τα self test πλέον ισχύουν μόνο για ανήλικους). Αναλυτικότεροι οι επιβάτες πρέπει να πληρούν μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις:

• Να έχουν ολοκληρώσει προ τουλάχιστον δεκατεσσάρων (14) ημερών τον εμβολιασμό για κορονοϊό COVID-19 και επιδεικνύουν πιστοποιητικό εμβολιασμού, ή
• Να έχουν διαγνωσθεί αρνητικοί είτε σε εργαστηριακό έλεγχο για κορονοϊό COVID-19 με τη μέθοδο PCR που έχει διενεργηθεί με τη λήψη στοματοφαρυγγικού ή ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος εντός των τελευταίων εβδομήντα δύο (72) ωρών πριν την προγραμματισμένη ώρα ταξιδίου είτε σε εξέταση ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου κορονοϊού COVID-19 (rapid test) εντός των τελευταίων σαράντα οκτώ (48) ωρών πριν την προγραμματισμένη ώρα ταξιδίου. Η αρνητική διάγνωση του εργαστηριακού ελέγχου με τη μέθοδο PCR και του ελέγχου ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου rapid test αποδεικνύονται με την επίδειξη σχετικής βεβαίωσης, ή
• Να επιδεικνύουν πιστοποιητικό νόσησης που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν.

Οι ανήλικοι 12 έως 18 ετών (γεννημένοι πριν τις 30.6.2009) μπορούν να κάνουν οποιοδήποτε τεστ, περιλαμβανομένου του self test, ενώ οι  ανήλικοι έως 12 ετών ταξιδεύουν ελεύθερα. Στην επιστροφή από τα νησιά συνίσταται η διενέργεια self test για όλους όσοι είναι άνω των 12 ετών.

Ο κ. Πέτσας προειδοποίησε ότι αν συνεχίσει να πέφτει ο ρυθμός των εμβολιασμών, «θα πρέπει πράγματι να εξετάσουμε κάθε εργαλείο που έχουμε στα χέρια μας για να είναι πιο έντονο το κίνητρο για τον εμβολιασμό», επισημαίνοντας πως «ενώ είχαμε φτάσει σε ένα υψηλό ρυθμό εμβολιασμών ημερησίως, όπου γίνονταν 115.000 -120.000 εμβολιασμοί την ημέρα, τώρα είμαστε κάτω από τις 90.000 εδώ κι αρκετές ημέρες, που σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνονται περίπου 25.000-30.000 εμβολιασμοί επιπλέον».

Διαδικασία επιβίβασης στα πλοία

-Όλοι οι επιβάτες θα πρέπει να φέρουν σε έγχαρτη ή ηλεκτρονική μορφή το πιστοποιητικό εμβολιασμού, ή τη βεβαίωση αρνητικής διάγνωσης του εργαστηριακού ελέγχου με τη μέθοδο PCR, ή του ελέγχου ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου rapid test, ή το πιστοποιητικό νόσησης, όπως εξάγονται με τη μορφή ψηφιακού ή εκτυπωμένου αντιγράφου από την πλατφόρμα gov.gr

-Δεκτές θα γίνονται επίσης οι βεβαιώσεις εμβολιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ψηφιακό πιστοποιητικό COVID) καθώς και τρίτων χωρών.

-Κατά την επιβίβαση στα πλοία των επιβατών που φέρουν τα πιο πάνω πιστοποιητικά/βεβαιώσεις, θα διενεργείται ηλεκτρονικός έλεγχος πιστοποίησης αυτών από το πλήρωμα του πλοίου με την παρουσία και υπό την εποπτεία στελέχους της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής.

-Παράλληλα, θα διενεργείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας των επιβατών με το έγγραφο ταυτότητας ή το διαβατήριο, ή οιοδήποτε προβλεπόμενο έγγραφο που πιστοποιεί την ταυτότητα αυτών.

Σε κάθε περίπτωση, για την επιβίβαση των επιβατών από λιμάνια της ηπειρωτικής Ελλάδας προς τα νησιά και αντίστροφα, συμπληρώνεται υποχρεωτικά το Ερωτηματολόγιο Δήλωσης Υγείας πριν την Επιβίβαση που περιλαμβάνεται στο Παράρτημα 1 των μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης κρουσμάτων COVID-19 στα επιβατηγά και επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία που εκτελούν θαλάσσιες ενδομεταφορές, τα οποία βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Πηγή

Ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός και κυπριακό: υπάρχει διέξοδος ειρήνης και αλληλεγγύης των λαών;

 Κάθε δημοκράτης, και βέβαια κάθε αριστερός, δεν μπορεί παρά να διαφωνεί έντονα και να αποδοκιμάζει τον αυταρχισμό και δεσποτισμό της διακυβέρνησης Ερντογάν. Τις βάναυσες διώξεις διαφωνούντων, την ουσιαστική φίμωση του Τύπου, την αποκλειστικά κατασταλτική αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος, την επιδιωκόμενη θέση εκτός νόμου του κόμματος HDP.

του Σωτήρη Βαλντέν

Θα ήθελα να αρχίσω με ορισμένες, αναγκαίες κατά τη γνώμη μου, προκαταρκτικές επισημάνσεις:

Κάθε δημοκράτης, και βέβαια κάθε αριστερός, δεν μπορεί παρά να διαφωνεί έντονα και να αποδοκιμάζει τον αυταρχισμό και δεσποτισμό της διακυβέρνησης Ερντογάν. Τις βάναυσες διώξεις διαφωνούντων, την ουσιαστική φίμωση του Τύπου, την αποκλειστικά κατασταλτική αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος, την επιδιωκόμενη θέση εκτός νόμου του κόμματος HDP. Με θλίβει η υπαναχώρηση του κοσμικού κράτους προς όφελος οπισθοδρομικών πρακτικών και νοοτροπιών (Ως τέτοια βλέπω και την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, και όχι βέβαια πως το μνημείο αυτό ανήκει κατά κάποιο τρόπο στην ορθοδοξία ή τους Έλληνες). Με απωθεί τέλος ο τουρκικός εθνικισμός, όπως κάθε εθνικισμός, αυτός που καλεί τους πολίτες να ζουν με τις μνήμες μαχών και κατακτήσεων του παρελθόντος, με οράματα για ανάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Προβληματικές είναι, κατά τη γνώμη μου, και πολλές πλευρές της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, ιδιαίτερα η ευκολία με την οποία προσφεύγει στη στρατιωτική βία και στις απειλές. Έτσι, λ.χ. ενώ είναι κατανοητή η έγνοια της Άγκυρας για την εδαφική της ακεραιότητα, η συνεχιζόμενη εισβολή στη Συρία είναι απαράδεκτη. Η στρατιωτική επιχείρηση του Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας, την οποία στήριξε καίρια η Τουρκία, αποτελεί υπόδειγμα του πώς δεν πρέπει να επιλύονται οι διαφορές, αν και ευθύνη φέρουν και η Αρμενία και η διεθνής κοινότητα που άφησαν το ζήτημα να βαλτώνει επί δεκαετίες.

Η ρητορική του Ερντογάν κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ηγετών της, όπως και η εργαλειοποίηση των μεταναστών, είναι επίσης απαράδεκτα. Όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως και οι πολιτικές της ΕΕ και ορισμένων κρατών-μελών είναι επίσης έντονα προβληματικές. Συχνά, πίσω από το ενδιαφέρον για τη δημοκρατία στην Τουρκία και την αλληλεγγύη προς εταίρους, κρύβονται πολύ λιγότερο «ευγενή» κίνητρα: ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός στη Μεσόγειο, με κράτη όπως η Γαλλία να αρνούνται να αποδεχτούν πως η Άγκυρα, ως ανερχόμενη δύναμη, εύλογα διεκδικεί έναν σημαντικό περιφερειακό ρόλο. Η ισλαμοφοβία και η αντιπροσφυγική πολιτική στην οποία διολισθαίνουν μερικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Εξάλλου, η Ευρώπη έχει «κοροϊδέψει» την Τουρκία, υποσχόμενη ένταξη στην ΕΕ, κάτι που προφανώς δεν σκοπεύει να υλοποιήσει, ανεξάρτητα από την όποια συμπεριφορά της Άγκυρας.

Τέλος, ας μη ξεχνάμε και ορισμένες θετικές πλευρές της τουρκικής πολιτικής: η Τουρκία φιλοξενεί περίπου τέσσερα εκατομμύρια Σύρους και άλλους πρόσφυγες, την ώρα που εμείς θεωρούμε μη διαχειρίσιμες μερικές δεκάδες χιλιάδων, οι Πολωνοί κανέναν και οι Δανοί ετοιμάζονται να στέλνουν στη Ρουάντα τις λίγες εκατοντάδες που ζητούν άσυλο στη χώρα τους. Η Τουρκία είναι μια από τις ελάχιστες χώρες που σηκώνει τη φωνή της ενάντια στην εγκληματική πολιτική του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Η μέχρι στιγμής αντίστασή της στον ωμό εκβιασμό της Ουάσιγκτον για τους S-400, είναι προς τιμήν της. Και η Δύση θα είχε ίσως να διδαχθεί κάτι από τη διαχείριση των ρωσο-τουρκικών σχέσεων, παρά τα σημαντικά αποκλίνοντα συμφέροντα των δύο πλευρών.

Ας έρθουμε όμως στα καθ’ ημάς.

Η μακρινή, και ιδίως η πιο πρόσφατη ιστορία, έχει κληρονομήσει πολλά προβλήματα στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις (ή που σχετίζονται με τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις). Πέρα από το κυπριακό, στο οποίο θα αναφερθώ στο τέλος, τα κυριότερα είναι βέβαια η οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων (χωρικά ύδατα και ο συναφής εναέριος χώρος, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, ερμηνεία διατάξεων συνθηκών Λωζάννης και Παρισίων, κλπ.), και οι μειονότητες στις δύο χώρες. Τα προβλήματα αυτά παραμένουν άλυτα επί δεκαετίες με κατά καιρούς εξάρσεις, που τουλάχιστον τέσσερεις φορές μετά το 1974 μας οδήγησαν πολύ κοντά σε πολεμική σύρραξη.

Δυστυχώς, οι θέσεις και η στάση και των δύο χωρών παρουσιάζονται κατά κανόνα άκαμπτες και δογματικές, όμηροι της εσωτερικής πολιτικής όπου βασιλεύει και καλλιεργείται ο εθνικισμός και η εμπρηστική ρητορική. Έτσι, προβλήματα που σε άλλες χώρες, και μάλιστα στην Ευρώπη και ανάμεσα σε συμμάχους, επιλύονται ειρηνικά και σχετικά εύκολα, σε μας φαντάζουν ανυπέρβλητα. Και οι δύο πλευρές θεωρούν πως έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους, μετατρέποντας τη διαπραγματευτική υπερβολή σε εθνικιστικό δόγμα που εμποδίζει κάθε συμβιβασμό και άρα λύση. Και οι δύο πλευρές επιδίδονται σε μονομερείς ενέργειες που η άλλη πλευρά θεωρεί προκλητικές και επιθετικές. Η κατάσταση αυτή ισχύει διαχρονικά και, παρά κάποιες διακυμάνσεις, με όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις.

Η τουρκική πλευρά, χρησιμοποιεί απέναντι και στην Ελλάδα απαράδεκτες μεθόδους στρατιωτικής πίεσης στις οποίες ήδη αναφέρθηκα: η περίφημη απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το 1995 περί casus belli, οι επί δεκαετίες στρατιωτικές υπερπτήσεις ελληνικών νησιών είναι τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα, όπως επίσης απαράδεκτη είναι και η διφορούμενη τουρκική στάση απέναντι στο διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, με τη μη υπογραφή της σχετικής διεθνούς σύμβασης και την θέση πως τα νησιά δεν έχουν καθόλου υφαλοκρηπίδα.

Ωστόσο, οι ελληνικές θέσεις και στάσεις είναι και αυτές προβληματικές: η Αθήνα επικαλείται το διεθνές δίκαιο, το ερμηνεύει όμως συχνά αυθαίρετα ή και το παραβιάζει όταν δεν την ευνοεί (όπως λ.χ. τις αποφάσεις του δικαστηρίου του Στρασβούργου για την τουρκική μειονότητα). Αρνείται και τη συζήτηση ακόμα των περισσότερων ζητημάτων με την Άγκυρα, με το παράλογο επιχείρημα πως υπάρχει μία μόνο διαφορά, την ώρα που όλοι γνωρίζουν πως υπάρχουν πολύ περισσότερες. Συντηρεί αναχρονιστικές συνθήκες για τη μειονότητα της Θράκης, στην οποία αρνείται και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού.

Δυστυχώς, για την αυξημένη ένταση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, η ελληνική πλευρά φέρει μεγάλη ευθύνη. Ως γνωστόν, επί δεκαετίες, η κύρια αιτία των διαφορών μας ήταν ότι η Άγκυρα φοβάται τη μετατροπή του Αιγαίου σε ελληνική «λίμνη» και η Αθήνα ανησυχεί για την κυριαρχία των νησιών μας. Με την ανεύρεση όμως κοιτασμάτων αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, προστέθηκε ένα σημαντικό ζήτημα: η Ελλάδα μαζί με μια απορριπτική Κύπρο διεκδικούν το σύνολο περίπου των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στις δύο χώρες, αποκλείοντας στην ουσία την Τουρκία. Προς τούτο, χρησιμοποιεί το επιχείρημα πως το Καστελόριζο έχει πλήρη επήρεια (πράγμα που αντικρούεται από τη διεθνή πρακτική και νομολογία) και συνάπτει συμφωνίες που αποσκοπούν στην απομόνωση της Άγκυρας.

Έτσι όμως μπήκαμε σε ένα σπιράλ κλιμάκωσης, με προκλητικές και μονομερείς ενέργειες από τις δύο πλευρές: το EastMed έφερε την τουρκο-λιβυκή συμφωνία, η οποία έφερε την ελληνο-αιγυπτιακή. Οι αμφισβητούμενες θαλάσσιες ζώνες θεωρούνται και από τους δύο αυταπόδεικτα «δικές τους», οι Τούρκοι προχώρησαν σε έρευνες, εμείς αντιδράσαμε υπέρμετρα απειλώντας την βίαιη παρεμπόδισή τους, με αποτέλεσμα το περασμένο καλοκαίρι να αντιπαρατάσσονται επί εβδομάδες οι δύο πολεμικοί στόλοι. Η δε Ελλάδα προχώρησε σε σύναψη αντιτουρκικών στρατιωτικών συμφωνιών με αντιδραστικά και τυχοδιωκτικά κράτη και καθεστώτα της περιοχής.

Και στις δύο χώρες η εθνικιστική προπαγάνδα οργιάζει. Στην Ελλάδα όπου, όσον αφορά τα λεγόμενα «εθνικά» θέματα, τα ΜΜΕ θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, καλλιεργείται μια υστερία που καθιστά αδύνατη την αποδοχή από την κοινή γνώμη κάθε συμβιβαστικής λύσης.

Ευτυχώς, κατά τους τελευταίους μήνες, με την παρέμβαση του διεθνούς παράγοντα, φαίνεται να έχει επιτευχθεί η ανακοπή της κλιμάκωσης και το ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρουσης έχει απομακρυνθεί. Όμως οι υποκείμενοι παράγοντες παραμένουν.

Θα επικεντρωθώ εδώ στην ελληνική στρατηγική που δυσχεραίνει τη διέξοδο. Εννοείται βέβαια πως το ταγκό χρειάζεται δύο χορευτές, όπως λένε οι Αγγλοσάξονες. Κατά τη γνώμη μου, τρία είναι τα πλέον προβληματικά στοιχεία της ελληνικής στάσης:

• Πρώτον, η υπέρμετρη στρατιωτικοποίηση των διαφορών με την Τουρκία. Οι περισσότεροι συμφωνούμε ασφαλώς για την ανάγκη ισχυρής άμυνας, με δεδομένη την κατάσταση των σχέσεων και στην περιοχή. Όμως το πεδίο της στρατιωτικής αναμέτρησης ούτε επιθυμητό είναι, ούτε μας ευνοεί. Οι συνέπειες μιας πολεμικής σύγκρουσης θα είναι μακροπρόθεσμα καταστροφικές και για τους δύο, ανεξαρτήτως έκβασης. Η Ελλάδα πρέπει να επιδιώκει την «επαρκή άμυνα», κατά Γκορμπατσόφ, όχι την υπεροπλία. Οι υπερεξοπλισμοί, που ψηφίζονται με οιωνεί εθνική συναίνεση, κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το ίδιο και οι κινήσεις στρατιωτικής «περικύκλωσης» της Τουρκίας. Και οι κλαγγές των όπλων αποπροσανατολίζουν από το κύριο, την ανάγκη για διάλογο και για ειρηνικές λύσεις.
• Δεύτερον, η προσπάθεια χρησιμοποίησης της Ευρώπης και των ΗΠΑ του Μπάιντεν σε μια συγκρουσιακή προοπτική με την Τουρκία. Το ότι ανήκουμε στην ΕΕ μας δίνει ασφαλώς μια ισχυρή πολιτική ασπίδα απέναντι σε τουρκική επιθετικότητα. Και βέβαια, τόσο η Ευρώπη όσο και οι σημερινές ΗΠΑ μπορούν να συμβάλλουν στην εξεύρεση λύσεων. Ωστόσο, αποτελεί θεμελιώδες λάθος να επενδύουμε στην όξυνση ή ρήξη Ευρώπης και ΗΠΑ με την Τουρκία και στις δυνάμεις που την επιδιώκουν. Κατ’ αρχάς τα κίνητρα των αντιτουρκικών δυνάμεων λίγη έχουν σχέση με τα δικά μας συμφέροντα και εύκολα αλλάζουν. Η ισλαμοφοβία, η νεοαποικιακή πολιτική της Γαλλίας στη Μεσόγειο, και η αντιρωσική σταυροφορία της Ουάσιγκτον, δεν συνάδουν με τα δικά μας συμφέροντα, ούτε μπορούμε ή πρέπει να στηριζόμαστε σε αυτά. Επί πλέον δεν είναι καθόλου πιθανό να επικρατήσουν, καθότι το γεωπολιτικό και οικονομικό βάρος της Τουρκίας ενισχύει και αντίθετες τάσεις. Η επανειλημμένη και παταγώδης αποτυχία της στρατηγικής των κυρώσεων σε διαδοχικά Ευρωπαϊκά Συμβούλια το επιβεβαιώνει.

Είναι εξάλλου κάθε άλλο από προφανές πως και μια ρήξη της Τουρκίας με την Ευρώπη και τη Δύση, ή και μια -ούτως ή άλλως όχι πιθανή- κατάρρευσή της θα συνέφεραν την Ελλάδα. Η αστάθεια που θα επέφεραν στη γείτονα και στην περιοχή σίγουρα δεν θα μας συνέφερε και η πιθανότητα σπασμωδικών αντιδράσεων θα αυξάνονταν επικίνδυνα.

Με άλλα λόγια, η Ευρώπη αποτελεί πράγματι ένα «ατού» για την Ελλάδα και μπορεί να βοηθήσει στη λύση. Όμως ούτε πρέπει ούτε πρόκειται να μας βοηθήσει να συγκρουστούμε με την Τουρκία. Αντί για τον άχαρο ρόλο του μικρού μαθητή που φωνάζει «Κύριε, κύριε, ο πλαϊνός μου με πειράζει!», θα πρέπει να λύσουμε εμείς τις διαφορές μας με τον γείτονα.

• Τέλος, μείζον πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής είναι η διφορούμενη στάση απέναντι στον διάλογο και τις λύσεις μέσω διαιτησίας. Ενώ επισήμως τασσόμαστε υπέρ του διαλόγου και της προσφυγής στο δικαστήριο της Χάγης, στην πράξη θέτουμε συνεχή εμπόδια. Περιορίζουμε, μη ρεαλιστικά όπως ήδη είπα, τις διαφορές σε μία, αποφεύγουμε με διάφορα προσχήματα τον διάλογο και κυριολεκτικά συρόμαστε άκοντες σ’ αυτόν. Είναι προφανές πως η στάση αυτή οφείλεται στην ισχυρή εθνικιστική πτέρυγα μέσα στο κυβερνητικό κόμμα, που δεν επιθυμεί ούτε διάλογο, ούτε Χάγη. Όμως και η στάση της αντιπολίτευσης δεν βοηθά: Αντί να πιέζει προς το διάλογο και να καταγγέλλει την αδιαλλαξία και τον εθνικισμό, επικρίνει την κυβέρνηση για υποχωρητικότητα. Στις συνθήκες αυτές, ο πρωθυπουργός φαίνεται να έχει επιλέξει την τακτική της αποφυγής μεν επικίνδυνων εξελίξεων, της παραπομπής δε αναζήτησης λύσεων στο μακρινό μέλλον, βλέπε σε άλλες κυβερνήσεις.

Η πολιτική της συνεχούς αναβολής της συζήτησης και της επίλυσης των διαφορών μας με την Τουρκία είναι επικίνδυνη. Η σημερινή σχετική ηρεμία είναι εξαιρετικά επισφαλής. Παραμένει ένα εκρηκτικό δυναμικό που μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή, λ.χ. με μια ακόμη κρίση στην Κύπρο. Το εθνικό συμφέρον επιβάλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να βρει το πολιτικό θάρρος που βρήκε ο Αλέξης Τσίπρας στο μακεδονικό και να επιδιώξει στα σοβαρά λύσεις.

Από ελληνικής πλευράς ο διάλογος θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να ξεκινήσει από τη διακήρυξη πως η Ελλάδα δεν αποσκοπεί να αποκλείσει την Τουρκία από το Αιγαίο ή την Ανατολική Μεσόγειο. Οι δε λύσεις θα πρέπει να αναζητηθούν πρώτιστα απ’ ευθείας με την Άγκυρα:

• Με τον άμεσο τερματισμό της επίσημης και υποκινούμενης επιθετικής ρητορικής από τις δύο πλευρές (λ.χ. το να λες πως θέλεις συνεννόηση, αλλά θα υπερασπιστείς τα συμφέροντα της χώρας σου δεν είναι «πρόκληση»).
• Με την αναγνώριση μεν πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, αλλά πως η έκταση της επήρειας ορισμένων από αυτά είναι διαπραγματεύσιμη, όπως έγινε και με την Ιταλία. Η επέκταση των χωρικών υδάτων είναι μεν δικαίωμά μας, αλλά θα πρέπει να γίνει με τρόπο που να μη θίγει συμφέροντα της γείτονος. Και ο εναέριος χώρος θα πρέπει να εναρμονιστεί με τον θαλάσσιο.
• Η μειονότητα της Θράκης έχει δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού. Η κατάσταση εκεί είναι πρώτιστα ευθύνη της Ελλάδας, αλλά η Τουρκία είναι λογικό να ενδιαφέρεται γι’ αυτήν, όπως εμείς για τους Έλληνες της Αλβανίας ή της Κωνσταντινούπολης. Και βέβαια η Ελλάδα θα πρέπει άμεσα να λάβει μέτρα βελτίωσής της, κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
• Σε ένα πλαίσιο ουσιώδους βελτίωσης των σχέσεων και απαλοιφής των απειλών, μπορεί να συζητηθούν και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και με αμοιβαία μείωση της στρατιωτικής παρουσίας σε ορισμένες περιοχές.

Αν η Ελλάδα υιοθετούσε αυτές τις, κατά τη γνώμη μου, απολύτως λογικές και σύμφωνες με το εθνικό συμφέρον θέσεις, είμαι βέβαιος πως η συνεννόηση με την Τουρκία θα διευκολυνόταν, ή, αν η Άγκυρα εμφανιζόταν αδιάλλακτη, το κόστος γι’ αυτήν θα ήταν πολλαπλάσιο από το σημερινό, όταν η αδιαλλαξία προέρχεται και από την Αθήνα. Δυστυχώς όμως δεν έχω πειστεί πως η σημερινή κυβέρνηση θα βρει το θάρρος να προχωρήσει ούτε ότι η αντιπολίτευση θα την πιέσει σ’ αυτό. Φαίνεται δε πως πολλοί δεν αντιλαμβάνονται πως η διπλωματία δεν είναι ανατολίτικο παζάρι, όπου ξεκινάς ζητώντας δέκα για να συμβιβαστείς τελικά στο ένα. Η ακραία μαξιμαλιστική τακτική δηλητηριάζει το κλίμα και υπονομεύει τη λύση.

Άφησα τελευταίο το κυπριακό. Η απώτερη ιστορία του παραγνωρίζεται συνήθως στην Ελλάδα, όπου θυμόμαστε την τουρκική εισβολή, αλλά όχι το χουντικό πραξικόπημα, ούτε την εθνικιστική πολιτική του Μακαρίου. Σε κάθε περίπτωση, η βάση για επίλυση του κυπριακού βρέθηκε δύο φορές την τελευταία εικοσαετία, με το σχέδιο Ανάν και το Κρανς Μοντανά. Και τις δύο φορές η λύση απορρίφθηκε από τους Ελληνοκυπρίους. Και τις δύο φορές η Αθήνα στήριξε τους κυπρίους «αδελφούς», ή πάντως δεν τους αποθάρρυνε. Στην Κύπρο, ενώ οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι επιθυμούσαν την επανένωση του νησιού που θα τους επέτρεπε να ενταχθούν στην Ευρώπη, οι Ελληνοκύπριοι φαίνεται να προτιμούν να μην έχουν τους Τούρκους συντοπίτες στα πόδια τους ως ισότιμη κοινότητα.

Προσωπικά, είμαι θερμός υποστηρικτής της ειρηνικής συμβίωσης των εθνοτήτων στο εσωτερικό ενιαίων και όπου προσήκει ομοσπονδιακών πολυεθνικών κρατών. Στην Κύπρο, όπως και αλλού. Η απόρριψη τέτοιων σχημάτων ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Διαπιστώνω όμως πως οι Ελληνοκύπριοι δεν την επιθυμούν και η ηγεσία τους, σήμερα με το Νίκο Αναστασιάδη, καταγγέλλει τη διχοτόμηση, στην πραγματικότητα όμως την επιθυμεί και εργάζεται γι’ αυτήν, ενώ παράλληλα ακολουθεί μια συγκρουσιακή και αδιέξοδη πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Διαπιστώνω επίσης πως οι Τουρκοκύπριοι και η Τουρκία, αντιμέτωποι με την πολιτική αυτή, μετά από 20 σχεδόν χρόνια ατελέσφορων προσπαθειών του ΟΗΕ, εγκατέλειψαν πια και αυτοί την γραμμή του ενιαίου κράτους. Λύση δεν βλέπω στον ορίζοντα καθώς βέβαια λύση δύο κρατών δεν είναι διεθνώς αποδεκτή στο ορατό μέλλον, ούτε συμβατή με το πλαίσιο της ΕΕ. Φοβάμαι πως η Κύπρος θα παραμείνει εστία επικίνδυνων εντάσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανάφλεξη και με την Ελλάδα.

Ελπίζω και εύχομαι οι λογικές και προοδευτικές δυνάμεις στις δύο κοινότητες να κατορθώσουν να ανατρέψουν τη σημερινή πορεία. Στο μεταξύ ωστόσο το κρίσιμο ζήτημα είναι ο δρόμος που επέλεξαν οι Ελληνοκύπριοι, να μην παγιδεύσει και την Ελλάδα, η Αθήνα και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις να μην καταστούν όμηροι του κυπριακού απορριπτισμού. Είναι βέβαιο πως οι εθνικιστές σε Ελλάδα και Κύπρο θα το επιδιώξουν. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν μοιραίο. Εξάλλου, η μόνη πλέον ελπίδα να επιλυθεί κάποτε και το κυπριακό είναι να εξομαλυνθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Σ’ αυτό κατά τη γνώμη μου πρέπει να επικεντρωθεί η προσπάθεια της χώρας.

—

Επιτρέψτε μου, κλείνοντας, μια πρόσθετη παρατήρηση για το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας:

Πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι και δυνάμεις (χαρακτηριστικά οι Πράσινοι της Γερμανίας) τις υποστηρίζουν, ως όπλο για την καταδίκη των αντιδημοκρατικών εκτροπών του τουρκικού καθεστώτος. Είναι άραγε σωστή αυτή η στάση, άσχετα αν συγκλίνει με αυτήν των κάθε λογής τουρκόφοβων και τουρκοφάγων;

Κατά τη γνώμη μου οι κυρώσεις είναι ένα διφορούμενο όπλο που πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με προσοχή: κατ’ αρχάς γνωρίζουμε πως αυτό και η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας εργαλειοποούνται συχνά για εντελώς άλλους σκοπούς από τους διακηρυσσόμενους. Κραυγαλέα είναι τα παραδείγματα της ΕΕ και των ΗΠΑ που μοιράζουν απλόχερα κυρώσεις σε Ρωσία, Κίνα και στον κόσμο όλο, πάντα επιλεκτικά και παραγνωρίζοντας πως τα δικά τους δημοκρατικά ελλείμματα επιβάλλουν σεμνότητα. Δεύτερον, οι κυρώσεις σπάνια οδηγούν σε επιθυμητή αλλαγή στάσης του καθεστώτος που στοχεύεται, αντίθετα οδηγούν συχνά σε σκλήρυνση και σε συσπείρωση γύρω από αυτό, συχνά δε πλήττουν τους απλούς πολίτες περισσότερο από το καθεστώς. Τρίτον, όπως ήδη υποστήριξα, μια οικονομική ή άλλη κατάρρευση της Τουρκίας δεν μας συμφέρει και δεν νομίζω να συμφέρει τη δημοκρατία εκεί.

Υπάρχουν βέβαια καταστάσεις όπου η επιβολή κυρώσεων αποτελεί μονόδρομο από δημοκρατική σκοπιά. Και εννοείται πως ο δρόμος προς τη σύσφιξη των σχέσεων και, ακόμη περισσότερο, προς την ένταξη στην ΕΕ, είναι αλληλένδετος με το σεβασμό των δημοκρατικών κριτηρίων. Όμως, με δεδομένα τα παραπάνω, χρειάζεται μια ισορροπία ανάμεσα στην προβολή των δημοκρατικών αξιών και την επιδίωξη ειρηνικής συνύπαρξης, ακόμη και με καθεστώτα που δεν εγκρίνουμε και τα οποία αφθονούν στον κόσμο μας. Συν τοις άλλοις, η διεθνής ένταση και οι συγκρούσεις σίγουρα δεν ευνοούν τη δημοκρατία. Κατά τη γνώμη μου, αυτά ισχύουν και για τις σχέσεις μας με την Τουρκία.

Πηγή

Με πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις το ΜέΡΑ25 απαιτεί την αποφυλάκιση του Τζούλιαν Ασάνζ

 Με αφορμή τα πεντηκοντά γενέθλια του Τζούλιαν Ασάνζ, το ΜέΡΑ25 πραγματοποιεί διαδηλώσεις στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης μπροστά από πρεσβείες απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή του. Παράλληλα, σε βίντεο που ανήρτησε ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης, ρωτά τους ηγέτες της Ευρώπης και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν γιατί φοβούνται τον Τζούλιαν Ασάνζ και καταλήγει απαντώντας στο ερώτημά του: «Ξέρουμε γιατί, έτσι δεν είναι;»

Με διαδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη θα γιορτάσει τo DiEM25 και στην Ελλάδα το ΜέΡΑ25 σήμερα, τα πεντηκοστά γενέθλια του Τζούλιαν Ασάνζ, μπροστά από πρεσβείες απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή του. Με δήλωσή του ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης, εύχεται στον Τζ. Ασάνζ να δημιουργεί για τουλάχιστον άλλα 50 χρόνια προβλήματα στην παγκόσμια ολιγαρχία.

Ο Γ. Βαρουφάκης στην ανακοίνωση τονίζει: «Ο καλός μου φίλος Τζούλιαν συνεχίζει να σιγοσβήνει στο κελί του στα βάθη του Βρετανικού Γκουαντάναμο, θύμα αδίστακτων δυτικών κυβερνώντων αποφασισμένων να ρουφήξουν λίγο-λίγο την ζωή μέσα από το κορμί του έτσι ώστε να αποτρέψουν άλλες κι άλλους από το να αποκαλύψουν άβολες για την ολιγαρχία αλήθειες». To DiEM25 – MέΡΑ25, προσθέτει ο κ. Βαρουφάκης, «κίνημα του οποίου ο Τζούλιαν είναι συνιδρυτής, κινεί γη και ουρανό για να τους σταματήσουμε. Σήμερα, Σάββατο 3η Ιουλίου, θα διαδηλώσουμε πανευρωπαϊκά μπροστά από πρεσβείες γιορτάζοντας έτσι τα 50α του γενέθλια, απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή του, και ευχόμενοι στον Τζούλιαν να δημιουργεί για τουλάχιστον άλλα 50 χρόνια προβλήματα στην παγκόσμια ολιγαρχία».

Παράλληλα, σε βίντεο που ανήρτησε ρωτά τους ηγέτες της Ευρώπης και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν γιατί φοβούνται τον Τζούλιαν Ασάνζ και καταλήγει απαντώντας στο ερώτημά του: «Ξέρουμε γιατί, έτσι δεν είναι;»

Πηγή

"Τάισε" τον Ευαγγελάτο ο σεφ Ιωαννίδης! "Ο διαχωρισμός είναι..."

"Τάισε" τον Ευαγγελάτο ο σεφ Ιωαννίδης! "Ο διαχωρισμός είναι..." - YouTube

 

Η κυβέρνηση προσπαθεί να παγιδεύσει τους νέους και τις γυναίκες

 Τα πλεονάσματα συνήθως κρύβουν ελλείμματα. Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής επαναφέρει σταδιακά τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα (έως και 3,7 % το 2025), τα οποία βασίζονται σε αντίστοιχα ελλείμματα του ιδιωτικού τομέα. Δεν πρόκειται για αφηρημένους αριθμούς. Υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα σημαίνουν δυσβάστακτη φορολογία, περικοπές στους μισθούς των εργαζομένων, αδυναμία για το κράτος να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη καθήκοντά του, ακόμη και στη συντήρηση των νοσοκομείων.

της Μαρίας Απατζίδη*

Σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνουν προσλήψεις για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, αλλά επικρατεί ένα διαρκές κλίμα αβεβαιότητας, όπου το κράτος παρακαλεί τη «φιλανθρωπία» των ιδιωτών, όπως του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, προκειμένου να ανταποκριθεί στις συνταγματικές του υποχρεώσεις. Σημαίνει να θυσιάζονται όλα για τον ένα Μινώταυρο: την εξυπηρέτηση ενός μη βιώσιμου χρέους που καθηλώνει για πάντα τη χώρα μας σε ύφεση και στασιμότητα.

Στο πλαίσιο αυτό ο «πλεονασματικός» λόγος περί ατομικής ευθύνης, που εμπεδώθηκε στη βιοπολιτική της κυβέρνησης κατά την πανδημία του κορονοϊού, αντιστοιχεί σε ένα τραγικό έλλειμμα κρατικής ευθύνης. Η εβδομάδα που μας πέρασε είδε νομοσχέδια και τροπολογίες με τις οποίες η κυβερνώσα παράταξη μετακύλισε τις ευθύνες του κράτους είτε στη «φιλανθρωπία» ισχυρών ιδιωτών, είτε στην «ατομική ευθύνη» των οικονομικώς ασθενεστέρων.

Η επικαιροποιημένη κύρωση συμβάσεων δωρεών ανάμεσα στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το Ελληνικό Δημόσιο, που ψηφίστηκε αυτήν την εβδομάδα στη Βουλή, εμπεδώνει τη λογική του outsourcing, δηλαδή της εξωτερικής ανάθεσης και μάλιστα σε έναν τομέα, όπως η υγεία, που είναι η κατ’ εξοχήν συνταγματική υποχρέωση του κράτους. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε το άρθρο 21 του Συντάγματος που ορίζει ότι το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και λαμβάνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων. Με την κατίσχυση των μνημονιακών πολιτικών, η υγεία, το κατ’ εξοχήν ανελαστικό αγαθό, μετατρέπεται σε μια υπόθεση που επαφίεται στην «καλοσύνη» των ιδιωτών. Οδηγούμαστε με παρόμοια νομοσχέδια σε μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος τρέφεται από τις αποτυχίες του. Καθώς οι ασκούμενες πολιτικές δεν έχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, απαιτείται στη συνέχεια η όλο και πιο επιθετική εφαρμογή παρόμοιων πολιτικών, οι οποίες προκάλεσαν εξαρχής το πρόβλημα. Όπως λ.χ. στα μνημονιακά χρόνια οι μειώσεις μισθών και συντάξεων οδηγούν σε ύφεση που μειώνει το Α.Ε.Π. με αποτέλεσμα να απαιτούνται μετά νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Μια παρόμοια διάδραση μεταφέρεται τώρα και στον χώρο της υγείας. Η απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας οδηγεί στο καλωσόρισμα δωρεών με αποτέλεσμα την περαιτέρω απαξίωση του Ε.Σ.Υ. Οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.) παρουσιάζονται έτσι ως αναγκαιότητα, αφού το κράτος θεωρείται ως ανίκανο να διαχειριστεί αποτελεσματικά το Ε.Σ.Υ. Στην πραγματικότητα, όμως, το κράτος έχει αφήσει το Ε.Σ.Υ. στη μοίρα του και οι δωρεές δεν είναι αθώες, αλλά μέρος ενός φαύλου κύκλου με αυτοεκπληρούμενες προφητείες για την αποδυνάμωση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας.

Επιστροφή στην (έκτακτη ανάγκη ως νέα) κανονικότητα

Ταυτόχρονα οι ιδιωτικές κλινικές και θεραπευτήρια που δεσμεύθηκαν αναγκαστικά λόγω της πανδημίας του κορονοϊού COVID-19 αποζημιώνονται με ασύστολα δώρα προς τους κλινικάρχες. Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη την πανδημία, ενισχύει απροκάλυπτα τους ολιγάρχες που λυμαίνονται τον χώρο της υγείας· ενώ θα έπρεπε να είχε επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές, τις αποζημιώνει με προκλητικότατες διατάξεις για υποτιθέμενα δυνητικά κέρδη που απωλέσθηκαν και τα οποία μάλιστα θα εισπράττονται και ως αφορολόγητα.

Η πανδημία θα μπορούσε να είχε υπάρξει μια σπάνια ευκαιρία για να εγκύψουμε στη μακροπρόθεσμη ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Αντ’ αυτού, ψηφίζεται ένα συνονθύλευμα από μέτρα προσωρινού χαρακτήρα, που είτε εμπεδώνουν νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες, είτε εργαλειοποιούν την πανδημία για την κατίσχυση του λεγόμενου «επιτελικού κράτους» ημετέρων, ενώ παράλληλα η δημόσια υγεία εκχωρείται στους ιδιώτες. Και ενώ το προεκλογικό σύνθημα της κυβερνώσας παράταξης ήταν «επιστροφή στην κανονικότητα», τα νομοσχέδια που φέρνει κατά τη διακυβέρνησή της και δη στον χώρο της υγείας είναι μάλλον ένα «επιστροφή στην έκτακτη ανάγκη». Ή, για να το θέσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, «επιστροφή στην αέναη παράταση της έκτακτης ανάγκης ως νέα κανονικότητα», προκειμένου μέσω της διαρκούς έκτακτης ανάγκης να εμπεδώνονται ως νέα κανονικότητα οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά και το βόλεμα των ημετέρων του λεγόμενου «επιτελικού κράτους» που δεν είναι καθόλου νεοφιλελεύθερο, αλλά συνιστά τη χειρότερη μορφή αντιλαϊκού κρατισμού. Πρόκειται για έναν τοξικό συνδυασμό που δεν πρέπει να συνηθίσουμε: Από τη μια ο κρατισμός βολέματος ημετέρων και από την άλλη, η εκχώρηση της υγείας, που αποτελεί συνταγματική υποχρέωση του κράτους, σε ισχυρούς ιδιώτες.

Το νομοσχέδιο για την υγεία που ψηφίστηκε αποτελεί μία ομολογία αποτυχίας. Ο πρωθυπουργός διακήρυσσε από το βήμα της Βουλής τον Φεβρουάριο ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2021 θα είχε εμβολιαστεί πάνω από το 70 τοις εκατό πλήρως. Σήμερα ο εμβολιασμός έχει φτάσει περί το 35 τοις εκατό. Όλα αυτά τα μέτρα, παρατάσεων αντί για προσλήψεις, μετακύλισης της κρατικής ευθύνης στην ιδιωτική φιλαθρωπία κ.ο.κ. συγκαλύπτουν το γεγονός ότι δεν έχει δημιουργηθεί δίκτυο μαζικών τεστ και δίκτυο κέντρων μαζικού εμβολιασμού. Και για αυτό το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε εμπεδώνει τη λογική του να αναλαμβάνουν την ευθύνη των αυτοδιαγνωστικών ελέγχων οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αντί να δημιουργηθεί ένα δίκτυο κέντρων μαζικών τεστ και μετά μαζικού εμβολιασμού σε κάθε γειτονιά, πόλη και χωριό και να μείνει παρακαταθήκη και για το μέλλον. Δημιουργείται έτσι το αίσθημα ότι ο πολίτης δεν μπορεί να εμπιστευτεί το κράτος, ότι είναι μόνος και απροστάτευτος έναντι πανδημιών και άλλων κινδύνων. Και ότι οι αδύναμοι πολίτες είναι στο έλεος των ισχυρών και της όποιας φιλανθρωπίας ή σκληρότητάς τους.

Προπληρωμένες χρεωστικές κάρτες: Η κυβέρνηση ευτελίζει ένα πολύτιμο εργαλείο

Ταυτοχρόνως, η κυβέρνηση «καίει» ένα σημαντικό μέσο, τις ψηφιακές πλαστικές χρεωστικές κάρτες, με το να το χρησιμοποιήσει με έναν τρόπο άκρως υποτιμητικό για τους νέους, διχαστικό για το σώμα των πολιτών και, ως συνήθως, άστοχα και υπερφίαλα διδακτικό. Βεβαίως, το ίδιο το εργαλείο των ψηφιακών χρεωστικών καρτών θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί σωστά. Το ΜέΡΑ25 από την αρχή της πανδημίας, δηλαδή ενάμιση περίπου χρόνο πριν, ζητούσε να χρησιμοποιηθούν χρεωστικές κάρτες, για όλους τους ευάλωτους πολίτες, για να αντιμετωπιστεί επιτυχώς εξαρχής και συνολικά η ακραία κρίση, όπως και το 2015 είχε χρησιμοποιηθεί το εργαλείο αυτό για την ενίσχυση τετρακοσίων χιλιάδων ευάλωτων οικογενειών. Τώρα, όμως, έρχεται ο πρωθυπουργός με καθυστέρηση ενάμιση χρόνου να δώσει τις πλαστικές κάρτες μόνο στους νέους, κάνοντάς τους μάθημα με διδακτικό ύφος. Λείπει, δυστυχώς, η ενσυναίσθηση. Ένας πρωθυπουργός, ο οποίος τους προηγούμενους μήνες μαζί με τον υπουργό του τον κ. Χρυσοχοΐδη, έστελνε τα ΜΑΤ στις πλατείες, όπως στη Νέα Σμύρνη, σε μετωπική σύγκρουση με τη νεολαία· ένας πρωθυπουργός που είχε μόνο απαξιωτικό λόγο να εκφέρει για τους νέους, αντιμετωπίζοντάς τους ως ταραξίες και επιρρίπτοντάς τους την ευθύνη για τα κλειστά πανεπιστήμια, δεν έχει δικαίωμα να κουνάει το δάχτυλο στους νέους διδακτικά και με αστειάκια αμφίβολου γούστου και παρωχημένης αργκό του 1980.

Η όλη συμβολική της κίνησης είναι προβληματική: Είναι σαν να υπονοείται ότι οι νέοι χρειάζονται εκπαίδευση και μόρφωση, δηλαδή εντέλει χειραγώγηση σε σχέση με το ζήτημα του κορονοϊού. Παλιότερα ο πρωθυπουργός είχε μιλήσει άκομψα για τους «ψεκασμένους», διχάζοντας τον ελληνικό λαό. Σήμερα διατείνεται ότι για να εμβολιαστούν οι νέοι, πρέπει να πάρουν λεφτά που θα πάνε κυρίως στην πολιτισμική τους εκπαίδευση. Αυτό δίνει πολλαπλά λάθος μηνύματα. Είναι και μια φτηνή εξαγορά των συνειδήσεων των νέων, όπως ειπώθηκε κατά κόρον στον αντιπολιτευτικό δημόσιο λόγο. Αλλά το κύριο πρόβλημα είναι ότι ένα ζήτημα υγειονομικό συνδέεται ατυχέστατα με ζητήματα παιδείας και πολιτισμού, δακτυλοδεικνύοντας ως πρόβλημα τη νέα γενιά. Πρόκειται για τον χαρακτηριστικό αυταρχικό πατερναλισμό της Δεξιάς.

Ουσιαστικά, ο πρωθυπουργός προσπαθεί να παγιδεύσει τους νέους. Αν μεν οι νέοι προσέλθουν στον εμβολιασμό, θα παρουσιαστούν ως φτηνά εξαγορασμένοι, για 150 ευρώ, και ταπεινωμένοι από τη Δεξιά της πατερναλιστικής καταστολής. Το οποίο είναι άτοπο γιατί οι νέοι, όπως και άλλοι πολίτες μεγαλύτερων ηλικιών, είναι αναμενόμενο να πάνε ούτως ή άλλως να εμβολιαστούν και για το καλό της υγείας τους και από κοινωνική ευθύνη και αλληλεγγύη προς τους υπόλοιπους συμπολίτες. Ενώ, αν τελικά οι νέοι δεν προσέλθουν μαζικά στον εμβολιασμό, και πάλι το αποτέλεσμα είναι ότι με έμμεση ή άμεση προτροπή της κυβέρνησης, θα στραφούν οι μεγαλύτερες ηλικίες εναντίον τους. Θα παρουσιαστούν οι νέοι ως αποκομμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία, ως απρόθυμοι όχι μόνο για τον εμβολιασμό, αλλά και για την πολιτισμική τους εκπαίδευση. Δεν ξέρω αν η κυβέρνηση είναι τόσο αποκομμένη από την πραγματικότητα, ώστε να θεωρεί ότι μπορεί να προσελκύσει ψήφους με παρόμοια τεχνάσματα ηθικής φτήνιας. Το μέτρο, πάντως, είναι ταπεινωτικό για τους νέους. Αλλά ακόμη και ως «επιβράβευση» των νέων να παρουσιαστεί το μέτρο, όπως έγινε μια ανάλογη αδέξια προσπάθεια από την κυβέρνηση, πρόκειται για έναν παρωχημένο αυταρχικό πατερναλισμό που θυμίζει άλλες δεκαετίες της Δεξιάς. Ασφαλώς, οι νέοι γνωρίζουν καλά τη δολιότητα παρόμοιων μεθοδεύσεων. Και δεν μπορούν να ταπεινωθούν. Βεβαίως και θα λάβουν τις αποφάσεις τους ανεπηρέαστοι από φτηνά μανατζερίστικα τρικ. Και θα καταφανεί στις συνειδήσεις πόσο «από άλλο κόσμο» άσχετο με τους νέους είναι η παρούσα κυβέρνηση που μοιάζει να θεωρεί τη νεολαία ως δήθεν επηρεαζόμενη από φτηνά κόλπα.

Όμως, μια πολύ μεγάλη ζημιά θα έχει γίνει στις συνειδήσεις: Ως ΜέΡΑ25 λυπούμαστε που η κυβέρνηση απαξιώνει εκ προοιμίου και εντέλει ευτελίζει ένα σημαντικό μέτρο, όπως η παροχή προπληρωμένων καρτών από το Δημόσιο στους πολίτες ως άμεση ενίσχυση. Ένα μέτρο που θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί με τρόπο καινοτόμο και φιλολαϊκό, εφαρμόζεται με έναν κακής ποιότητας «εντερπρενερικό» τρόπο μόνο για συγκεκριμένες δακτυλοδεικτούμενες ομάδες και μόνο προς συγκεκριμένες εταιρείες. Αν αύριο μια άλλη κυβέρνηση θελήσει να εφαρμόσει το εργαλείο των προπληρωμένων ψηφιακών καρτών, όπως το ΜέΡΑ25 έχει προτείνει εξαρχής, αυτό θα έχει συνδεθεί με την αναξιοπρέπεια, τον ευτελισμό και τον διχασμό. Και είναι κρίμα!

Προς ένα νέο «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων» για τις γυναίκες;

Ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός για το «συνέδριο υπογεννητικότητας» και η κυβερνώσα παράταξη ψήφισε νομοσχέδιο που στις πρώτες κιόλας διατάξεις του αυξάνει τον χρόνο της επιτρεπόμενης υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατά δύο έτη, από τα 50 στα 52. Ο προφανής σκοπός της κυβέρνησης είναι να μετατραπούν τα κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε κέντρα «τουρισμού υγείας» με την κυβέρνηση να βάζει το κέρδος των ιδιωτών πάνω από τη μέριμνα της υγείας των γυναικών, την οποία είναι πρόθυμη να θυσιάσει. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει βάλει μυαλό από τη σωρεία αντιδράσεων προς τη λογική του πρόσφατου σχεδιαζόμενου «συνεδρίου υπογεννητικότητας». Αντιδράσεις που δείχνουν ότι η κοινωνία ανθίσταται στη στροφή προς τον συντηρητισμό που επιχειρεί η κυβέρνηση και αρνείται την εργαλειοποίηση της γυναίκας και του σώματός της για αλλότριες σκοπιμότητες που εντέλει ανάγονται στο ιδιωτικό κέρδος. Είναι υποκρισία τη στιγμή που το εργασιακό νομοσχέδιο καταλύει κατάφωρα κάθε ελπίδα στα νεαρά εργαζόμενα ζευγάρια να κάνουν οικογένεια να δείχνει η κυβέρνηση υποκριτική ευαισθησία για τη δημιουργία νέων οικογενειών. Αν η κυβερνώσα παράταξη νοιαζόταν για το μέλλον της χώρας μας, αυτό θα είχε αποτυπωθεί κατ’ εξοχήν στα εργασιακά νομοσχέδια γιατί από αυτά εξαρτάται αν θα έχουμε νέες οικογένειες. Όμως η Νέα Δημοκρατία προβάλλει τη συντηρητική και ανάλγητη ιδεολογική της ταυτότητα με κυνική συνέπεια. Από τη μια καταστρέφει την ελπίδα των εργαζομένων να κάνουν οικογένεια. Από την άλλη, φέρνει ρυθμίσεις για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή με γνώμονα το κέρδος των ιδιωτών και όχι την υγεία της μητέρας.

Στις πρώτες διατάξεις του νομοσχεδίου υγείας, όμως, εκπλήσσει πολύ αρνητικά και το γεγονός ότι θεσπίζεται «Ηλεκτρονικό Αρχείο Παροχής Υγείας», όπου θα καταγράφονται μεταξύ άλλων στοιχείων ο μητρικός θηλασμός, οι αμβλώσεις, η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και οι τοκετοί ως στοιχεία για την εκπλήρωση της αποστολής του Υπουργείου Υγείας. Αντί το Υπουργείο να υπηρετεί το αντικείμενό του, που είναι η υγεία των γυναικών, ασχολείται με το φακέλωμά τους που θα μπορούσε δυνητικά να μετατραπεί σε κάτι σαν ένα σύγχρονο «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων». Η κυβέρνηση χαϊδεύει μισογυνικά και συντηρητικά αντανακλαστικά παρωχημένων εποχών ελέγχου και εργαλειοποίησης του γυναικείου σώματος, εποχών που ελπίζουμε να μην ξανάρθουν. Αλλά και γενικότερα το σύστημα καταγράφει λεπτομερώς ποιοι εργάζονται και πού, ποιοι νοσηλεύθηκαν, πού και γιατί νοσηλεύθηκαν, τι συνταγογραφήθηκε, σε ποιον και γιατί. Μια κυβέρνηση που είχε χάσει τον έλεγχο στις πιο κρίσιμες στιγμές της πανδημίας, τώρα εκ των υστέρων θεσπίζει καταγραφή των πάντων για τουλάχιστον 20 έτη. Οι όποιες διαβεβαιώσεις για κωδικοποίηση και κρυπτογράφηση των δεδομένων δεν είναι αρκετές. Στην πράξη, γνωρίζουμε καλά, ότι ένα τόσο τεράστιο σύστημα δεν μας διασφαλίζει ούτε μπορεί να διασκεδάσει τις ανησυχίες των πολιτών από τη στιγμή που στις εν λόγω διατάξεις προβλέπονται η ανάθεση, ο σχεδιασμός, η υλοποίηση και η επεξεργασία του συστήματος σε παραπάνω από έναν εκτελούντες και προβλέπεται μέχρι και η πώληση από το Υπουργείο Υγείας δεδομένων του συστήματος, χωρίς να προσδιορίζονται τα υποκείμενα των δεδομένων. Ο συγκεντρωτισμός των δεδομένων σε ένα τόσο μεγάλο σύστημα προκαλεί σημαντικό κίνδυνο να υπάρξουν διαρροές σε ιδιώτες για εμπορική χρήση και κερδοσκοπική αξιοποίηση.

Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι μια κυβέρνηση που αρνείται τις συνταγματικές υποχρεώσεις του κράτους ως προς το ανελαστικό αγαθό, που είναι η υγεία, και το μετακυλίει είτε στη φιλανθρωπία των λίγων ισχυρών, είτε στην «ατομική ευθύνη» των πολλών αδύναμων, εντέλει προσπαθεί να στοχοποιήσει και να παγιδεύσει τους πιο ευαίσθητους, δηλαδή τους νέους και τις γυναίκες. Για αυτό και μια φεμινιστική απάντηση στη λαίλαπα οφείλει να συμπεριλαμβάνει κατ’ εξοχήν τα ευρύτερα ζητήματα υγείας και κοινωνικής πολιτικής.

*βουλεύτρια Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25

Πηγή

Αλλαγές στις πτήσεις εσωτερικού προς νησιωτικούς προορισμούς

 Αλλαγές έρχονται από τη Δευτέρα 5 Ιουλίου στις προϋποθέσεις για τις πτήσεις εσωτερικού από την ηπειρωτική χώρα προς νησιωτικούς προορισμούς με στόχο τον περιορισμό της διασποράς του COVID-19. Πλέον, θα απαιτείται είτε πιστοποιητικό εμβολιασμού, είτε αρνητικό rapid test ή PCR είτε πιστοποιητικό νόσησης. Ο έλεγχος των εγγράφων θα πραγματοποιείται από τους υπαλλήλους των αεροπορικών εταιρειών και δειγματοληπτικά από τις αστυνομικές αρχές.

Τροποποιούνται οι προϋποθέσεις για τις πτήσεις εσωτερικού από την ηπειρωτική χώρα προς νησιωτικούς προορισμούς με ισχύ από τη Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021 έως τη Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021 και ώρα 06:00 το πρωί σύμφωνα με ανακοίνωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, έχοντας ως στόχο τον περιορισμό της διασποράς της νόσου COVID-19. Νέο καθεστώς μετακινήσεων με πλοία προς τα νησιά από τη Δευτέρα.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη ΝΟΤΑΜ της ΥΠΑ, όλοι οι επιβάτες πτήσεων εσωτερικού προς νησιωτικούς προορισμούς, οφείλουν να πληρούν μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις:

1. Να έχουν ολοκληρώσει προ τουλάχιστον δεκατεσσάρων (14) ημερών τον εμβολιασμό για κορονοϊό COVID-19 και να προσκομίσουν βεβαίωση/πιστοποιητικό εμβολιασμού, που να έχει εκδοθεί μέσω της ιστοσελίδας. Εφόσον πρόκειται για αλλοδαπούς προερχόμενους από το εξωτερικό να προσκομίζουν βεβαίωση/πιστοποιητικό εμβολιασμού, στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, γερμανική, ισπανική, ιταλική ή ρωσική γλώσσα, το οποίο να έχει εκδοθεί από δημόσια αρχή σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία. Το πιστοποιητικό εμβολιασμού περιλαμβάνει το ονοματεπώνυμο του προσώπου, τον τύπο του διενεργηθέντος εμβολίου και τον αριθμό των δόσεων. Εναλλακτικά οι ταξιδιώτες μπορούν να φέρουν, σε ψηφιακή ή έντυπη μορφή, ευρωπαϊκό ψηφιακό πιστοποιητικό COVID-19 (EU DIGITAL COVID-19 CERTIFICATE ) στο οποίο περιέχονται πληροφορίες σχετικά με τον εμβολιασμό ή το αποτέλεσμα του τελευταίου ελέγχου (rapid test 48 ωρών ή PCR 72 ωρών) ή τη νόσηση από τον κορονοϊό COVID-19.
2. Να έχουν διαγνωσθεί αρνητικοί είτε σε εργαστηριακό έλεγχο για κορονοϊό COVID-19 με τη μέθοδο PCR που έχει διενεργηθεί με τη λήψη στοματοφαρυγγικού ή ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος εντός των τελευταίων εβδομήντα δύο (72) ωρών πριν την προγραμματισμένη ώρα ταξιδίου ή εντός σαράντα οκτώ (48) ωρών πριν από την άφιξή τους ως προς τον έλεγχο με rapid test. Εφόσον πρόκειται για αλλοδαπούς προερχόμενους από το εξωτερικό, μπορούν να προσκομίζουν βεβαίωση αρνητικού τεστ, στην ελληνική, αγγλική, γαλλική, γερμανική, ισπανική, ιταλική ή ρωσική γλώσσα.
3. Να επιδεικνύουν πιστοποιητικό νόσησης που εκδίδεται τριάντα (30) ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως εκατόν ογδόντα (180) ημέρες μετά από αυτόν.

Η υποχρέωση των προϋποθέσεων ισχύει για παιδιά από δώδεκα (12) ετών και άνω.

Στους χώρους προσέλευσης και αναμονής εντός αεροδρομίων, καθώς και κατά τη διάρκεια των αεροπορικών πτήσεων, το προσωπικό και οι επιβάτες υποχρεούνται να φέρουν μάσκα προστασίας. Επίσης οι επιβάτες υποχρεούνται να συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις του μόνιμου και έκτακτου προσωπικού των αεροδρομίων ή των αεροπορικών εταιρειών που επιφορτίζεται με τα καθήκοντα εποπτείας, διαχείρισης πλήθους και υποβοήθησης των επιβατών, προκειμένου να τηρούνται οι αναγκαίες αποστάσεις και να διασφαλίζεται η ελεγχόμενη επιβίβαση-αποβίβαση και αναμονή προς αποφυγή συνωστισμού.

Ο έλεγχος των παραπάνω εγγράφων πραγματοποιείται από τους υπαλλήλους των αεροπορικών εταιρειών και δειγματοληπτικά από τις αστυνομικές αρχές.

Πηγή

"Μας καθυστέρησαν"! Το ελληνικό φάρμακο που τελειώνει τον κoβιvτ σε 48 ώρες

 

"Μας καθυστέρησαν"! Το ελληνικό φάρμακο που τελειώνει τον κoβιvτ σε 48 ώρες - YouTube