Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, είναι θύμα αστυνομικής βίας. Έχασε την ακοή του όταν χειροβομβίδα κρότου-λάμψης έσκασε σε κοντινή απόσταση από το πρόσωπό του, στις διαδηλώσεις του 2011 κατά τη διάρκεια των οποίων ξυλοκοπήθηκε άγρια, ενώ είχε δείξει την δημοσιογραφική του ταυτότητα. Έχει τοποθετηθεί κοχλιακό εμφύτευμα στο κεφάλι του, έκανε έξι χρόνια να περπατήσει κανονικά και είναι πιστοποιημένα κατά 90% ανάπηρος.
Παρά το γεγονός ότι εννέα χρόνια μετά, το δικαστήριο τον δικαίωσε καταδικάζοντας τα ΜΑΤ, σήμερα το Δημόσιο ασκεί έφεση στην οποία επικαλείται ψευδή στοιχεία σε σχέση με την κατάσταση της υγείας του αλλά και την οικονομική κρίση, προκειμένου να μην αποζημιώσει, τον δημοσιογράφο.
«Χρησιμοποιούν και στην έφεση, επιχειρήματα της Γκεστάπο και της Χούντας. Δεν αναφέρουν τίποτα για τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων που ήταν καταπέλτης κατά της αστυνομίας» λέει στο tvxs.gr ο δημοσιογράφος στη συνέντευξη που ακολουθεί.Τι γράφει η έφεση που άσκησε το ελληνικό δημόσιο; Ότι: «δ. ο αντίδικος έχει αποθεραπευτεί και έχει ανακτήσει την ακοή του, και επομένως δεν είναι πλέον ανίκανος προς εργασία, ούτε υφίσταται κάποια παραμόρφωση του που να δυσχεραίνει την κοινωνική του και προσωπική του ζωή. ε. ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας έχει επιδεινωθεί πρωτοφανώς στα χρονικά της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας κι έχει προσλάβει διαστάσεις άμεσα απειλούμενης κατάρρευσης της οικονομίας κι εθνικής χρεοκοπίας. Τούτο πράγματι διαπιστώθηκε ότι συμβαίνει με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 668/2012, 1972/2012, 2527/2013, 2114/2014, 2563/2015».
Όσοι και όσες ερχόμαστε σε επαφή με τον συνάδελφο, γνωρίζουμε πως τα παραπάνω δεν ισχύουν. Ακόμα και την παρούσα συνέντευξη, την έδωσε γραπτώς, καθώς δεν είναι σε θέση καν να ακούσει το τηλέφωνο που χτυπάει. Τα ίδια πιστοποιούν και οι εμπειρογνώμονες στις γνωματεύσεις τους.
«Υπάρχουν γνωματεύσεις τριών καθηγητών πανεπιστήμιου ΩΡΛ. Τις αγνόησαν. Αγνόησαν αυτόπτες μάρτυρες. Και επειδή έχω κοχλιακό εμφύτευμα, θεωρούν ότι ακούω. Μπορώ να ακούσω μόνο ανθρώπινη φωνή υπό συνθήκες. Δεν ακούω μουσική, δεν αντέχω να μου μιλάνε πολλοί γιατί είναι θορυβώδες, δεν μπορώ να παρακολουθήσω τηλεόραση και φυσικά πρέπει να βρίσκομαι σε περιβάλλον με πολύ φως για να μπορώ παράλληλα να κάνω και χειλιοανάγνωση».
«Επίσης μέχρι το τέλος 2017, χρησιμοποιούσα μπαστούνι λόγω αστάθειας γιατί έχουν καταστραφεί οι λαβύρινθοί μου. Επί 7 μήνες ήμουν στο κρεβάτι, πάσχω από W-PTSD (Πολεμικό Μετατραυματικό Σύνδρομο), έχω κάνει δύο φορές επέμβαση στον εγκέφαλο για το κοχλιακό και το ποσοστό αναπηρίας που έχω από το ΚΕΠΑ είναι το μεγαλύτερο. Έχω 90% ποσοστό αναπηρίας!» λέει ο Μ. Κυπραίος, αδυνατώντας να πιστέψει τα επιχειρήματα που επιστράτευσε το ελληνικό δημόσιο εναντίον του.
Μου μιλάει για τον κόπο που έκανε να αντιμετωπίσει το ψυχικό τραύμα από την αστυνομική βία που δέχτηκε και να συνηθίζει μια νέα οδυνηρή πραγματικότητα, που του επέβαλε να ζει με αναπηρία. «Με τη βοήθεια λογοθεραπευτών, νευρολόγων και ψυχιάτρων, έμαθα να μιλάω από την αρχή, να ξεχωρίζω αμυδρά τους ήχους να χρησιμοποιώ την νοηματική»
Υπάρχουν όμως και πιο δύσκολες μάχες όπως αυτή με τα ψυχικά τραύματα. Η μάχη με το War Post traumatic Syndrome. «Η περίπτωση μου ήταν πολύ σοβαρή και την μάχη την δίνω ακόμα. Δεν είναι υπερβολή αυτό που θα πω, αλλά η ζωή μου μετατράπηκε σε κόλαση και αρκετές πληγές είναι ακόμα ανοιχτές».
Θυμίζουμε ότι για τις υποθέσεις των Μανώλη Κυπραίου, Γιάννη Καυκά και Μάριου Λώλου, η Διεθνής Αμνηστία τον Ιούνιο του 2015 ζήτησε από τις ελληνικές αρχές να εξασφαλίσουν την άμεση ταυτοποίηση των δραστών όσο και την παραπομπή τους σε δίκη. Επίσης η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, που εκπροσωπεί περισσότερα από 600.000 μέλη σε 141 χώρες, είχε στηρίξει απόλυτα την αγωγή που κέρδισε τελικά ο ρεπόρτερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου