Σύνταξη: Κώστας Γαζούλης
Συνελήφθη, το απόγευμα της Παρασκευής, στη Μικρή Μαντίνεια του Δήμου Καλαμάτας , από αστυνομικούς της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ , 24χρονος γιατί στην κατοχή του βρέθηκαν μανιτάρια ψιλοκιβύνης (παραισθησιογόνα μανιτάρια), συνολικού βάρους -26,7- γραμμαρίων, τα οποία κατασχέθηκαν.
Σε έρευνα που ακολούθησε σε κατάλυμά του βρέθηκε και κατασχέθηκε μικροποσότητα κάνναβης.
Προανάκριση διενεργεί το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Καλαμάτας.
Ο εξ Άρτης ορμώμενος Νικόλαος Σκουφάς υπήρξε εκ των πρωτεργατών της ίδρυσης της Φιλικής Εταιρείας, μαζί με τους Εμμανουήλ Ξάνθο και Αθανάσιο Τσακάλωφ.
Ο εξ Άρτης ορμώμενος Νικόλαος Σκουφάς υπήρξε εκ των πρωτεργατών της ίδρυσης της Φιλικής Εταιρείας, μαζί με τους Εμμανουήλ Ξάνθο και Αθανάσιο Τσακάλωφ.
Ο Νικόλαος Κουμπάρος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Κομπότι της Άρτας το 1779. Το χωριό του και η γύρω περιοχή, πριν από την Επανάσταση, ήταν τσιφλίκι του Μουχτάρ Πασά, γιού του Αλή Πασά.
Προερχόταν από οικογένεια της μεσαίας τάξης και διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στο Κομπότι από τον μοναχό Θεοχάρη Ντούια και στην συνέχεια στην Άρτα με δάσκαλο τον Κ. Δενδραμή. Το «Σκουφάς» ήταν παρατσούκλι, που του αποδόθηκε επειδή στα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα στην Άρτα ασχολήθηκε με την κατασκευή σκούφων και καπέλων.
Το 1813 μετανάστευσε στη Ρωσία, όπου επιδόθηκε στο εμπόριο και συνδέθηκε με άλλους εμπόρους. Στενότερη φιλία ανέπτυξε στην Οδησσό με τον Αθανάσιο Τσακάλωφ και τον Εμμανουήλ Ξάνθο, με τους οποίους συναποφάσισε την ίδρυση μιας οργάνωσης, που θα είχε ως σκοπό την απελευθέρωση της πατρίδας. Είναι η γνωστή Φιλική. Εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε στην Οδησσό, στις 14 Σεπτεμβρίου 1814.
Αμέσως μετά οι τρεις ιδρυτές της επιδόθηκαν στο έργο της προετοιμασίας του Αγώνα. Ο Ξάνθος αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη με σκοπό να προετοιμάσει το έδαφος για την μύηση των ομογενών στην Φιλική Εταιρεία, ενώ ο Σκουφάς και ο Τσακάλωφ πήγαν στην Μόσχα, όπου, αφού τελειοποίησαν τον κανονισμό της, δοκίμασαν να αρχίσουν και αυτοί τις μυήσεις των εκεί ομογενών
Στην αρχή αντιμετώπισαν την δυσπιστία και την άρνηση πολλών, οι οποίοι θεωρούσαν το εγχείρημα ανεδαφικό και ανέφικτο. Όταν όμως στις 13 Δεκεμβρίου 1814 Σκουφάς μύησε τον Γεώργιο Σέκερη, που ανήκε σε ευκατάστατη και σεβαστή οικογένεια της Ρωσίας, οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας θεώρησαν ότι αυτή η μύηση θα ανέτρεπε το δυσμενές κλίμα.
Ο Σκουφάς «άνθρωπος με πολλήν ευαισθησίαν και πατριωτισμόν», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του ιστορικού Ιωάννη Φιλήμονος, συνέχισε με ενθουσιασμό το έργο του. Όταν ο Τσακάλωφ, ιδιαίτερα απογοητευμένος από την βραδύτητα τής εξάπλωσης της Φιλικής Εταιρείας, πρότεινε στον Σκουφά να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους, ο Σκουφάς θεώρησε ότι ήταν προτιμότερο να μεταφερθεί η έδρα της στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο μεγάλος αριθμός των Ελλήνων και η εξέχουσα θέση πολλών ομογενών, αποτελούσαν, κατά την άποψή του, ευνοϊκό παράγοντα για την προετοιμασία του Αγώνα.
Από τον Απρίλιο του 1818, όταν και οι τρεις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη, η δράση του Σκουφά υπήρξε καθοριστική για την πορεία της οργάνωσης. Με δική του απόφαση και του Ξάνθου εντάχθηκε στην Φιλική Εταιρεία και μάλιστα σε ηγετική θέση ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος από την Ανδρίτσαινα.
Ο Σκουφάς υποστήριζε ότι η Πελοπόννησος ήταν η καταλληλότερη περιοχή και για την ανάπτυξη της Εταιρείας, αλλά και για την έναρξη του Αγώνα και, παρά τις επιφυλάξεις των δυο άλλων συνιδρυτών της, προγραμμάτιζε ταξίδι στη Μάνη για τον συντονισμό και την προετοιμασία τής Επανάστασης
Όμως δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει τα σχέδια του γιατί, ύστερα από βραχύχρονη ασθένεια, άφησε την τελευταία του πνοή στην Κωνσταντινούπολη, στις 31 Ιουλίου 1818. Ο θάνατός του υπήρξε βαρύ πλήγμα για την Φιλική Εταιρεία, για την επιτυχία της οποίας ο Νικόλαος Σκουφάς είχε αφιερώσει όλες του τις δυνάμεις.
Το έργο του εκτιμήθηκε από τους συγχρόνους του και από τους μεταγενέστερους ιστορικούς του Αγώνα. Κατά τον Ιωάννη Φιλήμονα, «η Φιλική Εταιρεία υπέστη το δυστύχημα της αποβιώσεως τού Σκουφά» και στο επίγραμμα που συνέταξε αμέσως μετά τον θάνατό του ο λόγιος κληρικός Ζαχαρίας Αινιάν τόν συγκρίνει με τον αρχαίο Καλλικράτη.
Είμ’ υπό γαν φθισίμβροτον, οίμοι! τηλόθι πάτρης
Άργειος ταν κτίσεν ευ πάρος Αμφίλοχος
Οίμοι! γειναμένω δ’ απεκλώσατο μοιρ’ ολοή μοι
Μή δόμεναι θρέπτρα πάτριδι ηέ φίλοι.
Οίμ’ ως άχθομ’ οθ’ Ελλάδι ματέρι φάσθαι
ουκ έφθην γήθος, Καλλικράτας δ’ οιά περ.
Σώζεσθ’ ουν φίλοι Ελλάς σώζου φοίνικος δ’ απτού.
Κ’ου κυπαρίττοιο· έγρεο δ’ ως τάχιον.
Νυν μεν ιαύω νήδυμα βοσπορικώ εν ανάπλω
Ύστατα δ’ αυ δείξειμ’ Ελλάδος υία ένθουν.
Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920.
Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920. Μαζί με τους φίλους του Περικλή Γιαννόπουλο και Αθανάσιο Σουλιώτη - Νικολαΐδη, υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ελληνικού ρομαντικού εθνικισμού των αρχών του 20ου αιώνα.
Με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1878. Ήταν ο πέμπτος γιος του δικαστικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και της Ελισάβετ Κοντογιαννάκη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1897 κατατάχτηκε εθελοντής στον άτυχο για τα ελληνικά όπλα ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Το 1899 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα και το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων.
Τα επόμενα χρόνια υπηρέτησε ως πρόξενος στις Σέρρες (1903), στον Πύργο Βουλγαρίας, στη Φιλιππούπολη (1904), στην Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τους δύο έρωτες της ζωής του: την Πηνελόπη Δέλτα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1907 τοποθετήθηκε στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης με τον βαθμό του γραμματέα. Η παραμονή του εκεί συνέπεσε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων.
Οι επαγγελίες των επαναστατών «περί ισοπολιτείας των διαφόρων εθνοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» φάνηκαν να δικαιώνουν ορισμένες απόψεις του, που θεωρούσαν ότι η λύση του ελληνικού ζητήματος θα μπορούσε να αναζητηθεί όχι με την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πατρίδων στο Ελληνικό Κράτος, αλλά με τη «δημιουργία των συνθηκών που θα επέτρεπαν την ελεύθερη οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλήνων στην ανατολική τους κοιτίδα». Ο Δραγούμης πίστευε στην ελληνοτουρκική συνεννόηση και φοβόταν τον από βορρά σλαβικό κίνδυνο.
Στη συνέχεια διορίσθηκε διαδοχικά επιτετραμμένος στις πρεσβείες της Πετρούπολης, της Βιέννης, του Βερολίνου και το 1914 πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Οι συχνές μεταθέσεις όλα αυτά τα χρόνια οφείλονταν στην άκαμπτη στάση του στα ευαίσθητα εθνικά θέματα και στις απρόβλεπτες πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε.
Τον Μάιο του 1915 παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία για να πολιτευθεί. Πήρε μέρος στις εκλογές της 31ης Μαΐου και εκλέχθηκε ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Υποστηρικτής αρχικά του Ελευθέριου Βενιζέλου ήλθε σε ρήξη μαζί του, καθώς διέκρινε σημάδια αυταρχισμού και εθνικής υποτέλειας στην πολιτική του. Ο αντιβενιζελισμός του Δραγούμη δεν προερχόταν από κάποια τυφλή πίστη στη Μοναρχία, αλλά αντίθετα από την πίστη στην εθνική αυτοδιάθεση. Τον Ιανουάριο του 1916 εξέδωσε το περιοδικό Πολιτική Επιθεώρησις, που συμμεριζόταν τις επιλογές της αντιβενιζελικής παράταξης.
Μετά την επιτυχία του βενιζελικού κινήματος το 1917 εξορίσθηκε με άλλους αντιβενιζελικούς πολιτικούς στην Κορσική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου (1918). Επανήλθε στην Ελλάδα για να εξοριστεί αυτή τη φορά στη Σκόπελο. Απελευθερώθηκε στα τέλη του 1919 και ανέπτυξε δράση υπέρ της «Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως», η οποία συσπείρωνε τους αντιβενιζελικούς. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από τους ηγέτες της, καθώς ξεχώριζε τόσο για τις πολιτικές και διπλωματικές του ικανότητες, όσο και για την πνευματικότητα και την αγνή φιλοπατρία του.
Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάς από τις στήλες της Καθημερινής του αφιέρωσε τη Νεκρική Ωδή:
Το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από πολιτικές μελέτες, άρθρα κοινωνικού προβληματισμού και λογοτεχνήματα, συντονίζεται με την εθνική και πολιτική του δράση. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του δημοτικισμού στην Ελλάδα και συχνά υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ίδας. Το πολιτικό του μανιφέστο εμπεριέχεται στο κείμενα Ελληνικός Πολιτισμός (1914) και Μονοπάτι, στο οποίο αναλύει τους σκοπούς της ύπαρξης του ελληνικού έθνους και το περιεχόμενο της εθνικής ιδεολογίας. Ο Ίων Δραγούμης πίστευε βαθιά στην κοινοτική ιδέα και όχι στην αυταπάτη της δημοκρατίας, που μας «σαπίζει», όπως έλεγε.
Ιταλός χημικός και συγγραφέας, γνωστός για τα αυτοβιογραφικά αφηγήματά του με κύριο θέμα τα βιώματά του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς.
Ο Πρίμο Λέβι (Primo Levi) ήταν ιταλός χημικός, περισσότερο γνωστός για το συγγραφικό του έργο, που περιλαμβάνει αυτοβιογραφικά αφηγήματα με κύριο θέμα τα βιώματά του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Το σπουδαιότερο έργο του είναι το βιβλίο «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος», που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με θέμα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από τη δεκαετία του ’60 περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη των ιταλικών σχολείων.
Ο Πρίμο Λέβι γεννήθηκε στο Τορίνο στις 31 Ιουλίου 1919 και μεγάλωσε στη μικρή εβραϊκή κοινότητα της ιταλικής μεγαλούπολης. Στο σχολείο ήταν ένας συνεσταλμένος και επιμελής μαθητής που ενδιαφερόταν περισσότερο για τη χημεία και τη βιολογία και λιγότερο για την ιστορία και τα ιταλικά. Το 1937 γράφτηκε στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Τορίνο, από το οποίο αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1941 με άριστα και έπαινο.
Αμέσως μετά την αποφοίτησή του δούλεψε στη χημική βιομηχανία και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά μέσα από τις γραμμές του παράνομου Κόμματος της Δράσης, σοσιαλφιλελευθέρων αντιλήψεων. Τον Δεκέμβριο του 1943 κι ενώ ήταν δραστήριο στέλεχος της Αντίστασης (αρχικά κατά του Μουσολίνι και στη συνέχεια κατά των Γερμανών), συνελήφθη και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Φάσολι και στις 22 Φεβρουαρίου 1944 μαζί με άλλους κρατουμένους μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς.
Το 1946, παράλληλα με τη δουλειά του στο εργοστάσιο χρωμάτων της αμερικανικής πολυεθνικής DuPont, άρχισε να γράφει πυρετωδώς το βιβλίο «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος» (Se questo e un uomo), στο οποίο περιγράφει τις ωμότητες των Ναζί στο Άουσβιτς. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1947 και χρόνια αργότερα τον έκανε γνωστό σe όλο τον κόσμο, κυρίως μέσα από την αγγλική του μετάφραση. «Με το ηθικό σθένος και τη διανοητική ισορροπία ενός Τιτάνα του 20ού αιώνα, αυτός ο μικρόσωμος, επιμελής, αθόρυβος χημικός ανέλαβε σταθερά να υπενθυμίζει τη γερμανική κόλαση στη Γη, να τη σκεφτεί συστηματικά και να προβληματιστεί και μετά να την αποδώσει σε μια κατανοητή, διαυγή και σεμνή πρόζα» έγραψε ο σπουδαίος αμερικανός συγγραφέας Φίλιπ Ροθ. Το 1947 ο Λέβι θα παντρευτεί τη Λουτσία Μορπούνιο, με την οποία θα αποκτήσει δύο παιδιά.
Το 1975 κυκλοφόρησε ένα ακόμη σημαντικό βιβλίο με τίτλο «Το περιοδικό σύστημα» (II sistema periodico), μία συλλογή από 21 στοχασμούς, κάθε ένας με τον τίτλο ενός χημικού στοιχείου, που εξετάζει τις αναλογίες της φυσικής, της χημείας και της ηθικής. Ο Λέβι έγραψε, επίσης, ποιήματα, νουβέλες και διηγήματα, συχνά σε μελαγχολικό ύφος.
Στις 11 Απριλίου 1987 ο Πρίμο Λέβι έπεσε από την εσωτερική σκάλα της τριώροφης οικίας του στο Τορίνο και βρήκε ακαριαίο θάνατο. Η επίσημη εκδοχή ήταν αυτοκτονία, λόγω και της χρόνιας κατάθλιψης από την οποία υπέφερε. Οι φίλοι του, όμως, απέρριψαν την εκδοχή της αυτοκτονίας, υποστηρίζοντας ότι ο θάνατός του οφειλόταν σε ατύχημα. Και βασίζουν την άποψη τους αυτή στο γεγονός ότι τις προηγούμενες μέρες είχε επισκεφθεί τον γιατρό του και παραπονιόταν για ζαλάδες.
Ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση καθώς και για οπλοφορία - οπλοχρησία ασκήθηκε στον κατηγορούμενο για γυναικοκτονία στη Δάφνη. Ο άνδρας οδηγήθηκε σε ανακριτή, ενώ αναμένεται να του ζητήσει προθεσμία για να προετοιμάσει την απολογία του.
Ενόπιον του εισαγγελέα παρουσιάστηκε το πρωί του Σαββάτου 31 Ιουλίου, ο φερόμενος γυναικοκτόνος της Δάφνης, όπου του ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση καθώς και για οπλοφορία – οπλοχρησία. Η δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του ανατέθηκε σε ανακριτή ενώπιον του οποίου οδηγήθηκε ο κατηγορούμενος που αναμένεται να του ζητήσει προθεσμία για να προετοιμάσει την απολογία του.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση, όπως μεταδίδει το in.gr, η γυναίκα φέρει 2 τραύματα στην τραχηλική χώρα, ενώ δεν φέρει ίχνη πάλης και ο θάνατός της σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις προήλθε από ένα μαχαίρι 28 εκατοστών.
Ο άνδρας, σύμφωνα με μαρτυρία γειτόνισσας, ασκούσε βία στη σύζυγό του συστηματικά, ενώ είχε κληθεί και η αστυνομία, η οποία ωστόσο δεν αντέδρασε, καθώς οι αστυνομικοί άνοιξαν τα παράθυρα του οχήματος και έφυγαν, χωρίς να κάνουν τον κόπο να μπουν στο κτίριο. Η ίδια καταγγέλλουσα σημειώνει ότι στην αστυνομία είχε δώσει το δικό της όνομα για να χτυπήσουν το κουδούνι. «Δεν έκανα καταγγελία για πάρτι, αγαπημένη ελληνική αστυνομία. Σας κάλεσα ενώ είχε θορυβηθεί ακόμη και η διαχειρίστρια», αναφέρεται στην ίδια καταγγελία.
Σε διαθεσιμότητα οι αστυνομικοί που είχαν αγνοήσει τις καταγγελίες για τη γυναικοκτονία στη Δάφνη
Σύνταξη: Γεωργία Παμπουχίδου
Ανταπόκριση: Αχιλλέας Πατσούκας
Στην μάχη κατά των πυρκαγιών στην Τουρκία, κατόπιν αιτήματος της Άγκυρας, θα μπει η Ρωσία αποστέλλοντας πυροσβεστικά αεροπλάνα του υπουργείου Άμυνας και του υπουργείου Εκτάκτων Αναγκών της Ρωσίας.
Νωρίτερα, η διοίκηση του Τούρκου προέδρου ανακοίνωσε ότι πέντε αεροσκάφη Il-76 και τρία ελικόπτερα MiI-8 στάλθηκαν από τη Ρωσία στην Τουρκία, με τη συνδρομή 11 τεχνικών μονάδων.
Με τη σειρά της, η πρεσβεία της Ρωσίας στην Άγκυρα ανέφερε ότι τρία ρωσικά πυροσβεστικά αεροσκάφη Be-200 θα λάβουν μέρος στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών στη νότια Τουρκία.
Είχε προηγηθεί τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Βλαντίμιρ Πούτιν και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Οι δυο ηγέτες συζήτησαν για την κατάσταση με τις δασικές πυρκαγιές στη νότια Τουρκία και τη συνεργασία των δυο κρατών σε άλλους τομείς.
Σύμφωνα με την υπηρεσία Τύπου του Κρεμλίνου, ο Ρώσος ηγέτης επιβεβαίωσε ότι η Μόσχα θα συνεχίσει να βοηθά την Άγκυρα και ο Ερντογάν, από την πλευρά του, τον «ευχαρίστησε θερμά για τη σημαντική στήριξη που παρέχεται».
Τα δύο μέρη αξιολόγησαν, επίσης, θετικά τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της διμερούς διακυβερνητικής επιτροπής που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη ημέρα. Επιπλέον, εξέφρασαν μια αμοιβαία διάθεση να συνεργαστούν για την εφαρμογή των συμφωνιών που επιτεύχθηκαν σε εμπορικούς, οικονομικούς, ενεργειακούς και άλλους τομείς.
Σύνταξη: Συντακτική ομάδα ert.gr
Δημοφιλής Δανός YouTuber και influencer του Instagram με εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς, σκοτώθηκε από πτώση 200 μέτρων στις ιταλικές Άλπεις. Ο 22χρονος Albert Dyrlund, μαγνητοσκοπούσε ένα βίντεο, πριν χάσει τη ζωή του.
Η μητέρα του, Vibe Jørger Jensen, επιβεβαίωσε τον θάνατό το, ο οποίος αποτελεί ένα ακόμη τραγικό συμβάν σε μία σειρά περιστατικών, όπου influencer έχασαν τη ζωή τους ενώ τραβούσαν φωτογραφίες ή βίντεο σε επικίνδυνα σημεία.
Η μητέρα του Albert μιλώντας στο δανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο TV2 ανέφερε ότι «Είμαστε πολύ στεναχωρημένοι, αλλά θα ήθελα να το μάθουν οι θαυμαστές του».
Ο YouTuber είχε 171.000 συνδρομητές, σύμφωνα με το Newsweek. Το υπουργείο Εξωτερικών της Δανίας επιβεβαίωσε επίσης τον θάνατο του.
Ο Dyrlund είχε 235.000 ακόλουθους στο Instagram και ήταν γνωστός για τα τραγούδια του “Emoji” και “Waffles”, καθώς και την κωμική ταινία “Team Albert” του 2019. Ο κωμικός και μουσικός γύριζε περιεχόμενο για το ομώνυμο κανάλι του στο YouTube όταν έπεσε από το όρος Seceda στο Val Gardena.
Σύνταξη: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Μικρές ομάδες φοιτητών διαδήλωσαν σήμερα στο Μανταλέι κατά της στρατιωτικής χούντας της Μιανμάρ και οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγόρησε τις ένοπλες δυνάμεις για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ενόψει της συμπλήρωσης έξι μηνών από την κατάληψη της εξουσίας από το στρατό.
Ομάδες φοιτητών πάνω σε μοτοσικλέτες διαδήλωσαν στο Μανταλέι, κουνώντας κόκκινες και πράσινες σημαίες και λέγοντας ότι απορρίπτουν κάθε πιθανότητα συνομιλιών με τον στρατό προκειμένου να διαπραγματευθούν την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα.
«Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση σε μια αιματηρή διαμάχη» ήταν ένα από τα συνθήματά τους.
Ο στρατός της Μιανμάρ κατέλαβε την εξουσία την 1η Φεβρουαρίου, ανατρέποντας την κυβέρνηση της Αούνγκ Σαν Σου Τσι, ύστερα από τη νίκη του κόμματός της στις εκλογές, στις οποίες σύμφωνα με στρατό υπήρξε νοθεία.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε σήμερα ότι η βίαιη καταστολή από την πλευρά των ενόπλων δυνάμεων των διαδηλώσεων κατά της χούντας και οι συλλήψεις αντιπολιτευόμενων περιλαμβάνουν βασανισμούς, δολοφονίες και άλλες ενέργειες που παραβιάζουν τις διεθνείς ανθρωπιστικές συνθήκες.
«Αυτές οι επιθέσεις σε βάρος του πληθυσμού αντιστοιχούν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για τα οποία οι υπεύθυνοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν», ανέφερε σε ανακοίνωση ο Μπραντ Άνταμς, επικεφαλής της οργάνωσης για την Ασία.
Τουλάχιστον 6.990 άνθρωποι έχουν συλληφθεί μετά το πραξικόπημα, σύμφωνα με την Ένωση Αρωγής Πολιτικών Κρατούμενων (AAPP), η οποία αναφέρει ότι 939 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί.
Σύνταξη: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΤΡΩΝΑΚΗΣ
Πυρκαγιά ξέσπασε το μεσημέρι στην περιοχή Δορούφι Κρανιδίου, σε παραλιακή περιοχή κοντά στην Κοιλάδα.Η φωτιά ξέσπασε σχετικά κοντά σε εξοχικές κατοικίες. Επιχειρούν επίγειες δυνάμεις και ήδη προστέθηκαν δυο ελικόπτερα. Κατά πληροφορίες έχει καεί ένα τροχόσπιτο, εγκαταλελειμμένο στην περιοχή.
Η εταιρεία τέχνης “Αrs Aeterna” επαναλαμβάνει, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στις 23 και 24 Αυγούστου στις 21.00 μ.μ, στο Θέατρο Κήπου, το καλοκαίρι του 2021, την παράσταση Αντιγόνη του Σοφοκλή, το κορυφαίο ίσως κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
«Σ’ αυτό το νέο και αναθεωρημένο ταξίδι της Αντιγόνης, έχουμε την τύχη να συνυπάρχουμε με έναν κορυφαίο Έλληνα ηθοποιό, τον Θανάση Παπαγεωργίου», αναφέρει στο σημείωμά του για την παράσταση ο σκηνοθέτης, Θέμης Μουμουλίδης.
Ο Θανάσης Παπαγεωργίου, στον ρόλο του Κρέοντα, και μία σειρά σημαντικών ηθοποιών, εκπροσώπων της νεότερης γενιάς, με την Χριστίνα Χειλά Φαμέλη , στον ρόλο της Αντιγόνης, την Ντόρα Μακρυγιάννη [Ισμήνη], τον Μάνο Καρατζογιάννη [Φύλακας, Άγγελος], τον Δημήτρη Σαμόλη [Αίμων], τον Μάρκο Παπαδοκωνσταντάκη [Τειρεσίας], αναμετρώνται με το αιώνιο κείμενο του Σοφοκλή.
Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Θέμης Μουμουλίδης, με την συνεργασία του Μάνου Καρατζογιάννη.
Το έργο
Η Θήβα, όπου βασίλευε η γενιά των Λαβδακιδών, βρίσκεται σε κατάσταση δεινής πολιτικής κρίσης. Οι δύο γιοι του τελευταίου βασιλιά, του Οιδίποδα που χάθηκε χτυπημένος από τη βαριά κατάρα που κατατρύχει τους Λαβδακίδες, συγκρούονται για τη διαδοχή. Και, ενώ ο Ετεοκλής μένει να κυβερνά τη Θήβα, ο Πολυνείκης, εξόριστος, ξεσηκώνει στρατό από το Άργος για να επιτεθεί στην πόλη. Η επίθεση αποτυγχάνει αλλά στη μάχη ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης αλληλοσκοτώνονται. Δεν απομένουν πλέον στη ζωή παρά οι δύο κόρες του Οιδίποδα, η Αντιγόνη και η Ισμήνη, τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας των Λαβδακιδών.
Η υπόθεση
Η τραγωδία ξεκινά την αυγή μετά τη νίκη των Θηβαίων. Ο Κρέων έχει αναλάβει τώρα την εξουσία, ως στενότερος συγγενής των γιων του Οιδίποδα. Διατάζει να μείνει άταφος ο Πολυνείκης ως προδότης της πατρίδας του. Ορίζει ποινή θανάτου εναντίον οποιουδήποτε παραβάτη της διαταγής του. Η Αντιγόνη εξεγείρεται εναντίον της σκληρής προσταγής, που καταστρατηγεί τους άγραφους νόμους που προστατεύουν τους νεκρούς και προσβάλλει το ιερό αίσθημα της αδελφικής αγάπης. Αψηφώντας τον κίνδυνο επιχειρεί να θάψει τον αδελφό της. Αυτός ο αγώνας ανάμεσα στην Αντιγόνη και τον Κρέοντα για το νεκρό σώμα του Πολυνείκη, συμπυκνώνει όλες τις εγγενείς στην ανθρώπινη κατάσταση συγκρούσεις (αρσενικού και θηλυκού, παλαιού και νέου, ιδιωτικού και κοινωνικού, δίκαιου και νόμιμου, ύπαρξης και θνητότητας, ανθρώπινου και θείου). Η Αντιγόνη συλλαμβάνεται. Καταδικάζεται από τον Κρέοντα σε θάνατο. Ωστόσο, από τη στιγμή που ξεστομίζει τη θανατική της καταδίκη, ο Κρέων βαδίζει ήδη στον δρόμο που οδηγεί προς την καταστροφή του.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση | Παναγιώτα Πανταζή
Σκηνοθεσία – Σκηνικό | Θέμης Μουμουλίδης
Συνεργάτης σκηνοθέτης | Μάνος Καρατζογιάννης
Κοστούμια | Παναγιώτα Κοκκόρου
Μουσική | Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί | Νίκος Σωτηρόπουλος
Φωτογραφίες | Αγγελκή Κοκκοβέ
Βοηθός σκηνοθέτη | Βίκυ Παναγιωτοπούλου
Δ/νση παραγωγής | Σταμάτης Μουμουλίδης, Χριστίνα Μπάλλα
Παραγωγή | Ars Aeterna, 5η Εποχή Τέχνης
Ερμηνεύουν :
Θανάσης Παπαγεωργίου
Χριστίνα Χειλά Φαμέλη
Ντόρα Μακρυγιάννη
Δημήτρης Σαμόλης
Μάνος Καρατζογιάννης
Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης
Σύνταξη: Μαρία Σφυρόερα
ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα
— Ναι! Ούτε εγώ ήξερα ότι έτσι, roman à clef γαλλιστί, αποκαλείται το μυθιστόρημα που μιλάει για πραγματικά πρόσωπα και πράγματα, με μια ελαφρά επικάλυψη μυθοπλασίας. Το έμαθα όταν σμίλευα το κίνητρο για τη δολοφονία που αποτελεί τον κορμό της διήγησής μου. Γι’ αυτό θα το εξηγήσουμε, και θα το μάθει κι ο αναγνώστης στην πρώτη σελίδα, πριν ξεκινήσει η αφήγηση, πριν βυθιστεί στα ταραγμένα νερά που περικυκλώνουν τη Νήσο, τον τόπο του εγκλήματος—ή μάλλον των εγκλημάτων.
Επιπλέον το Μυθιστόρημα με κλειδί, είναι εύηχο και πιο πρωτότυπο σε σχέση με κάποιον τίτλο με τη λέξη δολοφονία, μυστήριο, θάνατος κι όλα αυτά τα κλισέ των αστυνομικών βιβλίων.
Άλλωστε η αστυνομική λογοτεχνία είναι λογοτεχνία! Ένα καλογραμμένο αστυνομικό είναι ψυχογράφημα, είναι ένα ενσταντανέ της κοινωνίας μια συγκεκριμένη στιγμή κι απαντάει στη σημαντικότερη ερώτηση κάθε θρησκείας: Ποιος; Στην πρώτη περίπτωση ποιος δημιούργησε τον κόσμο, στη δική μας ποιος δολοφόνησε το θύμα.
Και χωρίς να θέλω να προκαλέσω την τύχη μου και να καταλήξω σαν το θύμα, όλοι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου, τόσο τα πρόσωπα όσο και οι τοποθεσίες, οι μυρωδιές, οι ήχοι, είναι πραγματικά, λίγο-πολύ. Υπάρχουν στη μνήμη μου, αλλά θα τους αναγνωρίσει κι ο κάθε αναγνώστης, θα του είναι άγνωστοι μεν, οικείοι δε!
— Δεν είναι άσχημο, αλλά δεν παρέχει τη διττή υπόσταση του τίτλου που σας προτείνω: καταρχάς, το κίνητρο της δολοφονίας της Αγγλίδας δημοσιογράφου Λούσι Ντέιβις, που βρίσκεται δολοφονημένη σε μια αποθήκη κατά τη διάρκεια ενός κοσμικού πάρτι στο μικροσκοπικό αυτό ελληνικό νησί, είναι ένα χειρόγραφο στο οποίο αποκάλυπτε τα μυστικά, τις ατασθαλίες, τις απιστίες και τα κουτσομπολιά των φίλων της. Η Ντέιβις δολοφονήθηκε, δηλαδή, εξαιτίας ενός καλοκαιρινού μυθιστορήματος με κλειδί.
Επιπλέον στο whodunit μου, σ’ αυτή την αστυνομική έρευνα για την αποκάλυψη του δολοφόνου ο αναγνώστης καλείται να βρει το κλειδί για να ανοίξει τις ερμητικά κλειστές πόρτες της Νήσου, τα κλειστά στόματα, και με όλα τα στοιχεία που θα συλλέξει μαζί με τον αστυνόμο Μάρκου να ξεκλειδώσει το μυστήριο.
Τέλος, είναι κυριολεκτικά ένα κλειδί, ένα μικρό ασημένιο κλειδί που μας οδηγεί στη λύση!
— Γι’ αυτό προτείνω να βάλουμε ένα κλειδί στο εξώφυλλο — ξέρω, ξέρω δεν πρέπει να κρίνουμε ένα βιβλίο απ’ το εξώφυλλο, αλλά αν τραβάει το μάτι, αν είναι μίνιμαλ και παραστατικό, αν παραπέμπει και στη χρυσή εποχή της αστυνομικής λογοτεχνίας, τις δεκαετίες του 1920 και ‘30 που είναι η έμπνευσή μου, θα δένει το όλον πολύ ωραία! Τι λέτε;
Κι έτσι το Μυθιστόρημα με κλειδί απέκτησε τον τίτλο και το ντύσιμό του!
Χρήστος Μαρκογιαννάκης
Το αστυνομικό Μυθιστόρημα με κλειδί του Χρήστου Μαρκογιαννάκη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας (σελ. 372, τιμή: €16,60).
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
«Ο Μαρκογιαννάκης φέρνει στο προσκήνιο έναν αστυνόμο που σίγουρα θα άρεσε στον ίδιο τον Ηρακλή Πουαρό».
Le Journal de Montréal, Καναδάς
«Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης είναι ένας από τους μετρ του σύγχρονου whodunit».
Zonelivre, Γαλλία
«Ο αστυνόμος Μάρκου δεν κοιμάται πολύ, τρώει λίγο, ζει σπαρτιάτικα και σκέφτεται ως μαθητής του Αριστοτέλη. Με λίγα λόγια, ένας πολύ συμπαθής τύπος».
Sang d’Εncre Polars, Καναδάς
«Χάρη στον σχολαστικό τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η έρευνα και τις ανατροπές, η σκέψη μας πάει στον Ηρακλή Πουαρό».
Le Soir, Βέλγιο
«Μια γραφή λεπτή και με μαεστρία».
Telepro, Βέλγιο
«Αγαπάμε την ατμόσφαιρα όπου διεξάγει τις έρευνές του ο αστυνόμος Μάρκου».
La femme actuelle, Γαλλία
«Ο Χρήστος, όπως το κρασί, γίνεται όλο και καλύτερος με τον καιρό».
Collectif Polar, Γαλλία
Από το οπισθόφυλλο:
Η Νήσος, ένα ειδυλλιακό ψαρονήσι, έχει γίνει καλοκαιρινός προορισμός του διεθνούς τζετ σετ. Ο αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Αττικής Χριστόφορος Μάρκου περνάει εκεί την άδειά του, όταν κατά τη διάρκεια ενός πάρτι η Λούσι Ντέιβις, μια νεαρή Αγγλίδα δημοσιογράφος, βρίσκεται δολοφονημένη στην αποθήκη της οικοδέσποινας.
Με το νησί αποκλεισμένο από τον άνεμο, ο Μάρκου ψάχνει το κίνητρο και τον δράστη στα μυστικά, τα ψέματα και τα κουτσομπολιά του «κλειστού κύκλου της Νήσου» και σε ένα μυθιστόρημα με κλειδί που έγραφε το θύμα.
Η επιφανειακή ηρεμία του νησιού διαταράσσεται ενώ ένα ακόμη ανεξιχνίαστο έγκλημα από το παρελθόν θα περιπλέξει την υπόθεση.
Καθώς η λίστα των νεκρών μεγαλώνει, θα κατορθώσει ο Μάρκου να βρει τον δολοφόνο προτού αυτός καταφέρει να ξεφύγει με το επόμενο πλοίο της γραμμής;
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης γεννήθηκε το 1980 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και μεγάλωσε. Με σπουδές στη Νομική και την Εγκληματολογία στην Αθήνα και το Παρίσι, και έχοντας εργαστεί ως δικηγόρος, τα τελευταία χρόνια ζει στη γαλλική πρωτεύουσα. Είναι συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας και δοκιμιακών βιβλίων για την αισθητική του εγκλήματος, εμπνευστής της έννοιας criminart και μέλος της Crime Writers’ Association. Το Μυθιστόρημα με κλειδί είναι το τρίτο του αστυνομικό μυθιστόρημα το οποίο εκδίδεται στα ελληνικά, ενώ θα ακολουθήσει και η έκδοσή του στα γαλλικά.
— Βιβλιογραφία: The Louvre Murder Club / Scènes de crime au Louvre, 2017, Éditions Le Passage (βραβείο Document Littéraire National), Au 5e étage de la faculté de droit, 2018, µυθιστόρηµα Éditions Albin Michel (βραβεία Balai d’Or και Académie du Var), The Orsay Murder Club / Scènes de crime à Orsay, 2018, Éditions Le Passage, Mourir en scène, 2020, µυθιστόρηµα Éditions Albin Michel
Προσωπική ιστοσελίδα του συγγραφέα: www.christosmarkogiannakis.com
Instagram: @christos_markogiannakis
Κεντρική φωτογραφία συγγραφέα: © Tom Volf
