του Θάνου Καμήλαλη

Τα έργα προστασίας κοστίζουν και δεν έχουν και μεγάλο πολιτικό όφελος. Υπάρχει επίσης εγχειρίδιο πολιτικής αντιμετώπισης. Αρχικά το ρίχνεις στο «απρόβλεπτο» της κατάστασης και στα «ακραία καιρικά φαινόμενα». Δεν έχει σημασία αν βρεθούν επιστήμονες να πουν αντίθετο, όπως με το Αστεροσκοπείο Αθηνών στις καταστροφικές πυρκαγιές, εσύ θα συνεχίσεις τον χαβά σου. Λίγη αναφορά στον Θεό επίσης, την «κακιά την ώρα», το «κακό το ριζικό μας», δεν βλάπτει. Ειδικά όταν το ακροατήριο σου είναι συντηρητικό και επίσης έχεις μάθει τους πολίτες μετά από δεκαετίες αδράνειας ότι «δεν μπορεί να γίνει τίποτα». Μετά χρειάζεται καμιά επίσκεψη στους πληγέντες, μερικές υποσχέσεις ότι θα αποζημιωθούν άμεσα και αυτοθαυμασμός για το πόσο καλά κινήθηκε ο κρατικός μηχανισμός. Ένα σοβαρό μέτρο που ενδείκνυται για πανηγυρισμούς, είναι να καταργείς τον ΕΝΦΙΑ για φέτος σε σπίτια που κάηκαν ή ισοπεδώθηκαν. Αν έχεις και υπουργό να φωτογραφίζεται με επιχειρησιακή στολή, ακόμα καλύτερα.

Εκεί είναι το σημείο που προσπαθείς να βγεις κι από πάνω. «Ωιμε τι μας έτυχε πάλι» αλλά «κοιτάξτε μέσα σε πόσες κακουχίες κυβερνάμε». Στο τέλος οι μέρες περνούν, οι κάμερες φεύγουν, τα φώτα σβήνουν και μένουν οι κάτοικοι να φωνάζουν, με περιορισμένη πλέον δημοσιότητα, μετά από μήνες ότι «τους ξέχασαν».

Συγγνώμη που κάνουμε κριτική με τέτοια ζητήματα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ (γιατί το 80% των πολιτών που δεν αποθεώνει τη ΝΔ είναι ΣΥΡΙΖΑ), μας πληροφόρησε ότι δεν πρέπει. «Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει σε κάθε φυσικό φαινόμενο μια ευκαιρία αντιπολίτευσης. Με φρικτούς λαϊκισμούς και ευφυολογήματα ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει: “Πλημμύρισε ένα σχολείο; Φταίει η κυβέρνηση”. Και με την ευκαιρία, “όχι στην αξιολόγηση” και πάλι “όχι στην ελληνογαλλική συμφωνία”» έγραψε ο Γιάννης Οικονόμου. Και πάλι καλά να λέμε, γιατί οι μαθητές στη Ν.Φιλαδέλφεια πάτησαν σε μία γέφυρα από θρανία για να αποφύγουν την πλημμύρα και ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ θεώρησε καλή ιδέα να ειρωνευτεί τους μαθητές.

Γενικά, η κυβέρνηση πιστεύει ότι δεν πρέπει να γίνεται αντιπολίτευση σε τίποτα. Ούτε στις βροχές, ούτε στις πυρκαγιές, ούτε στη διαχείριση της πανδημίας, ούτε με τους νεκρούς της πανδημίας, ούτε με το ξύλο της αστυνομίας, ούτε στα νομοσχέδια. Πιστεύει επίσης, όπως ενημέρωσε ο Στέλιος Πέτσας, ότι δεν πρέπει να συνδέουμε τα καμένα με τις πλημμύρες. Αν βγάλεις όλα τα παραπάνω, η διαχείριση είναι εξαιρετική. Αν θες να μιλήσεις για κάτι από τα παραπάνω, η κυβέρνηση σε καλεί να βγάλεις τον σκασμό και σου πετάει μία δημοσκόπηση με Κυριάκο καταλληλότερο πρωθυπουργό κατά το 124% των πολιτών.

Λένε, ότι τα σχόλια που συνδέουν τη διαχρονική έλλειψη αντπλημμυρικών με τις φρεγάτες του Μητσοτάκη, που θα παραλάβουμε το 2025 και τα βουλωμένα φρεάτια με τα πλατάνια που θα πληρώσουμε με 3 εκατομμύρια για να κάνει το κομμάτι του ο δήμαρχος Πανεπιστημίου, είναι «λαϊκισμός». Αυτό είναι ψέμα και η άποψη συγκρούεται με ένα άλλο προσφιλές κυβερνητικό επιχείρημα, αυτό του περίφημου «λεφτόδεντρου». Ότι δηλαδή δεν υπάρχει ένα δέντρο που να γεννάει λεφτά για να ικανοποιηθούν όλες οι κοινωνικές ανάγκες. Αυτό είναι καταρχήν σωστό. Όντως, τα περιθώρια του κρατικού προϋπολογισμού είναι δεδομένα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μία χώρα με μη βιώσιμο και εντελώς αρύθμιστο πλέον χρέος, που έχει φτάσει στο 210% του ΑΕΠ της.

Επομένως, το αν θα σπαταλήσεις δισεκατομμύρια για τις φρεγάτες ή εκατομμύρια για ψευδοπιπεριές και άλλα έργα βιτρίνας έχει άμεση σχέση με τα αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα που δεν θες να κάνεις ή τα φρεάτια που δεν θα σε νοιάξει να ξεβουλώσεις. Είναι σαν τις προσλήψεις αστυνομικών αντί γιατρών ενώ σου τυχαίνει μία πανδημία. Είναι ζήτημα πολιτικών και οικονομικών προτεραιοτήτων. Για παράδειγμα, δεν χτίζεις καινούρια σχολεία και δεν συντηρείς τα ήδη υπάρχοντα, αλλά επιλέγεις να στοιβάζεις μαθητές σε κοντέινερ, τα οποία ονομάζεις «σχολική τάξη». Ε όταν αυτό πλημμυρίσει, όσο να πεις έχεις ένα μερίδιο ευθύνης. Επιλεγεις να μην έχεις δασοπυρόσβεση, μεταφέροντας όλες τις ευθύνες στην Πυροσβεστική των πόλεων και μετά οι κάτοικοι πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στην εκκένωση για την ασφάλειά τους ή να παλέψουν με τις φωτιές για τις περιουσίες τους και τον τόπο τους.

Η διαχρονική έλλειψη έργων προστασίας είναι ένα διαρκές έγκλημα, που μεγαλώνει όσο τα φαινόμενα εντείνονται και η αδράνεια κυριαρχεί. Καταστρέφει περιουσίες και πλήττει, ίσως και ανεπανόρθωτα, ανθρώπινες ζωές. Συνήθως είναι και ταξικο ζήτημα, καθώς είναι πιο πιθανό μία καταστροφή να πλήξει περισσότερο τις πιο υποβαθισμένες περιοχές. Δεν βούλιαξε σχολείο της Εκάλης, αλλά μονάδες σε Ν.Φιλαδέλφεια, Καισαριανή και αλλού. Η κυβέρνηση επικαλείται πλέον την «κλιματική αλλαγή», κανοντας συνεχώς λόγο εδώ και δύο χρόνια για «πρωτοφανή» φαίνομενα. Αν δεν φταίει ο Θεός, θα φταίει απλά ο καιρός, μολονότι η κλιματική κρίση είναι τεκμηριωμένη εδώ και χρόνια πια. Το κακό είναι ότι βρίσκει ευήκοα ώτα σε ανθρώπους που πλήττονται, αλλά κυριαρχεί μέσα τους η άποψη ότι «πάντα έτσι ήταν» και «δεν γίνεται τίποτα». Εκεί πατάνε, στην εσωτερίκευση της αδικίας και της μοιρολατρίας.

Σε έναν κόσμο όπου προσπαθούν να πείσουν πως ό,τι συμβαίνει είναι φυσιολογικό, θα πρέπει δυστυχώς να ξεκινάμε με το αυτονόητο πως όχι, δεν είναι αναπόφευκτο να βουλιάζει ένα λεωφορείο στην Ποσειδώνος και να εγκλωβίζονται παιδιά στις τάξεις τους με μισή μέρα προβλέψιμης κακοκαιρίας. Δεν είναι πανάκεια το να σου στέλνει μήνυμα το 112 ότι «βρέχει», το «Μείνετε σπίτι», μετά «βγείτε από το σπίτι», μετά «ξαναμπείτε σπίτι». Εκτός αν πρόκειται για ομολογία πώς πρέπει να τα κάνουμε όλα μόνοι μας και οι αρμόδιοι είναι άχρηστοι.

Τα ευρωπαϊκά βουλεβάρτα θέλουν και επιδέξιους υπευθύνους. Μαζί με πολίτες που θα ζητούν έργα ουσίας και όχι βιτρίνας, για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, πριν έρθει το επόμενο πρωτοφανές φαινόμενο μετά το προηγούμενο πρωτοφανές φαινόμενο. Κι ας κόβουν μετά οι αρμόδιοι μια κόκκινη κορδέλα για κάθε καθαρό φρεάτιο και κάθε κλαδεμένο δέντρο. Αυτό θα το αντέξουμε.



Πηγή