Το καθεστώς που οικοδομήθηκε πάνω στο αίμα της εαμικής αντίστασης από τους πρώην συνεργάτες των Ναζί κατακτητών και τις στάχτες που άφησαν πίσω τους οι βόμβες «Ναπάλμ», προχώρησε ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 στην παράδοση της Σούδας στα αμερικάνικα στρατεύματα και στην συνέχεια στην ένταξη της χώρας στη ψυχροπολεμική βορειοατλαντική συμμαχία. Μέχρι σήμερα ο ελληνικός στρατός συμμετείχε στην ιμπεριαλιστική επίθεση στη Κορέα (1950-1955) με 10.225 άνδρες, στη Σομαλία (1993-1994), στην παροχή διευκολύνσεων για το διαμελισμό της Γουγκοσλαβίας και τη συγκρότηση της Ελληνικής Δύναμης Βοσνίας (1995) και της Ελληνικής Δύναμη Κοσσυφοπεδίου (1999), στην καταστολή της εξέγερσης στην Αλβανία το 1997 και στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» στο Αφγανιστάν.

Το ελληνικό κράτος συμμετείχε στο πόλεμο κατά της Λιβύης το 2011, παρέχοντας βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια και χρήση του ελληνικού εναέριου χώρου. Μετά το λιντσάρισμα μέχρι θανάτου του ηγέτη της χώρας, Μουαμάρ Καντάφι, οι υποστηριζόμενες από τη Δύση φατρίες συνέχισαν τον πόλεμο μεταξύ τους για τη νομή της εξουσίας, ολοκληρώνοτας την καταστροφή της κρατικής υπόστασης της αφρικανικής χώρας, που έχει πλέον μετατραπεί σε κόμβο λαθρεμπόρων μεταναστών και προσφύγων.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά της Συρίας, η τότε κυβέρνηση Σαμαρά έκλεισε την Συριακή Πρεσβεία στην Αθήνα, ενώ παρείχε τη βάση της Σούδας για το βομβαρδισμό της γειτονικής χώρας. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν στα Στενά του Ορμούζ στην πολεμική κλιμάκωση των ΗΠΑ κατά του Ιράν, στην Σομαλία, ενώ πρόσφατα ολοκληρώθηκε η αποστολή από την ελληνική κυβέρνηση των αμερικανικών Πάτριοτ στον πόλεμο της σκοταδιστικής πετρομοναρχίας της Σαουδικής Αραβίας κατά της Υεμένης, όπου σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη λαμβάνει χώρα η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον πλανήτη.

Το αστικό πολιτικό προσωπικό που σήμερα προσποιείται πως γιορτάζει την αντιφασιστική νίκη του λαού έχει υποστηρίξει μέσω διαδοχικών κυβερνήσεων, τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, το μετα-Μαϊντάν καθεστώς της Ουκρανίας, όπου οι σημαίες των δοσιλόγων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου σηκώθηκαν ξανά πάνω στα συντρίμμια των μνημείων του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Κατά την αναζωπύρωση του πολέμου στην ανατολική Ουκρανία τη χρονιά που μας πέρασε, η χώρα μας συμμετείχε σε μια σειρά στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ που στο στόχαστρο τους είχαν την Ρωσία. Η χρήση της αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολης στην ιμπεριαλιστική περικύκλωση της Ρωσίας, καταγγέλθηκε πρόσφατα από τον Ρώσο πρέσβη που δήλωσε πως «το πλησίασμα των στρατιωτικών υποδομών του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία, θα προκαλέσει τα απαραίτητα ρωσικά στρατιωτικά αντίμετρα.

Η υπογραφή της ελληνογαλλικής συμφωνίας αφήνει ανοιχτό παράθυρο για ελληνική συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Γαλλίας στο Μάλι, ενώ η νέα ελληνοαμερικάνικη συμφωνία παρέχει νέες διευκολύνσεις στην Αλεξανδρούπολη (στρατόπεδο Γιαννούλη), στον Βόλο (στρατόπεδο Γεωργούλα), και στο πεδίο Βολής Λιτόχωρου, ενώ ενισχύει τις υπάρχουσες βάσεις σε Σούδα, Στεφανοβίκειο και Λάρισα, στο αεροδρόμιο της οποίας καταγγέλθηκε πρόσφατα η «παρέλαση» αμερικανικών F-15 για δεύτερη φορά μέσα σε 6 μήνες.

Η επιλογή του ελληνικού λαού να βρεθεί στην σωστή πλευρά της ιστορίας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις πρόσφατες δηλώσεις του Έλληνα προέδρου της Βουλής Κ. Τασούλας προς τον Αμερικάνο γερουσιαστή Μενέντεζ, την ώρα που του παρέδωσε έναν χάρτη της χώρας: «Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο και απο την Κρήτη μέχρι την Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαι σίγουρος πως είναι σε καλά χέρια».

Τα χέρια τους μετατρέπουν την πατρίδας σε ορμητήριο και επιφέρουν τον ίδιο πόνο με αυτόν που προκάλεσαν οι φασιστικές δυνάμεις, σχεδιάζοντας την μια «Γκερνίκα» μετά την άλλη.





Πηγή