Έφυγε από τη ζωή ο γνωστός φωτογράφος Δημήτρης Αλεξιάδης στον οποίο πόζαραν πολιτικοί, αστέρες και προσωπικότητες όπως η Μαρία Κάλλας, η Μελίνα Μερκούρη και η Αλίκη Βουγιουκλάκη ενώ όπως αναφέρει η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, ο φακός του αιχμαλώτισε και τα μεγαλύτερα ιστορικά ντοκουμέντα της νεότερης περιόδου. «Είναι φανερό ότι η φωτογραφία για τον Δημήτρη Αλεξιάδη ήταν μεράκι. Ακόμη και σαν συνταξιούχος (και μέλος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ) συνέχιζε να καλύπτει θέματα, τα οποία ανεβάζει στο προσωπικό του blog» επισημαίνει ακόμα η Ένωση που εκφράζει τα συλλυπητήριά της για την απώλεια του σε ανακοίνωσή της.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ένωσης:
Η ΕΦΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του Δημήτρη Αλεξιάδη για την απώλεια του αγαπητού συναδέλφου.
Ο «τελευταίος των Μοϊκανών» της γενιάς του, που απαθανάτισε μέσα από τον φακό του πολιτικούς, διασημότητες, μοντέλα, ηθοποιούς και υπέρλαμπρους σταρ, μας υποδέχτηκε στον χώρο του, μια «μηχανή του χρόνου» που σε ταξιδεύει ανά τις δεκαετίες, μέσα από αμέτρητες φωτογραφίες και τα κολάζ με ένα μέρος από τα χιλιάδες εξώφυλλα που έχει κάνει για ιστορικά περιοδικά, όπως τα «Ρομάντσο», «Ντομινό» και «Θησαυρός», έως και τα πιο σύγχρονα. Τα μάτια «σκαλώνουν» στους τοίχους, καθώς αναγνωρίζουν την Τζάκι, τη Μαρία Κάλλας, τον Δημήτρη Χορν, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και ξένους αστέρες που ο επίμονος παπαράτσι αποφάσισε να γίνει η «σκιά» τους. Στον απέναντι τοίχο φιγουράρουν ντοκουμέντα από σημαντικά γεγονότα: η τελευταία εκτέλεση στην Ελλάδα, οι συγκλονιστικές στιγμές από το Πολυτεχνείο, τα σημαντικά ταξίδια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, οι βόλτες του Ωνάση και του γιου του Αλέξανδρου στην Ελλάδα…
Ξεκινώντας το 1965, ο νεαρός τότε Δημήτρης ήξερε ακριβώς τι ήθελε να κάνει. Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος όμως για να το πετύχει, καθώς το 1966 άρχισε να συνεργάζεται με την εφημερίδα «Βραδυνή», έως και το 1973 που την έκλεισε η χούντα. Κάπως έτσι πήρε την απόφαση να κάνει ακόμη ένα βήμα στην καριέρα του δημιουργώντας το πρώτο γραφείο, στούντιο και πρακτορείο. Ο δρόμος προς τη δόξα δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, εννοείται. Επτά φορές τον συνέλαβαν επί δικτατορίας, ενώ του είχε απαγορευτεί και η έξοδος από τη χώρα. Τίποτε όμως δεν μπορούσε να ανακόψει την πορεία του. Και τίποτε δεν μπόρεσε να τον εμποδίσει να συνεργαστεί τελικά με μεγάλους τίτλους περιοδικών και εκτός των συνόρων, όπως τα γερμανικά «Bunte» και «Spiegel», αλλά και μεγάλα ιταλικά περιοδικά, κάνοντας τελικά πάνω από 1.000.000 εξώφυλλα και φωτογραφίζοντας τα μεγαλύτερα ονόματα της showbiz.
Ο φακός του Δημήτρη Αλεξιάδη δεν είδε φυσικά μόνο σταρ και πρωταγωνιστές. Αιχμαλώτισε και τα μεγαλύτερα ιστορικά ντοκουμέντα της νεότερης περιόδου. Ανάμεσα σε αυτά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, τα ταξίδια του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο εξωτερικό για να μας βάλει στην ΕΟΚ, αλλά και η τελευταία εκτέλεση διά τυφεκισμού. «Είναι από τις στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ. Μπορώ να το χαρακτηρίσω το κορυφαίο γεγονός μέσα από τη δουλειά μου ή τουλάχιστον το γεγονός που με συγκλόνισε περισσότερο. Τα τράβηξα όλα καρέ καρέ. Το τελευταίο τσιγάρο, πώς το έσβηνε έπειτα από κάθε τζούρα και του το άναβαν πάλι- για να κρατήσει περισσότερο» ανάφερε σε μια συνέντευξη που είχε δώσει.
Είναι φανερό ότι η φωτογραφία για τον Δημήτρη Αλεξιάδη ήταν μεράκι. Ακόμη και σαν συνταξιούχος (και μέλος της Ενωσης Φωτορεπόρτερ) συνέχιζε να καλύπτει θέματα, τα οποία ανεβάζει στο προσωπικό του blog.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ
Τη θλίψη τους για την απώλεια του Δημήτρη Αλεξόπουλου εκφράζουν με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άνθρωποι που συνδέθηκαν μαζί του με φιλία.
Πηγή: ertnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου