Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Nikos Antypas
First performance/recording: Alkistis Protopsalti
Слова: Лина Николакопулу
Музыка: Никос Антипас
Первое исполнение: Алкистис Протопсалти
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη (πραγματικό όνομα: Άλκηστις-Σεβαστή Αττικιουζέλογλου (Αλεξάνδρεια, 18 Οκτωβρίου 1954) είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια. Διετέλεσε αναπληρώτρια υπουργός Τουρισμού της Ελλάδας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου από τις 27 Αυγούστου έως τις 23 Σεπτεμβρίου 2015.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες συνθέτες, στιχουργούς και σκηνοθέτες.
Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε επίσημες εκδηλώσεις, μεταξύ άλλων στη Σύνοδο Κορυφής των Ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Σύνοδο Κορυφής των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον εορτασμό των 35 χρόνων της Ελληνοκινεζικής φιλίας στο Θέατρο της Απαγορευμένης Πόλης στο Πεκίνο, στον εορτασμό της επαναλειτουργίας της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, στις εκθέσεις Εxpo στην Λισσαβόνα και το Βερολίνο, σε εκδηλώσεις του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Έχει ερμηνεύσει τραγούδια στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης και στην 'Οπερα της Μόσχας.
Πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1954 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες ομογενείς. Ο πατέρας της ήταν χειρουργός. Αρχές της δεκαετίας του 1960 η οικογένεια της μετακομίζει, λόγω των αντιαποικιακών εξεγέρσεων στην Αίγυπτο, στην Αθήνα. Στην εφηβεία θα ασχοληθεί με τον αθλητισμό και ιδίως με το στίβο. Ενώ φαινόταν ότι θα ακολουθήσει καριέρα στον αθλητισμό, μετά από προτροπές φίλων κάνει μια ακρόαση με το Δήμο Μούτση, ο οποίος αναγνωρίζει το ταλέντο της στο τραγούδι και σύντομα κυκλοφορεί δίσκο με συμμετοχή της το 1975, ηΤετραλογία, με τραγούδια βασισμένα σε ποιήματα των Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσου και Καρυωτάκη. Ο Μούτσης θα δώσει στην τραγουδίστρια το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πρωτοψάλτη. Πρώτη εμφάνιση σε συναυλία γίνεται το 1975 στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη.
Επόμενες συνεργασίες
Ακολουθούν δίσκοι και συνεργασίες με μουσικούς και συνθέτες της εποχής, όπως τους Ηλία Ανδριόπουλο, Διονύση Σαββόπουλο, Σταύρο Ξαρχάκο, Γιάννη Σπανό. Το 1985 συνεργάζεται με το συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη, παιδικό της φίλο. Ο δίσκος Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, γίνεται σταθμός στην καριέρα της. Θα ακολουθήσει ο δίσκος Ανθρώπων έργα και άλλες συνεργασίες, όπως Δικαίωμα, Τρίτο στεφάνι, Όταν έρχονται οι φίλοι μου.
Ακολουθούν συνεργασίες με τον Γιάννη Σπανό, τον Σταμάτη Σπανουδάκη, τον Ηλία Ανδριόπουλο, και τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς. Σταθμός στην μουσική της διαδρομή η συνεργασία της με το Νίκο Αντύπα η οποία θα δημιουργήσει τους δίσκους Σαν ηφαίστειο που ξυπνά, και Υδρόγειες σφαίρες, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Οι παραστάσεις στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου έγραψαν ιστορία στα μουσικά δρώμενα και δισκογραφήθηκαν με το Σαν Ηφαίστειο που ξυπνά LIVE. Καταγράφηκαν 300 και πλέον παραστάσεις εντός και εκτός συνόρων. Ακολουθεί ο δίσκος Πες μου θάλασσα με τη συνεισφορά διαφόρων συνθετών / στιχουργών, μεταξύ των οποίων ο Αντώνης Μιτζέλος και η Δήμητρα Γαλάνη μαζί με την οποία η Πρωτοψάλτη θα εμφανιστεί στο χώρο Vox την περίοδο 2004 - 2006. Ακολουθεί το Να σε βλέπω να γελάς (2004), που σε τρία τραγούδια η μουσική είναι του μουσικού Στέφανου Κορκολή με τον οποίο έκαναν live παραστάσεις για δύο χρόνια στο Gazarte με ιδιαίτερη επιτυχία.
Μετέφερε την Ολυμπιακή φλόγα στην γέφυρα του Ρίου και τραγούδησε στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004. Σειρά έχει ο δίσκος Στο ωραιότερο σημείο του οποίου μεγάλη επιτυχία είχε το τραγούδι Πάμε Χαβάη. Ακολούθησε τον Μάρτιο του 2010, ο δίσκος Φανερά Μυστικά, ο πρώτος που δόθηκε στην κυκλοφορία μέσω εφημερίδας. Επίσης δάνεισε την φωνή της και τραγούδησε στο ρόλο της μητέρας Γκόθελ στην ταινία του Walt Disney Μαλλιά Κουβάρια. Τραγούδησε τα κυρίως τραγούδια στην Παναγία των Παρισίων του Disney. Το καλοκαίρι του 2012 κυκλοφόρησε το Για Που Τραβάς Ελπίδα σε μουσική Ευανθίας Ρεμπούτσικα με την οποία έκαναν παραστάσεις στο Παλλάς. Προσωπικός της δίσκος είναι το Θέα Παραδείσου, που κυκλοφόρησε το 2014 σε μουσική Νίκου Αντύπα. Ακολούθησε το cd Μυστικό Τοπίο, ένα live από την συνεργασία της με την Συμφωνική του Δήμου Αθηναίων.
Τον Ιούνιο του 2013 έλαβε μέρος στη Διεθνή Ανθρωπιστική συναυλία με τίτλο “Hope for a wind of change in Iran” που έγινε στο Βερολίνο όπου συμμετείχαν καλλιτέχνες απ΄όλο τον κόσμο όπως ο Albano, o Henry Padovani των Police, o Ebi.
Πολιτική
Από τις 28 Αυγούστου έως τις 21 Σεπτεμβρίου του 2015 ίδιου διετέλεσε αναπληρώτρια υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού αρμόδια για τον Τουρισμό στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Βασιλικής Θάνου.
Η Λίνα (Ευαγγελία) Νικολακοπούλου (Μέθανα Αττικής, 30 Ιουνίου 1957) είναι Ελληνίδα ποιήτρια και στιχουργός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στα Μέθανα. Η μητέρα της ήταν δασκάλα και ο πατέρας της στρατιωτικός.
Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα κινηματογραφίας στη σχολή Σταυράκου, σκηνοθεσίας θεάτρου στη σχολή του Πέλου Κατσέλη, αλλά και κλασικής κιθάρας στο Εθνικό και Ελληνικό Ωδείο Αθηνών.
Δισκογραφία
Το όνομα της είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό του Σταμάτη Κραουνάκη, τον οποίο γνώρισε το 1976, όταν ήταν συμφοιτητές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. «Η συνάντησή μας ήταν μοιραία, ήμουν πάρα πολύ ήσυχη μαζί του. Ο άνθρωπος αυτός καταλάβαινε τι έλεγα και αυτό με γέμιζε ευτυχία...» ομολογεί η ίδια και ο Κραουνάκης τη χαρακτηρίζει «γεννημένη ποιήτρια». Μαζί του, θα τη γνωρίσουμε το 1981 με το τραγoύδι «Να σoυ λερώvω τo φιλί» που ερμήνευσε η Βίκυ Μοσχολιού, από το οποίο και πήρε το όνομά του ο συγκεκριμένος δίσκος, «Σκoυριασμέvα χείλια». Το 1982, ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου παρουσιάζουν τηv πρώτη oλoκληρωμέvη τους δoυλειά. Είναι ο δίσκος «Σαριμπιντάμ... θα πει τρελαίνομαι» με ερμηνεύτρια τη Χριστιάνα. «Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ» (1985), «Μαμά γερνάω» (1988), «Ανθρώπων έργα» (1993), είναι κάποιες από τις συνεργασίες κορυφής με τον Σταμάτη Κραουνάκη, που είχαν και μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μετά από αρκετά χρόνια χωρίς ολοκληρωμένη συνεργασία, ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου, το 2005, γράφουν το δίσκο «Ισόβια» με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός.
Έχει γράψει τη μουσική σε δύο τραγούδια, σε στίχους δικούς της: στο τραγούδι «Ανεβάσαμε» στο δίσκο «Δεν έχω ιδέα» (1989), το οποίο ερμήνευσε η ίδια, και το «Ανακαλύψαμε κάτι παλιό» στο δίσκο «Ανάσα η τέχνη της καρδιάς» (1995) που ερμήνευσε η Δήμητρα Γαλάνη.
Θέατρο και μουσικές παραστάσεις
Με το θέατρο ασχολήθηκε σαν συγγραφέας κειμένων επιθεώρησης σε συνεργασία με τον Σταμάτη Φασουλή και τη Δήμητρα Παπαδοπούλου. Έγραψε χορικά για τις κωμωδίες του Αριστοφάνη Λυσιστράτη σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, Πλούτος σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, καθώς και για την παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. Τρωάδες σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Σταθμός θεωρείται η παράσταση Έκτο πάτωμα (1992) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Έξαρχου, στην οποία γράφει τους στίχους σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη. Έχει επιμεληθεί μουσικά προγράμματα από το 1985, αρχικά μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Ανδρέα Βουτσινά και τον Μανώλη Παντελιδάκη: «Λεωφόρος Α'», «Λεωφόρος Β'», «ZOOM», «Γκάζι», «Τα παιδιά της Πειραιώς», «ΡΟΔΟΝ», με κύρια ερμηνεύτρια την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και οι οποίες παρουσιάστηκαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κύπρο και Η.Π.Α. Αυτά τα προγράμματα αποτέλεσαν τις πρώτες μουσικές παραστάσεις στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια επιμελείται προγράμματα όπως το «Χάραμα» με τη Δήμητρα Γαλάνη, «Η νύχτα κατεβαίνει» με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, «Οδός Νεφέλης» με τη Χάρις Αλεξίου, «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, «Cine Κεραμικός» με τη Χάρις Αλεξίου και πολλά άλλα. Προγράμματα που στέφθηκαν με επιτυχία, ανατρέποντας την τρέχουσα αντίληψη περί νυχτερινής διασκέδασης. Το τραγούδι γίνεται παράσταση, συγκεκριμένης διάρκειας, με σκηνοθέτη, σκηνογράφο και με προσεγμένο φωτισμό και ήχο. Επίσης, έχει γράψει ένα θεατρικό έργο με αποσπασματικά κείμενα της, διανθισμένα με ποιήση Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και της ίδιας, μελοποιημένη από τον συνθέτη Φίλιππο Τσαλαχούρη. Το έργο «Σταγόνα στα Γόνατα» σε σκηνοθεσία Γιάννη Λαπάτα, ανέβηκε το 2001, σε αφήγηση - ερμηνεία της Ρουμπίνης Βασιλακοπούλου. Η πιο πρόσφατη συμμετοχή της στα θεατρικά πράγματα είναι οι στίχοι του μουσικού θέματος της επιθεώρησης του Σταμάτη Φασουλή «Το τρέντυ θα σφυρίξει τρεις φορές».
Τραγούδια της Λίνας Νικολακοπούλου έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες: Ισραήλ, Τουρκία, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Γαλλία και Ισπανία. Το 1991, κυκλοφόρησε από τις μουσικές εκδόσεις «Φίλιππος Νάκας» μία συλλογή στίχων της, από τη δεκαετία '80 -'90, με τον τίτλο Ολογράφως.
Συνεργασίες
Έχει συνεργαστεί, γνωρίζοντας μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, με μεγάλα ονόματα στον ελληνικό και διεθνή χώρο του τραγουδιού: Νίκος Αντύπας, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Κώστας Καλδάρας, Θάνος Μικρούτσικος, Άρα Ντινκτζιάν, Στινγκ, Νίκος Κυπουργός, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Χρήστoς Νικoλόπoυλoς, Γιώργoς Ζήκας, Μίκης Θεοδωράκης, Αντώνης Μιτζέλος, Σταύρος Ξαρχάκος, Κίκι Λέσεντριτς, Γκόραν Μπρέγκοβιτς, Δήμητρα Γαλάνη, Θοδωρής Βουτσικάκης, Άρα Ντινκτζιάν και πολλούς άλλους. Ακόμη, το 1998 έγραψε στίχους για τρία ανέκδοτα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, στο δίσκο της Δήμητρας Γαλάνη «Χορός με τη σκιά μου».
Έχουν τραγουδήσει τραγούδια της: Μιχάλης Χατζηγιάννης, Βίκυ Μοσχολιού, Χάρις Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Μαvώλης Μητσιάς, Γιώργος Μαρίνος, Ελένη Δήμου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Πάριος, Τάvια Τσαvακλίδoυ, Κώστας Μακεδόvας, Μαvώλης Λιδάκης, Βασίλης Λέκκας, Γιώργος Νταλάρας, Μαρινέλλα, Ελένη Βιτάλη, Αρλέτα, Δημήτρης Μητροπάνος, Λίτσα Διαμάντη, Μίλβα και άλλοι.
Η Λίνα Νικολακοπούλου ανήκε στην ομάδα των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004, ως σύμβουλος λογοτεχνίας και γραπτού λόγου. Έγραψε τους στίχους για το τραγούδι της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας, «Να το φως», σε μουσική Trevor Horn, το οποίο ερμήνευσε ο Γιάννης Κότσιρας. Τον Σεπτέμβριο του 2004 τιμήθηκε με το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο.
Ο Νίκος Αντύπας ήταν Έλληνας συνθέτης, ενορχηστρωτής και ντράμερ. Είναι μια από τις εμβληματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Υπήρξε μέλος των Socrates (Drank the Conium) στα τύμπανα, ενορχήστρωσε δίσκους των Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα και της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, ενώ στη δεκαετία του '90 κυκλοφόρησε μια σειρά επιτυχημένων δίσκων με την Χαρούλα Αλεξίου και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, μεταξύ άλλων. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Καλλιθέα στις και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη και το Παγκράτι. Οι γονείς του έχουν ρίζες από τον Πόντο και τα Ταταύλα (σημερινό Kurtuluş) της Κωνσταντινούπολης.
Μουσικό έργο
Ο Νίκος Αντύπας υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες, ενορχηστρωτές και ντράμερ της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. Η καριέρα του, που διήρκεσε περισσότερες από πέντε δεκαετίες, άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στο ελληνικό μουσικό στερέωμα, επηρεάζοντας τόσο τη ροκ όσο και την έντεχνη σκηνή.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μετά, επιβλήθηκε στο έντεχνο ευρωπαϊκών προδιαγραφών τραγούδι, ως συνθέτης, με συνεχείς και πολύ επιτυχημένους δίσκους, συνεργαζόμενος κυρίως με την στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου, αλλά και με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και με ερμηνεύτριες-ερμηνευτές όπως οι Ελευθερία Αρβανιτάκη, Χάρις Αλεξίου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Μαρινέλλα, Νάνα Μούσχουρη, Γιώργος Νταλάρας,Καίτη Γαρμπή, Νίνα Λοτσάρη κ.ά.
Η πορεία του στα μουσικά πράγματα υπήρξε απίστευτα επιτυχημένη την τελευταία 30ετία, όμως οι βάσεις αυτής της σίγουρα εντυπωσιακής διαδρομής θα μας πάνε πίσω στο χρόνο, στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, όταν ο Νίκος Αντύπας ξεκινούσε την πορεία του στη μουσική, παίζοντας με ροκ συγκροτήματα και δημιουργώντας σιγά-σιγά το προφίλ ενός εξαιρετικού session οργανοπαίκτη (σε στούντιο-συναυλίες) και ενορχηστρωτή.
Όπως γίνεται αντιληπτό ο Νίκος Αντύπας συνδέεται ήδη από το ξεκίνημά του με ξεχωριστές ή και κορυφαίες στιγμές του ελληνικού ροκ, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει κτήμα όλων.
Μαθητής ακόμη, στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο Νίκος Αντύπας, που ξεκινά ως κιθαρίστας, παίζει με τους Reflections, αλλά η πρώτη να την πούμε επαγγελματική μπάντα του ήταν οι Ιωνάθαν, το 1971, που αρχικά λεγόταν Άρπα του Αβεσσαλώμ.
Ο Παύλος Βακατάτσης, πολύ γνωστός από τη συμμετοχή του στους Σπυριδούλα αργότερα (όπως και από προσωπικούς δίσκους) ήταν πίσω από τους Ιωνάθαν, τους οποίους συμπλήρωναν ο Βασίλης Ρακόπουλος ηλεκτρική κιθάρα, ο Νισήμ Λεβή ακουστική κιθάρα, ο Νίκος Δόικας μπάσο και Νίκος Αντύπας ντραμς. Το single των Ιωνάθαν από το 1971. Ντραμς παίζει ο Νίκος Αντύπας. Οι Ιωνάθαν ήταν ένα καλό ή και πολύ καλό ροκ συγκρότημα, αν κρίνουμε από το μοναδικό 45άρι τους με τα τραγούδια (συνθέσεις του Παύλου «Ιωνάθαν» Βακατάτση) «Στο τσίρκο / Αναγνώρισις» [Olympic, 1971], παίζοντας συχνά σε συναυλίες, μαζί με τους Socrates Drank the Conium και άλλες μπάντες της εποχής. Σε μια συνέντευξή τους στο περιοδικό «Φαντάζιο», στην Όλγα Μπακομάρου, εκείνη την εποχή (φθινόπωρο του ’71) έλεγαν οι Ιωνάθαν:
«Θαυμάζουμε τους Pink Floyd, τους Procol Harum, τους Crosby, Stills, Nash & Young. Από τους έλληνες καλλιτέχνες μας αρέσουν ο Γιώργος Ρωμανός, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ενώ για τα ελληνικά συγκροτήματα πιστεύουμε ότι βρίσκονται στο στάδιο του πειραματισμού ακόμη. Ελπίδες πάντως για κάτι καλύτερο μας δίνουν οι Poll, οι Socrates, ο Πουλικάκος με τον Εξαδάκτυλο και οι Πελόμα Μποκιού».
Βαρύ το χέρι του Νίκου Αντύπα από την αρχή...
Οι Ιωνάθαν όμως ήταν θνησιγενείς κι έτσι το 1972 ο Νίκος Αντύπας εισέρχεται, ως ντράμερ, σε μία από τις τελευταίες φάσεις των Sounds, που τότε ήταν κάπως «ανοιχτοί» σαν ομάδα, με διάφορα μέλη να πηγαίνουν και να έρχονται. Ήταν όμως παράλληλα και η πιο ώριμη φάση τού ιστορικού αυτού γκρουπ, όταν στην line-up, εκτός από τον Νίκο Αντύπα, συμμετείχαν ο Ιταλός Carlo Argenziano σε πιάνο, όργανο και ο Γιώργος «Αλούπης» Αλεξανδρόπουλος στις κιθάρες.
Ο Νίκος Αντύπας παίζει ντραμς σ’ ένα κορυφαίο τραγούδι των Sounds, το «Παράξενο ταξείδι», που είναι κι ένα από τα ωραιότερα στην ιστορία του ελληνικού ροκ! Φωνή ο Τάκης Αντωνιάδης. Από το 45άρι «Ο χοντρός / Παράξενο ταξείδι» [Pan-Vox, 1972]. Και ήταν τότε, το 1972, όταν οι Sounds, με τον Νίκο Αντύπα στα ντραμς, και όλους τους υπολοίπους, συνοδεύουν τον Σωτήρη Κοματσιούλη στο θρυλικό πλέον δισκάκι «Επιδρομή από τον Άρη / Σαν τον άνεμο» [Pan-Vox, 1972]. Ο Νίκος Αντύπας συνδέεται ήδη από το ξεκίνημά του με ξεχωριστές ή και κορυφαίες στιγμές του ελληνικού ροκ. Η συνέχεια των Sounds είναι ουσιαστικά οι Osiris, ένα άλλο πολύ καλό συγκρότημα, στο οποίο ο ρόλος του Νίκου Αντύπα ήταν ακρογωνιαίος. Παρότι οι Osiris, το 1973, δεν έχουν ηχογραφήσει σε δίσκους ακόμη, θεωρούνται από τα πρωταγωνιστικά συγκροτήματα της σκηνής, με εμφανίσεις σε κλαμπ, τηλεόραση κ.λπ. Τον Σεπτέμβριο του ’73, για παράδειγμα, οι Osiris παίζουν στον On The Rocks, στην Βάρκιζα, μαζί με τους Sunset και τον Μάικ Ροζάκη, ενώ πετάγονται και μέχρι την Θεσσαλονίκη για να συνοδεύσουν τον Μ. Ροζάκη στο τραγούδι «Εγωισμός», που διαγωνιζόταν στο 12ο Ελληνικό Φεστιβάλ Τραγουδιού (12-14 Σεπτεμβρίου).
Και ήταν περίπου τότε, όταν θα εμφανισθούν και στην τηλεόραση του EIΡΤ, στην εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη «Δισκοθήκη για Νεολαία / Ποπ μουσική από δημοφιλή αστέρια», την οποία παρουσίαζε η ηθοποιός Γωγώ Ατζολετάκη (η εκπομπή μεταδιδόταν κάθε Κυριακή μεσημέρι, 12 με 1). Σ’ ένα επεισόδιο που έχει διασώσει ο Νίκος Μαστοράκης και είναι ανεβασμένο στο κανάλι του, στο YouTube, βλέπουμε και ακούμε τους Χάρη Χαλκίτη, Κάστορες, Osiris και Ζαν Ρομπέρ – με τους Osiris, δηλαδή τους Πάνο Καρμπουλώνη κιθάρα, Γιάννη Αγαπητό μπάσο, Μάκη Τσιλίφη πιάνο, πλήκτρα, Διώνη τραγούδι και Νίκο Αντύπα ντραμς να διασκευάζουν εξαιρετικά τα “Easy livin’” (Uriah Heep) και “Colours” (Donovan). Τα ξένα τραγούδια ήταν το ατού των Osiris κι έτσι, κάποια στιγμή ανέβηκαν στο You Tube οι διασκευές τους στα “High on the mountain”, “You’ve made me so very happy” (Blood, Sweat & Tears) και “We’re gonna have a good time”, “I just want to celebrate”, “Hey Big Brother” (Rare Earth), από ερασιτεχνικές, αλλά καλές εγγραφές, από τις εμφανίσεις του γκρουπ στο κλαμπ On the Rocks, ανάμεσα στα χρόνια 1973-1975.
Και από δίσκους; Ελάχιστα πράγματα. Δύο τραγούδια μόνο, τα «Παντάπ» και «Μίλησε ο Θεός», στη συλλογή «Ρυθμός και Νειάτα / Rhythm and Youth» [Pan-Vox, 1975], που, παρότι είχαν ελληνικό στίχο, ήταν επίσης διασκευές. Το πρώτο ήταν το “Ba-dup” των Αμερικανών Damnation of Adam Blessing ή απλώς Damnation και το δεύτερο το “Devil’s on the loose” των Γερμανών Rattles. Φοβερή μπάντα οι Osiris –από τους οποίους πέρασε και η τραγουδίστρια Πωλίνα κάποια στιγμή– εντελώς αδικημένη από την δισκογραφία. Βαρύς και γεμάτος ήχος, με τον Νίκο Αντύπα στο στοιχείο του.
Η επόμενη στάση για τον Νίκο Αντύπα ήταν οι Sunset στους οποίους εισέρχεται το 1976. Οι Sunset είχαν δημιουργηθεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και μέχρι το 1974 δεν είχαν ηχογραφήσει κάτι σε δίσκο – έπαιζαν όμως σε κλαμπ, συμμετέχοντας και σε φεστιβάλ ποπ-ροκ συγκροτημάτων (όπως στο Θέατρο Μινώα, το 1973). Το 1974 θα τυπώσουν ένα πρώτο 45άρι στην Pan-Vox, θα κάνουν άλλο ένα στην EMI το 1975 (με την Πωλίνα), συμμετέχοντας με δύο κομμάτια και στο LP «Επί Σκηνής» (από ζωντανή ηχογράφηση στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης), ενώ το 1976 θα βγάλουν κι ένα τρίτο δισκάκι, με τον Νίκο Αντύπα πλέον στην σύνθεσή τους. Το δισκάκι αυτό περιλάμβανε τα τραγούδια τους «Δος μου αν θες το χέρι σου / Μόνο εσύ» [Polydor], με το δεύτερο απ’ αυτά να έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία, καθώς αποτελεί το πρώτο τραγούδι που συνέθεσε και δισκογράφησε ποτέ ο Νίκος Αντύπας (σε στίχους Robert Williams).
Την επόμενη χρονιά (1977) οι Sunset, δηλαδή οι Τάκης Τσώνης κιθάρες, Κώστας Παπαδούκας πλήκτρα, Στέλιος Κιούκης μπάσο, Άλκης Τσάρτας κρουστά και Νίκος Αντύπας ντραμς (όλοι τραγουδούσαν εν τω μεταξύ) θα ηχογραφήσουν στην Polydor ένα LP, που είχε ως τίτλο το όνομά τους. To άλμπουμ περιλαμβάνει κυρίως διασκευές τραγουδιών των Bee Gees, Tarney & Spencer, Billy Ocean, Mud, Eric Carmen, Daniel Sahuleka κ.λπ., που μπορεί να είναι παιγμένες εξαιρετικά, καθότι οι μουσικοί είναι πρώτης τάξεως, αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει εδώ κάτι ιδιαίτερο. Ή μάλλον υπάρχει, και είναι αυτό το πολύ καλό, πρωτότυπο instrumental του Κώστα Παπαδούκα, στο οποίο ο Νίκος Αντύπας έχει δύο-τρία πολύ ωραία «γεμίσματα». Οι Sunset θα βγάλουν άλλον ένα δίσκο συνοδεύοντας τον Robert Williams στο “Live” του [Polydor, 1979], όμως από το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς ο Νίκος Αντύπας θα είναι πλέον μέλος των Socrates, που ήδη είχαν την ιστορία τους.
Έχοντας πάντα σταθερούς τους Γιάννη Σπάθα κιθάρες και Αντώνη Τουρκογιώργη κιθάρες, τραγούδι, στη σύνθεσή τους, οι Socrates επιχειρούν, στα τέλη των σέβεντις και τις αρχές των έιτις, να κάνουν μια καινούρια αρχή – παρότι το ροκ, όχι μόνο σαν κοινωνικοπολιτικό, μα και σαν αισθητικό δεδομένο, έχει πλέον πιάσει πάτο. Συμπληρώνουν την line-up τους με τους Γιώργο Ζηκογιάννη μπάσο, Παύλο Αλεξίου πλήκτρα και Νίκο Αντύπα ντραμς, κρουστά, και ξεκινούν, άλλη μια φορά, για δίσκους και συναυλίες. To τρίτο single των Sunset από το 1976, που περιέχει την πρώτη σύνθεση του Νίκου Αντύπα, το τραγούδι «Μόνο εσύ». Ένα πρώτο LP είναι το “Waiting for Something”. Για τον ροκ ήχο του 1980 είναι ένα αξιοπρεπές άλμπουμ, με καλές συνθέσεις ή και πολύ καλές (μια-δυο), αλλά δεν παύει, με τα δεδομένα της εποχής, να ακούγεται... παλιομοδίτικο. Άσσοι μουσικοί, που έπαιζαν όμως, τότε, για ένα μάλλον αλλοπρόσαλλο κοινό και με κάπως ακατανόητους στίχους. Βέβαια οι Socrates, από το ξεκίνημά τους ήδη, είχαν πάντα κατά νου (και) την καριέρα στο εξωτερικό και σ’ αυτή τη φάση τους την πλησίασαν περισσότερο από ποτέ. Ως τρίο πλέον (Σπάθας-Τουρκογιώργης-Αντύπας) οι Socrates θα ηχογραφήσουν το “Breaking Through” [MINOS, 1981] και ακολούθως το “Plaza” [Virgin, 1983], με την βοήθεια και βρετανικού staff, όπως τον στιχουργό Gary Osborne, την τραγουδίστρια Kiki Dee, τον παραγωγό Vic Coppersmith-Heaven κ.ά. Το νέο συμβόλαιό τους με την Virgin θα τους βγάλει, λοιπόν, στην Βρετανία, παίζοντας σε κλαμπ (Dingwalls) μα και στο Hammersmith Odeon (Απρίλιος του ’83) ως support των hard-rockers UFO. Το 1986, η μπάντα αφήνοντας μια σημαντική παρακαταθήκη, έγραψε τον επίλογο.
Στη πορεία, ο Νίκος Αντύπας συνεργαζόμενος με τον Γιάννη Σπάθα, ενορχηστρώνει, το 1985, τον δίσκο «Ζεστά Ποτά» [EMI / Columbia] των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα. Δύο άνθρωποι με λίγες βοήθειες σε δυο-τρία τραγούδια, παίζουν όλα τα όργανα – προφανώς πλήκτρα, κιθάρες, μπάσο, ντραμς και ό,τι άλλο έγχορδο ή κρουστό ακούγεται, δημιουργώντας «ήχο».
Είναι μια νέα αντίληψη για την ενορχήστρωση, που αποκτά έτσι πιο πολλά homemade ή home-studio χαρακτηριστικά. Ο ήχος «γεμίζει» από τις κατάλληλες στάθμες των keyboards και των κιθαρών, με τα ντραμς τοποθετημένα μπροστά να μην συνοδεύουν στο background, αλλά να πρωταγωνιστούν.
Αυτή την «συνταγή» οι Σπάθας-Αντύπας την εφάρμοσαν και σε άλλα άλμπουμ εκείνης της εποχής, με πρώτο και καλύτερο ανάμεσά τους το LP του Χρήστου Ζέρβα «Η Άλλη Άποψη» [CBS, 1985], στο οποίο οι δύο Socrates κάνουν θαύματα, διασκευάζοντας με αληθινά εμπνευσμένο τρόπο ηπειρώτικα και θεσσαλικά δημοτικά τραγούδια.
Παρακάτω μια λίστα ανά χρονιά, από το 1979 έως και το 1989, με παρουσίες του Νίκου Αντύπα σε άλμπουμ άλλων. Είναι πάρα πολλές και αυτές εδώ είναι απλώς ενδεικτικές.
1979 Γιώργος Χατζηνάσιος-Δήμητρα Γαλάνη «Εικόνες»
1980 Μάνος Λοΐζος «Για Μια Μέρα Ζωής»
1981 Yannis Beltekas “Yannis Beltekas”, Ariadne MacKinnon Andrew “Naughty Dreams”, Γιώργος Χατζηνάσιος-Δημήτρης Μητροπάνος «Τα Συναξάρια», Νίκος Καλλίτσης-Γιάννης Κοντός-Αντώνης Κολυβάς-Αφροδίτη Μάνου «Απόπειρα»
1982 Βαγγέλης Γερμανός «Ερωτικό Κούρδισμα»
1983 You Guys (Γιώργος Ρωμανός) “Love in Armour”, Λουκάς Θάνος «Αναστροφή»
1984 Ελένη Δήμου «Α και Β Προβολή» και Γιώργος Νταλάρας, Λίνα Νικολακοπούλου, Νίκος Αντύπας
1985 Dimitris Papadimitriou “Time of Growing”, Αντρέας Μικρούτσικος-Μανώλης Ρασούλης «Νάμαστε Πάλι Εδώ, Αντρέα!», Μαρία Φαραντούρη-Μ. Χατζιδάκις-Μ. Θεοδωράκης «Η Μαρία Φαραντούρη Στο Olympia», Χρήστος Ζέρβας «Η Άλλη Άποψη», Νίκος Ζιώγαλας «Το Τζάμπο», Μίκης Θεοδωράκης «Φαίδρα Τραγούδια Αγάπης», Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας «Ζεστά Ποτά»
1986 Flex “We’ve Got Something...”, Αντώνης Τουρκογιώργης «Τα Μάτια 14», Άννα Βίσση «Η Επόμενη Κίνηση», Γιάννης Μηλιώκας «Για Το Καλό Μου», Ελένη Καραΐνδρου-Jan Garbarek «Ο Μελισσοκόμος», Κώστας Καράλης-Γιάννης Σπυρόπουλος-Μιχάλης Μαρματάκης «Ακροβασίες», Μάνος Χατζιδάκις-Νίκος Γκάτσος-Μανώλης Μητσιάς «Χειμωνιάτικος Ήλιος», Μάνος Χατζιδάκις «Ο Μάνος Χατζιδάκις Στη Ρωμαϊκή Αγορά (35 Τραγούδια 1947-1985)», Σάκης Τσιλίκης-Μανθούλα Καπίρη-Πέτρος Πανδής-Φωτεινή Σαββατιανού-Κατιάνα Μπαλανίκα «Άλλοθι», Γιώργος Νταλάρας-Σταύρος Κουγιουμτζής «Τρελοί Και Άγγελοι», Γιώργος Νταλάρας «Ζωντανή Ηχογράφηση Από Το «Περοκέ»
1987 Αλέξια «Αλέξια», Μίκης Θεοδωράκης-Διονύσης Καρατζάς «Τα Πρόσωπα Του Ήλιου», Secondos Bouhayer “Alus”, Λαθρεπιβάτες «Απόψε Λέω Να Μην Κοιμηθούμε», Χάρις Αλεξίου «Η Χάρις Αλεξίου Σε Απρόβλεπτα Τραγούδια»
1988 Θάνος Μικρούτσικος-Κώστας Τριπολίτης-Βασίλης Παπακωνσταντίνου «Όλα Από Χέρι Καμένα», Γιώργος Θεοδωράκης «Μάργκω», Γιάννης Σπανός-Ελένη Δήμου «Προσωπικά», Χάρις Αλεξίου «Η Νύχτα Θέλει Έρωτα», Αντώνης Βαρδής-Χριστίνα Μαραγκόζη «Τραγουδάμε Μαζί», Λάκης Με Τα Ψηλά Ρεβέρ «Έλα Γορι-Λάκη», Μαρινέλλα «Τολμώ»
1989 Βασίλης Λέκκας-Γιάννης Σπάθας-Ευγένιος Αρανίτσης «Σύντομα Όνειρα», Ελένη Βιτάλη «Το Απέναντι Μπαλκόνι», Γιώργος Νταλάρας «Μη Μιλάς, Κινδυνεύει Η Ελλάς»
Το 1991 ο Νίκος Αντύπας αναλαμβάνει την ενορχήστρωση του δίσκου "Μένω εκτός" της Ελευθερίας Αρβανιτάκη που περιλαμβάνει και δυο τραγούδια του Αντώνη Μιτζέλου. Στο ένθετο του δίσκου η ερμηνεύτρια δηλώνει: "Ο Νίκος δεν ενορχήστρωσε απλώς. Ανα-σύνθεσε. Αυτός είναι ο σωστός όρος για την παρουσία του σ' αυτον τον δίσκο".
Το 1992, ο Νίκος Αντύπας κυκλοφόρησε τον δίσκο "Δι' Ευχών", με στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και ερμηνεία από την Χαρούλα Αλεξίου. Ο δίσκος αυτός σημείωσε τεράστια επιτυχία και θεωρείται ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς της ελληνικής μουσικής σκηνής των 90s.
Η μουσική του "Δι' Ευχών" είχε έναν μοντέρνο, ηλεκτρονικό και δυτικό ήχο, κάτι που την έκανε ιδιαίτερα καινοτόμα για την εποχή. Η παραγωγή του δίσκου συνδύασε κλασικές ελληνικές μελωδίες με πιο σύγχρονα, διεθνή μουσικά στοιχεία, δημιουργώντας έναν μοναδικό ήχο που άφησε έντονο αποτύπωμα στην ελληνική μουσική σκηνή.
Το τραγούδι "Δι' Ευχών" έγινε το σήμα κατατεθέν του δίσκου και αγαπήθηκε από το κοινό, ενώ ο δίσκος γνώρισε μεγάλη επιτυχία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία, το Βέλγιο, το Ισραήλ και η Γαλλία. Αυτό το άνοιγμα του ελληνικού μουσικού τοπίου προς το εξωτερικό ήταν κάτι που συνέβαλε στη διεθνή αναγνώριση του έργου της Χαρούλας Αλεξίου και του Νίκου Αντύπα.
Ο Νίκος Αντύπας, με τη μουσική του στο "Δι' Ευχών", αποδείχθηκε όχι μόνο ικανός να συνθέτει για την ελληνική αγορά, αλλά και να εμπλουτίσει τη διεθνή μουσική σκηνή με τον ιδιαίτερο ελληνικό ήχο του. Την διεθνή μουσική! Η Αλάνα Μάιλς, γνωστή για το παγκόσμιο hit της "Black Velvet", τρελάθηκε με το τραγούδι "Δι' Ευχών" και ζήτησε από τον Νίκο Αντύπα την άδεια να το διασκευάσει με ξένο στίχο.
Αυτό ήταν ένα σπουδαίο γεγονός, καθώς το τραγούδι, με τον μοναδικό ήχο του και την επιτυχία του στην Ελλάδα, κατάφερε να τραβήξει την προσοχή και διεθνών καλλιτεχνών. Με την άδεια του Νίκου Αντύπα, η Αλάνα Μάιλς προχώρησε σε μια διασκευή του τραγουδιού για το εξωτερικό, κάτι που συνέβαλε στην αναγνωσιμότητα του "Δι' Ευχών" σε διεθνές επίπεδο.
Η διασκευή του τραγουδιού με ξένο στίχο βοήθησε στην εξάπλωση του έργου του Νίκου Αντύπα και της Χαρούλας Αλεξίου εκτός των ελληνικών συνόρων, προσφέροντας στο "Δι' Ευχών" μια θέση στις διεθνείς μουσικές σκηνές.
Ο ίδιος συνδυασμός μουσικής και στίχων επαναλήφθηκε και στον δίσκο "Έϊ!" το 1994!
Αυτό το πράγμα συνέβη και το 1997 με το δίσκο "Σαν ηφαίστειο που ξυπνά", σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Ηχογραφημένο στο Παρίσι, το άλμπουμ γνωρίζει επιτυχία με το "Διθέσιο" και το "Λάβα", ενώ το 1998 παρουσιάζεται και με τη μορφή μουσικής παράστασης[2] σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Το πρώτο του solo άλμπουμ, "Θεατής" κυκλοφορεί το 1998 με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Έλλης Πασπαλά σε δύο από τα τρία τραγούδια του δίσκου.
Ακολουθεί η συνδρομή στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Γιάννη Σπάθα, "Τα μυστικά του δρόμου" το 1999. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος στον οποίο συνεργάζεται με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, οι "Υδρόγειες Σφαίρες", ένα είδος concept αφηγηματικού δίσκου που δεν γνώρισε την ίδια επιτυχία με το "Σαν ηφαίστειο που ξυπνά".
Το 2001 ο Νίκος Αντύπας διασκευάζει το "Mad about you" του Sting για τον δίσκο "Η άσφαλτος που τρέχει" του Γιώργου Νταλάρα, με τον οποίο επρόκειτο να συνεργαστεί ξανά το 2012 στο δίσκο "Τι θα πει έτσι είναι".
Στα τέλη του 2001 κυκλοφορεί και το "Οπωσδήποτε παράθυρο", μια από κοινού δουλειά με το Γιάννη Σπάθα, βασισμένη στην παράστασή τους "Neapolis" και σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Στον δίσκο συμμετέχουν η Ελένη Βιτάλη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και η Σπείρα Σπείρα, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μανώλης Λιδάκης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ενώ ραδιοφωνική επιτυχία γίνεται το "Ναι θα πω" με τη Μελίνα Ασλανίδου.
Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, απ’ όλα τα προηγούμενα, πόσο βαριά είναι σκιά του Νίκου Αντύπα στο ελληνικό τραγούδι, καθώς υπήρξε συνθέτης, οργανοπαίκτης, ενορχηστρωτής και παραγωγός, συμμετέχοντας σε κάποιες εκατοντάδες ηχογραφήσεις για ακριβώς μισό αιώνα!
Μια μεγάλη διαδρομή, με τεράστιες επιτυχίες, με καινοτόμες ιδέες, με επιτεύγματα τεχνικά και πάνω απ’ όλα με πολλή δουλειά, σεμνότητα και ουσία. Ένας αληθινός καλλιτέχνης, με άλλα λόγια.
Alkistis Protopsalti (Greek: Άλκηστις Πρωτοψάλτη), born Alkistis-Sevasti Attikiouzeloglou (Greek: Άλκηστις-Σεβαστή Αττικιουζέλογλου), is a Greek singer.
Life
Alkistis Protopsalti was born in Alexandria, Egypt to Greek parents. At the age of six, she moved with her family to Athens because of the political events that were taking place back then in Egypt.
In 2015, she served as the Alternate Minister for Tourism in the Caretaker Cabinet of Vassiliki Thanou-Christophilou.
https://en.wikipedia.org/wiki/Alkistis_Protopsalti
Evangelia (Lina) Nikolakopoulou (Λίνα Νικολακοπούλου) is widely recognised as one of the foremost lyricists in Greece. She was born in Methana on 30 June 1957 and studied social and political sciences at the Panteion University in Athens. This is where she met the composer Stamatis Kraounakis, with whom she has made several records. Kukloforo kai Oploforo by Alkistis Protopsalti, Mama Gernao by Tania Tsanaklidou, Meno Ektos by Eleftheria Arvanitaki, Kratai chronia afti i kolognia (1990) composed by Thanos Mikroutsikos and sung by Haris Alexiou, Di Efchon (1992) composed by Nikos Antypas and sung by Haris Alexiou and many others are only some of the records that she has participated in.
In 2007, she made the record Dama Coupe with Dimitra Galani. In 2008, she took a quite new band Trifono (three voices) and made a record with them.
https://en.wikipedia.org/wiki/Lina_Nikolakopoulou
Nikos Antypas was a Greek composer, orchestrator, and drummer. He is one of the emblematic figures of modern Greek music. He was a member of Socrates (Drank the Conium) on drums, orchestrated albums for Harry & Panos Katsimichas and Eleftheria Arvanitaki, while in the 90s he released a series of successful albums with Haroula Alexiou and Alkistis Protopsalti, among others. He collaborated for many years with the lyricist Lina Nikolakopoulou.
Biography
He was born in Kallithea and grew up in Nea Smyrni and Pagrati. His parents have roots from Pontus and Tatavla (present-day Kurtuluş) in Constantinople.
Жизнь
Алкистис Протопсалти родилась в Александрии, Египет, в греческой семье. В возрасте шести лет она переехала с семьей в Афины из-за политических событий, происходивших тогда в Египте.
В 2015 году она занимала пост Альтернативного министра по туризму во Временном Кабинете Василики Тану-Христофилу.
Евангелия (Лина) Николакопулу (Λίνα Νικολακοπούλου) широко признана одной из крупнейших поэтов-песенников в Греции. Она родилась в Метане 30 июня 1957 года и изучала социальные и политические науки в Университете Пантеон в Афинах. Там она познакомилась с композитором Стаматисом Краунакисом, с которым выпустила несколько альбомов. "Kukloforo kai Oploforo" Алкистис Протопсалти, "Mama Gernao" Тани Цанаклиду, "Meno Ektos" Элефтерии Арванитаки, "Kratai chronia afti i kolognia" (1990) композитора Таноса Микруцикоса в исполнении Харис Алексиу, "Di Efchon" (1992) композитора Никоса Антипаса в исполнении Харис Алексиу и многие другие — это лишь некоторые из альбомов, в которых она принимала участие.
В 2007 году она выпустила альбом "Dama Coupe" с Димитрой Галани. В 2008 году она собрала довольно новую группу "Trifono" (три голоса) и записала с ними альбом.
Никос Антипас был греческим композитором, аранжировщиком и барабанщиком. Он является одной из знаковых фигур современной греческой музыки. Он был барабанщиком в группе "Socrates (Drank the Conium)", аранжировал альбомы для Харриса и Паноса Кацимихаса и Элефтерии Арванитаки, а в 90-е годы выпустил ряд успешных альбомов, среди прочего, с Харулой Алексиу и Алкистис Протопсалти. Он много лет сотрудничал с поэтом-песенником Линой Николакопулу.
Биография
Он родился в Каллитее и вырос в Неа Смирни и Паграти. Его родители имеют корни из Понта и Татавла (нынешний Куртулуш) в Константинополе.
The song is included in the album "San Ifaistio Pou Xypna" (Like a Volcano Waking Up) by Alkistis Protopsalti, Nikos Antypas, and Lina Nikolakopoulou, which was released in 1997.
Песня включена в альбом «Сан Ифестио Пу Ксипна» (Как просыпающийся вулкан) Алкистис Протопсалти, Никоса Антипаса и Лины Николакопулу, который был выпущен в 1997 году.
Ακολουθεί το τραγούδι./The song follows./Песня следует.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου