Ζήσας ὁ Φιλόθεος ὡς Θεῷ φίλος.
Ζωὴν ἄληκτον εὗρε σύν Θεῷ φίλοις.
Ο Όσιος Φιλόθεος υπήρξε άοκνος αγωνιστής της αρετής σ' όλη του τη ζωή, η οποία τελικά τον έκανε Άγιο.
Ήταν από το χωριό Μύρμηξ της επαρχίας Οψικίου. Παντρεύτηκε γυναίκα, που προίκα είχε τη μεγάλη και αθάνατη ευσέβεια. Απόκτησε παιδιά, τα όποια ανατράφηκαν κάτω από την άγρυπνη επιμέλεια των γονιών τους εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Έτσι, υπόδειγμα από την όλη του διαγωγή και από τη χριστιανικότατη ανατροφή των παιδιών του, χειροτονήθηκε Ιερέας μετά από επίμονη παράκληση των συγχωριανών του.
Απέναντι στο ποίμνιό του, φέρθηκε όπως και απέναντι της οικογενείας του. Δηλαδή με ευσέβεια, με αγάπη, με αγρυπνία και διδαχή. Πολλές φορές μάλιστα, μέσα στη βροχή και το κρύο, άφηνε το ίδιο του το σπίτι, για να πάει στα σπίτια των ενοριτών του για να τους ευεργετήσει με υλική βοήθεια ή με ηθική ενίσχυση και παρηγοριά. Ο Θεός, που έβλεπε την πνευματική προκοπή του Φιλόθεου, τον αξίωσε και να θαυματουργεί. Έτσι αυτός, ακόμα περισσότερο ευεργετούσε το ποίμνιο του και έτσι συνέχισε μέχρι που παρέδωσε στον Θεό την δίκαια ψυχή του.
Ένα χρόνο μετά την κοίμησή του, μετετέθη το ιερό λείψανο του σε κάποιο άλλο τόπο και έγινε το εξής θαύμα. Σαν να ήταν ζωντανός, άπλωσε τα δυο του χέρια και έπιασε από τους ώμους τους δυο Ιερείς που είχαν πάει να κάνουν την μετάθεση και σηκώθηκε όρθιος. Αφού περπάτησε τρία βήματα ξάπλωσε στον σημείο εκείνο που βρίσκεται το λείψανό του μέχρι και σήμερα, από το οποίο να σημειώσουμε ότι αναβλύζει και μύρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου