Διά τὴν Πόλῐν
Μαρμαρωμένος βασιλεύς ἐστί ὁ δῆμος ὁ ἑλληνικός
Τήν ῥίζᾰν αὐτοῦ εὑρήσει
Αἱ θάλατται, τά Μυστήρια τῆς Ἐλευσῖνος, αἱ ἐκκλησίαι
Τὰ ἄπιστᾰ ὄντα λήψονται τὸ Μέγιστον Φῶς
Περιμένω τὴν στιγμήν διά τὴν Πόλῐν
Διά τὸν Ναόν τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίᾱς
Ὅρους ἀντέστρεψα
Εἶμαι ὁ Ἕλληνας ποὺ πολεμᾶ
Εἶπαν πὼς χάθηκα
Δρόμους μου χάραξαν
Ἔμεινα μόνος μου κι ὅμως ἐπέζησα
Ἔζησα στὴ φωτιά
Σάββατο 31 Αυγούστου 2024
Νταϊάνα: Η Πριγκίπισσα του Λαού
Πριγκίπισσα της Ουαλίας και μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας ως η πρώτη σύζυγος του Καρόλου, πρώτου διαδόχου του βρετανικού θρόνου.
Η αγγλίδα πριγκίπισσα Νταϊάνα (Πριγκίπισσα της Ουαλίας από το 1981 έως το 1996) υπήρξε μια εμβληματική προσωπικότητα της τελευταίας εικοσαετίας του 20ου αιώνα. Αποτελούσε την επιτομή της γυναικείας ομορφιάς και αίγλης, ενώ ταυτόχρονα θαυμαζόταν για το πρωτοποριακό φιλανθρωπικό της έργο, ειδικότερα για ασθενείς με AIDS και την υποστήριξη της εκστρατείας για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού.
Παντρεύτηκε τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου πρίγκιπα Κάρολο το 1981 κι έλαβε τον τίτλο της Πριγκίπισσας της Ουαλίας. Με τον Κάρολο, πριν από το διαζύγιό τους απέκτησαν δύο παιδιά, τον πρίγκιπα Γουίλιαμ και τον πρίγκιπα Χάρι, 2ο και 3ο στη σειρά διαδοχής του βρετανικού θρόνου αντίστοιχα. Ο αδόκητος θάνατός της, που δημιούργησε δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας, εκτόξευσε ακόμη περισσότερο τη φήμη της, η οποία διατηρείται ζωντανή μέχρι σήμερα.
Η γέννηση και τα παιδικά της χρόνια
Η Νταϊάνα Φράνσις Σπένσερ (Diana Frances Spencer) γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1961 στο Σάντριγχαμ της Αγγλίας, σε μία αριστοκρατική οικογένεια με συγγενικούς δεσμούς με τη βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας.
Ήταν το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Έντουαρντ Σπένσερ, υποκόμη του Άλθορπ και άμεσου απογόνου του Καρόλου Β' (1630-1685) και της αμερικανικής καταγωγής Φράνσις υποκόμισσας του Άλθορπ, η οποία είχε μακρινή συγγένεια με συνονόματη μητέρα της βασίλισσας Ελισάβετ Β’. Οι γονείς της χώρισαν, όταν η Νταϊάνα ήταν μικρή και ο πατέρας της κέρδισε την επιμέλεια των παιδιών του, ύστερα από σκληρή δικαστική μάχη.Η Νταϊάνα φοίτησε σε δημόσιο σχολείο και διακρίθηκε για τις αθλητικές της επιδόσεις, ιδιαίτερα στην κολύμβηση. Φιλοδοξούσε να γίνει μπαλαρίνα, αλλά θεωρήθηκε πολύ ψηλή. Δεν ακολούθησε πανεπιστημιακές σπουδές, επειδή ήταν μέτρια μαθήματα, σύμφωνα με τους βιογράφους της. Μετά το σχολείο εργάστηκε ως νταντά, μαγείρισσα μερικής απασχόλησης και βοηθός διδασκαλίας σε νηπιαγωγείο του Λονδίνου.
Η γνωριμία και ο γάμος με τον πρίγκιπα Κάρολο
Η Νταϊάνα συνάντησε για πρώτη φορά τον μελλοντικό της σύζυγο το 1977, όταν ήταν 16 ετών και ο Κάρολος έβγαινε με τη μεγαλύτερη αδελφή της. Το 1980 εμβάθυναν την σχέση τους κατά τη διάρκεια ενός αγώνα πόλο και ο Κάρολος την προσκάλεσε στο βασιλικό γιοτ «Μπριτάνια».
Στη συνέχεια, την κάλεσε στο ανάκτορο του Μπάλμοραλ για να γνωρίσει τη μητέρα του βασίλισσα Ελισάβετ. Η βασίλισσα και ο δούκας του Εδιμβούργου Φίλιππος θεώρησαν ότι η Νταϊάνα ήταν κατάλληλη σύζυγος για τον γιο τους και μελλοντικό βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου κι έδωσαν την έγκρισή τους.
Στις 29 Ιουλίου 1981, η Νταϊάνα και ο Κάρολος παντρεύτηκαν στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Περίπου 600.000 άνθρωποι παρατάχθηκαν στους δρόμους του Λονδίνου για να επευφημήσουν το πριγκιπικό ζεύγος και δισεκατομμύρια παρακολούθησαν τη γαμήλια τελετή μέσα από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες. Θεωρήθηκε ως ένας «παραμυθένιος γάμος» και το κοινό σύντομα ενθουσιάστηκε με την αθωότητα και την ομορφιά της νεαρής πριγκίπισσας.Κατά τη διάρκεια του γάμου τους απέκτησαν δύο γιους, τον πρίγκιπα Γουίλιαμ και τον πρίγκιπα Χάρι. Η Νταϊάνα ήταν μία αφοσιωμένη μητέρα και προσπαθούσε να μεγαλώσει τα παιδιά της ώστε να σέβονται τη διαφορετικότητα και τις προκλήσεις του ρόλου για τους οποίους ήταν προορισμένοι. Ήθελε να έχουν εμπειρίες ζωής και συχνά αντιστεκόταν στο αυστηρό τυπικό της βασιλικής οικογένειας.
Το διαζύγιο Νταϊάνας – Καρόλου
Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 άρχισαν να εμφανίζονται προβλήματα στη σχέση της με τον Κάρολο και υπό την πίεση της μεγάλης δημοσιότητας, ο γάμος της διαλύθηκε και οδηγήθηκε σε διαζύγιο το 1992.
Η Νταϊάνα ανέφερε αργότερα σε συνεντεύξεις της ότι σχεδόν αμέσως μόλις παντρεύτηκε, ο Κάρολος διατηρούσε σχέση με την Καμίλα Πάρκερ-Μπόουλς και ήταν δύσκολο να κρατήσει ένας γάμος με τρία άτομα. Είπε επίσης ότι ο Κάρολος την παντρεύτηκε μόνο υπό την πίεση του πατέρα του Φίλιππου.Μη αντέχοντας την απιστία του Καρόλου, άρχισε να έχει διάφορες ερωτικές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένου του λοχαγού Τζέιμς Χιούιτ, τον οποίο κυριολεκτικά λάτρευε. Οι συναισθηματικές διαταραχές του γάμου και του χωρισμού της προκάλεσαν στη Νταϊάνα ήταν διάφορα προβλήματα υγείας, όπως βουλιμία και κατάθλιψη.
Το επίσημο διαζύγιό της ανακοινώθηκε στις 28 Αυγούστου 1996 και συνοδεύτηκε από εφ’ άπαξ διατροφή 30 εκατομμυρίων δολαρίων και άνευ όρων επικοινωνία με τα δύο παιδιά της. Δεν έφερε πλέον τον τίτλο της «Πριγκίπισσας της Ουαλίας», αλλά μπορούσε να αποκαλείται «Πριγκίπισσα». Σε συνέντευξη στο BBC τον Νοέμβριο του 1995 είπε ότι προτιμούσε να την αποκαλούν «Βασίλισσα στις καρδιές των ανθρώπων».
Το φιλανθρωπικό της έργο
Ως πριγκίπισσα της Ουαλίας, η Νταϊάνα συμμετείχε σε διάφορες επίσημες τελετές, όπως στα εγκαίνια νοσοκομείων. Αυτό της έδωσε την ευκαιρία να εμπλακεί σε διάφορα φιλανθρωπικά έργα και ν’ αναδείξει το επικοινωνιακό της χάρισμα και την άμεση επαφή της με τους απλούς ανθρώπους.
Το 1987 η πριγκίπισσα Νταϊάνα ήταν μία από τις πρώτες διασημότητες που φωτογραφήθηκαν με ασθενείς του AIDS, συμβάλλοντας στην αλλαγή της στάσης του κόσμου απέναντι στη «μάστιγα του αιώνα». Εκείνη την εποχή, πολλοί πίστευαν ότι μπορούσε να κολλήσει κάποιος AIDS μόνο με μια απλή επαφή. Τον Ιούνιο του 1998 διέθεσε 79 από τα φορέματά της στον οίκο δημοπρασιών Christie's στη Νέα Υόρκη, συγκεντρώνοντας το ποσό των 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο διέθεσε σε οργανώσεις για την καταπολέμηση του AIDS και το καρκίνου.
Συμμετείχε επίσης στη διεθνή καμπάνια για την κατάργηση των ναρκών κατά προσωπικού και τον Ιανουάριο του 1997 επισκέφτηκε ναρκοπέδια στην Αγκόλα για να επιθεωρήσει την εκκαθάρισή τους. Η προσωπική της υποστήριξή λέγεται ότι ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την ενθάρρυνση της Βρετανίας και στη συνέχεια άλλων χωρών να υποστηρίξουν τη Συνθήκη της Οτάβας για την απαγόρευση της χρήσης των ναρκών κατά προσωπικού. Όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Ρόμπιν Κουκ εισηγήθηκε το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1998 αναφέρθηκε ονομαστικά στη συμβολή της πριγκίπισσας Νταϊάνας.Λίγο πριν από το θάνατό της, στις 18 Ιουνίου 1999, η πριγκίπισσα Νταϊάνα συναντήθηκε με τη Μητέρα Τερέζα, καθώς οι δυο γυναίκες αλληλοθαυμάζονταν. Η Μητέρα Τερέζα πάντα έλεγε: «Η Νταϊάνα είναι η κόρη μου». Με απόλυτη ταπεινοφροσύνη, η Νταϊάνα απάντησε: «Είμαι μια πολύ, πολύ μικρή Μητέρα Τερέζα».
Παρά την αδιάκριτη εισβολή του Τύπου στην ιδιωτική της ζωή, η Νταϊάνα παρέμεινε πολύ δημοφιλής επειδή οι άνθρωποι μπορούσαν να ταυτιστούν μαζί της. Η ενασχόλησή της με έργα φιλανθρωπίας έδινε την εντύπωση ενός νέου τύπου μέλους της βασιλικής οικογένειας, που δεν ήταν τόσο απόμακρο από τον απλό άνθρωπο. Εξού και η ρήση του τότε βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, ο οποίος την αποκάλεσε «Πριγκίπισσα του Λαού».
Ο θάνατός της
Η Νταϊάνα πέθανε στις 31 Αυγούστου 1997, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα μαζί με τον εραστή της Ντόντι Αλ Φαγιέντ στο Παρίσι. Λέγεται ότι τους κυνηγούσαν παπαράτσι τη στιγμή που συνέβη το θανατηφόρο δυστύχημα στη σήραγγα Ποντ ντε λ’ Αλμά του Σηκουάνα. Οι ανακριτικές αρχές συμπέραναν ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου Ανρί Πολ, που επίσης έχασε τη ζωή του, βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Τα αναπάντητα ερωτήματα για τις συνθήκες του δυστυχήματος εξάπτουν μέχρι σήμερα την φαντασία των συνωμοσιολόγων.Ο θάνατος της «Πριγκίπισσας του Λαού» είχε βαθύ αντίκτυπο στο βρετανικό κοινό, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο και οδήγησε σε μία άνευ προηγουμένου έκρηξη συμπάθειας και θλίψης. Πάνω από ένα εκατομμύριο μπουκέτα λουλούδια κατατέθηκαν στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.
Την κηδεία της στις 5 Σεπτεμβρίου 1997 στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ παρακολούθησαν αμέτρητα εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο μέσω της τηλεόρασης. Εν είδει επικηδείου, ο Έλτον Τζον έπαιξε στο πιάνο μία διασκευή του τραγουδιού του «Candle in the Wind», το οποίο έκτοτε φέρει τον τίτλο «Candle in the Wind 1997». Η Νταϊάνα τάφηκε σ’ ένα νησί μέσα στο οικογενειακό κτήμα του Άλθορπ.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2976
Η δολοφονία Τελίνι και η Κατάληψη της Κέρκυρας από τη φασιστική Ιταλία
Ένα χρόνο μετά την άνοδό του στην εξουσία κι ενώ η χώρα μας βίωνε τα επακόλουθα της μικρασιατικής καταστροφής, ο Μπενίτο Μουσολίνι και η φασιστική Ιταλία έδειξαν το σοβινιστικό τους πρόσωπο και τις επεκτατικές τους διαθέσεις στα Βαλκάνια.
Αφορμή στάθηκε το επεισόδιο της 27ης Αυγούστου 1923 στο δρόμο Ιωαννίνων - Κακκαβιάς, κατά το οποίο βρέθηκαν δολοφονημένοι πέντε Ιταλοί, μέλη της επιτροπής για την οριστική χάραξη της ελληνοαλβανικής μεθορίου, μετά την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία το 1921. Επρόκειτο για τον στρατηγό Τελίνι, τον ταγματάρχη Κόρτι, τον λοχαγό Μπανατσίνι, τον οδηγό του αυτοκινήτου τους και ένα διερμηνέα.
Ο Μουσολίνι, που ήθελε να ενισχύσει και το γόητρό του, χωρίς να περιμένει το αποτέλεσμα των ανακρίσεων από τις ελληνικές αρχές, επέδωσε ρηματική διακοίνωση στην Αθήνα με τους ακόλουθους όρους:
- Απόδοση τιμών στην ιταλική σημαία και τις σορούς των δολοφονηθέντων.
- Τελετή μνημοσύνου, παρουσία του Υπουργικού Συμβουλίου.
- Αίτηση συγγνώμης προς την Ιταλία.
- Συμμετοχή ιταλού στρατιωτικού στις ανακρίσεις.
- Καταδίκη των ενόχων σε θάνατο.
- Καταβολή αποζημίωσης 50.000.000 λιρετών.
Την Ελλάδα εκείνη την περίοδο κυβερνούσε η Επαναστατική Επιτροπή υπό τον Νικόλαο Πλαστήρα, η οποία φυσικά απέρριψε τους περισσότερους όρους του τελεσιγράφου, ως απαράδεκτους. Προσφέρθηκε να βοηθήσει τις οικογένειες των θυμάτων και πρότεινε στην Ιταλία να ανατεθεί η επίλυση της διαφοράς στην Κοινωνία των Εθνών. Παράλληλα, διαβεβαίωσε την ιταλική κυβέρνηση ότι οι δράστες δεν ήταν έλληνες, αλλά αλβανοί ληστές.
Κι ενώ οι διπλωματικές προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους, η Ιταλία με πολεμική επιχείρηση την ίδια μέρα κατέλαβε την Κέρκυρα, με στόλο αποτελούμενο από 25 πλοία (3 θωρηκτά, 4 καταδρομικά, 6 αντιτορπιλικά τορπιλοβόλα και υποβρύχια). Προηγήθηκε απαίτηση του αρχηγού της ιταλικής μοίρας πλοιάρχου Φοσκίνι προς τον νομάρχη της Κέρκυρας Πέτρο Ευριπαίο για την παράδοση του νησιού. Όταν ο έλληνας αξιωματούχος αρνήθηκε, οι Ιταλοί άρχισαν να κανονιοβολούν την πόλη της Κέρκυρας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 15 γυναικόπαιδα και να τραυματισθούν 35 άμαχοι.
Αμέσως μετά, οι ιταλικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στο νησί και το κατέλαβαν. Για να δείξουν τις προθέσεις τους, τοποθέτησαν ένα ξύλινο κόκορα στο Παλαιό Φρούριο, με την επιγραφή: «Όταν λαλήσει αυτός ο κόκορας, τότε οι Ιταλοί θα φύγουν από την Κέρκυρα».
Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε έντονα και προσέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών, έχοντας με το μέρος της τη διεθνή κοινή γνώμη. Ο διεθνής οργανισμός (ο ΟΗΕ της εποχής) ανέλαβε να διευθετήσει το περιστατικό, αλλά συνάντησε την έντονη αντίδραση της Ιταλίας. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Διάσκεψη των Πρεσβευτών, η οποία υποχρέωσε την Ελλάδα:
- Να καταβάλλει στην Ιταλία αποζημίωση 50.000.000 λιρετών.
- Να τελέσει μνημόσυνο για τους δολοφονηθέντες, και
- Να ενεργήσει ανακρίσεις για την ανεύρεση των δραστών της δολοφονίας, υπό την επίβλεψη Διεθνούς Επιτροπής.
Μόνο τότε η Ιταλία δέχθηκε να εκκενώσει την Κέρκυρα στις 27 Σεπτεμβρίου 1923, με τον λαό να τους κατευοδώνει με ένα σαρκαστικό «Κουκουρίκου!». Παρά τις προσπάθειες που έγιναν από τα ενδιαφερόμενα μέρη, οι ένοχοι της πενταπλής δολοφονίας δεν ανακαλύφθηκαν ποτέ.
Κατάθεση Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου
Χρυσῆν κορωνίδ' οἷα, σεμνὴ Παρθένε,
Τῷ τοῦ χρόνου τίθημι σὴν Ζώνην τέλει.
Θέντο σορῷ Ζώνην πρώτῃ Πανάγνου Τριακοστῇ.
Η ανακομιδή της τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου, άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β'. Η μεταφορά έγινε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη και την τοποθέτησαν σε μια χρυσή θήκη, που ονομάσθηκε αγία Σωρός. Όταν πέρασαν 410 χρόνια, ο βασιλιάς Λέων ο Σοφός άνοιξε την αγία αυτή Σωρό για τη βασίλισσα σύζυγο του Ζωή, που την διακατείχε πνεύμα ακάθαρτο. Όταν λοιπόν άνοιξε την αγία Σωρό, βρήκε την τίμια Ζώνη της Θεοτόκου να ακτινοβολεί υπερφυσικά. Και είχε μια χρυσή βούλα, που φανέρωνε το χρόνο και την ήμερα που μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Αφού λοιπόν την προσκύνησαν, ο Πατριάρχης άπλωσε την τιμία Ζώνη επάνω στη βασίλισσα, και αμέσως αυτή ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο. Όποτε όλοι δόξασαν το Σωτήρα Χριστό και ευχαρίστησαν την πανάχραντη Μητέρα Του, η οποία είναι για τους πιστούς φρουρός, φύλαξ, προστάτις, καταφυγή, βοηθός, σκέπη, σε κάθε καιρό και τόπο, ήμερα και νύκτα.
Στη συνέχεια η Αγία Ζώνη τεμαχίστηκε και τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σε διάφορους ναούς της Κωνσταντινούπολης. Μετά την άλωση της Πόλης από τούς Σταυροφόρους το 1204 μ.Χ., κάποια τεμάχια αρπάχτηκαν από τους βάρβαρους και απολίτιστους κατακτητές και μεταφέρθηκαν στη Δύση. Ένα μέρος όμως διασώθηκε και παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη και μετά την απελευθέρωση της Πόλης από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στον ιερό ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών. Η τελευταία αναφορά για το άγιο λείψανο είναι ενός ανώνυμου Ρώσου προσκυνητή στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 και 1453 μ.Χ.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τούς Τούρκους το 1453 μ.Χ., είναι άγνωστο τι απέγινε το υπόλοιπο μέρος της Αγίας Ζώνης στη συνέχεια. Έτσι το μοναδικό σωζόμενο τμήμα είναι αυτό που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου· με εξαιρετικά περιπετειώδη τρόπο έφτασε εκεί.
Ο Άγιος Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει έναν χρυσό σταυρό για να τον προστατεύει στις εκστρατείες. Στη μέση του σταυρού είχε τοποθετηθεί τεμάχιο Τιμίου Ξύλου· ο σταυρός έφερε επίσης θήκες με άγια λείψανα Μαρτύρων, και ένα τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης. Όλοι οι βυζαντινοί αυτοκράτορες έπαιρναν αυτόν τον σταυρό στις εκστρατείες. Το ίδιο έπραξε και ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σε μία εκστρατεία εναντίον του ηγεμόνα των Βουλγάρων Ασάν. Νικήθηκε όμως και μέσα στον πανικό ένας ιερέας τον πέταξε στο ποτάμι για να μην τον βεβηλώσουν οι εχθροί. Μετά από μερικές μέρες όμως οι Βούλγαροι τον βρήκαν· έτσι πέρασε στα χέρια του Ασάν.
Οι Βούλγαροι ηγεμόνες μιμούμενοι τούς Βυζαντινούς αυτοκράτορες έπαιρναν μαζί τους στις εκστρατείες το σταυρό. Σε μία μάχη όμως εναντίον των Σέρβων ο βουλγαρικός στρατός νικήθηκε από τον Σέρβο ηγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ο Λάζαρος αργότερα δώρισε το σταυρό του Αγίου Κωνσταντίνου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου μαζί με το τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης.
Οι Άγιοι Πατέρες της Ιεράς Μονής διασώζουν και μία παράδοση σύμφωνα με την οποία η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό (1341-1354), ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το αξίωμα, εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ και μόνασε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Τα θαύματα που πραγματοποίησε και πραγματοποιεί η Τιμία Ζώνη είναι πολλά. Βοηθά ειδικά τις στείρες γυναίκες να αποκτήσουν παιδί. Αν ζητήσουν με ευλάβεια τη βοήθειά της Παναγίας, τούς δίδεται τεμάχιο κορδέλας που έχει ευλογηθεί στην λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης· αν έχουν πίστη, καθίστανται έγκυες.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. δ’.
Θεοτόκε ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Zώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα, ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος, διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε, περιλαβοῦσα ἡ Zώνη σου ἡ τιμία, κράτος τῇ πόλει σου ἀπροσμάχητον, καὶ θησαυρὸς ὑπάρχει, τῶν ἀγαθῶν ἀνέκλειπτος, ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος.
Ὁ Οἶκος
Τὶς γηγενῶν τὰ σὰ μεγαλεῖα διηγήσεται λόγος; ποία γλῶσσα βροτῶν; νοῦς γὰρ οὐδὲ οὐράνιος, ἀλλ' ἡ τεκοῦσα τῆς συμπαθείας τὸ ἀμέτρητον πέλαγος, δέξαι καὶ νῦν ἐξ ἀκάρπων χειλέων τὰ ᾄσματα, καὶ δίδου μοι θείαν χάριν, εὐφημῆσαι τὴν σὴν Ζώνην Δέσποινα, δι' ἧς κόσμος ἀγάλλεται, σὺν Ἀγγέλοις ὑμνῶν σου τὰ θαύματα, ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος.
Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Τὴν Ζώνην τὴν σεπτήν, τοῦ ἀχράντου σου σκήνους, ὑμνοῦμεν οἱ πιστοί, Παναγία Παρθένε, ἐξ ἧς ἀρυόμεθα νοσημάτων τὴν ἴασιν, καὶ κραυγάζομεν· Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, σὺ ἡ λύτρωσις, τῶν σὲ τιμώντων ὑπάρχεις, Μαρία Θεόκλητε.
Έτερον Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς τιμίας Ζώνης σου τῇ καταθέσει, ἑορτάζει σήμερον, ὁ σὸς πανύμνητε λαός, καὶ ἐκτενῶς ἀνακράζει σοι· Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα.
Έτερον Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τὰ καταθέσια τῆς σῆς θείας Ζώνης, ἡ Ἐκκλησία σου φαιδρῶς ἑορτάζει, καὶ ἐκτενῶς κραυγάζει σοι Παρθένε Ἁγνή· Ἅπαντας περίσῳζε, τῆς ἐχθρῶν δυναστείας· θραῦσον τὰ φρυάγματα, τῶν ἀθέων βαρβάρων, καὶ τὴν ἡμῶν κυβέρνησον ζωήν, πράττειν Κυρίου τὰ θεῖα θελήματα.
Οπτικοακουστικό Υλικό
-
Εν αρχή ην ο πόνος, τούτες τις τρομερές μέρες του φετινού Αυγούστου. Ναι, ο πόνος. Γιατί πριν από κάθε ανάλυση, ακόμα και την εμβριθέστερη...
-
Τίτλοι αρχής (το παρακάτω βίντεο ανέβηκε από το κανάλι bellllllochannel στο Youtube) Μοιάζει...
-
Πηγή εικόνας: i-diadromi.gr Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη Θεία γέννηση, να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται...