Ένα μέτρο που πολύ συχνά χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις για να διευκολύνουν την αγορά να διευθετήσει τις υποχρεώσεις της, ήταν η τακτοποίηση των οφειλών σε δόσεις. Μπορεί να μην ήταν αυτό που θα χτυπούσε το πρόβλημα στον πυρήνα του, όπως για παράδειγμα θα ήταν το παράλληλο πρόγραμμα εξωτραπεζικών συναλλαγών όπου οι οφειλές και οι απαιτήσεις μια επιχείρησης θα μπορούσαν να συμψηφιστούν, ώστε να κάνει ένα λυτρωτικό restart η οικονομία, αλλά σίγουρα ήταν κάτι αναγκαίο. Και προφανώς, για αυτό το λόγο, πολλές επιχειρήσεις έκαναν χρήση αυτών των διευκολύνσεων, ώστε να έχουν σε τάξη τις υποχρεώσεις τους και να κινούνται σε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον, χωρίς να ζουν με το φόβο της άμεσης χρεοκοπίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί άνθρωποι επούλωσαν κάποιες πληγές με αυτό τον τρόπο όσο δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με την αναγκαιότητα για πιο βαθιές και γενναίες τομές. Ας μείνουμε όμως στην περίπτωση της τακτοποίησης των υποχρεώσεων σε δόσεις, γιατί το σημαντικό και – συνάμα – χυδαίο εκ μέρους της κυβέρνησης και των κάθε λογής δημοσιολογούντων, είναι άλλο. Αυτή τη φορά η τακτοποίηση των οφειλών κρύβει μια πολύ μεγάλη παγίδα που αναιρεί την ίδια τη φύση του μέτρου, τον πυρήνα του σκεπτικού του και προφανέστατα την αποτελεσματικότητά του.

Κυρίως όμως, ανοίγει ένα νέο κύκλο συζήτησης σε άμεση συνάρτηση με το νέο πτωχευτικό κώδικα που έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο οποίος αλλάζει ριζικά το τοπίο στην ίδια την καθημερινότητα των οφειλετών, στον τρόπο διάρθρωσης της οικονομίας και στο επιχειρείν, εξαναγκάζοντας τους μικρούς επαγγελματίες και τους εργαζομένους να παραδοθούν στα αρπακτικά funds και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Στην ουσία, αυτή τη φορά, οι 120 και οι 240 δόσεις δεν υπάρχουν διότι η διαδικασία που η κυβέρνηση παρουσιάζει ως τακτοποίηση ανήκει στο προπτωχευτικό στάδιο και ανοίγει μια σειρά επιλογών και κινδύνων για τα «μικρά ψάρια» που μόνο ευνοϊκό μέτρο δεν την καθιστά.

Αντίθετα, ο στόχος της ρύθμισης, όπως και η συνολική νοοτροπία που διαπνέει το νέο πτωχευτικό κώδικα είναι να κάνει τους οφειλέτες ευάλωτους και κατόπιν αναλώσιμους ενώπιον των αρπακτικών που ετοιμάζονται να βάλουν χέρι στην ελληνική κοινωνική οικονομία. Το έσχατο σημείο αυτού του μέτρου που η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι είναι ευεργετικό για τους οφειλέτες και ταυτόχρονα, αυτό που περιγράφει συνολικά την ποιότητα και την πραγματική στόχευση του μέτρου είναι το γεγονός πως με την κατάθεση της ηλεκτρονικής αίτησης του οφειλέτη για ρύθμιση των χρεών του στην ηλεκτρονική πλατφόρμα , οι πιστωτές έχουν τη δυνατότητα να “αξιολογήσουν” τη δυνατότητα ρεαλιστικής πρότασης και αν δεν κρίνουν το πλάνο αποπληρωμής βιώσιμο να αιτηθούν αυτομάτως την κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που το πλάνο αποπληρωμής των οφειλών κριθεί βιώσιμο, εάν κάποιος αστοχήσει στον προγραμματισμό και χάσει κάποιες δόσεις, αυτόματα δίνει τη δυνατότητα στους πιστωτές του να αιτηθούν την πτώχευση του, με ό,τι αυτό σημαίνει για κάθε οφειλέτη και εγγυητή ξεχωριστά, αλλά και για το σύνολο, την ελληνική οικονομία και τη διάρθρωση της παραγωγής στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση έχει κάνει σαφή τη θέση της αλλά και το ρόλο της απέναντι στην ελληνική κοινωνία και την εγχώρια οικονομία. Έχουμε όλοι καταλάβει πώς αντιμετωπίζει τους ανθρώπους αλλά και την προοπτική του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου. Μια σειρά επιλογών της έχουν κάνει σαφές πως στοχεύει στην υποβάθμιση των μικρών επαγγελματιών και των εργαζομένων στη χώρα, προς όφελος μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών και συμφερόντων της ολιγαρχίας που συνδέονται με μεταπρατικές λογικές που κατατάσσουν την Ελλάδα στην περιφέρεια … της περιφέρειας της Ευρώπης. Η κοινωνική μας οικονομία αποζητά ένα νέο πτωχευτικό πλαίσιο, το οποίο θα στηρίζει την κοινωνία και θα εξασφαλίζει στην οικονομία το απαραίτητο restart με έμφαση στην ενίσχυση της οικονομίας των πολλών έναντι της εκμετάλλευσης των πόρων και των ανθρώπων από λίγους μεγάλους παίκτες. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεδιπλώνει καθημερινά μια ατζέντα που εξασφαλίζει ακριβώς το αντίθετο. Επιδιώκει συστηματικά την εξόντωση των ήδη επιβαρυμένων πολιτών υπέρ των συμφερόντων της ολιγαρχίας και μεγάλων πολυεθνικών συμφερόντων.

Ευαγγελία (Εύα) Αμπάζη Δικηγόρος, Μέλος ΠΓ ΜέΡΑ25



Πηγή