Η 21η Σεπτεμβρίου ανακηρύχθηκε Ημέρα Μνήμης για τον Πόντιο δημοσιογράφο και εκδότη Νίκο Καπετανίδη, με πρωτοβουλία της κοινοβουλευτικής επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που έγινε στις 2 Μαρτίου 2022 στο Μουσείο της Ακρόπολης..

Ο Νικόλαος Καπετανίδης (1889-1921) υπήρξε μαχητικός δημοσιογράφος και εκδότης της ελληνικής εφημερίδας του Πόντου «Εποχή». Μέσα από τις στήλες της εφημερίδας του, αποκάλυπτε τις τουρκικές διώξεις και τα εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων. Υπήρξε υπέρμαχος της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση, και μαζί με άλλους επιφανείς Πόντιους της εποχής, αποτέλεσε την πνευματική ηγεσία του Πόντου, η οποία αγωνίστηκε για την προστασία του ελληνικού στοιχείου. Το 1921 συνελήφθη από μέλη του κινήματος των Νεοτούρκων και απαγχονίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1921 στην Αμάσεια.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης στο Μουσείο της Ακρόπολης, ο Πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς, βουλευτής της Ν.Δ. Σάββας Αναστασιάδης, τόνισε στον χαιρετισμό του ότι «ο Νίκος Καπετανίδης δεν αποτελεί μόνο σύμβολο αγώνα της ελευθερίας του Τύπου, της έκφρασης και της δημοκρατίας, αλλά και σύμβολο ενότητας όλων των Ποντίων και όλου του έθνους. Η συμπλήρωση των 100 χρόνων και η θυσία του Νίκου Καπετανίδη πρέπει να μας παραδειγματίζει».

Η πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών, Μαρία Αντωνιάδου, που είναι επίσης ποντιακής καταγωγής, είπε ότι «ο Καπετανίδης δεν δέχτηκε τη λογοκρισία και δεν αυτολογοκρίθηκε, και με τον τρόπο αυτό κατετάγη στους μάρτυρες της ελληνικής δημοσιογραφίας».

Ο εγγονός του αδελφού του Νικόλαου Καπετανίδη, Κώστας Καπετανίδης, που ήταν παρών στην εκδήλωση, όπως και άλλοι απόγονοί του, είπε ότι τρεις λέξεις τον χαρακτηρίζουν: «Διανοούμενος, Έλληνας και δημοσιογράφος που αρνήθηκε τη λογοκρισία του οθωμανικού καθεστώτος». Ο ίδιος αυτοπροσδιοριζόταν ως Έλληνας, είπε ο κ. Καπετανίδης και προσέθεσε: «Ήταν ο μόνος που έγραφε χωρίς να φοβάται, έγραφε χωρίς φόβο ακόμα και εναντίον του σφαγέα του ποντιακού ελληνισμού, όπως ο Τοπάλ Οσμάν».