Ο Παναγή μεγάλωσε σε μια οικογένεια μουσικών και καλλιτεχνών, κάνοντας τα πρώτα του μουσικά βήματα υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, Παναγιώτη Παναγή (ιδρυτή της πρώτης συμφωνικής ορχήστραςστην Κύπρο), και της μητέρας του, Κλαίρης Παναγή (καταξιωμένης Κύπριας πιανίστριας). Σε ηλικία 18 ετών είχε ήδη καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους τραγουδιστές και τραγουδοποιούς της χώρας του. Σπούδασε μουσική στοΜουσικό Κολέγιο ΜπέρκλιστηνΒοστώνητηςΜασαχουσέτης, με υποτροφία τουπρογράμματος Φουλμπράιτ. Κατά την διάρκεια της πενταετούς παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως τον Γκάρι Μπάρτον, τον Πίτερ Έρσκιν , το συγκρότημα The Manhattan Transfer, τους New York Voices και τονΜπίλι Τζόελ. Έκανε επίσης περιοδεία στις ΗΠΑ ως μέλος του The Vocal Summit – ενός φωνητικού συγκροτήματος ελευθέρας μουσικής (δηλαδή, αυτοσχέδια μουσική, δίχως κανόνες) α καπέλα – κερδίζοντας το «Βραβείο Εξαιρέτου Μουσικής Ικανότητος» ("Outstanding Musicianship Award") από την Διεθνή Ένωση Εκπαιδευτικών Τζαζ (IAJE).
Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
Η συμμετοχή του Παναγή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision περιλαμβάνει:
Τα δεύτερα φωνητικά για το τραγούδι «Απόψε ως Βρεθούμε», την συμμετοχή της Κύπρου το 1989.
Ερμηνεία του τραγουδιού «Πιστεύω» στον εθνικό τελικό της Κύπρου το 1990. (καταλαμβάνοντας την 3η θέση).
Δεύτερα φωνητικά για την Έλενα Πατρόκλου στο τραγούδι «SOS», την συμμετοχή της Κύπρου το 1991.
Ερμηνεία του τραγουδιού «Για Σένα Τραγουδώ» στον εθνικό τελικό της Κύπρου το 1993 (καταλαμβάνοντας την 3η θέση).
Στιχουργός, συνθέτης κι ερμηνευτής του τραγουδιού «Στη Φωτιά», την συμμετοχή της Κύπρου το 1995.
Ερμηνεία του τραγουδιού «Φτερούγισμα» με την Μαρλέν Αγγελίδου στον εθνικό τελικό της Κύπρου το 1998 (καταλαμβάνοντας την 2η θέση).
Ο Άλεξ Παναγή στην Eurovision του 1995.Ερμηνευτής του τραγουδιού «Νόμιζα» της συμμετοχής της Κύπρου το 2000, ως μέλος του φωνητικού ντουέτου Voice (μαζί με την Χριστίνα Αργύρη).
Προπονητής φωνητικής για το λευκορωσικό "Time" του 2015.
Προπονητής φωνητικής το 2016 για τον Ρώσο εκπρόσωπο Σεργκέι Λαζάρεφ.
Προπονητής φωνητικής το 2017 για την εκπρόσωπο της Ελλάδας Ντέμυ και για την εκπρόσωπο του Αζερμπαϊτζάν το 2017 Ντιάνα Χατζίεβα.
Προπονητής φωνητικής το 2018 για τον εκπρόσωπο της Λευκορωσίας Αλεξέγιεφ, την εκπρόσωπο του Αζερμπαϊτζάν το 2018 Αϊσέλ και των εκπροσώπων της Μολδαβίας το 2018 Doredos.
Προπονητής φωνητικής το 2019 για τον Ρώσο εκπρόσωπο Σεργκέι Λαζάρεφ.
Κοινωνική συνεισφορά
Ο Παναγή είναι επίσης γνωστός στην Κύπρο για τον ενεργό του ρόλο στη συγκέντρωση κεφαλαίων για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Είναι μόνιμος εθελοντής του Αντικαρκινικού Συλλόγου Κύπρου με πολλά από τα έσοδα των παραγωγών του να πηγαίνουν στο ταμείο του και έχει παίξει σε τηλεοπτικές διαφημίσεις του το 2012 και το 2013. Η εμπειρία του με την κατάσταση της μητέρας του ,δε, τον έχει κατασταστήσει εκπρόσωπο για την ευαισθητοποίηση για το Αλτσχάιμερ . Σε τούτη την εμπειρία βασίστηκε το μιούζικαλ του Di-Mentia .
Αίσθηση προκάλεσε το βίντεο-κλιπ, που θύμιζε χορό αρχαίου δράματος (σκηνοθεσία: Κορίνα Αβρααμίδου). Αξίζει να σημειωθεί ότι το επίσημο πρόγραμμα της γιουροβραδιάς είχε απίστευτα τυπογραφικά λάθη στην κυπριακή συμμετοχή με αποκορύφωμα το «κι όμως δεν νίστεψα… (αντί για «πίστεψα)»». Στη σκηνή μαζί του ήταν η Χριστίνα Αργύρη (αρμόνιο-CYP 2000, φωνητικά CYP 2002), η Νάσια Τραχωνίτου (φωνητικά CYP 1989, 1991), η Κατερίνα Ανδρέου-Χριστοφίδου (κρουστά), ο Κωνσταντίνος Φιλίππου ή Φίλιππος Κωνσταντίνος (τύμπανα και μετέπειτα μέλος των ΟΝΕ-CYP 2002) και ο DJ Δημήτρης Χωριανόπουλος (ντραμς-φωνητικά CYP 2007). Τα κοστούμια υπέγραφε η Γκίκα Ιωαννίδου και τις χορογραφίες η Αριάννα Οικονόμου. Πολύχρωμη η εμφάνισή τους, με την κόκκινο-κοραλί σακάκι του Άλεξ να ξεχωρίζει, όπως και το τεράστιο πανί, κάτω από το οποίο πέρασε. Στην ελληνική μετάδοση δεν ακούστηκε μέρος της εισαγωγής, διότι η Δάφνη Μπόκοτα ξέχασε να ανεβάσει τον ήχο στην κονσόλα. Το Στη φωτιά (εντελώς άλλο τραγούδι στην επιλογή και άλλο την τελική βραδιά, χάρη στην ενορχήστρωση του Γιώργου Θεοφάνους) ήθελαν να είναι ένα πάντρεμα Ανατολής και Δύσης. Την ιταλική βερσιόν, Fiamma, έγραψε η Silvia M. Klemm. Η αγγλική έχει τον τίτλο Plungeintofire.
Ο εθνικός τελικός
Την επιλογή της 14ης Μαρτίου, στο νυχτερινό κέντρο Μόντε Καπούτο, λίγο έξω από τη Λεμεσό, σε σκηνοθεσία Σοφίας Μουαΐμη και Κορίννας Αβρααμίδου, όπου ψήφισε 20μελής επιτροπή, παρουσίασαν η Ευρυδίκη και ο Γιώργος Θεοφάνους. Ένα σκάνδαλο δημιουργήθηκε όταν ο Άριστος Μοσχοβάκης αποσύρθηκε, διότι το ΡΙΚ αρνήθηκε να δώσει από πριν τα ονόματα των κριτών και επιπλέον ότι επέστρεψε στη μυστική ψηφοφορία. Το τραγούδι του Μια βροχή, σε στίχους Ροδούλας Παπαλαμπριανού είχε ως ερμηνεύτρια τη Μπέσσυ Αργυράκη (GRE 1977). Το τραγούδι δεν αντικαταστάθηκε, έτσι ο τελικός έγινε με επτά αντί για οκτώ τραγούδια. Τα ΜΜΕ επίσης αντέδρασαν, διότι προτιμούσαν τον Μιχάλη Χατζηγιάννη (2ος και 3ος), ο οποίος ήταν ακόμα μαθητής, ωστόσο είχε μόλις κερδίσει στον προβεβλημένο διαγωνισμό της Λαϊκής Τράπεζας.
Ένα ανέλπιστο 12άρι ήρθε από την Ουγγαρία. Η Ελλάδα πάντως, παρά τον επικό στίχο: «Είμαι ο Έλληνας που πολεμά», που περιγράφει την ιστορική πορεία των Ελλήνων μέσα από πολέμους, δυστυχίες και φωτιές, του έδωσε μόλις 8 βαθμούς, στερώντας του δύο θέσεις. Έτσι κατετάγη ένατο…
Μερικές δηλώσεις
Όπως δήλωσε ο ίδιος στην εκπομπή “Eurovision flashback”, το πρώτο που του έρχεται στο μυαλό είναι ότι επρόκειτο για την πρώτη του συμμετοχή στη Γιουροβίζιον ως συνθέτης, στιχουργός κι ερμηνευτής: “Είχα μια καταπληκτική ομάδα. Μαζευόμασταν πίσω από τη σκηνή, κάναμε ένα κύκλο και ενώναμε τις ενέργειές μας. Μετά χοροπηδάγαμε πάνω-κάτω σαν τρελοί και βγαίναμε στη σκηνή”. Αξέχαστη στιγμή ήταν το βραβείο της Έλενας Παπαρίζου στο Κίεβο. Είχε τη φωνητική επιμέλεια και έκανε φωνητικά. Είναι το όνειρο κάθε καλλιτέχνη να είναι στο green room και να κερδίζει το τραγούδι στο οποίο συμμετέχει.
.jpg/448px-Alexander_the_Great_mosaic_(cropped).jpg?20180222231730)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου