Ο Γιάννης Σπανός υπήρξε ένας από τους κορυφαίους έλληνες συνθέτες, από εκείνους που διαμόρφωσαν το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Από την αρχή της καριέρας του στη Γαλλία, όπου υπηρέτησε το γαλλικό «σανσόν», μέχρι την καθοριστική του συνεισφορά στο «Νέο Κύμα», τη μελοποίηση ποίησης με τις «Ανθολογίες» του, τις μουσικές του για τον κινηματογράφο και το θέατρο, γνώριζε πώς ν’ αγγίζει την καρδιά και το συναίσθημα. Ταυτόχρονα, με την ίδια άνεση μπορούσε να συνθέτει γνήσια λαϊκή μουσική, επιμένοντας πάντα να βασίζεται και να αναδεικνύει τον στίχο.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Γιάννης Σπανός γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1934 στο Κιάτο Κορινθίας. Ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στο πιάνο πολύ μικρός στην ιδιαίτερη πατρίδα του και τις συνέχισε στο Εθνικό Ωδείο, όταν ήλθε στην Αθήνα για να σπουδάσει νομικά.

Το 1959 εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές σπουδές του και μετέβη στη Γαλλία, όπου έζησε για τέσσερα χρόνια παίζοντας πιάνο στις μπουάτ της αριστερής όχθης του Σηκουάνα. Αυτό το διάστημα γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με πολλά γνωστά ονόματα του γαλλικού τραγουδιού, όπως η Ζιλιέτ Γκρεκό, η οποία ηχογράφησε και κάποιες μελοποιήσεις του σε ποιήματα γάλλων ποιητών (Βερλέν, Ελιάρ, Ρεμπό), αλλά και η Μπριζίτ Μπαρντό, η Μαρί Λαφορέ και η Πια Κολομπό.

«Μια αγάπη για το καλοκαίρι»

Το 1963 επέστρεψε στην Ελλάδα και ηχογράφησε τον πρώτο του ελληνικό δίσκο με το τραγούδι «Μια αγάπη για το καλοκαίρι» σε στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου και ερμηνεύτρια την Καίτη Χωματά. Μ’ αυτό τον δίσκο τέθηκαν ουσιαστικά τα θεμέλια για εκείνο το είδος τραγουδιών που ονομάστηκε από τότε «Νέο Κύμα», κατά γαλλικό «Nouvelle Vague».

Στα επόμενα χρόνια υπήρξε ο σημαντικότερος συνθέτης αυτού του είδους, το οποίο έχει τις ρίζες του τόσο στο ελαφρό και το έντεχνο ελληνικό τραγούδι, όσο και στα γαλλικά ακούσματα του ίδιου. Πολύ γνωστά τραγούδια του αυτής της περιόδου είναι τα «Κι αν σ’ αγαπώ δεν σ’ ορίζω», «Μια φορά θυμάμαι», «Μιλάς», «Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός», «Το Χριστινάκι», «Άσπρα Καράβια», «Ο παλιός μας έρωτας». Τα τελευταία ανήκουν σε δύο ολοκληρωμένες δισκογραφικές του δουλειές (Α’ και Β’ Ανθολογία), βασισμένες σε μελοποιήσεις ποιημάτων ελλήνων ποιητών (Ρώτας, Παλαμάς, Σκίπης, Λαπαθιώτης, Βιζυηνός, Καρυωτάκης κ.ά.) που πραγματοποιήθηκαν το 1967 και 1968 αντίστοιχα.

Στη συνέχεια κυκλοφόρησε μία σειρά δίσκων με τραγούδια του, όπως «Μια Κυριακή» (1969), «Σαββατόβραδο» (1970), «Οδός Αριστοτέλους» (1974), «Γ’ Ανθολογία» (1975), «Η Μοσχολιού τραγουδά Σπανό» (1977), «Τραγούδια και μπαλάντες» (1977), «Στου καιρού τα ρέματα» (1981), «Φίλε» (1982), «Έξοδος κινδύνου» (1984), «Προσωπικά» (1988) και «Ο Δημήτρης Μητροπάνος τραγουδάει Γιάννη Σπανό» (1993). Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει η Αρλέτα, η Σούλα Μπιρμπίλη, ο Κώστας Καράλης, η Καίτη Χωματά, ο Γιάννης Πάριος, η Ελένη Δήμου, η Χάρις Αλεξίου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Τάνια Τσανακλίδου κ.ά.

Βράβευση στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για «Εκείνο το καλοκαίρι»

Έγραψε επίσης μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Το 1971 βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη μουσική του στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Εκείνο το καλοκαίρι».

Ο Γιάννης Σπανός πέθανε ξαφνικά στο σπίτι του στο Κιάτο ενώ κοιμόταν, στις 31 Οκτωβρίου 2019, σε ηλικία 85 ετών. Τις τελευταίες ημέρες ετοιμαζόταν για τις ζωντανές εμφανίσεις που θα πραγματοποιούσε στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» της Αθήνας μαζί με τον Μίμη Πλέσσα και τον Γιώργο Χατζηνάσιο.