«Με τις προωθούμενες ρυθμίσεις ενισχύεται ακόμη περισσότερο η εγγενώς ενισχυμένη διαπραγματευτική δύναμη της εργοδοτικής πλευράς, με τρόπο που η άσκηση των εναπομενόντων αποψιλωμένων δικαιωμάτων των εργαζομένων τίθεται υπό αμφισβήτηση» σχολιάζει η Αγγελική Σεραφείμ.

«Με το καινούριο νομοσχέδιο ουσιαστικά ανατρέπεται ένα σύστημα προστασίας του εργαζόμενου που ίσχυε στη χώρα μας εδώ και περίπου 100 χρόνια» τονίζει ο Γρηγόρης Μισκεδάκης.

Ενώ από την πλευρά του ο Θανάσης Καμπαγιάννης σχολιάζει: «Είναι πρόκληση ότι η κυβέρνηση παρουσιάζει το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά ως ένα φιλεργατικό νομοσχέδιο, τη στιγμή που αποτελεί το πιο σαρωτικό νομοθέτημα των τελευταίων δεκαετιών ενάντια στα συμφέροντα του κόσμου της Εργασίας. Πρόκειται στην κυριολεξία για ρητορική βγαλμένη από το 1984 του Όργουελ».

Ο Παναγιώτης Κολοβός τονίζει: «Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας περνάει από το επίπεδο της διαπραγμάτευσης μεταξύ σωματείων και εργοδότη στο ατομικό επίπεδο μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη. Δηλαδή με συμφωνία εργαζόμενου και εργοδότη μπορεί ο εργαζόμενος να δουλεύει 10 ώρες σε μία περίοδο και 6 σε μία άλλη. Καταλαβαίνουμε τι διαπραγματευτική αξία έχει ο εργαζόμενος. Την ίδια στιγμή αυξάνονται οι νόμιμες υπερωρίες από τις 120 στις 150 ετησίως και καταργείται η κυριακάτικη αργία σε μία σειρά από κλάδους. Έτσι γίνεται πιο φθηνό για τον εργοδότη να εξαντλεί τους εργαζόμενους του με τον νόμο αντί να προσλαμβάνει νέους».

«Η υποχρέωση που εισάγεται για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να εγγράφονται σε νέο ηλεκτρονικό μητρώο που θα συσταθεί ειδικά γι αυτόν τον σκοπό και να αναρτούν τα στοιχεία τους όπως το καταστατικό και ο αριθμός των μελών, εισάγει πολύ σοβαρούς κινδύνους για την επιτήρηση και το φακέλωμα της συνδικαλιστικής δράσης» σχολιάζει μεταξύ άλλων η Αγγελική Σταυροπούλου.


Πηγή